30/7     Uitgeslapen. Ontbeten en weer op weg. De weg voert verder via Kongsvinger richting Elverum over weg 210. Het is een sombere dag: regen, regen en nog eens regen. We rijden richting Kirkenar naar de linker oever van de Glomma, de langste rivier van Noorwegen. We nemen een pause bij Eid. Dan verde naar Elverum. Vandaar rijden naar Messelt om daar de tolweg Birkebeineveien te nemen. Een vriendelijke noor kan biljetten wisselen in munten die we voor de slagboom nodig hebben. Kr75,- Wat een slechte weg. Bovendien is het slecht weer en het zicht is ook niet al te best. Ook is het koud.Bij mooi weer is dit misschien een mooie route. Nu niet. Vinden onderweg een aardige plek, maar door de aanhoudende regen zijn we niet zeker of we nog weg kunnen. Dus toch maar doorgereden. Bij een tol controle moeten we nog eens kr 75,- ophoesten. Weg wordt nog slechter. Alles rammelt.

We rijden na dit avontuur via Lillehammer naar Olstad. Onderweg geen geschikte plek kunnen vinden. Veel wegwerkzaamheden. De weg deed denken aan de eerder genoemde tolweg. In Olstad van lieverlee maar op een camping gaan staan.  324 km.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

31/7     Somber begin. Weer regen of motregen. Op de camping een lekkere douche genomen. Ontbeten en weer op weg. ’t Wordt iets beter. We rijden richting Espedal. Onderweg nog een eerste echte waterval gezien. Vanuit Espedal kunnen we ook de Peer Gyntveie nemen. We besluiten om die weg van deze kant te nemen. We betalen netjes de tol  en rijden rustig over deze onverharde weg. Stuk beter dan de vorige. Aan het einde zijn we nog een stuk doorgereden en kwamen bij een tweede stuk van deze weg. Zouden hier opnieuw tol moeten betalen. Doen we niet. We keren om en nemen dezelfde weg terug. Onderweg stoppen we voor een lunch en een wandeling. ’t Weer is opgeklaard. We hebben goed zicht Overal lopen schapen los rond. Je hoort ze van verre aankomen door de belletjes.

Via Vinstra over de E6 verder gereden. Een eerste halte beviel niet echt. Bij Dovre uiteindelijk op een parkeerplaats overnacht. Daar begint ’t weer te regenen.   187 km.

Zaterdag 1/8    We rijden richting Dombas en nemen daar de route langs de Dovrefjell. Eindeloze weg, met grote vlaktes links en rechts. Weinig boomgroei. In de verte bespeuren we enige sneeuw. We besluiten om de rondrit over de vlakte niet te doen. Weinig anders dan wat we al zien op de weg die we volgen. Na Hierkin het Drivadal in gereden. Schitterend. Dit is wat ik wilde zien: ruige bergen, waterlopen, watervallen. Bij Varstiggen gestopt: de oude koningsweg. Hier een stuk gewandeld. Veel verscheidenheid aan wilde bloemen.  Doorgereden naar Oppdal. Ook hier is het lastig om een overnachtingsplek te vinden. Daarom rijden we maar door naar de Atlantichavneveie. Daar hebben we overnacht. Omdat ’t nogal stevig waaide aan de kust hebben we maar een windscherm opgezet om toch te kunnen skottelen. Stukje gewandeld over de rotsen.

Zondag 2/8      Rustig aan gedaan. Op ons gemak gegeten en lekker in de zon gezeten. De wind was gaan liggen. Beetje lezen, puzzelen. ’s Middags pas vertrokken. De atlanticveie nog een eindje gevolgd. Foto’s genomen van de bijzondere brug. Het lijkt alsof de brug helemaal scheef staat. Valt wel mee, komt vooral door de draai die erin zit. Daarna doorgereden naar Bud. Naar ’t oude Duitse fort. Onderaan  was een parkeerplaats, maar daar zat een meeuwenkolonie, die nogal wat lawaai produceerde. Wel even gestaan om aan de havenkant wat te schilderen. ’s Avonds naar een andere parkeerplaats gereden voor de overnachting. Tijdens een wandeling ontdekte ik een viertal reeën. Later zaten ze vlak bij de camper. 

47 km.