mijn persoonlijke pagina

lei en els

miriam sonja
ruud zoltan

onze honden rocky en sandy

Dolly, mijn trouwe metgezel
in mijn jongere jaren

Inhoud blog

	vervolg
	mijn schooljaren
	onze hond Dolly
	mijn eerste levensjaren
	onze honden
	kinderen
	bedankt
	wie ben ik

mijn persoonlijke pagina

voor familie, vrienden, bekenden

08-12-2005

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

mijn eerste levensjaren

op 25 augustus 1941, door een bombardement, moesten mijn ouders en verdere familie en buren schuil gaan in de kelder van het huis van mijn opa; gezien mijn moeder op het punt stond van bevallen, werd zij op de keukendeur naar de kelder vervoerd; en kwam ik ter wereld;
hoewel ik op dat moment het middelpunt was, kan ik mij daar uiteraard niets van herinneren
ik heb dit dus dan ook van horen zeggen en wel zelfs meerdere malen.
tot aan mijn vijfde levensjaar kan ik mij weinig of niets over herinneren; het enige dat ik weet en dat is ook meer van de verhalen van mijn ouders, is het volgende:
we hadden thuis een witte keeshond, die was van mijn broer maar ik was met de hond steeds op stap; ik had een kruiwagentje (speelgoed) bond de hond ervoor en ging met hem op stap om paardenpoep op te halen voor in de tuin en was vaak lang van huis; maar zei mijn moeder steeds: zolang als de hond niet naar huis komt is er niets aan de hand; komt de hond wel en leo niet meteen daar achteraan, dan was leiden in last.
jammer was wel dat de hond -Dolly was zijn naam- door een amerikaanse jeep werd aangereden en daardoor last kreeg van zijn voorpoten, maar gelukkig leefde hij nog lang daarna.

wat ik me wel herinner was dat toen we in de rolducerstraat in kerkrade woonden er in de tuin een grote boom stond met er omheen een grote zandbak; op een gegeven moment er een grote mierenhoop in de zandbak zat en mijn neef en ik er doorheen rolden en van boven tot onder onder de mieren zaten.

dan begonnen de schooljaren; maar daarover een volgende keer

Geef hier uw reactie door