Vandaag is alles goed verlopen. Naar de kleinkinderen geweest. Hun verjaardagscadeau gegeven. Verder naar Eeklo geweest en een ysje geëten. O praktisch de ganse dag geslapen . Hij leeft al 11 jaar met een depressie volgens hem is er niets aan de hand. Ik vind het niet normaal dat hij zoveel slaapt. Hij is juist wakker om te eten klaar te maken en dan 3 uren weggeweest. En dan is hij terug aan het slapen. Vanmorgen mijn lieve vriend bezocht. Ons samen zijn is een soort uitlaatklep om eens weg te zijn van de lang slaper.Gewoon eens kunnen praten met iemand dat lucht je hart eens. Nu hoop ik met mijn blog ook een vriend te hebben om alles te noteren. Het weg schrijven van de stress die een depressieve persoon een mede persoon bezorgt.Zelf beseffen ze dat niet. Dagelijks mag ik horen hoe goed ik het thuis heb. Ik sta wel voor alles alleen. Van hem moet ik geen hulp te verwachten. Ik heb inderdaad niets te kort. Maar een eenvoudige knuffel dat mag ik vergeten.Nu tot de volgende keer.