Ik ben LEDA, en gebruik soms ook wel de schuilnaam LEDALU.
Ik ben een vrouw en woon in de Kempen (België) en mijn beroep is nu mijn ouders helpen.
Ik ben geboren op 11/07/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Zo wat van alles.
Beoordeel dit blog
Zoeken in blog
Mijn Man , Mijn Ouders
Ervaringen
29-06-2011
Zonnekloppers
Nu dat de grote werken in de tuin allemaal voorbij zijn moet ik echt wennen aan de nieuwe vrije tijd. Vrije tijd die ik heel goed kan gebruiken om vanalles terug in orde te brengen. Er is bij mezelf veel blijven liggen omdat ik steeds maar uitstelde. En uitstel is gewoonlijk afstel. Dus moeten we nu allerlei zaken eerst in orde brengen. Normaal gezien zou ik alles alle dagen heel goed kunnen bijhouden. Maar toch is me dat de voorbije weken niet gelukt. Er zijn heel wat dagen geweest wanneer ik van bij mijn ouders thuis kwam ; dat de fut volledig was verdwenen. In plaats van nog kleine zaken in orde te brengen was het heel veel platte rust . . . Daar is nu dus verandering in gekomen. Ik ben er wel blij om dat ik terug op adem kan komen. En ik ben ook tevreden dat ik terug een klein beetje meer tijd heb voor mezelf. Voor zolang dat het duurt natuurlijk ! Het eerstvolgende dat er nu in de tuin moet uitgeplant worden is de porei. Naar ik gehoord heb van mijn vader zou dat voor volgende week zijn. Ik ben benieuwd. Ik denk dat er ook nog najaarsbloemen gaan komen. Tenminste als het zaaien gelukt is maar dat zal ik ten gepaste tijde wel horen. Het onweer van deze avond is hier goed verlopen. Wij hier mogen weer blij zijn dat we er zo goed vanaf zijn gekomen. Er worden nog steeds foto's genomen maar het is opgehouden met regenen. Het is hier bij ons heel goed meegevallen ten overstaan van andere plaatsen in ons landeke. We zullen het morgen in de krant weer kunnen lezen. En ook het middagnieuws zal er wel tijd voor vrijmaken. Hopelijk is er geen al te erge schade. Maar het minste dat men tegenkomt is al te veel. We zullen vanaf morgen opnieuw moeten wennen aan een halvering van de temperatuur. Voor mij geen probleem. Spijtig natuurlijk voor alle zonnekloppers ! Zij zullen het de volgende dagen met een heel wat mindere temperatuur moeten doen.
Kan het nog warmer ? Zoals voor zovelen onder ons , niet te doen. Alhoewel, ik heb vandaag de gazon gekortwiekt. Gewoon twee uurtjes rondgereden met de machine. Eerlijk gezegd ? Ik was blij dat het gedaan was. Zeker de laatste meters waren er teveel aan. Maar ik heb het gehaald en dat is het voornaamste. Voor de rest van de dag was ik uitgeteld maar dat was geen enkel probleem. Lam , lui onder de koelte van de bomen. Vergezeld van een briesje en meer moest dat niet zijn. Het viel wel op dat de planten in de tuin hun bladeren al in de vroege namiddag lieten hangen. Gelukkig hebben ze de voorbije dagen een heel goede douche gehad. Maar zoals vandaag mogen er toch niet al te veel dagen komen of we houden niets over. Eigenlijk niet te geloven dat het op één dag zo kan veranderen. Toen ik vanavond nog langs het kerkhof ging was het hoognodig voor de plantjes die ik bij het graf van mijn man staan had. Nochtans had ik ze gisteren heel goed van water voorzien. Maar dus nog niet voldoende. Wat zou hij het vandaag moeilijk hebben gehad wanneer hij nog bij mij was geweest. Dan zouden alle hens aan dek zijn geweest om ventilatoren en airco uit de kast te halen en in werking te brengen om zoveel mogelijk verkoeling te brengen. Wat had ik daar nog graag voor gezorgd ! Dan was hij tenminste nog bij me. Eigenlijk weet ik nu niet goed wat te doen. Morgen nog slechts één dag van dit weder en daarna moeten we opnieuw tevreden zijn met 20 graden. Dus zitten mijn ventilatoren nog altijd in de kast en wacht ik verder af. Morgen zal ik nog genieten van zo weinig mogelijk niets doen !
