Ik ben LEDA, en gebruik soms ook wel de schuilnaam LEDALU.
Ik ben een vrouw en woon in de Kempen (België) en mijn beroep is nu mijn ouders helpen.
Ik ben geboren op 11/07/1954 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Zo wat van alles.
Beoordeel dit blog
Zoeken in blog
Mijn Man , Mijn Ouders
Ervaringen
06-02-2011
Zaterdag
Zaterdag voormiddag. Lang geleden dat ik nog thuis ben geweest op een zaterdag voormiddag. Voorheen was ik altijd rond half negen op pad om de nodige verse ingrediënten in huis te halen. Zowel voor ons als voor mijn ouders. Wie kent het niet ! De bakker , beenhouwer , groenten en fruitwinkel. Voorheen was allles afgemeten. Ik moest er toen voor zorgen dat ik ofwel bij je was ; ofwel was het een telefoontje op een afgesproken uur. Dat telefoontje had je niet graag. Vooral de laatste twee maanden zorgde ik ervoor om zeker op tijd bij je te zijn. Ik had het niet door dat er iets op til was. Je deed zoveel moeite om het mij zo aangenaam mogelijk te maken. Om het mij gemakkelijk te maken. Hoe ongemakkelijk jij je waarschijnlijk ook voelde. Ik heb het nooit geweten. Je klaagde nooit en alles was goed. Wat ben ik stom geweest ! Wat ben ik lomp geweest ! Ik ga het mezelf nooit vergeven. Nu het te laat is zie ik heel veel dingen die beter hadden gekunt. Maar wie had ooit het vermoeden dat ge al zo vlug afscheid zou nemen ? Wie had het vermoeden dat alles op enkele dagen weg zou zijn ? Voorbij ! Over ! Gedaan ! Einde !
Deze namiddag heb ik alles naar mijn ouders gebracht. Ik moet niet meer met een klok werken. Ik moet niet meer op een afgesproken uur thuis komen. Ik heb nu tijd. Tijd zat. Toen ik terug thuis kwam overviel mij opnieuw de leegte van die zetel. Vroeger kwam er vanuit die zetel onmiddellijk een begroeting toen ik thuis kwam. Nu blijft het akelig stil. En dat voor de rest van de avond. Stil , eenzaam , en verlaten. Ik mis je.