1993 – 23 juli – Gazet van Mechelen :

Leest in de weer tegen 97 nieuw te bouwen woningen 

“Noteer goed dat deze actie niet gericht is tegen gelijk welke persoon”, zegt Paula Bradt uit Leest met veel overtuiging.
Ondertussen is ze zelf enigszins overdonderd door het bliksemsucces van haar actie.
Vorige zaterdag werd een aantal mensen aangesproken voor een samenkomst die zondag doorging, en waar besloten werd een petitieactie te voeren.
Nu vallen reeds de getekende petities met hopen in de bus.
Gisteren telde Paula Bradt 520 handtekeningen die tégen de voorgenomen bouw van 97 woningen op de Kouter zijn.
“Ik zal niet overdrijven, zegt de actievoerster, maar van de straten die reeds binnenzijn, heeft toch zeker 70 t.h. van de bewoners de petitie getekend. Om niet te spreken over het enthoesiasme van de actievoerders”.
Deze actie is gericht tegen het voornemen van de Mechelse Goedkope Woning om te Leest in een woonuitbreidinsgebied achter de Dorpsstraat en de Kouter 97 sociale woningen op te trekken. De actievoerders zeggen niet tégen sociale woningen te zijn, maar vinden dat deze manier van werken een kaakslag is voor Leest. 

Argumentatie
Paula Bradt, die jarenlang directrice van de vrije school te Leest was en met het dorpsleven zeer sterk verbonden, somt vlot de argumentatie op tegen deze geplande bouw. De wijk zal namelijk ingeplant worden in een prachtige open ruimte.
Dit is tegen de doelstellingen van De Batselier, die zegt dat open ruimte maximaal moeten gevrijwaard blijven. Ook het structuurplan Vlaanderen van Kelchtermans stelt dit uitdrukkelijk. 

Getto
Mw. Bradt vreest in de tweede plaats dat de nieuwe wijk een getto zal vormen omdat zij niet aansluit bij het dorp.
Ook dit wordt uitdrukkelijk verworpen in beide documenten.
Verder menen de actievoerders dat de geplande wijk veel te groot is voor hun dorp en heel wat problemen zal meebrengen.
Men heeft er eveneens problemen mee dat deze bouw in woonuitbreidingsgebied moet gebeuren, terwijl er in Leest nog bouwgebied is.
De nieuwe wijk houdt geen rekening met het agrarisch karakter van het dorp en zal veel moeilijkheden veroorzaken voor de landbouwers.
Deze dreigen al om met hun tractoren naar Mechelen af te zakken om hun grieven te uiten.
Ten slotte vragen de actievoerders zich af of dit alles niet een klein beetje ruikt naar belangenvermenging. Voor de wijk zou de toegangsweg naar de omnifeestzaal onteigend worden en vervolgens aangelegd.
“Laat de zaakvoerder nu toevallig ook zaakvoerder van de bouwmaatschappij zijn”. (Noot : Gust Emmeregs) 

Landbouwgebied
“Men moet nu wel vlug ageren, want volgend jaar zou anders dit gebied weer landbouwgebied geworden zijn, gezien de huidige tendensen”, zo zeggen de actievoerders.
En eens te meer verwijzen ze naar het structuurplan Vlaanderen, waar behoud en versterking van open ruimten als zeer belangrijk worden aangewezen. En nogmaals voegen ze er aan toe : “Dit alles is niet gericht tegen Gust Emmeregs als persoon, maar tegen een politiek van beton, die thuishoorde in de jaren zestig. Politiekers moeten nu verder kunnen kijken dan het eigen belang”.

In dezelfde krant van 29 juli kreeg Gust Emmeregs een forum : 

“Allemaal gelogen”, zegt Gust Emmeregs 

De “Sussen” en de “Blekken” zijn terug. 