Wat vandaag een mooie dag had moeten zijn is toch een beetje in mineur geëindigd. Toen ik deze middag samen met mijn ouders ging eten leek alles nog volledig in orde te zijn. Alhoewel , de honger van mijn moeder was niet groot. Haar lievelingsschotel ging voor de helft terug de keuken in. Spijtig voor de chef van het restaurant maar als het niet gaat , dan gaat het niet. Zelfs een tas koffie kon haar niet bekoren. Toch hield zij zich kranig om de namiddag te laten slagen. Helaas , toen wij toch door de straten wandelden , ging het niet meer. Zij moest toegeven dat het veel te vermoeiend was en dat het niet meer ging. Heel rustig zijn we dan terug naar mijn appartementje gewandeld. Terwijl ze een klein beetje bekwam van de tegenslag heb ik haar nog familiefoto's laten zien. Zo kon ze zich misschien toch een beetje ontspannen. Niet gelukt en ik heb haar naar huis gebracht. Daar was ze nog het beste af. Spijtig natuurlijk dat deze zonnige namiddag zo in het water moest vallen. Volgende keer beter maar de gezondheid gaat toch zeker voor. Dus, ik heb me de avond al lezend doorgebracht. En op mijn balkonnetje was dat heel aangenaam. Voor mij mogen er nog zulke avonden komen. En ik denk voor de meesten onder ons. Dus voor herhaling vatbaar ! Hopelijk is mijn moeder de flauwte van deze namiddag morgen door en kan alles terug zijn normale gang gaan. Zou het dan toch met de plotse warmte te maken hebben ? Of is er iets anders op til ? De nacht afwachten en dan zien we wel weer.
Kon het nog slechter zijn dan deze zaterdag ? Zo de ganse dag van dat regenweer. En dan zou het morgen 25 graden moeten zijn ! Eerst zien en dan geloven. Wat zijn wij Belgen toch sterke mensen om daar allemaal tegen te kunnen. Als we niet kunnen buiten komen dan blijven we maar binnen. Of we zoeken iets op dat binnen te doen is. Deze namiddag met mijn moeder nog enkele tuinbloemen gaan kopen. Ze kon zich niet voorstellen ooit in zulk een groot tuincentrum te zijn geweest. Zij wilde echt van die stinkertjes voor in de tuin. Toen ze daar aan het rondwandelen was wist ze eigenlijk niet meer wat te kiezen. Zoveel soorten van bloemen en zoveel kleuren ! Uiteindelijk heeft ze toch een keuze gemaakt en dus hebben we dat in orde gebracht. We hadden niet veel stinkertjes bij maar ze hebben wel een mooie warme oranje kleur. Natuurlijk is het daar niet bij gebleven en hadden we op het einde toch nog meer bloemen dan voorzien. Ik had één geluk. Planten ging mijn vader zelf doen. Ben benieuwd waar ze staan en ik zal dat morgen zien. We waren eigenlijk te laat terug thuis en ik had nog iets op mijn programma staan. Lang geleden dat ik op een zaterdagavond nog ben weggeweest. Maar toen ik deze week op de markt was werd ik onverwachts uitgenodigd om naar een biljartfinale te komen kijken. Ik heb er enkele dagen moeten over nadenken wat ik zou doen. Terug naar de oude club van mijn man gaan , het is zo moeilijk. We hebben er zulke mooie tijden gehad en dan zou ik nu alleen moeten gaan. Toen ik ernaar op weg was vanavond , heb ik de auto willen draaien om terug naar huis te rijden. Het was moeilijk verder te rijden. Toch heb ik het gedaan en ik heb er geen spijt van. Een hartelijk welkom is me te beurt gevallen. Eigenlijk , deed het me deugd om nog eens terug met hen samen te zitten. Zoals in de goede oude tijd. En de tijd is werkelijk voorbij gevlogen. Met een hapje en een drankje. Nu voel ik eigenlijk pas hoeveel ik die biljartavonden mis. De mannen biljarten en de vrouwen allerlei nieuwtjes uitwisselen. Kon de tijd maar terug gedraaid worden. Dan zat ik er nog , met mijn man. Het deed pijn om er heen te gaan, maar toch ben ik blij dat ik ben gegaan. Ook voor volgende week ben ik uitgenodigd. Dat is een jaarlijks etentje. En ja , ik ga met hen mee.
Wat voor een dag was het me vandaag toch weer. Ik dacht dat de zomer begonnen was maar het is eerder de herfst. Toen ik deze namiddag nog bij mijn ouders bezig was wist ik niet meer wat te doen. Regen, droog , regen , onweersbui, dreigende wolken . . . . . Ik had nog een karweitje in de tuin en stelde me de vraag : ga ik er nog aan beginnen of wacht ik tot één van de volgende dagen. Ik heb het eindelijk wel begonnen maar niet afgewerkt. De rest zal gewoon voor de volgende week zijn. Ik denk dat ik vanavond eens naar het weerbericht ga luisteren voor de volgende dagen. Hopelijk gaat er verandering in komen. De vakanties staan tenslotte voor de deur. Niet voor mij , maar als het weder terug zomers wordt is het toch veel aangenamer. Voor iedereen. Het is tenslotte een seizoen waar we allemaal zo naar uitkijken. Dan kunnen we tenminste buiten komen om de nodige vitamientjes op te doen . En die zijn kostbaar. Alleen is het steeds van korte duur en dus moeten we er extra van profiteren. Dus laat nu die zon maar komen. Ook voor de tuin natuurlijk want alles blijft gewoon stilstaan. De groenten in openlucht groeien maar heel traag en zelfs in de serre is het met momenten naar de te frisse kant. Alleen de gazon blijft in het gewone tempo groeien. Dus dat wordt volgende week weer met de machine werken. Nu ben ik echt benieuwd naar de volgende dagen. Hopelijk gaat het de goede kant uit en zijn we vertrokken voor een mooie zomervakantie.
