Het Presidium van de Hoeksche Taalkamer houdt kantoor op het hoogste niveau de lift zwiept aldoor naar de elfde verdieping je stapt meteen op de galerij transparante railing zesenzestig centimeter hoog
stormt er altijd gelukkig buig je met flat en luchtaanvallen soepel mee
zonder of misschien ook met zeebenen moet men er zich dan kruipend voortbewegen op houten vlonders met steen in de broek er is een plasgoot voor het uitzicht naar benêe opstaan ging niet meer
de president deed zelf open schreeuwde in olijk vlaardings vastgeklemd aan een klapdeur met een bulderlach en een bakkie thee
dirk van koot&bie was geënt op arie de zoon van onze ketelstoker uit Terheijden met een slok op groenten ventend in den haag
ook zei hij naar ik verstond niet alle dirken heten arie
Jos Zuijderwijk 20 juli 2006
Toelichting: Ter gelegenheid van het dichtersfestival Bonnenpolder bij Hoek van Holland was ik benieuwd waar het presidium huisde
valt nog iets te helen later in te halen als al het speelse het vrije wat in het kind zat door zwaarte thuis nare gebeurtenissen te vroeg op het levenspad of wordt het later balen want nooit meer in te halen
ik zat in den haag op hbs met hans al tweede klas van het Sint Jans hans die dat had ging aan de dinky toys zijn ouders voelden begrip en spijt gaven daarom hun zoon respiijt lieten hem maar zijn gang gaan zeiden zou wel bij trekken niet teveel op letten geef hem de tijd komaan
laatst liep ik in den haag zag hem met een kopje thee op een terras in de passage ik vroeg nog steeds aan de dinkies hij lachte ontheemd zei keurig ja zij het dat ik er nu alleen voor sta mijn ouders zijn dierbaar overleden elke dag doe ik nu ook hun gebeden inhalen kan ik nu echt wel vergeten in tal van spelen ben ik niet te verslaan helaas zijn vele door de tijd ingelopen ik was vaak te laat voor het inkopen met dat bidden is het nu wel gedaan
op weg naar het spui wist ik het weer dinky toys ik wist niet wat dat waren vaak mocht ik wel met vader mee varen op onze schuit druiven eerste klas