Meneer Pietersen is met zijn vrouw in een restaurant wezen dineren. Bij zijn thuiskomst zegt hij : Wat een afschuwelijk eten ! We hadden net zo goed thuis kunnen eten !
Een jongeman loopt 's morgens vroeg door het park te joggen,
en ziet een mooie nieuwe tennisbal liggen.
Hij ziet niemand in de buurt waarvan die kan zijn,
en stopt de bal in de zak van z'n sportbroek.
Op weg naar huis moet hij even wachten voor een rood stoplicht bij een zebrapad.
Staat er een blondje naast hem, die naar de dikke bobbel in z'n broek kijkt. "Wat is dat!?" vraagt ze met een zwoele stem en glimmende oogjes. "Tennisbal", zegt hij, nahijgend van het joggen. "Oei," zegt zij begripvol,
- Hewel ? vraagt de meester ... - Er was een man die een geldstuk van twee euro had verloren, zegt jantje ... - en jij hebt het stuk helpen zoeken zeker ?
- Nee, m'n voet stond er op en ik moest wachten tot hij weg was, eer ik het kon oprapen ...
Pieters heeft een gouden ring gevonden en toont die aan zijn vrouw. - Je moet hem direkt naar de politie dragen, zegt ze hem ... - Geen sprake van, zegt Pieters. Binnen in die ring staat gegraveerd: " Voor eeuwig de uwe" ...
De kommissarris ondervraagt hem. - Dus, je bent naar hier gekomen tussen twee agenten?... - Ja, meneer de kommissaris ... - Dronken zeker? - Ja, meneer de kommissaris. Alle twee !
Jerome doet met een mistroostig gezicht aan zijn vriend Pol verslag van hoe hij de vorige avond bij zijn onverwachte thuiskomst uit het buitenland zijn vrouw in een omarming met de buurman heeft aangetroffen. - En wat heb je met ze gedaan vraagt Pol hoogst benieuwd ? - Met ze gedaan? Niks. Maar aan de manier waarop ik de deur achter me heb dichtgeslagen hebben ze heus wel kunnen opmaken hoe ik erover dacht ...!
De baas luistert aandachtig naar de jonge man die voor hem zit en een bescheiden maar toch wel een belangrijke salarisverhoging vraagt.
Ja, Pieter, zegt de baas, ik weet heus wel dat je met het loon dat ik je betaal nog lang niet kan trouwen....... Maar in de toekomst zul je er mij dankbaar om zijn ...!
Jansen zit op een bank in het park, hij kijkt de hele tijd naar een stuk van vijf euro, dat hij naast zich heeft gelegd. een heer wandelt voorbij en vraagt hem wat hij daar doet ... - Ik ? Niets. Ik wou alleen maar weten hoe men zich voelt, wanneer je geld op de bank hebt ...
In een propvolle tram staat meneer Jansen zijn plaats af aan een jong moedertje met een tweeling.
Maar mevrouwtje vraagt hij na een tijdje, aan de lus hangend, het schattige drietal te hebben bewonderd, " Hoe ziet u in 's hemelsnaam kans die twee uit elkaar te houden? Ze lijken als twee druppels water op elkaar! "
Dat kost geen moeite antwoordt het jonge vrouwtje parmantig. Ik stop gewoon mijn vinger in Jantje zijn mond en als hij er in bijt, is het Pietje ...!
1 April, met een stel vriendinnen zit moeder gezellig koffie te drinken wanneer Pietje opeens zijn hoofd om de deur steekt en uitroept: Komt u eens gauw kijken mama! ons dienstmeisje ligt met een vreemde man in bed! grote konsternatie onder de koffiedrinkers! Moeder staat ijlings van haar stoel op en loopt met hoogrode kleur op 't gezicht naar de deur. Maakt Pietje een lange neus en zegt grijnzend: ... 1 April ! Lekker gefopt! Het is geen vreemde man. 't Is pappie ...
Waarom bent u eingelijk bij uw laatste werkgeven op staande voet ontslagen? wil de direkteur weten van de charmante solicitante naar de baan van privésekretaresse. Antwoordt deze, hevig blozend: Omdat ik pertinent weigerde een bepaalde misgreep nog eens over te doen ...!
Iemand belt aan bij Pietersen... - Wij doen een inzameling voor ons ouderentehuis, zegt de man ... Hebt u misschien iets dat u kunt missen ... ? - Ja, zegt Pietersen. Mijn schoonmoeder ...
- Kun je koken? vraagt mevrouw jansen aan het dienstmeisje dat zich komt melden ... - Natuurlijk zegt het meisje. En dan nog op twee verschillende manieren ... - Twee manieren?, zegt mevrouw Jansen. Hoedat ...? - Ja, zegt het meisje. Je hoeft alleen maar te zeggen of je de genogden nog wilt terug zien of niet ...
Twee vriendinnen lopen mekaar na jaren terug tegen het lijf ...
- Hé zegt de ene. Wat ben jij veranderd ... Zoveel ouder geworden! Ik had je bijna niet herkend ... - Ik ook niet, zegt de andere. Moest het niet geweest zijn dat u nog altijd hetzelfde kleed draagt van vroeger, dan zou ik u zo voorbijgelopen zijn ...