Ik ben LEDA, en gebruik soms ook wel de schuilnaam LEDALU.
Ik ben een vrouw en woon in de Kempen (België) en mijn beroep is nu mijn ouders helpen.
Ik ben geboren op 11/07/1954 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Zo wat van alles.
Beoordeel dit blog
Zoeken in blog
Mijn Man , Mijn Ouders
Ervaringen
22-06-2011
Drukke dag
Wat ben ik vandaag druk ( ? ) bezig geweest ! Deze voormiddag naar de markt geweest en een speciaal matje gaan kopen voor de afwasbak van mijn moeder. Want als je iets niet zo courant nodig hebt waar kun je dat dan vinden ? Juist , op de markt. Tegelijkertijd van die kleine lekkere wafeltjes meegebracht. Lekker bij de koffie. Maar ik heb ze dan ook maar aan mijn moeder gegeven. Ik zal er één van de volgende dagen wel wafeltjes gaan snoepen. Ook nog vlug binnengewipt op de bank om mijn nieuwe kaart in werking te laten stellen. En dat is dus ook weer in orde. En nog even langs de fotograaf. Het was lang geleden dat ik daar nog was geweest maar ik heb nog eens wat foto's laten bijmaken. Bij al mijn sorteringswerk van de voorbije dagen had ik nog cliches gevonden maar geen foto's. Enkele mooie ga ik één van de dagen ophalen en dan kan ik die ook weer verwerken. Zo rijden we verder naar mijn PC - hersteller en helper. Alles moest eens goed nagekeken worden want ik had enkele mankementen. En deze namiddag mocht ik deze al terug ophalen. Het is een kleinschalig bedrijfje maar ééntje waar de klant nog echt koning is. En waar geen moeite teveel is. En waar nog echt tijd gemaakt wordt voor de klanten. Telkens ik daar buiten kom heb ik iets bijgeleerd. Als ge nooit geen computerlessen hebt gehad zoals ik , dan is dat heel plezant meegenomen allemaal. Veel aangenamer om naartoe te gaan dan bij die grote ketens waar ge toch maar een nummer zijt. Om de dag af te sluiten , nog bij een kennis langs geweest en haar een heel gelukkige verjaardag gewenst. Het was wel een dagje later dan voorzien maar niet minder gegund. Ze had juist van een veertien daagse rust kunnen genieten. Haar kleinkind was op verlof naar Oostenrijk geweest. Daar had ze natuurlijk van geprofiteerd om wat bij te werken en de nodige bezoeken af te leggen. Met een kleinkind van vier jaar is het niet altijd gemakkelijk om te doen wat je graag wil doen. En een ganse werkweek staat ze voor hem klaar. Nu was hij terug thuis en inderdaad , er was terug heel veel leven in de brouwerij. Ook dat is natuurlijk plezant maar het wordt voor haar toch vermoeiend. Maar zelf zegt ze : nog enkele jaartjes volhouden en dan ben ik erdoor. Het is een heel mooie taak maar ook een zware om de ganse dag paraat te staan voor Uw kleinkind. Zeker als ge een niet al te goede gezondheid hebt. Zelf heb ik geen kinderen en dus heb ik ook niet het plezier van kleinkinderen. Het is een gemis maar er is niets aan te veranderen. Het leven zit soms niet zo gemakkelijk in elkaar. Als elke droom zou uitkomen , het kon toch zo schoon zijn. Maar helaas.