1991 – Meinummer “Toeters en Trompetten” : Edy Van Asch over ‘Verzorging’

“In welke mate iemand geïnteresseerd is om zijn hobby en/of job als muzikant goed uit te voeren, kan je o.a. afleiden uit de drang om beter te worden, de aanwezigheid op de repetities, de vooruitgang die men maakt,…
Daarbij hoort ook de interesse voor het muziekinstrument zelf. Het is dan soms bedroevend te constateren hoe verwaarloosd sommige instrumenten voor de dag komen : vuil en vies, ventielen die amper werken, coulissen die men met veel moeite op de gewenste plaats krijgt. Het zijn zaken die ons zo voor de ogen staan. Anderzijds verheugt het wel om bv. blinkende euphonia, cornetten,…te zien.
Een wezenlijk onderdeel dat nu even mijn aandacht wegdraagt, is het beroemde (beruchte ?) ‘embouchure’. Alhoewel het voor iedere koperblazer voor de hand ligt dat de verzorging van het mondstuk noodzakelijk is, wordt voor dit belangrijk onderdeel van het instrument meestal geen aandacht geschonken en zelfs vreselijk verwaarloosd. Velen onder ons vinden het wel belangrijk om uit een proper glas te drinken maar dit idee gaat wel niet op voor hun mondstuk !
Menig muzikant (vooral bij de kleinere instrumenten) draagt zijn mondstuk(ken) in zijn broek- of vestzak waar het tierig stof en andere specimen opneemt. De zilver- of koperlaag wordt hierbij soms beschadigd door andere metalen objecten die hij meedraagt. Een gelijkaardige bron van kwaad is het vrij rond laten slingeren van het mondstuk in de kast van het instrument.
Het verzilveren van het mondstuk vereist ook speciale aandacht. Een slecht ‘embouchure’, vermoeide of pijnlijke lippen kunnen het gevolg zijn van een mondstuk dat aan een nieuw laagje platina toe is. Ruwe boorden en krassen erop zijn hier duidelijke aanwijzingen van. De klank van een vallend mondstuk kan iedereen zich voorstellen en wordt meermaals op gelach onthaald. Ten onrechte want hierbij wordt de pijp dikwijls beschadigd, wat kan leiden tot toon- en intonatieproblemen. Op dat moment is een gepaste behandeling of zelfs vervanging dan ook noodzakelijk.
Al het verzamelde vuil en andere obstakels binnen de pijp kunnen bijdragen tot een niet volle klank, tot blijken van een ‘harde sound’. Het is daarbij ook slecht voor de gezondheid. Zouden we deze kiemdragers een hygiënecontrole laten passeren, de resultaten zouden zeker leiden tot depressies bij zowel muzikant als controleur.
Hieronder zijn een paar hints om het mondstuk te verzorgen en zo ook voor uw eigen hygiëne te zorgen :

1.Verzeker je ervan, voor gebruik, dat het mondstuk rein is en vrij van alle obstakels.
2.Ideaal zou zijn dat je een mondstuk afspoelt (afwast) voor en na gebruik. Een bijkomend voordeel hiervan is dat naast een betere hygiëne, blinkende mondstukken (vooral de goudkleurige) betere visuele effecten bieden, wat ook nooit weg is.
3.Kuis regelmatig de pijp met een cylindrisch mondstuk-borsteltje. Je kunt het bijna bij elke dealer verkrijgen.
4.Goede instrumenkasten bevatten ook een afzonderlijke plaats om het mondstuk op te bergen. Als alternatief wordt bij een mondstuk een opbergzakje geleverd dat je dan gewoon kan meedragen.
5.Als het mondstuk opnieuw verzilverd moet worden, stel dit dan niet uit. Het kan snel en goedkoop uitgevoerd worden.
6.Kus geen muzikanten die hun ‘mondstuk’ slecht verzorgen,…of blijf bij jouw soort.”

1991 – 4 mei : Koningstitel bij Leest-Heide (Foto onderaan)

Bij de wipmaatschappij Leest-Heide namen dertien schutters deel aan de kamp om de koningstitel. In de achtste ronde schoten zowel vader als zoon Andries de hoofdvogel.
Twee ronden later bleek zoon Johan de beste te zijn.
Lydia Halkett, de moeder van Johan, schoot een vierde titel bij de dames en dit in de zevende beurt. (GvM, 4/5/91)

1991 – 4 mei – Gazet van Mechelen : Wie wordt kaartkampioen van België ?

