1989 – Woensdag 4 januari : Davidsfonds afdeling Leest :
“China, Hemel en Aarde”. Avondrondleiding om 20 u.
(PB 5/1)

1989 – Zondag 8 januari : Zevende Aperitiefconcert
Gegeven ten voordele van de parochie door de Kon. Fanfare St.-Cecilia onder leiding van Frans Violet in het parochiehuis. De inkomkaarten werden door de Leestse Chiro aan huis aangeboden aan 100 frank. 

“Nog maar net waren de eindejaarsfeesten voorbij, of onze fanfare stond al voor haar eerste optreden in het nieuwe jaar, ons 90-jarig jubileumjaar ! Voor die gelegenheid werd het uniform van onze muzikanten een beetje gemoderniseerd met een nieuwe badge en frisse dassen. Ook de dames van ons korps, die zich in het verleden een beetje stiefmoederlijk behandeld voelden, werden dit keer extra in de watten gelegd met modieuze handtassen (van Laurent David !) ons geschonken door ‘Couture Nicole’, waarvoor onze grootste dank. Het piekfijn uitgedost orkest was dan ook in zijn nopjes en bracht ondanks de niet-aangepaste weersomstandigheden, een gezellige ‘eindejaarsfeestensfeer’ onder de talrijke aanwezigen.
Vooral onze clown ad interim, Tim Van Medegael, bedacht het publiek met een bijzonder gesmaakte vrolijke noot.
Ons korps ontving dan ook een enorm applaus en werd door de parochiale overheid in de bloemetjes gezet, eveneens ter gelegenheid van ons jubileumjaar.” (“Toeters en Trompetten”, jg 8, nr.2)

1989 – 8 januari : Sterzingen
In de namiddag driekoningen-zingen door de Chiro. (PB 5/1)

1989 – 12 januari – Nieuwsblad : Levensgevaarlijk gewond
“Toen de 15-jarige Wim Muysoms, leerling aan het Gemeentelijk Technisch Instituut te Londerzeel en wonende Kleine Heide 25 Leest, naar school fietste, kwam hij in de Bergkapelstraat in aanrijding met een auto die een lichte bocht had gemist. Wim Muysoms werd in zorgwekkende toestand overgebracht naar het ziekenhuis van Willebroek en later naar het Stuyvenbergziekenhuis in Antwerpen. De wagen die eerst een afsluiting had geramd en nadien tegen een boom tot stilstand kwam, werd totaal vernield. De bestuurder, eveneens een leerling aan dezelfde school, bleef ongedeerd.”

1989 – Vrijdag 20 januari : Nieuwjaarsreceptie
De voorzitters en secretarissen van alle parochiale verenigingen werden uitgenodigd in het parochiecentrum “Het Klooster” voor een bespreking : “Wat met de parochielokalen ?” (PB 12/1)

1989 – Zaterdag 21 januari : Kaartavond K.W.B.
In het groot chirolokaal. (PB 19/1)

1989 – Zondag 22 januari : Aspi’s Pensenkermis
Vanaf 14u30 in de chirolokalen pensenkermis met in de parochiezaal volksdans voor de liefhebbers. (PB 19/1)

1989 – Vrijdag 27 januari : Algemene Ledenvergadering Landelijke Gilde
In het Parochiecentrum ‘Het Klooster’. Om 19.30 u. paardenbiefstuk. Om 20 u. : ‘een nieuwe politieker stelt zich voor’. 21.30 u. : ontspanning.
Alfons Van Stappen en Willy De Leus waren uitgenodigd om uit te weiden over ‘de toekomstplannen van het nieuwe bestuur’.
(PB 19/1 en 26/1)

1989 – Zondag 29 januari : Lichtmis Pannenkoekenbak
Volksdansgroep Korneel nodigde iedereen uit in de Parochiezaal aan de Kouter voor de Lichtmis pannekoekenbak. Dit tussen 14.30 en 18.00 uur.
Prijs : 70 frank. (Folder)

1989 – Zondag 29 januari : Landelijke Gilde : Ten huize van...
Tussen 10 en 12 stond Emanuel De Wit uit de Grote Heide de leden van de Landelijke Gilde Leest toe hem een bezoek te brengen en kennis te maken met een moderne manier van witloof kweken. Het bestuur van de Gilde zorgde voor een “hartverwarmertje”. (PB 26/1)

