Mijn geliefde kinderen, houden jullie van Mij zoals Ik van jullie hou? Hebben jullie nagedacht over de intensiteit van Mijn Liefde voor jullie en de intensiteit van je liefde voor Mij? Jullie houden van je geliefden, van degenen die jullie kennen, en als jullie niet meer van Mij houden dan komt dat omdat jullie Mij niet goed genoeg kennen. Velen van jullie kennen Mij uit het Evangelie, uit de gebeden die de vurigheid uitdrukken van de Christen die aan Mij gehecht is, die Mij toegewijd is.
Jullie zijn Mij toegewijd, zeker, maar Ik wil dat jullie in vuur en vlam staan! Ikzelf, op aarde, was in vuur en vlam van goddelijke Liefde, die zachte, vurige vlam, maar toch zo meelevend, zo aantrekkelijk, zo omhullend. Ik werd bemind door Mijn discipelen, door hen die Mij volgden, door de mensen die Mij toevallig ontmoetten op Mijn paden door het land. De Samaritaanse vrouw bekeerde zich na één enkel gesprek, zij die de apostelen verbaasde door Mij in een intiem gesprek met een vrouw te zien.
Ik sprak tot haar ziel en haar intelligentie en zij herkende de taal van de waarheid. Zij was overweldigd, net als zoveel toekomstige discipelen die zich bij Mijn leger voegden. Ze gaven Mij hun geloof en Ik schonk hun Mijn kracht. Ze verspreidden zich over de hele wereld om Mijn leer overal bekend te maken, maar vooral Mijn Liefde, want een dorre en harteloze leer kan de wereld niet veroveren. Mijn leer was zo alomvattend, omdat ze rechtvaardig, helder en liefdevol was, dat ze al haar voorgangers overwon, maar ze wekte ook een diepe jaloezie op, omdat niemand haar kon monopoliseren.
Omdat ze niet met succes kon worden bestreden, vochten afgunstige mannen tegen haar volgelingen, Mijn discipelen, en behandelden hen wreed en zelfs tot de dood toe. Ja, Satan is een wrede meester, hij kan morele deugden of degenen die ze beoefenen niet verdragen, en de opkomst van het Katholicisme vond plaats in bloed, zelfgave en zelfverloochening. Door Mijn Lijden en door Mijn Dood aan het Kruis opende Ik de Hemel en sindsdien hebben zoveel heiligen en martelaren hun leven, hun aanhankelijkheid en hun vurigheid gegeven in navolging van hun Meester en Heer.
Ik ben Koning, een meelevende, liefdevolle, bemoedigende en zeer aanwezige Koning. Wie Mij niet volgt, zal geen deel aan Mij hebben en het zal hun ongeluk brengen. Wie Mij niet liefheeft, kent Mij niet en deinst terug voor de eisen van de deugd. Het lijkt hun dat het goede dat hun wordt voorgesteld een belediging is, een verwijt, terwijl hen alleen gevraagd wordt hun wapens neer te leggen en zich over te geven aan het bewijs van Liefde. Deze Liefde is voor iedereen, niemand wordt uitgesloten, niemand wordt afgewezen.
Mijn Liefde is geen sentimentaliteit, ze is solide, ze is vitaal en ze is eeuwig. Ze is zuiver, ze is veeleisend omdat ze op anderen gericht is, nooit op zichzelf. Mijn hele leven op aarde was op anderen gericht, Ik had niets van Mijzelf, niets voor Mijzelf en Ik gaf Mijn genaden in overvloed. Ik genas lichamen en zielen en, terwijl Ik door het land reisde, bleef Ik niet onopgemerkt. Ik sprak, Ik onderwees, Ik trok anderen tot Mij en deed goed zonder ooit iets voor Mijzelf te houden, Mij uitputtend, altijd in een evenwichtige stemming, vaak moe, gekweld, maar nooit afwijzend.
