If you can speak, you can sing. If you can walk, you can dance.
17-05-2014
Shake, shake, shake ......
Grappig filmke van honden die hun hoofd schudden. En dat in slowmotion. Gemaakt door Carli Davidson, een fotograaf die ook een fotoreeks rond dit thema maakte. D’r is ook een boek van gemaakt ... "Shake "
Het leven en de dood in de ast van Stijn Streuvels
Bezoek Het Lijsternest: Streuvelshuis & schrijversresidentie gratis op Erfgoeddag, zondag 27 april, en ontdek het leven en werk van Streuvels via de interactieve app!
Met deze nemen we een duik in de bibliotheek om er een boek van een West-Vlaamse auteur van onder het stof of van op het schap te halen. Van de week nemen we een ‘behoorlijke duik’. Naar de eerste helft van de vorige eeuw voor een meesterwerk uit de Nederlandse literatuur…
Stijn Streuvels. “Stijn wie?” horen we jongeren wel eens vragen. Stijn Streuvels dus. U weet wel, van Het Lijsternest in Ingooigem.
Toen hij in 1969 op hoge leeftijd overleed – hij was 98 jaar – liet hij een hele bibliotheek aan werken na. Tot zijn meest bekende werken horen ongetwijfeld De Vlaschaard, De Oogst én – misschien is dat werk omwille van de verfilming met de toen nog jonge Willeke Van Ammelrooy in de rol van rebellerende boerin Mira – De Teleurgang van de Waterhoek.
‘Het leven en dood in de Ast’ is een novelle, een korter verhaal dan de breed uitgewerkte romans van Streuvels. Het verhaal begint op een zondagavond in een ast – een soort droogoven is dat die wel vaker op boerderijen te vinden was en waar cichoreiwortels werden gewassen, in schijven werden gehakseld en die vervolgens boven grote vuren werden gedroogd.
Hoewel het van het jaar geen winter is die naam waardig, is deze novelle van Streuvels echt een boekje – amper 70 bladzijden lang – om op een winterse avond, als buiten een storm lelijk te keer gaat en binnen het haardvuur knispert en knaspert, te lezen. Het kost wat moeite aanvankelijk om in de taal van Streuvels te komen, maar de inspanning is lonend en u beleeft ongetwijfeld een van de mooiste leesavonden…
In Streuvels’ verhaal zijn er die zondagavond vijf arbeiders aan het werk. Afgesloten van de rest van de wereld, “alsof ze op een schip waren in volle zee”. Een keer worden ze gestoord, als enkele jongeren die op stap zijn, met veel poeha komen binnengewaaid. Maar de arbeiders jagen de jongeren weg. ‘Gelijk schuwe mussen vliegt de hele bende hals over kop, van ’t licht in ’t donker, van de hitte in de koude…” Later horen de astwerkers hoe de jonge boerenzoon te paard nog eens de bloemetjes buitenzet – de rokridder, noemt Streuvels hem - en daarna zijn de astwerkers overgeleverd aan de vuren in de ast, aan de stilte van de nacht, aan hun dromen en vertellingen en aan de dood – één van hen zal er sterven.
Het verhaal is – op de taal na – eigenlijk heel modern voor die tijd en doet sterk denken aan het magisch-realisme. Dat heeft niet alleen met het vertellen van de dromen van de arbeiders te maken, maar net zozeer met het decor: die afgesloten ast, de grote vuren, het spel van donker en licht, van schaduwen, de nabijheid van de dood.
De taal is – en dat blijkt nu een van de grootste handicaps voor het lezen van het werk van Streuvels – Streuvelstaal. Geen dialect, maar wel aansluitend bij wat toen West-Vlaams was, dat beïnvloed was door het nabije Oost-Vlaams. Al schuwde Streuvels niet om toen al woorden te gebruiken die al verouderd leken.
Het is vreemd dat, net nu het West-Vlaams weer hip is, niemand van de gelegenheid gebruik maakt om nog eens wat van Streuvels van onder het stof te halen. Misschien heeft dat er ook mee te maken dat de wereld die Streuvels in zijn verhalen en romans naar voren bracht, op dat moment al aan het verdwijnen was. Toch verdient Het leven en dood in de ast een ‘overleven’ in de galerij van Vlaamse klassiekers.