Heb ik geluk dat het weder de zomer niet wil volgen. Want zeg nu eerlijk , wat is er lekkerder dan een ijsje van de kar die in de straat komt ? En bij een hoge temperatuur smaakt zoiets toch heel fris ! Bij mij toch. En toch heb ik vandaag een beslissing genomen. Of het een goede beslissing was en of het allemaal gaat meevallen ? Dat valt af te wachten. Vandaag ben ik voor het eerst tot bij een diëtiste geweest. Is het echt nodig of niet ? Ik voelde me de laatste tijd niet goed in mijn vel zitten , alles behalve. Daarom heb ik deze stap maar genomen. Misschien dat het me helpt. Bij het maken van de afspraak werd me gezegd dat de eerste kennismaking een uurtje zou duren. En na dat uurtje wist ik heel goed waar ik fout zat. Ik zal me danig moeten herinrichten en opnieuw leren eten. Eten op de juiste tijdstippen. De juiste ingrediënten leren eten. Op tijd en stond drinken. Dat deed ik , maar verkeerd. Natuurlijk moet ik mijn snoepjes achterwege laten. En die snoepjes zijn dus enkel mijn koekjes bij de koffie. Iets anders snoepte ik zo al niet. En raar, maar met mijn fruit zat ik ook al verkeerd. Ik mag maar drie stukken op één dag eten. En niet vier zoals nu. Dan denkt men van goed bezig te zijn en is het ook weer niet goed. Het enige dat ik volop mag eten zijn de rauwe groenten. Gelukkig zijn de groenten in de tuin volop bezig. Ik ga daar dus weinig problemen mee hebben om ze niet te eten. En eigenlijk heb ik geluk dat er momenteel zoveel groenten zijn. Kan ik een heel goede keuze maken. Hopelijk kan ik het volhouden. Want natuurlijk wordt al het lekkere verboden. Mijn kaas ga ik nog het meeste missen. Dat was een lekker snoepje s'avonds. Ik heb zelfs huiswerk meegekregen. Vanaf morgen alle dagen opschrijven wat ik eet. En met het uur erbij. Als dat maar gaat goed komen !
Toeval of niet , gisteren was er nog een andere kennis jarig. Na zoveel weken elkaar niet gezien te hebben, maakten we voor deze namiddag totaal onverwachts toch nog eens een afspraak. En dat door een niet zo aangenaam telefoontje. Eén van haar goede vrienden is op haar verjaardag overleden. Dat is nu niet iets dat men graag hoort op wat zulk een aangename dag zou moeten zijn. Dus , de namiddagplanning afgewerkt tegen een iets sneller tempo om toch maar op tijd op de afspraak te zijn. En door een heel stom toeval vergeet ik haar een heel gelukkige verjaardag te wensen. Het was van alles en nog wat op dat moment. Ik weet niet hoe ik dat heb vergeten te doen. En het ergste is, dat ik haar momenteel niet kan bellen. Ik zal moeten wachten tot morgen omdat recht te zetten. Maar waar ik wel zeker van ben dat is dat we een goed gesprek hebben gehad. En dat zij door dat gesprek zich toch iets beter voelde. Haar man was er ook bij en dat kon ik in dit geval wel tolereren. Eigenlijk heb ik veel liever dat ik met haar alleen kan praten. Wanneer haar man erbij is dan trekt hij alle aandacht naar zich toe en wordt er enkel over hem en zijn hobby's gepraat. En dat is nu juist iets waar ik niet mee om kan. Dat egoïstisch trekje van hem. Alles voor en over hem , zij komt echt op de tweede plaats. En dat is iets dat ik niet kan hebben. Ondanks dat feit, hoop ik dat ze haar gedachten toch even heeft kunnen ordenen. Morgen ga ik haar zeker opbellen. Natuurlijk om me te verontschuldigen dat ik haar geen verjaardag heb gewenst maar ook om te zien of ik eventueel iets voor haar kan doen. Het minste dat ik kan doen is een luisterend oor aan de telefoon. Maar dat kan soms van onschatbare waarde zijn. En wat ik ook weet , dat is dat de volgende afspraak niet zo lang achterwege mag blijven. Nu was er echt van alles en nog wat tussen gekomen en heeft het veel te lang geduurd eer we mekaar nog eens hebben gezien. Gesproken regelmatig, daarvoor is de telefoon een heel mooie uitvinding. Hopelijk kunnen we ons aan ons woord houden !
