Vanmorgen vroeg naar zee voor een tesamen met mijn lieve vriend. Zalig er was wel veel mist. Daar het O zijn verjaardag is zijn we gaan eten naar M er was gelukkig niet veel volk. Het eten was wel lekker maar op het einde werd ik toch ongemakkellijk. Mijn hoofd draaide gelijk een tol alles schemerde niets zag ik nog. En toch ben ik niet van me zelven gevallen. Naar huis dan een uur in mijn bed geweest voor te rusten en het was voorbij. Daarna naar O zijn dochter gereden om het kleinkind die nu een tijdje verblijft bij ons. Nu wat computeren.