Gust Emmeregs, gemeenteraadslid uit Leest en ook zaakvoerder van de Mechelse sociale bouwmaatschappij De Mechelse Goedkope Woning, heeft wat hij zelf omschrijft als een “omzendbrief” verspreid.
In alle brievenbussen bij de circa 2.400 Leestenaren belandt gisteren of vandaag het “antwoord” van Gust Emmeregs i.v.m. enkele honderden bezwaren tegen de voorgenomen bouw van 97 sociale woningen in het woonuitbreidingsgebied ter hoogte van de omnihal.
Het zit Gust Emmeregs hoog dat 830 Leestenaren, of zowat een derde van alle inwoners van het dorp, hun handtekening onder het bezwaarschrift hebben gezet.
“De mensen zijn bewust misleid. Men wil mij en mijn werk in opspraak brengen. In voetbaltermen uitgedrukt speelt men op de man in plaats van op de bal”, zei gisteren Emmeregs, duidelijk aangeslagen. 

Het ziet er naar uit of Leest zet de tijd 20 jaar terug naar de periode waarin de “Sussen” en de “Blekken” de lokale politieke strijd uitvochten.
Een aantal inwoners onder leiding van Paula Bradt, de voormalige directrice van de vrije basisschool, kant zich tegen de voorgenomen bouw van 97 sociale woningen.
In de gemeente werd een bezwaarschrift verspreid en twee dagen later terug opgehaald. De actie resulteerde in 830 handtekeningen onder het bezwaarschrift. Het bundel werd aan het schepencollege in Mechelen overgemaakt. 

Geviseerd
Gust Emmeregs zei gisteren dat hij zich persoonlijk geviseerd voelt in de actie die sommigen tegen de geplande bouw ondernemen. Hij benadrukt dat iedereen het recht heeft om zich op de wettelijke voorziene manieren tegen bepaalde initiatieven te verzetten.
“Nu neemt men echter een loopje met de waarheid. Daartegen wil ik protesteren. Men schuift mij ook zaken in de schoenen die oneerlijk en moedwillig verkeerd worden voorgesteld”, zegt Emmeregs die zijn “omzendbrief” op 800 exemplaren in alle Leestse brievenbussen heeft gestopt.
Gestaafd met soms reeds 20 jaar oude bewijsstukken toont Emmeregs daarin aan dat de plannen tot de bouw van de bekritiseerde woningen dateert van in 1965.
Het voorontwerp is gesitueerd op de plaats waar de MGW nu, in samenwerking met het bouwbedrijf Swinnen uit Mol, 97 sociale koopwoningen voor Vlaamse mensen uit Leest en omgeving van ongeveer 3,5 miljoen per woning wil bouwen. Deze woningen zijn tegen die prijs volledig afgewerkt en hebben 3 slaapkamers.
Emmeregs, zaakvoerder van de MGW en ook beheerder van de Omnihal die een beperkte oppervlakte grond zal dienen af te staan om het project mogelijk te maken, weerlegt alle beschuldigingen als zou hij aan belangenvermenging doen. 

Racisme
Echt boos is Gust Emmeregs omdat de actievoerders de Leestenaren beïnvloeden met dooddoeners als “Pas op, daar komen allemaal vreemdelingen in wonen”.
Leest kan volgens hem dergelijke uitingen van racisme best missen.
“Die uitspraken komen uit de mond van mensen die beweren achter de politiek van Paula D’Hondt te staan”, betoogt hij.
Volgens Gust Emmeregs heeft een beperkt aantal mensen, overwegend uit éénzelfde familie, uit eigenbelang veel goedgelovige dorpsgenoten om de tuin geleid.
”De mensen hebben niet eens de tijd gekregen om de tekst van het bezwaarschrift te kunnen lezen”, is hij van mening.

Ondertussen is bij het schepencollege van Mechelen inderdaad een bundel met 830 handtekeningen tégen de voorgenomen bouw van de woningen in Leest toegekomen.
Dat betekent dat één derde van de Leestenaren zich theoretisch niet akkoord verklaart met het initiatief. Het is nu de opdracht van het college om de bezwaren juridisch uit te pluizen. Gust Emmeregs hoopt dat ook de gemeenteraadsleden de kans zullen krijgen zich in dit debat te mengen.
“Het is echter niet het aantal bezwaren dat doorslaggevend mag zijn, wél de gegrondheid ervan”, vindt hij.
Als het schepencollege van Mechelen alsnog het licht op groen zet en wanneer stedebouw zijn reeds 20 jaar geleden gegeven goedkeuring handhaaft, dan krijgt Leest reeds volgend jaar enig concreet resultaat van het grootse opzet te zien.
Tenzij de dorpspolitiek daar een stokje voorsteekt. “Sussen” en “Blekken” weet je wel.
   Fons Jacobs. 

