Vorige week was ik even in de Makro om een SD kaartje van 2GB te kopen voor net geen 40 euro. Ik heb dan maar van de gelegenheid gebruik gemaakt om wat garnalen te kopen. Grijze Noordzee garnalen ... goedkoop...dus waarschijnlijk Hollandse. Die zijn niet zo supervers, blijkt nu. Ze zijn wel drie dagen onderweg voor ze in de winkel belanden.
Hoewel je het hele jaar lang grijze garnalen in de vishandel vindt, zijn de herfstmaanden, van september tot november, het beste seizoen. Dan zijn ze dik en vet. Crangon crangon, de somber gekleurde garnalensoort die vooral in de koudere wateren van het noordelijke halfrond leeft, is een lekkernij die in België hoog aangeschreven staat. Maar met de beperkte aanvoer van ritselend verse ongepelde garnalen van de Belgische vissers, kunnen we onze honger naar tomate-crevettes en garnaalkroketten niet stillen. Gelukkig is er nog de Nederlandse aanvoer, die een omweg naar Marokko maakt. Aan u de keuze tussen de delicatesse of het massaproduct. De Belgische variant van dit verhaal is de dagverse ongepelde grijze garnaal, die 's nachts gevist wordt, meteen aan boord in water met zout gekookt en in de wind gedroogd wordt en enkele uren tot maximaal een dag later in Zeebrugge, Oostende of Nieuwpoort op de veiling wordt aangeboden. De Belgische garnaal heeft meer kleur dan de ,,flauwe'' Nederlandse en het pantser is krokant.
Jammer genoeg maken de inkopers (en de meeste consumenten) dat onderscheid niet of nauwelijks, en krijgen de Belgische vissers dus weinig terug voor hun werk. Hun vangst verdwijnt grotendeels in de groothandel. De lage opbrengst, maar ook het gebrek aan opvolging, de hoge brandstofprijzen... zijn allemaal factoren die het leven van de vissers aan boord van de laatste vijftien Belgische kotters moeilijk maken. De cijfers bevestigen dat: in 2004 visten ze 341 ton ter waarde van 1,059 miljoen euro, merkelijk minder dan in 2003. De cijfers wijzen op een gestage achteruitgang op langere termijn: België was ooit de kampioen van de garnaalvisserij, maar bengelt nu achteraan. Met allerlei acties wil men het tij keren, en reders overtuigen om minder op vis en meer op garnalen te vissen - garnalen zijn er immers in overvloed en er zijn geen vangstquota.
Terwijl de Nederlanders al jaren duidelijk en aantrekkelijk over hun visproducten communiceren, begrepen de Belgen pas recentelijk dat ze hun ambachtelijke kwaliteitsimago duidelijker aan de man moeten brengen. Alleen als leveranciers van een delicatesse, een zeldzaam vers luxeproduct, kunnen ze zich onderscheiden van de bulk. Er is ook een Belgisch kwaliteitslabel met strenge normen in de maak, zodat de consument de dagverse garnaal duidelijk aan de verpakking kan herkennen. Dat moet de verhalen van Nederlandse producten met de benaming Zeebrugse garnalen en een Belgisch vlaggetje op de verpakking de wereld uit helpen.
Maar goed ... Marijke maakt "tomaat garnaal" vanavond, met fritjes. Tomaten deze voormiddag gehaald bij "de Turk" in Sledderlo samen met de sla. Even afwachten wat het gaat worden.
Lekker eten en drinken