Mijn kinderen, de Hemel wordt niet gewonnen zonder dat men het wil, de zegevierende atleten hebben getraind om de glorierijke medaille te winnen, en jullie moeten de deugden beoefenen, alle deugden om de top te bereiken. Mijn kinderen, Ik wil dat jullie Mijn voorbeeld en Mijn navolging zijn. Ik ben trouw geweest aan Mijn Vader in de Hemel, Ik heb te allen tijde en op alle plaatsen Zijn wil gedaan en Ik vraag jullie hetzelfde te doen.
Wees niet geïrriteerd, wees niet nerveus, wees niet boos, wees verzoenend, wees standvastig, wees rechtvaardig, wees goed en volgzaam. Ik wil dat jullie naar Mijn beeld en gelijkenis zijn. Wat betekent het om in een staat van genade te zijn? Het is om zo te zijn dat God Zichzelf in jullie kan herkennen. Mediteer over Mijn deugden, Mijn woorden, Mijn gedrag.
Waarom nodigden de Farizeeën Mij uit aan hun tafel? Omdat Ik een vooraanstaand man was en ze hoopten enig voordeel te halen uit de omgang met Mij. Ik heb hen nooit aangevallen, Ik heb nooit op hen neergekeken, maar ze waren ook niet in staat Mij te domineren of van Mij te profiteren. Ik onderrichtte hen zoals ze onderwezen moesten worden, en sommigen volgden Mij onopgemerkt; later werden ze openlijk Mijn discipelen en waren ze een belangrijke schakel in de verkondiging van het Evangelie in de eerste eeuw.
Ook jullie moeten evangelisten zijn in deze eeuw van afvalligheid, in deze eeuw die steeds meer neigt naar het uitsluiten van Katholieken, het uitsluiten van Mijn leer, het uitsluiten van Mijn eredienst. Geef niet toe aan de druk die zich steeds meer tegen Mij en Mijn discipelen zal manifesteren. Informeer je en doorbreek hun wurggreep op de uitoefening van je geloof.
De strop wordt steeds strakker aangetrokken, er worden steeds strengere wetten aangenomen, maar laat dit je niet verwijderen van Mij, van Mijn aanwezigheid in het Heilig Sacrament van de Eucharistie, van Mijn eredienst. Ik heb beloofd bij jullie te blijven tot het einde der tijden. Ik zal jullie niet verlaten, verlaat Mij niet! Moge God met jullie zijn en Ik zegen jullie. In de Naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Amen.
9/7 Zo groot is Mijn Liefde voor jullie - Zr Beghe
9/7 Zo groot is Mijn Liefde voor jullie - Zr Beghe
Mijn liefste kinderen, Ik wil jullie Mijn Liefde bekennen. Ik hou zo veel van jullie, zo veel, en toch begrijpen weinigen onder jullie het. Mijn Liefde is zo groot, zo sterk, zo onpeilbaar dat niemand van jullie het kan ervaren. In de Hemel zullen jullie het begrijpen, omdat jullie in Mij en met Mij zullen zijn, zullen we alles voor elkaar zijn. Ik wil het aan jullie uiten, en jullie, probeer Mij te begrijpen voor zover een schepsel zijn God kan begrijpen. Wees zoveel mogelijk in Mij, met Mij en voor Mij.
Zo was Ik jegens Mijn Hemelse Vader toen Ik mens was en alles wat in Mijn aanwezigheid was, aan Hem gewijd was. Ik leefde in Hem, in eenheid met de Heilige Geest, die ons aan Elkaar verbond, die onze gemeenschappelijke en wederkerige Liefde was, en Ik leefde te allen tijde en op alle plaatsen in Zijn gezelschap. Ik hield van Hem met een volmaakte Liefde, dacht aan Hem en wilde Hem overal en op elk moment behagen.
De Liefde van God overstijgt alle menselijke liefde, overstijgt alles wat een mens kan voelen en daarom heb Ik zoveel geleden op aarde. Ik heb meer geleden dan een ouder die een kind verliest, want als Schepper van alle dingen door Liefde, heb Ik mijn schepselen liefgehad boven ouderlijke liefde. Goddelijke Liefde is onverklaarbaar voor een mens, omdat hij haar niet kan vergelijken met welke liefde dan ook die op zijn niveau haalbaar is, maar zo was de Mijne voor Mijn kinderen, geschapen door goddelijke Liefde.