Wat ben ik vandaag druk ( ? ) bezig geweest ! Deze voormiddag naar de markt geweest en een speciaal matje gaan kopen voor de afwasbak van mijn moeder. Want als je iets niet zo courant nodig hebt waar kun je dat dan vinden ? Juist , op de markt. Tegelijkertijd van die kleine lekkere wafeltjes meegebracht. Lekker bij de koffie. Maar ik heb ze dan ook maar aan mijn moeder gegeven. Ik zal er één van de volgende dagen wel wafeltjes gaan snoepen. Ook nog vlug binnengewipt op de bank om mijn nieuwe kaart in werking te laten stellen. En dat is dus ook weer in orde. En nog even langs de fotograaf. Het was lang geleden dat ik daar nog was geweest maar ik heb nog eens wat foto's laten bijmaken. Bij al mijn sorteringswerk van de voorbije dagen had ik nog cliches gevonden maar geen foto's. Enkele mooie ga ik één van de dagen ophalen en dan kan ik die ook weer verwerken. Zo rijden we verder naar mijn PC - hersteller en helper. Alles moest eens goed nagekeken worden want ik had enkele mankementen. En deze namiddag mocht ik deze al terug ophalen. Het is een kleinschalig bedrijfje maar ééntje waar de klant nog echt koning is. En waar geen moeite teveel is. En waar nog echt tijd gemaakt wordt voor de klanten. Telkens ik daar buiten kom heb ik iets bijgeleerd. Als ge nooit geen computerlessen hebt gehad zoals ik , dan is dat heel plezant meegenomen allemaal. Veel aangenamer om naartoe te gaan dan bij die grote ketens waar ge toch maar een nummer zijt. Om de dag af te sluiten , nog bij een kennis langs geweest en haar een heel gelukkige verjaardag gewenst. Het was wel een dagje later dan voorzien maar niet minder gegund. Ze had juist van een veertien daagse rust kunnen genieten. Haar kleinkind was op verlof naar Oostenrijk geweest. Daar had ze natuurlijk van geprofiteerd om wat bij te werken en de nodige bezoeken af te leggen. Met een kleinkind van vier jaar is het niet altijd gemakkelijk om te doen wat je graag wil doen. En een ganse werkweek staat ze voor hem klaar. Nu was hij terug thuis en inderdaad , er was terug heel veel leven in de brouwerij. Ook dat is natuurlijk plezant maar het wordt voor haar toch vermoeiend. Maar zelf zegt ze : nog enkele jaartjes volhouden en dan ben ik erdoor. Het is een heel mooie taak maar ook een zware om de ganse dag paraat te staan voor Uw kleinkind. Zeker als ge een niet al te goede gezondheid hebt. Zelf heb ik geen kinderen en dus heb ik ook niet het plezier van kleinkinderen. Het is een gemis maar er is niets aan te veranderen. Het leven zit soms niet zo gemakkelijk in elkaar. Als elke droom zou uitkomen , het kon toch zo schoon zijn. Maar helaas.
Lang geleden dat ik nog zulk een rustige maandag heb gehad. Niet dat ik heel de dag in de zetel heb gehangen. Wel ben ik vanmorgen weer dadelijk gestart met mijn foto's. En ik moet eerlijk zeggen dat ik heel goed ben gevorderd. Zelfs die tweede doos met foto's is nu gesorteerd. Alles ligt nu klaar om verder af te werken. Gelukkig hoeft het morgen niet in orde te zijn. Die volledige afwerking gaat nog wel een tijdje duren. Maar toch wou ik dit nu eerst achter de rug hebben. Ondertussen heb ik ook nog wat foto's gevonden die ik nodig had. Dus dit alles is momenteel goed verlopen. Het doet me wel pijn al die foto's terug te zien. Ik had het al veel eerder moeten doen en dan had mijn man er ook nog kunnen van genieten. Bij elke foto die er door mijn hand is gegaan weet ik wel wat te vertellen. Ik verschiet ervan dat ik zo goed heb kunnen onthouden. Het enige nadeel is dat er foto's bijzitten en dat ik de namen van de personen niet weet. Op dat gebied was mijn man " een krak " . Hij kende praktisch iedereen met voornaam , achternaam en zelfs met toenaam. Voor mij waren dat altijd problemen. Maar toen kon ik nog vragen om me de namen voor te zeggen , nu moet ik er alleen achter gaan. En heel waarschijnlijk ga ik ze niet allemaal terug vinden. Dat is wel spijtig maar er is niets aan te doen.l Ik zal verder moeten met hetgeen ik me allemaal nog herinner. Zowel de goede als de slechte momenten. . . . . . .
