Net zoals drie maanden geleden.
Toen voelde ik me ellendig en nu ook weer.
Die ongedurigheid speelde me parten.
Ik heb me deze voormiddag dus maar goed uitgeleefd met borstel en vod.
Deze namiddag met mijn vader naar de revalidatie.
Wat was ik blij toen ik een goede kennis ontmoette op de kliniek.
Is het een kennis of een vriendin ?
Eer een vriendin , de tijd zal het moeten uitwijzen.
We hebben in ieder geval een heel goede babbel gedaan.
Het deed me goed om met haar over mijn man te praten.
Zij kende ook een beetje zijn grappen en grollen.
En ook zij pinkt nog een traantje weg als we over hem praten.
Na een uurtje moesten we al terug vertrekken.
Mijn vader zijn revalidatie zat er op.
En zij had nog een afspraak op de dienst echografie.
Moeilijkheden met een knie.
Dus na die goede babbel opnieuw naar huis.
Konden we onmiddellijk mee aan tafel schuiven.
Onverwachts bezoek en dan is een lekkere tas koffie nooit ver weg.
De namiddag is eigenlijk meer een koffienamiddag geworden.
Niet dat ik daar bezwaar tegen heb.
Ondanks het moeilijke begin van de dag is deze toch wat meegevallen.