Goddelijke Liefde geeft wat Ze is, zich volledig bewust van het motief van haar Liefde en de mens komt daaruit voort. Hij legde al Zijn Liefde in haar door alles van Zichzelf te geven: Schoonheid, Intelligentie, Zuiverheid, Zachtmoedigheid, Vrijheid, Wetenschap, Begrip, Toewijding, Rechtschapenheid, Trouw, Aantrekkelijkheid en alle goddelijke kwaliteiten en deugden. Een ouder geeft van zichzelf door een kind te verwekken, maar wanneer God van Zichzelf geeft door een mens te scheppen, wat heeft Hij dan niet gegeven!
Hij legde er al Zijn Liefde in en elke liefde die liefheeft, vraagt liefde terug met tederheid en zonder abruptheid, want liefde is een uitwisseling, ze komt en gaat en het is de Heilige Geest die de Vader en de Zoon eeuwig in alle Volmaaktheid verbindt. Zo schiep Ik man en vrouw in de Hof van Eden, goed beschermd tegen de duivel, en gaf Ik hun volmaaktheid in alle vrijheid. Ik gaf hun onsterfelijkheid, hun lichaam moest zonder lijden overgaan van het aardse leven naar het bovennatuurlijke leven in een tijd van lichamelijke slaap.
Ze hadden de genade ontvangen om niet te kunnen lijden, omdat ze alle kwaliteiten en deugden hadden ontvangen, terwijl ze ieder een persoonlijk en uniek individu waren. Ze hadden de genade van ingegeven kennis ontvangen, wat betekent dat ze leerden en wisten wat nodig was waar en wanneer ze het nodig hadden. Ze hadden blijvende heiligende genade ontvangen, dat wil zeggen, dat God altijd als Eerste gediend werd, als Eerste aanzien werd, als Eerste bemind werd.
En God was met hen in de Hof van Eden, niet zoals in de Hemel, maar zeer aanwezig in hun heilige, kuise en toegewijde menselijke natuur. Toen de vrouw eerst en de man na haar zich afkeerden van de genade van gehoorzaamheid, brachten ze alle andere genaden, alle andere ontvangen gaven in gevaar, zo waar is het dat één enkele zonde alle goddelijke gunst tegenhoudt. De man en de vrouw bekeerden zich, maar net zoals een verspild fortuin verloren gaat, kregen ze niet langer terug wat ze als gave hadden ontvangen, niet als iets wat ze verschuldigd waren.
Hun berouw verdiende hen Gods genade, want Gods goedheid is oneindig, net als al Zijn deugden, al Zijn kwaliteiten, al Zijn liefde en al Zijn gerechtigheid. Daarom besloot Hij het onvergelijkelijke onrecht dat de mens Hem had aangedaan, door de schoonheid van Zijn schepping te vernietigen, te herstellen. En je weet de rest... De liefde van God, die de Vader en de Zoon bezielt in de Heilige Geest, bracht de verlossing van het menselijk ras teweeg door het lijden en de dood aan het Kruis van de mensgeworden Zoon van God, want alleen Gods offer kon de tegen God gemaakte overtreding herstellen.
Ja, Mijn Liefde voor Mijn gevallen schepselen verzwakte niet en Ik verlangde er vurig naar om hen te bevrijden uit de klauwen van de Vijand die hen had gemonopoliseerd. Mijn Liefde was totaal, oneindig voor elk van Mijn schepselen en Ik gaf Mijzelf, volledig gegeven voor elk van hen persoonlijk. En sindsdien trek Ik jullie allen tot Mij, één voor één, en Mijn Liefde voor ieder van jullie is totaal, onvoorwaardelijk en permanent. Als iemand van jullie Mij verkeerd begrijpt, doet dat Mij oneindig veel pijn in Mijn Heilige Mensheid en, ja, Ik leed diep, intens onder de afwijzing waar Ik het voorwerp was in Mijn aardse leven.