Echt een zondag , buiten een machientje was en nog een afwasje niets gedaan. Of toch wel. Ik ben verder foto's aan het sorteren geweest. Heb ik veel foto's in mijn bezit ! Ik wist het zelf niet. Mijn man zal het ook niet meer geweten hebben. Spijtig dat mijn man ze niet meer kan zien. Spijtig dat wij vroeger nooit de tijd hebben genomen om deze foto's onmiddellijk te verwerken. Spijtig dat wij nooit de tijd hebben genomen om te genieten van die foto's. Allemaal foto's met een verhaal. Nu moet ik het alleen doen. En er zijn heel veel foto's bij van mijn man. Ze zijn voor mij alleen. Er zijn geen kinderen die mee herinneringen kunnen ophalen. Verdere familieleden hebben er geen aandacht voor. Het is te ver verwijderd van hun leven. Spijtig dat het nu allemaal zo moet lopen. Toch ga ik alles nog verwerken zoals ik van plan was. Er mooie fotoalbums van maken. Albums die voor zich spreken. Albums met de nodige tekst en uitleg erbij. Misschien is er dan later toch nog iemand in geinteresseerd. Of toch in enkele foto's. Wat de tijd me nog brengt, weet ik toch niet. En misschien maar best zo. Wat ik wel weet is dat ik morgen nog verder moet doen. Er staat nog een volgende doos te wachten. En ik weet nu al dat die veel moeilijker gaat zijn dan deze die ik nu heb leeggemaakt.
Zaterdagnamiddag ! Natuurlijk heb ik in de voormiddag voor mijn ouders gezorgd. Bakker , beenhouwer , we zijn er overal gepasseerd. Maar wat is het lang geleden dat ik in de namiddag nog eens ben thuis geweest. Het deed me deugd om niet meer de deur uit te moeten. En ik heb me in een karweitje gestort dat ik al zo.....................................lang moest doen ! Kon ik me eindelijk bezig houden met foto's zoeken. En of ik er heb gevonden ! Daar ik toch foto's nodig had , werk ik nu maar aan één stuk door. Ik heb er nog veel gewoon los in dozen liggen. Maar nu ben ik bezig om alles te sorteren. Gemakkelijk is wel iets anders. Maar als dit nu achter de rug is , dan is er een mooi karweitje opgeknapt. Wat ik ook wel weet is dat ik met zaterdag alleen niet toekom. Mijn zondag gaat er ook nog moeten aan geloven. Maar daar heb ik nu eens geen bezwaar tegen. Ik ben al mooie foto's tegen gekomen dat ik nog niet meer wist dat ze bestonden. Wat ik wel weet is dat ik er in de winter echt werk van ga maken. Nu is het maar gewoon op orde brengen. Tijdens de wintermaanden ga ik het verder afwerken. En zeg nu eerlijk, met een fotoboek in de zetel gaan zitten is toch veel aangenamer dan met een laptop. Een fotoalbum is toch veel warmer dan al die PC-fotoboeken. En ik moet eerlijk toegeven, dat krijg ik niet samengesteld op de PC. Een simpel ouderwets fotoalbum wel. Kan ik bij een groot deel van de foto's nog eens wegmijmeren. En naar de reden zoeken van het fotograferen van die bepaalde foto. Het zijn mooie herrinneringen en ik ga ze koesteren. Spijtig voor diegene die achter mij komt. Hij zal de open haard met fotoalbums kunnen aanmaken. Dat is natuurlijk heel spijtig want veel van die foto's zijn voor anderen onbekend. Dat zijn zorgen voor later. Zolang als ik er nu maar kan van genieten ! En dat ga ik zeker doen.
Ik denk dat ik eventjes op adem kan komen. In de tuin zijn we gestopt met asperges steken. Spijtig want ze zijn lekker. Niet dat er geen meer boven zand komen , maar gedaan is gedaan. Deze planten kunnen nu terug op adem komen tegen volgend jaar. Ook de aardbeien gaan we laten voor wat ze zijn. Het net eraf en de laatsten zijn voor de merels. Dan kunnen die ook nog eventjes smullen. En met een beetje zon kan ik volgende week witte stekelbessen plukken. Hopen maar dat er beter weer in aantocht is ! Nu gaan we ook wachten op de eerstvolgende groenten die klaar zullen zijn. Als het enkele dagen wat warmer wordt zijn de bloemkolen aan de beurt. Ook de komkommers zijn in volle groei. De eerste heb ik vandaag geplukt. Nu nog bereiden en me laten smaken. Twee planten voor mij alleen. Ik zal mijn best mogen doen. Ik kan ook best naar bewaringsmogelijkheden gaan zoeken en dat is nog niet zo een slecht idee. Maar ik zal eerst maar verder afwachten. Dus dat is pauze in de tuin ! Het zal me deugd doen. En ook de gazon heeft overal een maaibeurt gehad. Dus dat ziet er goed uit voor de volgende veertien dagen. Ik zie uit naar volgende week. Ik denk dat ik een rust- en genietweek ga inlassen. Niet zo heel veel doen en naar braderijen gaan. Er zijn er genoeg in aantocht. En ook mijn moeder heeft gevraagd wanneer ik nog eens met haar naar de winkel ga. En naar een braderij. Dus dat gaat goed komen . . . . .
