De kolenbranderschildpad (Geochelone carbonaria) is een schildpad uit de familie landschildpadden (Testudinidae). Tot 2004 was de wetenschappelijke naam Chelonoidis carbonaria, maar deze is onlangs veranderd. Ook de nog oudere benaming Testudo carbonaria wordt wel eens gebruikt.

Algemeen

De maximale lengte van het carapax of rugschild is 50 centimeter maar veel exemplaren blijven ongeveer 35- 40 cm lang. De soort komt voor in tropisch Zuid-Amerika; Panama, Colombia, Paraguay, Brazilië en Argentinië. Het habitat bestaat uit steppen en graslanden niet ver van stroompjes want de schildpad heeft wel vocht nodig. Het menu is vegetarisch en bestaat uit plantendelen en fruit. Tijdens de paring kan het mannetje kip-achtige 'toktok' geluiden maken en de eitjes worden ingegraven; na 5 tot 6 maanden komen ze uit.

Beschrijving

De kolenbranderschildpad heeft een zwart schild met op iedere rugplaat een gele, vage vijfhoek. De schildrand is geel, en op de kop en poten zitten onregelmatige, gele vlekken. Bij de juveniele dieren zijn de gele vlekken op de kop en schild groter en ze hebben felrode schubben op de poten; de Engelse benaming is 'roodvoetschildpad'.