Ik leed ook onder alle afwijzingen van de vele mensen in de loop van de aardse tijd en vandaag, in jullie huidige tijd van grote afvalligheid en grote onverschilligheid, heeft het gebrek aan liefde en bedachtzaamheid Mij wreed gegeseld. Moge God jullie zegenen voor de liefde die jullie Mij zullen geven, moge God jullie opnemen in Zijn eeuwig Thuis om jullie eeuwig en voortreffelijk bij Hem te hebben. Elke mens is uniek voor Mij, wees er één van. Ik zegen je, in de Naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Amen.
18/7 De eindtijdprofetie van Catalina Rivas - Virgin Mary Prophecies
18/7 De eindtijdprofetie van Catalina Rivas die de stigmata heeft - Virgin Mary Prophecies
In 1994, terwijl de wereld zich aan het voorbereiden was voor het nieuwe millenium, ontving een Boliviaanse vrouw, Catalina Rivas, een visioen. Het was een boodschap die toen onbegrijpelijk was, maar nu met precisie de uitdagingen weergeeft waarin we dagelijks leven.
Over de rozenkrans: het is een dialoog. Elk Weesgegroet gebeden met een open hart brengt een echte voelbare aanwezigheid teweeg. Beeld je in dat je de H. Maagd voor je hebt en je tot haar spreekt over je problemen, je vreugden, je angsten. Ze luistert echt naar je.
Over de Eucharistie: gedurende een Mis, toonden Jezus en Zijn Moeder wat er echt gebeurt gedurende de Eucharistische viering. Catalina zag de kerk gevuld met mensen gekleed in witte gewaden. Zij waren de beschermengelen die offeranden naar het altaar brachten. Ze zag ook grijze schaduwen die het altaar naderden met hun armen naar de hemel gericht. Dit waren de zielen van het Vagevuur.
Maar het meest buitengewone moment was gedurende de consecratie. Wanneer de Priester de geconsacreerde Hostie naar de hemel richtte, verscheen Jezus. Zijn lichaam omhulde dat van de celebrant en in de Hostie kon je het gezicht van Christus zien. Gedurende de consecratie van de wijn, zag Catalina de gekruisigde en gewonde Jezus, die Bloed verloor. De kelk vloeide over zonder dat er een druppel op de grond viel. De H. Maagd: Dit is het mirakel van mirakels.
Voor de Heer bestaat noch tijd, noch afstand en op het moment van de consecratie is de hele assembly verzameld aan de voet van Calvarie op het moment van Jezus‘ Kruisiging. Jezus openbaarde haar de diepe betekenis van de H. Eucharistie. Op het Laatste Avondmaal, op het moment van de grootste intimiteit met de Mijne, stelde Ik wat in de ogen van de mens de grootste dwaasheid leek.
Ik maakte Mij tot een gevangene van Liefde. Ik stelde de Eucharistie in. Ik wilde bij jullie blijven tot het einde van de eeuwen, omdat Mijn Liefde niet kon verdragen, dat degenen die Ik meer liefheb dan Mijn Leven wezen zouden blijven. Voor Catalina is het ontvangen van de Communie geen gewone handeling. Ze knielt en ontvangt de Hostie op de tong. Ze zegt: Ik ontvang de Schepper van het Universum, geen gewoon symbool. Haar bezorgdheid voor communie in de hand komt voort uit een visioen waarin Jezus haar liet zien hoezeer Hij lijdt wanneer de geconsacreerde deeltjes op de grond vallen en onvrijwillig worden vertrapt.
Daarom dringt ze aan om het Sacrament te ontvangen met de grootst mogelijke eerbied. De H. Maagd zei: Op een dag zal de Boze gedachten kunnen controleren door schermen. Dit is nu reeds het geval. Catalina legt uit dat Satan niet frontaal aanvalt, maar geleidelijk. Eerst creëert hij verslaving, dan isolement, en daarna teloorgang. Schermen zijn het perfecte middel voor deze strategie.