Was me dat deze voormiddag even lopen. Mijn vader had me gevraagd om toch maar zeker eerst de aardbeien te plukken. Het zou wel eens de laatste keer kunnen geweest zijn. Als we nog veel regen krijgen zullen diegenen die nog moeten rijpen , volledig wegrotten. De aardbeien staan in open lucht en zijn niet beschermd. En mijn vader verwachtte regen binnen een heel korte termijn ! En een betere weersvoorspeller kan ik me niet voorstellen. En ja hoor, ik was nog maar juist bezig of er kwamen dreigende wolken in snelvaart aangewaaid. Een hevige korte bui was het begin. Toch nog vlug kunnen herbeginnen en geluk gehad. De volgende bui heeft gewacht tot ik gedaan met plukken. Maar dan , met bakken viel het naar beneden. We gaan nu voor het ogenblik niet klagen dat het te droog is. Het verschil is natuurlijk heel groot. Alleen maar te hopen dat het één van de dagen terug zomer wordt. Voor velen van ons zit de vakantie eraan te komen. En dan verwachten we toch om de zon te zien ! En ook voor ons als thuisblijvers is het veel aangenamer met een zonnetje in de lucht. Zelfs zoals op een dag als vandaag is het binnenshuis niet aangenaam als men met regen moet werken. Natuurlijk had ik vandaag ramen poetsen op mijn eigenlijk programma staan. Ik heb het dan maar gehalveerd. Ramen poetsen en regenen gaat bij mij nog altijd niet samen. Hopelijk morgen een beetje beter en droger.
Het was me het dagje wel vandaag. Eerst wachten op de hersteller voor de wasmachine en de droogkast. Voor de wasmachine was het enkel het programma nakijken. Dat was heel vlug opgelost. De droogkast had een vervelend " tik " - geluidje. Voor overdag is dat niet zo erg maar ik maak gebruik van het nachttarief. Ik kan toch moeilijk mijn buren wakker houden ! Beide toestellen zijn al wel wat jaartjes oud. Maar de herseller zegt me dat ze nog meekunnen. De grote kosten zijn nog niet voor morgen. Gelukkig maar... En dan was het wachten op de ontstoppingsdienst. De afvoer in de keuken zat potvast. Geen druppel water liep er nog door. Nu wel ! Die mijnheer de ontstopper heeft heel proper werk geleverd. En nu weet ik ook hoe dat allemaal in zijn werk gaat. Ik hoop niet dat ik zulke dienst ooit nog eens nodig heb. Ik versta trouwens nog steeds niet hoe dit is kunnen gebeuren. Maar het is opgelost en dat is het voornaamste. Ik hoop dat ik nu van verdere perikelen gespaard blijf. Dit was genoeg voor één dag. Zowel de hersteller als de ontstopper hebben me goede tips gegeven. Die zullen we zeker in acht nemen !
Ik hoop dat ik dit kleine artikeltje volledig kan beëindigen. Mijn handen ; mijn vingers willen niet mee. Ze zijn zo stram dat ik ze maar amper kan bewegen. Is het omdat ik vandaag zware handenarbeid heb gedaan of is het iets anders ? Ik hoop dat ik me geen zorgen moet maken en dat binnen enkele dagen alles terug in orde is. Aan vaders vijver staat nog een klein zomerhuisje. En wat ik al lang van plan was is dus vandaag gebeurd. Ik kan me spiegelen ! Heeft dat efkens een grondige onderhoudsbeurt gehad. Ik ben er echt met een heel groffe borstel doorgegaan maar wat een verschil. Ik heb er tegen mijn ouders niets van gezegd. Wanneer zij één van de dagen daar komen , dan denk ik dat ze raar gaan opkijken. Als laatste heb ik nog een stukje begroeiïng weggesnoeid zodat we nu rechtstreeks op de vijver kijken als we daar komen aangereden. Nu is het een mooi uitzicht. Spijtig dat de dag tekort was , ik had graag nog wat verder gedaan maar het werd al iets te laat. Nu niet dat het er plots volledig is opgekuisd. Ik zal er nog wel enkele dagen nodig hebben vooraleer ook de buitenkant in orde is. Dat gaat nog een mooi karweitje worden. En zoals het vandaag een was ,zulke dagen mogen er nog komen en dan is het zelfs aangenaam om zulke werkjes uit te voeren. Alleen, het vervolg zal niet voor morgen zijn. Maar er komen nog dagen genoeg waarop ik mijn opkuiswoede verder kan uitleven !
