Gisteren kreeg ik het "blijde" nieuws te horen dat ik niet geslaagd ben voor het examen dwarsfluit. Jammer: Trots ben ik er niet op, absoluut niet maar ik had het zien aankomen. Ik ging volledig de mist in tijdens het examen. Jonge vingertjes zijn vlug, maar als je wat ouder wordt, gaat alles zo soepel niet meer. Ach het blijft een leuke hobby, en ik doe gewoon mijn jaar over en geef de moed niet op. Met notenleer ben ik wel geslaagd, ik behaalde 79% en daar mag ik dus wel het derde jaar beginnen.
Maandag de laatste les voor dit schooljaar, en vrijdag vertrek ik met vakantie. Dat gaat goed doen!
Het is alweer schandalig lang geleden dat ik nog eens in mijn blog schreef.... Hoog tijd om mijn leven te beteren Sinds vorige week is de broer van mijn echtgenoot terug in het land. Hij woont in Australië, en het is bijna 24 jaar geleden dat hij nog in België was. Nu zijn zoon volwassen is, wou hij hem graag voorstellen aan de familie, en laten zien waar zijn vader vandaan komt. Gisteren namen wij vader en zoon in de gietende regen mee op sleeptouw. Nadat we 's middags samen thuis gegeten hadden, vertrokken we. Ons eerste doel was Scherpenheuvel, hoewel noch wij noch zij "echte" katholieken zijn. Bedoeling was om Liam te laten zien hoe het katholieke geloof toch nog leeft bij de mensen hier in België. De kaarsjes aan de basiliek werden uitgebreid gefotografeerd, zoiets kennen ze in Australië niet. Daarna ging het richting basiliek en tot onze verbazing zat de kerk zowat vol, en dat op een gewone woensdag... Er bleek zelfs een mis te beginnen. Voor ons was dat het sein om richting kraampjes te trekken. Je kan immers niet vertrekken uit Scherpenheuvel zonder dat je pepernoppen geproefd hebt! We kregen er dorst van en vluchtten een cafeetje in. De volgende halte was Lier, waar we eerst uitgebreid de grote Markt bewonderden, daarna net te laat waren om de Zimmertoren te bezoeken, en vervolgens naar het Begijnhof trokken. Het Lierse begijnhof is voor mijn part het mooiste wat ik ooit gezien heb. Het is voor ons niet alleen vlak bij, maar het is echt een plaats van rust, hoewel het toch vlak bij het centrum van Lier gelegen is. Het bleef maar water gieten en dus was de enige oplossing iets eten en iets drinken op het Zimmerplein. De regen hield niet op, en zo eindigde onze dag iets vroeger dan voorzien. Het was echt geen weer om langs de Nete te wandelen, of om zo echt eens te dwalen in de Lierse straten. Jammer, maar het zal voor een volgende keer zijn...