Maar de Hemel heeft ook de oplossing hiervoor aangeboden. De essentie van Catalina’s oproep aan de hele wereld is gericht op de Eucharistische Aanbidding. Dat ieder gezin 1 keer per week of elke 14 dagen een uur in aanbidding doorbrengt voor de tentoon gestelde Monstrans. Zo wordt er een zone rond het gezin gecreëerd waar Satan niet kan binnendringen.
Kijk gewoon naar de Eucharistische Jezus en dan kijkt Jezus naar jou. De beloften voor deze devotie zijn: bescherming tegen Satans kracht voor het hele gezin, veiligheid gedurende rampen, bevrijding van valse bekoringen van het wereldse, spirituele groei, vermindering van de straffen in het Vagevuur voor geliefden, en zegening voor je projecten die dienen voor het welzijn van je ziel.
En het meest geruststellende is dat Jezus en Maria je komen bezoeken op het moment van je overlijden. En de ziel die ware toewijding heeft voor Mijn Aanwezigheid in de Eucharistie zal nooit verdoemd worden en zal niet sterven zonder de sacramenten. De kracht van Eucharistische Aanbidding vindt bevestiging in de getuigenissen van exorcismen. De demonen zijn bang voor het Brood, omdat het Hij is die hen heeft verslagen. En mensen die in stille aanbidding zijn, kunnen ze niet naderen.
OLVrouw van onbevlekte zuiverheid in Litmanová krijgt nihil obstat van het Vaticaan
OLVrouw van onbevlekte zuiverheid in Litmanová krijgt nihil obstat van het Vaticaan
Het kleine dorpje ligt Litmanová in het noordoosten van Slowakije, vlakbij de Poolse grens. (zie de rode kring op de kaart, aan de grens met Polen)
In de beginjaren wijdden de lokale bewoners zich, vanwege de schaarse natuurlijke hulpbronnen, voornamelijk aan landbouw en veeteelt om in hun levensonderhoud te voorzien. Velen van hen worstelden echter met ontberingen en verlieten het dorp om naar verre oorden te trekken, waar ze vaak als arme kopersmid werkten.
Net als andere regio's in Oost-Europa heeft Slowakije een lange periode van communistisch regime doorgemaakt, hoewel dat de bevolking er niet van weerhield hun traditionele katholieke geloof te behouden.
Ondanks alle moeilijkheden, met name de religieuze vervolgingen door het communistische regime, bleef de bevolking trouw aan haar devotie voor de Heilige Maagd Maria. Met de val van het communisme scheidde Slowakije zich af van Tsjecho-Slowakije en werd op 1 januari 1993 een onafhankelijke staat. Op 15 september viert het zijn beschermheilige – OLVrouw van Zeven Smarten – met zeven zwaarden die haar hart doorboren.
Maria, die de op handen zijnde en ingrijpende politieke en sociale veranderingen voorspelde, verscheen op 5 augustus 1990 om niet alleen de bevolking van het opkomende Slowakije, maar ook de hele wereld, te waarschuwen voor Gods zorg voor de onverschilligheid waarmee de mensheid door haar aardse leven dwaalt, verstoken van het gevoel van ware liefde.
Het begin van de verschijningen:
Zondag 5 augustus 1990
Die dag vertrokken Ivetka Korčákova en Katka Češelková om 7 uur 's ochtends naar de heuvel Zvir, waar Ivetka's ouders een zomerhut hadden. Mikuláš, Katka's broertje, ging met hen mee.
De kinderen speelden de hele dag en zouden terugkomen voor de mis van 17.00 uur. Ze besloten echter niet te gaan. Volgens Ivetka waren de gezinnen puur christelijk van traditie. Ze zegt dat ze als kind dacht dat ze niet meer naar de kerk zou gaan als ze ouder werd, omdat het voor haar geen zin had om naar de mis te gaan en een heel ander leven te leiden.
Tegen de schemering, rond 18.00 uur, begonnen ze hun spullen in te pakken om naar huis te gaan. Toen hoorden ze lawaai en vreemde stemmen uit het bos komen en dachten ze dat er iemand aankwam. Ze deden de deur op slot en wachtten, bezorgd, meer dan een half uur in stilte. Miťko stelde toen voor om te bidden. Hij had van de priester in de catechismusles geleerd dat je moet bidden als je bang bent.