Ook deze maandagse zondag zijn we weeral voorbij. Als er zo een bijkomende zondag is dan voelt men dat toch heel goed. Toen ik naar mijn ouders reed deze voormiddag , was er zo goed als geen verkeer. Gewoonlijk moet ge overal staan aanschuiven en nu was het gewoon vrije weg. Was dat gemakkelijk . Voor deze namiddag had ik eigenlijk andere plannen maar die tuin heeft alles in de war gestuurd. Ik heb me eens goed kunnen uitleven in vier grote stekelige sierplanten. Ze zijn uit ! Het verwonderde mij wel dat ze zulke grote diepe wortels hadden. Ik heb ze er allemaal niet uitgekregen. Dat was van het goede teveel. Het resultaat zal zijn dat we volgend jaar opnieuw van die kleine plantjes zullen hebben. Spijtig, maar dan gaan ze er zeker en vast terug uit. Mijn moeder was wel blij dat deze nu weg zijn. En mijn vader heeft me gewoon laten doen. Ook hij was tevreden dat er eindelijk schoon schip werd gemaakt. Ze waren onderaan helemaal kapot gereden met het grasmachine. Ze stonden dus eigenlijk op een totaal verkeerde plaats. Nu liggen ze op de aanhangwagen, klaar om vervoerd te worden. Ze gaan enkele reis richting vijver. Willen ze daar verder groeien , dat moeten de planten weten. En ik veronderstel wel dat dat gaat gebeuren. Maar daar heb ik dan toch geen bezwaar tegen. Ik ben met dit karwei toch enkele uurtjes mee bezig geweest. Maar opgeruimd staat netjes. En eigenlijk feitelijk toch weer een goede daad gedaan. Nu nog een beetje gazon zaaien op deze plaats en dan is het weer een mooie plek in de tuin.
Na een simpel etentje met mijn ouders ging ik nog even langs het kerkhof. Ik had mijn zelfgemaakt bloemstukje bij me. Ik moet eerlijk zijn, met enkele roosjes die ik gisteren van de markt heb meegebracht en wat groen uit de tuin is het simpel en mooi. Hopelijk blijft het een week mooi. Dat zal natuurlijk wel een beetje van het weder afhangen ook. Maar de kwaliteit van de roosjes is ook goed en dat doet toch ook al heel veel. Mijn man rust heel toevallig naast één van onze vroegere klanten. Zijn vrouw heb ik vandaag voor het eerst gezien op het kerkhof. Hebben wij nog een kleine babbel gedaan. En eigenlijk is het raar, men kent elkaar niet en toch wordt er veel tegen elkaar gezegd op heel korte tijd. Ik heb op deze korte tijd al veel personen leren kennen en ben veel te weten gekomen over hen. Dat is een soort vertrouwen en dat doet deugd. Voor ieder van ons is het hetzelfd, het alleen achterblijven. En niemand is verlegen om het te zeggen. De meesten hebben nog kinderen, kleinkinderen en daar trekken zij zich aan op. Ik ben blij voor hen want zo iets heb je nodig. Dat is natuurlijk niet voor iedereen weggelegd en dat is een spijtig gegeven. Bij het heengaan kwam ik ook nog oude geburen tegen. Wat deed dat deugd ! Ik denk dat ook zij blij waren om toch eventjes te kunnen bijpraten. Mijn oren wisten niet wat ze allemaal hoorden. Er zijn wel enkele gegevens die ik zeker moet onthouden. En ja, mijn kerkhofbezoek heeft vandaag wel twee uurtjes geduurd. Maar ja, het was dan toch een aangenaam weertje om nog een babbel te doen ! Ik had verder toch geen plannen voor vandaag. Terug thuis heb ik me nog bezig gehouden met verstelwerk. En nu kan ik ook met de naaimachine naar de winkel. Er zit ergens iets niet juist want nu slaat het zo goed als alle steken over. Weer kosten ! En dan de zondagavond. Zondagavond, de zoveelste alleen. En ja, ik zit opnieuw aan mijn keukenaanrecht. Ik heb zelfs de formule 1 " Grote Prijs van Canada " op TV opstaan. Button heeft juist gewonnen ! Ongelooflijk dat ik dat heb laten opstaan maar het was me de race wel. Voor herhaling vatbaar !
