Wie medemensen wil begeleiden,
zieken en gezonden,
op hun weg ten leven
moet van ze houden:

moet leren luisteren
naar al wat leeft in hun hart
aan verlangens en pijn

en zal zacht nabij komen
bij hun vreugde en verdriet
hun vragen en vertwijfeling

en stil worden
in zwijgende aandacht en diepe eerbied
voor de mens en het levensgrote mysterie
van het bestaan

zal diep in zichzelf
tekenen en taal van liefde
laten geboren worden
om dan schroomvol te proberen,
in eenvoud en oprechtheid,
het broze woord te spreken,
zo uit Gods hart genomen,
een tekenwoord van begrip
geborgenheid en vergeving
van eindeloos vertrouwen
en hoop op leven...

zal zichzelf zijn
en zo waarden voorleven
waaraan een mens zich kan rechttrekken

en zal ook
in de pijn om eigen onmacht,
niet moedeloos worden
maar in sterk geloof de hand vasthouden
van Hem die altijd groter is
in liefde en trouw

wie medemens wil begeleiden
zal zelf ook gewoon maar mens zijn
die echt oprecht probeert
te leven.

03-01-2006 om 21:27 geschreven door lelie

Mijzelf,

Ik ben mezelf
Ik ben ik
Ik ben niet volmaakt
maar zo ben ik
Ik weet wie ik ben
Ik weet wat ik wil
Soms ben ik een prater
en soms ben ik stil
Om mij te kennen
moet je dit leren
Ik ben wie ik zijn wil
Zo moet je mij accepteren

Heb ik niet zelf gemaakt,maar vond mij daarin terug!!!

Yoke

02-01-2006 om 17:18 geschreven door lelie

Als ik met de sterren praat
En de nacht de maan daar staat
Voel ik de stilte in me komen
En zak even weg in dromen

Uren kan ik er naar kijken
Iedere ster met elkaar vergelijken
Ze zijn als mensen groot en klein
De ene fel de andere fijn

Ze troosten mij in mijn verdriet
Zij weten wat mij heeft gegriefd
Ik stel me dan gewoon maar voor
De ene is van kristal de andere ivoor

Die geven mij het licht in 't duister
Geven me raad en ik luister
Als dan de morgen weer verschijnt
Weet ik dat het verdriet verdwijnt......

02-01-2006 om 17:15 geschreven door lelie