1989 – 31 januari – Nieuwsblad : Gerommel bij VV Leest
“Trainer Roger Mergeay is er op Tubantia niet in geslaagd het verhoopte puntje te halen. Integendeel zelfs, want de Leestse oefenmeester heeft er zich heel wat last op de hals gehaald. Tijdens de rust ontstond er immers een woordenwisseling tussen Rudy Wauters en Mergeay, met als gevolg dat Wauters niet meer in de tweede periode op het veld kwam.
Roger Mergeay neemt het niet dat hij door Rudy Wauters voor schut wordt gezet in het bijzijn van de ganse spelersgroep. Hij zal dan ook geen beroep meer doen op Wauters tot deze zijn excuses komt aanbieden. Tevens zal Mergeay zo vlug mogelijk met het bestuur spreken om nog sancties tegen de Leestse verdediger te nemen. De Leestse trainer ging nog verder in zijn uitlatingen over de spelersgroep van Leest. Hij is van oordeel dat het juist een groep kleine kinderen is die voor het eerst samenspeelt. Tevens is de trainer van oordeel dat de mentaliteit in de ploeg vlug moet verbeteren wil men zich dit seizoen nog redden.

Voorzitter Gust Emmeregs had wel een andere visie over de partij van zondag. Hij is van oordeel dat de spelwijze zo niet verder meer kan. Vooral de manier waarop de verdediging telkens ‘gerold’ werd, kan niet meer. Ook hij is van oordeel dat er nog voor de belangrijke wedstrijd van zondag een diepgaand gesprek moet volgen tussen spelers, bestuur en trainer. De partij van zondag tegen Willebroek is immers van te groot belang. Gaat men opnieuw de boot in, dan lonkt opnieuw het provinciaal voetbal voor de ‘vedetten’ van Leest.
Als enig lichtpunt in de partij van zondag, haalde Mergeay toch Bart Hellemans en Dirk Mertens aan. Dit vooral voor hun inzet. (RCM)”.
Leest verloor de wedstrijd tegen Tubantia Borgerhout met 3-0. De ploeg van VV bestond uit : Spinnael, Augustus, Willems, Heremans, Imbert, Nauwelaerts, Slagmuylders (75’ Selleslagh), Wouters (46’ Huys), Hellemans, De Raymaeker, Mertens.

Dezelfde krant van 18 februari blokletterde : ‘Verloren zonen terug bij VV Leest’.

Na een verzoenend gesprek met voorzitter Emmeregs werd het dispuut bijgelegd en kwam Rudy Wouters opnieuw in de kern. De andere verloren zoon waarop de auteur doelde was Rudi Van Hoof die zijn wederoptreden deed na een lange afwezigheid wegens een kwetsuur.

1989 – Eind januari : Frans Violet koos voor K.F. St.-Cecilia Leest
“Na veel overleg en voorzichtig wikken en wegen, besliste onze dirigent, Frans Violet, eind januari om zich iedere vrijdag volledig ten dienste te stellen van onze fanfare. Spijtig voor onze collega’s uit Tisselt, maar we zijn er van overtuigd dat onze beide verenigingen baat hebben bij het ontrafelen van deze knoop. De situatie was voor geen van beiden stimulerend zodat een keuze zich opdrong. Wij hebben hierbij wellicht meer geluk gehad. Toch wensen wij onze buren veel succes voor de toekomst !”
(“Toeters en Trompetten”, jg 8 nr.2)

1989 – Februari “Toeters en Trompetten” (Jg.8, nr.2) : Onze jeugd onder de loep. (Foto onderaan)
“Onze fanfare telt ongeveer 45 muzikanten en de familie breidt zich steeds uit. Onlangs zijn er weer piepjonge toeters bijgekomen. Ons eerste kwartet is :

Naam : An Van Medegael, Dorpsstraat 49 Leest.
Leeftijd : 13 jaar, dochter van Celle Van Medegael (de kinesist).
Instrument : cornet.
Leerlinge van : Johan De Win(ter).
Hoeveel oefen ik per week ? 10 min. per dag (meestal).
Hoe zie ik er uit : een babbelkous met een lange tong.
Zit ik naast tof gezelschap in de fanfare : nee, ze doen mij altijd lachen, maar soms wijzen ze wel iets aan.
Zijn er steeds voldoende “Leo’s” aanwezig ? ja, als ik niet té grote honger heb ! 