Moet je me hier zien zitten. Zoals zo dikwijls aan het keukenaanrecht omringd door nog te lezen kranten van de voorbije week. Er ligt ook nog een stapel boeken die ik moet wegbergen. Elke dag beloof ik mezelf om er werk van te maken. En elke dag zeg ik tegen mezelf ; dat is iets dat ik morgen zeker in orde moet brengen. Tot het morgen is. De boeken liggen er dus nog steeds en de kranten blijven ongelezen. Evenals de stapel post en allerlei soorten reclame. Die moet ik ook nog wegwerken. Voor de rekeningen die binnen komen heb ik een postdoos gemaakt zodat ik zeker niets vergeet te betalen. De belofte om ervoor te zorgen dat dat stapeltje dagelijks wordt bijgewerkt kan ik ook niet harden. Ik doe één stuk weg en er komen er drie in de plaats. Het zijn slechte gewoontes waar ik paal en perk moet gaan aan stellen. Ik zou voor me zelf toch eens heel graag hebben dat ik van die slechte gewoonte vanaf geraak. Dat ik terug een mooi proper aanrecht krijg zonder al die rommel die er niet moet liggen. Maar ja, ik steek echt de schuld op het zoveel naar mijn ouders zijn. Daar is wel alles in orde en hier laat ik de boel maar draaien tot er betere tijden komen. Morgen heb ik ook weer zo goed als geen tijd om bij te werken. En zo gaat het altijd maar door. Geen tijd . . . De dagen zijn veel te kort en dan zou ik voor mezelf nog vanalles en nog wat willen gaan doen. Ik zal het nog maar wat achterwege laten tot ik in alles een beter inzicht krijg. Tot ik alles echt in goede banen kan leiden. Ik hoop voor mezelf dat die tijd toch eens gaat aanbreken. Dat ik ga zeggen : dit is wat ik graag heb !
Spijtig dat het weder nu toch volledig is omgedraaid. Het mocht dan wel regenen maar de temperatuur had toch mogen blijven. Nu is het momenteel wel een beetje aan de frisse kant en dat is helemaal niet zo aangenaam. De regen mag nog enkele dagen doorgaan natuurlijk. Er is teveel water tekort in de tuinen en op de velden. Het bloemstukje dat ik vorige zaterdag op het kerkhof ben gaan zetten is nu volledig uitgeregend. Ik heb het mee naar huis gebracht om morgen opnieuw te maken. Dus dat wordt morgenvroeg naar de bloemenwinkel om nieuwe roosjes te halen. En opnieuw mijn best doen om er iets moois van te maken. Ik heb er reeds alles voor klaar liggen zodat ik snel verder kan werken na het winkelen. Ook de ramen hebben ondertussen hun eindlaag gekregen. Het is nu een totaal nieuwe aanblik. Mooi opgefrist. Wat een klein likje verf toch kan doen. Volgende week kunnen we dan de ramen poetsen , de gordijnen terug hangen en misschien de kasten een beetje opboenen. Zo gaat dat ook nog volledig in orde komen. Een soort van late grote kuis op die kamer. Maar ja , beter laat dan nooit !
Vandaag is het een rustige dag geweest. Nadat ik gisteren de hele dag heb lopen janken, ging het vandaag stukken beter. Ik was er zelf content voor. Het rare is dat ik me buitenshuis altijd beter voel dan wanneer ik in mijn coconnetje blijf. Het is zo precies alsof ik niet mag thuisblijven. Dus, vandaag de ganse dag bij mijn ouders geweest. Al de donderdagtaken zijn rustig afgehandeld. Toch in die mate dat het mogelijk was. Mijn vader heeft besloten dat er nu hier en daar een likje verf moet bijkomen. Het is nodig op sommige plaatsen. Er werd ander glas in geplaatst en afgewerkt met fijne latjes. En deze latjes moeten nu eens dringend bijgewerkt worden. Dat is nu eens iets wat ik nog nooit echt heb gedaan. Ik zoek er niet meer aan te beginnen ook niet. Ik veronderstel dat het ook iets is dat op mijn zenuwen werkt. Zo fijn kan ik niet werken. Mijn vader schildert gewoon zonder afplakken en het is nog mooi binnen de lijnen ook. Dus, laat hem rustig verder doen zou ik zeggen. Deze avond ook een eerste echte les scrapbooking gehad. Voor mij was het iets nieuws. En het is wel plezierig om doen. Ik ga me er zeker mee amuseren. Tegelijkertijd is de avond zo voorbij gevlogen. Nu kan ik beginnen met het bij elkaar zoeken van nieuw materiaal. Hiervoor kan nu ook eens alles gebruikt worden zoals linten , knopen , parels , en al wat je kunt verdenken. Dus , één van de volgende dagen ga ik op zoek naar allerlei kleine prul. Iets wat anderen weggooien, ga ik waarschijnlijk kunnen gebruiken. We wachten af !
Wat vandaag een mooie dag had moeten zijn is toch een beetje in mineur geëindigd.
Wat ben ik vandaag druk ( ? ) bezig geweest !
Ik denk dat ik eventjes op adem kan komen.
Het was me het dagje wel vandaag.
Ik hoop dat ik dit kleine artikeltje volledig kan beëindigen.
Ook deze maandagse zondag zijn we weeral voorbij.
Vandaag is het een rustige dag geweest.
