Beertje verscholen in het riet,
is er niemand die je ziet,
niemand die nog weet wat je betekende
in de jeugdjaren lang geleden?
'k Heb je weer in 't zicht gezet,
zodat ik stiekem ongemerkt
je af en toe eens knuffelen kan,
kusjes geven op je pluchen wang.
Je bent zo lief en knuffelzacht,
Jou ruilen komt niet in t gedacht,
Al zit je niet op d eerste rij
Ik zet je dicht mij bij.
Telkens ik kom langs gewandeld
Kijk ik je verlangend aan,
Je hebt zo van die droeve oogjes
Waaraan ik niet kan weerstaan
Ik neem je in mijn armen
En knuffel je zo zacht
Zal je altijd warmen
Tot je naar me lacht.
03-10-2007 om 19:41
geschreven door lelie
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
|