|
De rimpels om je mond en om je ogen verrraden me het leven, dat je leidt je bent een mens wiens dromen zijn vervlogen, hoelang ben jij de weg al kwijt?
Het doet me pijn je zo verdwaald te weten zo ver van huis, in een wereld vol van schijn, het doet me pijn, dat je blijkbaar bent vergeten, hoe het is om zuiver als een kind te zijn.
Er zijn rimpels, veel, en diep gesneden in je gezicht, dat alles heeft gezien zijn het rimpels van het ongeleefde leven waarvan je hoopte, dat je 't leven zou misschien?
Het doet me pijn, om de pijn die jij moet voelen, als je beseft, hoever je was verdwaald, maar 'k zal met jou een diepe blijdschap voelen als je eindelijk zeggen mag: "Goddank, ik heb 't gehaald".
|