Nog in dezelfde krant van 29 juli : gemeenteraadslid en volksvertegenwoordiger van de oppositiepartij VU Herman Candries :

Wijkt Leest ?
“In Mechelen wordt weer politiek op hoog niveau gespeeld. De 479 bezwaarschriften en de 865 handtekeningen tegen een onzinnige verkaveling met bouwproject voor 97 woningen vallen Gust Emmeregs blijkbaar zwaar.
De enige echte Leestenaar, die anderen verwijt de man en niet de bal te spelen, is hier duidelijk de pot die de ketel verwijt dat hij zwart ziet...
Alle middelen blijken goed om de geloofwaardigheid van deze protestactie te kelderen.
Toch is het probleem eenvoudig. In de richtlijnen, die minister De Batselier meegaf bij de oprichting van Domus Flandria, klinkt het nochtans duidelijk welke de prioriteiten zijn : de bestrijding van de leegstand, verbetering van de kwaliteit van het woonpatrimonium, realisatie van woonzekerheid, met maximale vrijwaring van de open ruimte.
Voor Mechelen zijn er dus andere prioriteiten. Voor alles moet de binnenstad opnieuw bewoonbaar gemaakt worden, opnieuw bevolkt worden.
Mooie open ruimte, zoals diegene waarnaar in dit geval gelonkt wordt, zou best gevrijwaard blijven.” 

Gust Emmeregs liet het daar niet bij en in een (niet gedateerd) manifest van vijf bladzijden onder de hoofding ‘Antwoord van een echte Leestenaar aan de Leestenaars’ verdedigde hij zijn handelswijze. Hierna een samenvatting :

“De Leestse bevolking kreeg vorige week een schrijven en een, door een paar personen opgesteld model-bezwaarschrift, i.v.m. de verkavelingsaanvraag door de NV Swinnen, in de bus of persoonlijk overhandigd.
Zowel het begeleidend schrijven als de inhoud van het opgestelde bezwaarschrift zijn, om het in voetbaltermen uit te drukken : ‘SPELEN OP DE MAN IN PLAATS VAN OP DE BAL’.
Bepaalde opgesomde redenen tot afwijzing van het voorstel zijn enerzijds totaal onjuist en hebben anderzijds nog min nog meer tot doel mij persoonlijk, mijn verwezenlijkingen zoals de realisatie van de Sporthal, de voetbalterreinen en de Omnihal, in opspraak te brengen.
Wat men daar ook over zegt en schrijft, ik zeg u dat ik fier ben op al deze verwezenlijkingen die de Leestse en/of Mechelse gemeenschap geen frank gekost hebben. Ik heb er mijn laatste frank ingestoken en heb er nog elke dag de grootste moeite mee om alles financieel rond te krijgen. Dit alles om de Leestse en Mechelse jeugd toe te laten in eigen omgeving aan sport en ontspanning te kunnen laten doen.
…
De plaatselijke Vrije Basisschool waarvan Paula Bradt destijds, het moet gezegd worden met veel inzet en initiatief de bezielende kracht was, was in 1985 wat blij toen zij met haar leerlingen toegelaten werd in wat nu genoemd wordt : ‘een sporthal met een bedenkelijke architectuur’.
…
Het destijds genomen initiatief tot aankoop en benuttiging van die gronden voor Sociale Woningbouw was een iniatief van het toenmalig Gemeentebestuur van Leest.
…
Ik vraag mij werkelijk af wat de bewoners van de verkaveling aan de Vinkstraat hiervan vinden. Voor zover ik weet is daar geen Gettovorming en zijn deze mensen reeds goed geïntegreerd in de Leestse gemeenschap.
Waar ik ook met belangstelling naar uit kijk, is naar de reactie van de bewoners van de Dorpstraat, Vinkstraat en Ten Moortele. Beseffen deze mensen wel goed dat in het bezwaarschrift, blz. 2 punt 4, voorgesteld wordt om de open ruimte tussen deze straten, zijnde plus minus 12 ha. te benutten voor sociale wongen.
Dit wil zeggen sociale woningen bouwen achter de tuin van zo’n 100-tal bestaande woningen.
…
Tot daar, geachte vrienden van Leest-Mechelen, de reactie waar ik mij verplicht toe voelde. De waarheid heeft ook haar rechten, of niet soms.
Vriendelijke groeten, Gust Emmeregs.”

