Wat vliegt de tijd...  Al drie dagen hier, en nog zoveel te doen....  Na het ontbijt dat gewoon bestaat uit koffie (echtgenoot) en hotcemel (ik) zwaaien we mekaar uit.  Vandaag trekt Guido richting RAF-museum terwijl ik Oxford Street onveilig maak.
Winkel in/winkel uit en verwondering, want hier is de collectie van sommige winkels toch wel totaal anders als bij ons in pakweg Antwerpen.  Het wordt ineens duidelijk waar de veelkleurige mensen met de verrassende outfits shoppen.  Ik kom ogen tekort, en laat mij hier en daar toch verleiden tot een koopje.  In feite begin ik maar net "in form" te geraken als mijn GSM rinkelt.  Echtgenoot staat in metrostation Oxford Circus.  Hem vinden is tot mijn verbazing heel gemakkelijk en in feite zijn we allebei dorstig.  Bij een cola hoor ik het verhaal over het RAF-museum.  Ongelofelijk groot, en vliegtuigen dat er staan...  Er volgen een aantal namen van toestellen die ik niet ken maar ik begrijp, dit was een heel fijne ervaring.
Vanavond is het grote moment daar, we gaan naar de musical en dus gaan we vlug terug naar het hotel om ons op te frissen.  Ik wil mijn haren wassen, maar heb geen haardroger bij.  Dan maar aan de vriendelijk man van de receptie vragen of hij mij uit de nood kan helpen en ja hoor.  Gewapend met een vrij grote handdroger trek ik naar de kamer.  Na de douche droog ik mijn haren, wat een kracht heeft die "vlammenwerper".  Het resultaat is navenant: in de spiegel zie ik "coupe ontplofte matras", mijn haren die van zichzelf al breed staan omdat ze wat krullen, staan nu extra wijd....  Wel komisch.  Uiteindelijk krijg ik de zaak toch wel min of meer onder controle en kunnen we eerst iets gaan eten.  Om zeven uur worden we aan het Dominion Theater verwacht voor de musical We will rock you.  Een zaal boordevol schoolgaande jeugd.  Vanaf de eerste noot zijn we allebei betoverd: dit is fantastisch.  Het verhaaltje is in feite niks, het is een aaneenrijgen van de hits van Queen.  Pas na een tijdje krijgen we in de gaten dat het orkest in de coulissen staat.  Onopvallend maar die mannen kunnen er wel wat van.  Ook de acteurs zijn fantastisch!  Acteren, zingen, dansen alles gelijk, je moet het maar kunnen.  De voorstelling duurt anderhalf uur maar het lijkt slechts vijf minuten.  We moeten hier even van bekomen....  In de buurt van het theater is nog een winkel open en we halen nog wat water om de nacht door te komen (hihi).  Rond elf uur is het tijd om verder te dromen over de hits van Queen.