Dus begonnen ze te bidden. Ze baden drie keer het Onze Vader, Wees Gegroet en Eer aan de Vader, en een "Gouden" Onze Vader (een dialoog tussen de Maagd Maria en haar Zoon, gebruikt in de Oosters-Katholieke Kerk).
Toen bad Ivetka spontaan: "Maria, onze Moeder, verberg ons onder uw mantel." Zo herinnert Ivetka zich de gebeurtenissen van die dag:
“Ik had nog nooit zo intens gebeden. We zeiden elk gebed dat we kenden en we voelden een sterk verlangen om de Maagd Maria om hulp te vragen. Het was een heel bijzondere ervaring voor me, want tot dan toe had ik geen enkele band met de Maagd Maria en had ik nog nooit zoiets gevoeld.
Ondertussen verstomden de stemmen en konden we de zon zien ondergaan vanuit een klein raampje. Het was zo vreemd dat ik goed moest kijken, want ik zag een vrouw van buitengewone schoonheid. Ik dacht niet dat het de Maagd Maria was, maar ze was heel mooi en het eerste waar ik aan dacht was haar ‘mama’ te noemen.
Alles was stil en ik voelde me heel veilig. Aanvankelijk wilde ik niets tegen Katka zeggen, omdat ik bang was dat ze zou denken dat ik gek was en me zou uitlachen. Dus wachtte ik tot ze iets zei. En ze vroeg me: ‘Ivetka, heb je iets gezien?’ ‘Ja! En jij?’ – vroeg ik. We vertelden elkaar wat we net hadden gezien en gevoeld. We beseften dat we hadden hetzelfde meegemaakt, dus we concludeerden dat we het ons niet hadden kunnen voorstellen – en dat het echt was. Toen kwam de Maagd Maria naar ons toe en ging op de bank zitten. Ze zei niets, maar diep van binnen voelde ik dat ze voor me bad. Veel pelgrims vragen me waarom we niets tegen haar zeiden, en ik zeg altijd dat de sfeer zo intens was dat woorden niet nodig waren, omdat ze de vrede alleen maar zouden verstoren. Ik probeer dit uit te leggen aan de hand van een voorbeeld van twee verliefde mensen die geen woorden nodig hebben om het elkaar te vertellen.
Daar en toen zei ik tegen Katka dat we ons moesten bekeren en ons leven moesten veranderen. We moesten gaan biechten en naar de kerk gaan, we moesten goed zijn voor onze ouders zodat ze nooit meer boos op ons zouden zijn, we zouden nooit meer fruit van onze buren stelen en we moesten het beter doen in het dagelijks leven. We namen het heel serieus en het was heel mooi om te zien dat de aanwezigheid van Maria alleen al genoeg was om dit verlangen te voelen om ons leven te veranderen.
Dus vroeg ik haar, uit de grond van mijn hart: 'Wilt u ons alstublieft vergezellen?' 'Naar het dorp?' (Het was ongeveer 4 km van de hut naar het dorp en het was al donker). De Maagd Maria verhoorde mijn stille gebed, dat ik alleen in de diepten van mijn hart had uitgesproken, en vergezelde ons naar het dorp. Er staat een kruis bij de ingang van het dorp. Daar knielde ze neer, maakte een kruisteken, deed toen een paar stappen achteruit en verdween.
Toen ik thuiskwam, vertelde ik mijn moeder meteen dat ik een mooie vrouw had gezien met een parelketting in haar handen (ik wist toen nog niet dat het een rozenkrans was), maar ze geloofde me niet. Ze dacht dat angst me dingen liet fantaseren. De volgende dag verspreidde het nieuws zich door het hele dorp en de twee meisjes gingen naar de parochiepriester om hem alles te vertellen wat er gebeurd was. Maar ook hij geloofde hen niet en verbood hen erover te praten. Hij zei dat ze geen grapjes moesten maken over zulke ernstige dingen. Als ze het inderdaad verzonnen, zou God hen streng straffen.
