xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Ik kan niet langer toekijken

hoe u zichzelf kapot maakt,

hoe ik ook probeer,

je raast maar door

telkens op een ander spoor

en niemand reageert,

je aanvaardt geen reden.

Op het afscheidsfeest
kwam zij naar me toe,
haar hand voor haar gelaat,
beschaamd,
beschaamd om uw daden.

Je eigen vrienden maak je kapot,
hoe moet ik je vragen
s t o p!