Vandaag een kleine woordewisseling gehad met mijn vader.
Het heeft lang geduurd eer ze er was.
Het is zo spijtig dat het is gebeurd.
Het klinkt misschien raar maar ik wist dat er iets ging gebeuren.
Hj is aan de beterhand en dat vertaalt zich naar terug alles zelf willen doen.
Geen hulp meer willen aanvaarden ondanks de beperkingen die hij nog altijd heeft.
Maar ik ken mijn vader een beetje.
Zoals het spreekwoord zegt : " Eens baas , altijd baas".
En probeer maar eens in te gaan tegen de woorden van een baas !
Dat is echt niet gemakkelijk.
Uiteindelijk heb  ik wijselijk gezwegen.
En we zullen wel zien wat de  komende dagen gaan brengen.
Gemakkelijk zal het niet zijn want het heeft me pijn gedaan.
Een andere pijn dan met mijn man.
Ook dat moet nu weer genezen.
Ook dat zal zijn tijd weer moeten hebben.
Maar tijd heelt alle wonden ; of toch veel.
Hopelijk.