Mens zijn,

Zo mens zijn dat je medemens bent.
Daarin schuilt het geluk.
Verbondenheid ontstaat niet zomaar,
Er is een grondhouding van de ontvankelijkheid voor nodig,
je helemaal verplaatsen in hem,
wie is hij, wat beweegt hem,
wat zijn z’n hoogten, z’n diepten,
wat verwacht hij, wat bemint hij?
Wil die ander jouw mens worden
dan moet hij je wezenlijk tot in je ziel raken.
Hij of zij zal je moeten ontroeren.
Zonder ontvankelijkheid geen geluk.
Dit geldt voor allerlei niet menselijke vormen van leven.
Pas wanneer een boom in al z’n oorspronkelijkheid
boom voor je is, krijg je een relatie met hem.
Je zult je dicht tegen hem moeten aandrukken
Hij zal moeten wortelen in je bewustzijn,
zo krijg je het geluk van verbondenheid.