“De schuur met de dubbele poortluiken breed open, gelijkt een toneel waar, in de gapende diepte, door haveloze mannen, in haastig tempo, een spel wordt opgevoerd. Het gebouw staat er eenzaam op de verlaten vlakte; het toneel zonder toeschouwers, en de spelers doende achter een sluier van watermist, die ’t al omdoezeld houdt…”
Zo begint de novelle, als een toneelvoorstelling… waarvan de spelers gevangen zitten in hun rol en alleen in hun dromen en in hun gesprekken eraan weten te ontsnappen, voor eventjes.
Mijn hartelijke oprecht gemeende Paaswensen. Aan iedereen aan alle lieve brave en andere mensen. Vergeving van uw zonden fouten schulden van het verleden. Een nieuw hoopvol begin vertrekkend vanaf heden. Ik wens u een schone propere lei. Met geluk en Godszegen er nog bij. Een nieuwe lente een nieuw seizoen. Dat het U allen deugd mag doen. In navolging van de natuur een herboren leven. Een super start en dan alles geven. Zoals de jonge blaadjes op struiken en bomen. Zoals paaskuikentjes uit de paaseieren komen. Zoals de paaslammetjes huppelen in de wei. Iedereen vrolijk gelukkig voldaan en blij. Met nieuwe hoop vol vertrouwen. Zoals vogeltjes hun nestje bouwen. Zalig vrolijk gelukkig Pasen zoals in de oude tijd. Alles nieuw alles vergeven alles proper zorgen kwijt. Dit zijn de wensen van een eenvoudig sterfelijk man. Die niet meer dan dit aan U wensen kan.
Ik wou dat ik een beer was, dan zou ik een winterslaapje doen en maanden teren op mijn 'vet'ratsoen. ... Ik wou dat ik een beer was, dan lag ik in mijn warme bontjas, op het zachte groene gras.
Ik wou dat ik een beer was, zonder zorgen, pijn of verdriet, alleen maar wachtend op het lentelied.
Ik wou dat ik een beer was, eventjes een paar maanden rust, en heerlijk slapen naar hartelust.
Ik wou dat ik een beer was, dan zou ik in de lente ontwaken, en mijn vachtje weer mooi schoonmaken.
Ik wou dat ik een beer was, helaas blijft het bij een droom, maar zo blijven wel mijn gevoelens in toom.
Misschien kan Tia Hellebaut aan de slag als konijnen trainster in Denemarken. Daar is konijnspringen in verschillende disciplines een populaire sport.
Deze en nog enkele andere topprestaties kunt ge in dit filmke bekijken
Sommerly’s Ch. Cool Cocio won in de discipline hoogspringen met een sprong over 80 cm. Gaunby’s Multi Medie “Medie” veroverde goud in de discipline verspringen met een sprong van 250 cm.
The first of April, some do say Is set apart for All Fool’s Day; But why the people call it so Nor I, nor they themselves, do know,... But on this day are people sent On purpose for pure merriment.
You can fool all the people some of the time, And some of the people all the time, But you cannot fool all the people all the time
Ook op vakantie is het ontbijt de belangrijkste maaltijd van de dag, al moet je de plaatselijke specialiteiten wel lusten. In dit filmpje worden zeventien ontbijtjes voor je klaargemaakt. Zin om ervan te smullen? Dan weet je alvast waar je heen moet reizen.
Vanachter Leuvense stoven kwamen ze, met forse kop en pezige benen, ze hadden poten aan hun lijf en trokken er harder dan anderen mee aan het stuur. Ze stuurden ansichtkaarten naar huis met groetjes uit het verre Frankrijk en wisten niet, nooit van opgeven.... Ze brachten geld mee om een koe of een café op het dorpsplein te kopen. Of ze werden velomaker en vertelden met glanzende ogen over de Tourmalet en de Peyresourde. Ze verschenen heel trots op sportavonden en pinkten er al eens ’n traan weg. Soms zag je ze nog eens op begrafenissen of op televisie. Ze waren niet van deze tijd, de flandriens, ze moeten nu bijna allemaal in de wielerhemel koersen.