“Op woensdag 8 mei starten in de Omnihal te Leest de 21^ste Volksfeesten. Het startschot wordt gegeven door de kaartwedstrijd ‘Kampioenschap van België’.
Om 20 u. gaat het kaartkampioenschap van start met een prijzenpot van in totaal 400.000 fr. Ook op vrijdag om 20 u. en zondag om 15 u. worden slagen gehaald. Telkens wordt gespeeld voor een pot van 80.000 fr. De beste twee uitslagen komen in aanmerking voor het eindklassement, waarbij nog eens 160.000 fr. verdeeld wordt. De inleg per dag is vastgesteld op 249 fr. Een kaart voor drie dagen kost 600 fr.”

1991 – 4 mei : Kruisdagen voor een goede oogst

Ook dit jaar vonden weer de traditionele kruisdagen plaats in Hombeek en Leest, waar de Landelijke Gilden in processie door de velden stapten. In Leest trok men naar de hoeve van Jaak Lamberts. De Leestse LG en KVLV waren hiermee aan hun vijfde rondgang toe. De kruisdagen zijn drie biddagen voor het feest van Hemelvaart. In processie wordt, met het kruis voorop, door de velden getrokken om Gods zegen te vragen voor de oogst en zijn bescherming tegen rampen. In de middeleeuwen was deze processie een boetetocht.
(GvA,11/5/91)

1991 – 5 mei : Schaatsen met K.V.G. Zennevallei

Sportieve ontspanningsnamiddag voor minder-validen op de kunstijsbaan van Heist-op-den-Berg. Vooral de rolwagentjes en de sleeën kwamen aan hun trekken.
Tijdens de namiddag was er een optreden van Erik Van Neygen en Sanne evenals de VTM-halve finalist playback Clouseau.
Inkom : gratis voor de mindervaliden en de begeleiders. Familieleden en sympathisanten betaalden 200 fr.
Inschrijvingen bij Johan Vandeputte, Vinkstraat 58 Leest. (Folder)

1991 – Woensdag 8 mei : 2^de Slakkengang

Organisatie Wandelclub ‘De Slak’ – Leest. Met barbecue.
Vertrek en aankomst : Vrije Basisschool, Leest dorp.
Start : tussen 16.30 en 20 u. Afstanden : 6 en 12 km.
Deelname : 30 fr. clubstempel + brevet. 50 fr. clubstempel + brevet + zelfklever.
Inschrijvingsgelden ten bate van het Muco Viscidose fonds.
Trofeeën voorzien vanaf 20 deelnemers, voor scholen, verenigingen, groeperingen en families.
Inlichtingen : Paul Lefever, Moerstraat 21 Hombeek. (Folder) 

           11.000 frank op een “slakkegangetje”.

“Deze week organiseerde wandelclub “De Slak” uit Leest, de tweede editie van de “Slakkengang”.
Dit evenement omvat een sportieve avondwandeling, met een maximum afstand van 12 km, die traditioneel wordt afgesloten met een bodega en barbecue.
Dit jaar kaderde het initiatief in de Muco Sportivo-actie.
“De Slak” was dan ook blij 11.000 frank te kunnen overhandigen aan het betreffende comité.
De wandelclub die sinds vorig jaar aangesloten is bij de Mechelse sportraad, besloot om de inschrijvingsgelden van de avondwandeling, meer bepaald van de “Slakkengang”, te schenken aan het Muco Sportivocomité.
Met ruim 360 wandelaars werd het aardige bedrag van 11.000 frank bij elkaar gesprokkeld.
De cheque werd aan Peter De Voght, voorzitter van de Mucovereniging, overhandigd.
Hij vertelde dat de diverse schenkingen momenteel beginnen binnen te komen.
Vandaar dat het nog te vroeg is om een balans op te maken van het resultaat.
Wel staat vast dat het initiatief opnieuw op het programma komt.
“De volgende keer zal het accent echter liggen op een aantal hoogtepunten, en niet meer bestaan uit een reeks activiteiten, over een jaar gespreid”, zo verklaarde de voorzitter.
Wat het wandelen zelf betreft sleepten “De Kleitrappers” uit Terhagen, die met 34 aanwezig waren, de trofee van de grootste afvaardiging in de wacht.
Voor de Leestse “Slak” is het nu uitkijken naar de wisselbekertocht, op 28 juli. Deze vindt plaats in het sportcentrum.
Vorig jaar trok deze tocht niet minder dan 1.500 wandelaars aan.” (GvA, 11 mei)

Bijgevoegd :
- De kampioenstitel bij Leest-Heide werd een heuse familie-aangelegenheid. (GvM)
-De folder van de 2^de Slakkengang.
-‘De Slak’ zamelde 11.000 fr. in voor de Muco Sportivo-actie.