Op 23 juni vertrek ik in Brussel naar Spanje.met IBERIA.
Ik ga naar twee plaatsen die voor mij nog onbekend zijn.
Madrid en Jaen een niet toeristische stad voor niet Spanjaarden.
Ik kwam aan in Madrid en zou eindelijk eens uit de drukte van mijn gezin kunnen ontsnappen.
Waar de dagelijkse kost veel stress en organisatie betekent.
Maar, maar wat een drukte bij aankomst in de metro.
Zoeken hoe moet ik in Madrid OTACHA station geraken om daar de trein te kunnen nemen die me na 4 uur rijden met de trein naar Jaen zou brengen.
Driemaal een verschillende metro genomen om toch in het station te geraken.
Nu begrijp ik waarom dat er op die plaatsen bommen zijn ontploft.
Ik weet geen uitgang ik zie geen ingang.
Voor mij is alles een heksenketel.
Heb ik iets verkeerds gedaan?
Ik denk het niet ik ben er toch geraakt.
In het station van Madrid kreeg ik het gevoel een heel gelukkig mens te zijn.
Ik ben altijd supporter van stvv St.Truiden geweest en ben mee naar de beker finale geweest.
Zo de ambiance, de sfeer het gejoel ken ik goed heb er zelf duchtig aan mee gedaan.
Samen met mijn kinderen.
En ja wie komt het station van Madrid op stelten zetten?
SEVILIA EN KEDAFE dat laatste is misschien niet zo juist geschreven.
Het wordt een grote wedstrijd de finale voor de UFA of zo, zo goed is mijn kennis dan weer ook niet.
Na enkele fotos te hebben genomen kan ik de trein nemen.
Om 4 uur later om 23u30 aan te komen.
Voor mij een onbekende stad.
Met heel vele lichtjes.
Ik slenter met mijn man die me opwachtte langs de lanen.
Vele terrassen vol met mensen bij ons zit iedereen achter zijn tv.
Het is warm het doet me goed.
Ik denk eraan dat dit bij ons ondenkbaar is kinderen die zo laat buiten zitten, ja een ander land en andere gewoonte.
Eindelijk kom ik aan daar wachten Indiërs die in Spanje wonen op mij en waar ik mijn vakantie zal doorbrengen met cola, thee en eten.
Ik wordt weer eens goed ontvangen.
Ik weet dat de periode ik daar doorbreng geen klop moet doen, niet kuisen, afwassen mijn eten wordt opgediend en dan nog mijn lievelingskostjes.
Ik voel me de koning te rijk.
Vanaf de volgende dag beginnen mijn uitstappen.
Ik verken de stad.
Bekijk en bewonder de mooie gebouwen de kerken.
Wauw
Ik geniet van terrasjes
Met mmm
..olijven die lekkerder smaken dan in België.
Wat typisch is en zo mooi zijn de kleine smalle steegjes waar soms en dan weer niet autos kunnen door rijden.
De huizen staan niet recht, soms heel scheef en naar boven toe zou je kunnen voorstellen dat de overburen elkaar de hand kunnen schudden.
Ik bezoek de prachtige tuinen waar de lavendel heerlijk ruikt.
Mooi aangelegd, gewoonweg prachtig een heel mooi zicht op de bergen.
Dat wil ik savonds gaan bezoeken een stuk kasteel met ruines.
Helemaal bovenaan staat een wit kruis.
Zo gezegd zo gedaan, we nemen een taxi want zo ver te voet dat zie ik niet zitten.
Het was prachtig om zo hoog de stad te kunnen bewonderen, de vele olijfboomgaarden te kunnen zien het gebergte ^prachtig gewoon.
Ik dacht terug een taxi te nemen, maar ze stelde voor toch te voet te gaan, ja die Indiërs durven wat en ik heb er toch vertrouwen in.
Ik ben dan toch goed beneden geraakt.
Waar zat nu mijn pijnlijke knieën en mijn zere rug waar ik zo veel last van had in België.
Ik was herboren.
Wat de warmte en een andere omgeving een mens kan deugd doen.
Wat denk je in de namiddag om 16u35 34° . smorgends 4u45 22,5°
Weg mijn artrose.
Tot mijn vakantie teneinde was en ik terug aankwam in België.
Twee dagen heeft mijn verwarming opgestaan, wat had ik het koud.
|
>