In de reeks IM krijgt een centrale gast telkens de vraag voorgelegd hoe hij of zij herdacht wil worden. Tijdens deze eerste aflevering is kunstpaus Jan Hoet de hoofdgast. Jan Hoet nodigde curator Stef Van Bellingen uit om een In Memoriam voor te dragen, waarna de heer Hoet in gesprek met Anna Luyten hierop mocht reageren om te reflecteren over nalatenschap en voortleven in de herinnering.
Ongetwijfeld het meest uitbundige Carnaval wordt gevierd in Rio de Janeiro. Het hoogtepunt is hier de parade in het Sambódrome, waar sambascholen het tegen elkaar opnemen met praalwagens en danseressen. Carnaval in Rio staat bekend om schaars geklede mensen en uitbundige parades. Wanneer: 28 februari tot 4 maart 2014.
Na Rio de Janeiro is het carnaval op Tenerife het grootste ter wereld. In de hoofdstad Santa Cruz de Tenerife, vindt carnaval jaarlijks plaats tijdens de 10 tot 14 dagen voor Aswoensdag. In de outfits en aankleding zie je Latijns-Amerikaanse invloeden terug. Wanneer: 28 februari tot 9 maart 2014.
In Italië is het ‘Carnevale di Venezia’ sinds 1660 het meest vooraanstaande Carnaval van Europa. Hier staan vooral maskers en oogverblindende kostuums centraal. Aanrader: bezoek een gemaskerd bal (daar tel je wel een paar honderd euro voor neer), maar op straat valt ook genoeg te zien en te beleven. Wanneer: 22 februari tot 4 maart 2014.
Highlights van het carnaval op Curaçao zijn de twee grote optochten: Gran Marcha en Gran Despedida. Ter afsluiting van het carnaval zijn alle praalwagens uitgedost met lichtjes. Dit jaar worden de parades op 2 en 4 maart gehouden. Ook op Sint Maarten en Aruba wordt Caribisch carnaval gevierd. Wanneer:11 januari tot 4 maart 2014.
In Duitsland kun je ook terecht voor carnaval. Het feest houdt hier vooral in: veel bier drinken aan lange tafels, terwijl narren pogingen doen je aan het lachen te maken. Ook worden er optochten gehouden. Met name de ‘Rosenmontag’ – de grote carnavalsoptocht op maandag – is een echte publiekstrekker en niet meer weg te denken bij het Keuls Carnaval. Wanneer: 27 februari tot 4 maart.
Als je bij ons tijdens een wandeling in het bos één schattig konijntje ziet, mag je blij zijn. In Japan is dat anders, daar krioelt het ervan.
De vrouw op onderstaande video heeft zakken vol eten meegebracht waar de konijnen gretig op afkomen. Een konijn mag dan wel lief ogen, als honderden diertjes je omsingelen, dan ......
Scherp, artistiek maar vooral extreem. Dat is waar het allemaal om draait op de Naillympics.
Terwijl er in Sotsji sterke sportieve prestaties worden neergezet, is Rome de plek waar creativiteit hoogtij viert.Het is de grootste wedstrijd voor nagelspecialisten.
Een orkest uit Wenen gooit hoge ogen door hun muziek te spelen op instrumenten die zijn vervaardigd uit verse groenten.
Het Oostenrijkse Groente Orkest houdt zich niet aan één muziekstijl, vertellen de orkestleden op hun website. Ze spelen diverse stijlen als house- en jazzmuziek maar evengoed hedendaagse muziek. Alle instrumenten worden vooraf gemaakt uit verse groente. Daarvoor gebruiken de muzikanten groentenmesjes en ander keukengerei. Zo kunnen ze in een half uur bijvoorbeeld een wortel omtoveren tot een blokfluit. Wanneer alle groenteninstrumenten klaar zijn, volgt de soundcheck en het optreden. Dit alles moet in een kort tijdsbestek gebeuren, want anders worden de groenten slecht. "Onze manier van muziek maken is heel ecologisch", geven de muzikanten nog mee op hun website. "Met de ongebruikte groenten maken we soep. Die geven we aan de toeschouwers na het optreden." Optredens en video's van hun muziek zijn te bekijken op: http://www.vegetableorchestra.org (Belga)
JIKELELE MY