In de vijf jaar die volgden, verscheen de Maagd Maria tientallen keren aan de twee oudste meisjes, Ivetka en Katka. Miťko zag het licht alleen op de eerste dag, in de hut. Omdat Miťko niet aanwezig was tijdens de daaropvolgende verschijningen, wordt hij nauwelijks genoemd. De Maagd Maria verscheen meestal gekleed in een wit gewaad met een blauwe mantel en blauwe sjerp, hoewel ze soms een gouden gewaad in paars en zwart droeg. Ze hield een rozenkrans en een gouden kroon in haar hand. Ze vroeg hen om elke dag minstens drie mysteries van de Rozenkrans te bidden. Volgens Ivetka zei de Maagd Maria dat de Rozenkrans zeer krachtig was in de strijd tegen boze geesten.
Eerst verscheen de H. Maagd Maria meerdere keren per maand aan hen, vooral op zondagen en belangrijke feestdagen. Vanaf 3/3/1991 verscheen de Maagd Maria alleen nog op zondagen, na de eerste vrijdag van de maand. De Maagd wees hen ook naar een bron op 100 meter afstand en raadde hen aan daaruit te drinken. Op de eerste verjaardag van de verschijningen, op 4/8/1991, gingen meer dan een miljoen mensen er op bedevaart, wat veel is voor een land met 5 miljoen inwoners. In de zomer van 1991 startte de Katholieke hiërarchie van de Byzantijnse ritus een officieel onderzoek naar de feiten en nam pastorale zorg op zich voor de mensen die in Litmanová aankwamen. De laatste verschijning vond plaats in augustus 1995, meer dan 20 jaar geleden, maar pelgrims blijven erheen gaan op de eerste zondag van de maand na de eerste vrijdag. Duizenden mensen blijven op bedevaart gaan en nemen deel aan de viering van de Heilige Mis, vooral op de eerste zondag in augustus. In een kalme en vredige sfeer, dankzij de rust van de plaats, staan er lange rijen te wachten voor een biecht. In augustus In 1995 bracht Ivetka voor honderdduizend pelgrims de laatste boodschap van de Maagd Maria over: "Mijn lieve kinderen, dit is de laatste openbaring. Ik hou van jullie en dank jullie voor alles wat jullie hier voor mij hebben gedaan. Mijn lieve kinderen, het was mijn bedoeling dat dit zou gebeuren, dat jullie zouden ontwaken uit jullie lege dromen en dat jullie zouden begrijpen dat jullie bekering nodig hebben. Alstublieft. Alstublieft. Ik zal altijd aanwezig zijn op deze berg. Denk aan mijn boodschappen. En blijf in mijn hart in deze tijden. Jullie moeten waakzamer en eenvoudiger zijn, zoals kinderen, volledig open voor God. Denk aan mijn woorden. Ik hou van jullie en ik wacht op jullie in de Hemel." Toen de mensen deze woorden hoorden, huilden ze.
Greep uit de boodschappen:
Maria 19/11/1990: Ik ben de Onbevlekte Zuiverheid, maar ook de Koningin van de Heilige Rozenkrans.
Een gebed dat voortkomt uit een zuiver en oprecht hart is een krachtig wapen waarmee alles bereikt kan worden. Sommige mensen zien God als een rechter. Maar ze vergissen zich, want hij is de goede en barmhartige Vader van hemel en aarde.
Maria: 5/12/1993: Laat Jezus je bevrijden. Laat Jezus je bevrijden. En laat je Vijand je vrijheid, waarvoor Jezus zoveel bloed heeft vergoten, niet beperken. De vrije ziel is de ziel van een kind.
7/8/1994: Onze Lieve Vrouw, vol genade, presenteert zichzelf als gelukkig: “Ik ben gelukkig.” Ze herhaalt dit ook als een uitnodiging om de ware weg naar geluk te ontdekken, die begint met de erkenning onvoorwaardelijk geliefd te zijn:
Ik hou van je zoals je bent. [...] Ik hou van je! Ik hou van je! Ik wil dat je gelukkig bent, maar deze wereld zal je nooit gelukkig maken.