Naam : Veerle Nuytkens, Dorpstraat 55 Leest.
Leeftijd : 13 jaar, dochter van de vlomaker.
Instrument : cornet.
Leerlinge van : Johan De Win en Pierewiet.
Hoeveel oefen ik per week ? meestal elke dag 10 minuten.
Hoe zie ik er uit ? onnozel.
Zijn er genoeg knappe jongens te vinden in onze maatschappij ? neen, allemaal labbekakken.
Durf ik te babbelen met m’n geburen tijdens de repetitie ? zeker, waarom niet ? 

Naam : Ilse Peeters, Juniorslaan 116 Leest.
Dochter van : Simonne Gobien en Henry Peeters.
Instrument : alto.
Leerlinge van : meester luc Vertommen.
Hoeveel oefen ik per week ? elke dag 20 min.
Hoe zie ik er uit ? klein maar dapper.
Wat vind ik van mijn leraar ? soms grappig, soms zuur.
Voel ik me goed in onze toeterfamilie ? ja, want ik doe het graag en er wordt plezier gemaakt.
Durf ik mijn nootje te blazen zo juist voor de dirigent ? Af en toe, behalve als hij eens uitvliegt maar voor derest wel. 

Naam : Gunter Peeters, Juniorslaan 116 Leest.
Leeftijd : 14 jaar, broer van Ilse.
Instrument : cornet.
Leerling van :Johan ‘De Winne’.
Hoeveel oefen ik per week : 5 min. per dag (af en toe).
Hoe zie ik er uit ? Stil en kalm.
Wat vind ik van mijn leraar ? goed.
Waar ga ik naar school ? Koninklijk Atheneum Pitzemburg – wetenschappelijke.
Wat doe ik zoal tijdens de pauze ? Drinken (cola) en flipperen.
       Vera Van Medegael.”

1989 – Februari – “Toeters en Trompetten”, jg 8, nr.2 : EEN NIEUWE START 

“Gewoon muzikant zijnde van onze vereniging en een bewogen periode als muzikant achter de rug hebbende, wil ik ook een steentje bijdragen aan dit magazine.
Aangezien ik geen deel uitmaak van het bestuur, kan ik sommige zaken meer van op afstand bekijken, door de bril van de gewone muzikant.
Uit dit oogpunt wil ik de geschiedenis van ons korps even kort overlopen. Zoals alle verenigingen wordt ook onze geschiedenis gekenmerkt door perioden van bloei en perioden van teloorgang. Onder de regie van Rik en Jean Pierre werden de absolute topperioden van ons bestaan waargemaakt. Fantastische successen werden behaald, alles liep gesmeerd en draaide op volle toeren. Men keek met respect op naar de Kon. Fanfare St.-Cecilia Leest en we betekenden wat in de muzikale wereld der amateurs.
Toen deze glorieperioden ten einde liepen, werden ze gevolgd door mindere perioden. Zo ook wanneer Jean Pierre Leveugle ons korps verliet. We werden geconfronteerd met de typische verschijnselen, die schering en inslag zijn na zulke periode van hoogconjunctuur. De muzikanten hadden alles meegemaakt, ze hadden alles gewonnen wat er te winnen was. Ze waren oververzadigd, muziekmoe en afgepeigerd. Toen wisten we dat we langzaam maar zeker een donkere tunnel inschoven en niets of niemand kon dit beletten. Tijd alleen kon ons redden. Geloof me vrienden, deze tijd hebben we nu gehad !
Toch wil ik nog even de vinger in de wonde leggen en de volgende trieste bedenkingen maken :
-Hoe vaak waren we niet misnoegd en hebben we te pas en te onpas kritiek geuit op alles en nog wat, terwijl onze instrumenten in hun koffers lagen en er enkel uitgehaald werden de vrijdagavond van 20 tot 22 uur !
-Hoe vaak hebben we geen drogredenen gezocht om niet naar de repetities te komen, terwijl onze instrumenten lagen te gisten in hun koffers en onze collega’s met 20 voor 40 moesten blazen !
-Hoe vaak hebben we de laatste jaren niet gepronkt met het welslagen van pensenkermissen, eetdagen, teerfeesten enz… en dit terwijl onze instrumenten morsdood in hun kisten lagen, onbespeeld met muurvaste ventielen !!!