In 1992 ontstond er een schisma in de Mechelse CVP wat resulteerde in de schorsing van 12 leden door het nationaal bestuur. Onder hen ook burgemeester Vanroy en Gust Emmeregs.
Ze richtten in 1994 de scheurpartij Christen Democratische Vernieuwing (CDV) op en trokken hiermee naar de gemeenteraadsverkiezingen. De partij behaalde slechts één zetel. In de aanloop van de verkiezingen van het jaar 2000 werd opnieuw toenadering gezocht tot de CVP maar de verzoening mislukte en opnieuw behaalde de scheurpartij slechts één zetel.

De Mechelse C.V.P richtte volgend schrijven tot de Leestenaars (niet gedateerd) : 

Sociale woonwijk in Leest : standpunt van de C.V.P. 

Geachte Leestenaar, 

Het partijbestuur van de C.V.P. heeft zich beraden over de mogelijke inplanting van een sociale woonwijk (97 woningen) achter de Dorpstraat en de Kouter in Leest.
Unaniem werd beslist de voorliggende plannen te verwerpen en wel om de volgende

redenen :
-een groot open gebied wordt gebetonneerd;
-een landelijk stukje Leest verdwijnt. De dorpskom zal uitdeinen zodat de randzone haar uitgesproken landelijk karakter verliest;
-er is de vraag van de plaatselijke bevolking om de ongecontroleerde verstedelijking van het platteland en de dichtslibbing van de nog resterende open ruimten te vermijden;
-het voorgestelde project is te omvangrijk voor Leest;
-het kunstmatig droppen van een grote groep mensen gaat problemen opleveren op het vlak van integratie en communicatie;
-de C.V.P. vindt tenslotte dat de voorkeur dient gegeven aan kleinschalige projecten in de verkrotte delen van de Mechelse binnenstad zodat sociale woningbouw ook kan leiden tot stadsinbreiding. 

In de marge betreurt het gehele partijbestuur de hetze die door Gust Emmeregs werd gevoerd ten aanzien van bepaalde Leestenaars die poogden hun zaak in alle openheid en eerlijkheid te verdedigen. De persoonlijke en laag-bij-de-grondse aanvallen naar bepaalde families toe worden volledig afgekeurd en bestempeld als oubollige politiek. De Mechelse C.V.P. vindt trouwens dat er andere mogelijkheden zijn om met elkaar om te gaan. Dit is ook één van de redenen geweest van de breuk tussen de C.V.P. en Gust Emmeregs die trouwens niet meer tot de C.V.P. behoort.
     De gemeentelijke C.V.P.-mandatarissen,
Patrick Backx, Lieve Keuleers, Leo Stevens, Willy Deleus, Frank Nobels, Wim Jorissen, Jan De Keye, Herman Candries, Annie Van Stappen.”

Noot : de woningen zouden er niet komen...

Foto’s :
-Op een stuk natuurlijk groen achter de Dorpstraat en de Kouter willen sommigen 97 woningen neerpoten. (GvA)
-Het zit Gust Emmeregs hoog dat een aantal dorpsgenoten een project van sociale woningbouw wil kelderen. ‘Men snakt hier naar betaalbare woningen. Na twintig jaar kan het gaan lukken en dan steekt men stokken in de wielen. Dat kan toch niet’ meent hij. (GvA)
-Paula Bradt, ex-directrice van de Vrije Lagere School, was tegen de bouw van de 97 woningen.