Bloemen en planten die zwijgen stil

Siro Germon

Bloemen en planten die zwijgen stil
Maar dan nog doen wij mensen ze pijn
Al is het meestal maar uit een gril
Of zo op een dag als Valentijn

Geen wonder dat wij ze niet verstaan
Wij spreken ook maar een eigen taal
Waarbij we met ons zelf zijn begaan
Opgeslorpt in ons levens verhaal

We doen het natuurlijk uit bestwil
En toch levert het zoveel chagrijn
Bij dit zonder woorden zonder gil
Van dit sprakeloos levensfestijn

Woorden maken toch niet het verschil
Afgeknipt of verplant groot of klein
Eens verdort lijkt het wel kikkerdril
Voor ons welbespraakt menselijk brein