Daarom : Vrienden, laat ons een nieuwe start nemen ! Het wordt hoogtijd dat we terug beginnen te bouwen. Dit hebben we de laatste tijd verwaarloosd. Een goede fanfare kan je alleen opbouwen, wanneer iedere muzikant een kleine dagelijkse inspanning levert. Elke dag een kwartiertje oefenen is de enige basis waar men kan op steunen en geloof me, deze basis hebben we nu dringend nodig.
Ik zou de muzikanten in twee groepen willen splitsen en tot elke van deze twee groepen zou ik het volgende willen zeggen : Groep 1. zijn de anciens, de muzikanten die ‘het’ allemaal meemaakten. Tot deze groep behoor ik zelf. Collega’s, hebben we niet de plicht om ons muzikaal peil een beetje op te vijzelen ! Hebben we deze plicht niet ten overstaan van onze jeugd, de muzikanten die ‘het’ nog niet meemaakten. Moeten we er niet voor zorgen dat ook zij eens in een korps kunnen spelen, waar de gensters vanaf vliegen ! Moeten wij hen ook eens niet het succes laten smaken, wat het betekent in een goed functionerend geheel mee te draaien. Wat het betekent, wanneen men ergens komt en men hoort de anderen zeggen : ‘Opzij mannen, Leest is hier !’

Groep 2. de jeugd ! Jongelingen, vergeet niet, muziek is het mooiste wat er op deze wereld is, maar het is verduiveld lastig. Muzikant kan je alleen worden door elke dag een beetje te bouwen. Hier zijn geen verrassingen mogelijk. En al zijn de studies tegenwoordig nog zo zwaar, één kwartiertje per dag, tussen de soep en de patatten, is toch snel gevonden ! En vergeet ook niet, de toekomst van onze vereniging ligt grotendeels in jullie handen.

Wanneer we de laatste tijd de werking van onze fanfare bekijken, kunnen we rustig stellen, dat het grootste leed geleden is. We gaan terug bergop, de aanwezigheden op de herhalingen zijn fel verbeterd. Toch is het nu niet de moment om stil te staan, want stilstaan betekent achteruitgaan.
Toch stel ik vast dat er op de repetities te veel muzikanten zijn die hun partij er komen instuderen. Een repetitie dient om het samenspel op punt te stellen en niet om de stukken te leren, dat moet thuis gebeuren (tijdens dat bewuste kwartiertje). Alzo verspelen we dikwijls teveel tijd.

Vrienden, laat ons een frisse wind door onze rangen blazen. Een korps met spirit hoeft niet om de haverklap aan wedstrijden deel te nemen. Of zoals het vroeger al eens het geval was : buitensporige inspanningen en een overladen programma leiden achteraf tot verval. Toch wil ik stellen dat men enkel aan zijn hobby plezier beleeft wanneer men er zich voor inzet. Beoefent men een hobby in groep, moet ieder voor zijn deur vegen en in blok aan één zeel trekken is de boodschap !
Wat kan een dirigent aanvangen met ongetrainde mensen die niet weten welke tonen er uit hun instrument gaan komen als ze aanzetten; die niet stil en niet sterk kunnen spelen en die de moeilijke passages liefst overslaan !

Ik hoop dat mijn geschrijf niet godslasterlijk is en ik niet ter dood zal veroordeeld worden door één of andere Ayatollah ?
Tot slot : de Frans koos voor ons ! Kiezen wij nu voor hem en onze fanfare.
   Freddy Walchaers.”

1989 – Zaterdag 4 februari : Schoolbal
In de parochiezaal. (Parochieblad 2/2)

Foto’s :
- Vier jonge krachten van St.-Cecilia : An Van Medegael, Veerle Nuytkens, Ilse Peeters en Gunter Peeters.
-Freddy Walschaers.