De oproepen in verschillende boodschappen zijn bedoeld om mensen te bemoedigen door te laten zien dat de weg van het Evangelie niet ingewikkeld is. Het maakt het leven juist eenvoudiger, zoals wanneer Christus ons in de stilte van ons hart weer tot leven wekt en ons bestaan vereenvoudigt:
5/6/1994: Ik wil jullie, als jullie Moeder, vragen om eenvoudig te gaan leven, eenvoudig te denken en eenvoudig te handelen. Zoek de stilte op, zodat de Geest van Christus opnieuw in jullie geboren kan worden.
8/3/1992: Hij wil altijd dat jullie eenvoudiger zijn.
Toch mag deze eenvoud niet verward worden met oppervlakkigheid, want de eenvoud van de weg van het Evangelie leidt ons naar de diepten van het leven en naar de onuitputtelijke rijkdom van de goddelijke liefde:
4/6/1995: Lieve kinderen, jullie ervaren de dingen heel oppervlakkig; Juist omdat je niet de diepte ingaat, kun je geen vrede en vreugde voelen.
Door onze vreugde en vrede in de Heer te vinden, worden we “vrede” voor anderen:
9/7/1995: Moge je vrede worden, zodat je dan vrede kunt verspreiden.
Deze oproep tot waar geluk – die voortkomt uit het besef dat we door God bemind worden – komt terug als middel tot evangelisatie:
10/9/1994: Wees gelukkig omdat God van je houdt en je heel belangrijk voor Hem bent, en geef deze vreugde door aan anderen, zodat ook zij door jouw vreugde kunnen geloven dat God van ons houdt.
De zin “je bent heel belangrijk voor Hem” helpt te begrijpen hoe het licht van Gods liefde ons in staat stelt onze waardigheid te herkennen.
9/7/1995: Wanneer ik naar jullie kijk, zie ik God in ieder van jullie. Je bent een grote weerspiegeling van God
De oproep om Gods liefde te aanvaarden is constant:
8/8/1993: Verzet je nooit tegen de genade van je Heer, die je zeer liefheeft.
5/12/1993: Laat Jezus je bevrijden. En laat je Vijand je vrijheid, waarvoor Jezus zoveel bloed heeft vergoten, niet beperken. De vrije ziel is de ziel van een kind.
Dit impliceert ook een oproep om ons volledig in te zetten voor het pad van het beantwoorden aan het initiatief van de Heer. Ten eerste moeten we de liefde van de Heer vrijwillig aanvaarden:
8/8/1993: Aanvaard de genaden die vandaag voor u zijn bereid.
Vervolgens moeten we een transformatieproces ingaan:
5/9/1993: In de naam van onze heilige God vraag ik u: verander uw leven, geef uw oude leven aan mijn hart en begin te leren van mijn Zoon. Uiteindelijk gaat het erom Christus na te volgen, die zichzelf uit liefde geeft:
18/11/1990: Jezus heeft zichzelf opgeofferd voor de mensen, waarom offeren mensen zich niet op zoals Jezus zoveel jaren geleden deed?. Mensen hebben zoveel dingen, wat ze maar willen, en ze zouden elkaar doden alleen maar om meer van die materiële dingen te hebben. Jezus zelf heeft ons geleerd dat we elkaar moeten liefhebben en elkaar moeten vergeven.
Liefde voor onze broeders en zusters wordt de ultieme uiting van onze reactie en vervulling:
5/2/1995: Ik verheug me enorm over elk van jullie offers die jullie uit liefde voor anderen hebben gebracht [...] De missie van ieder van jullie is om lief te hebben, want het leven is daarvoor gemaakt en alleen liefde zal jullie leven volheid kunnen geven.
OLVrouw vroeg om gebeden te worden tot de Rozenkrans, gewijd aan de Maagd Maria onder de naam van Onbevlekte Zuiverheid, om te bidden voor vrede en de bekering van zondaars. Ze vroeg ook om te vasten en offers te brengen.
OLVrouw moedigde hen ook aan om sacramentaliën en medailles te gebruiken tegen de duivel.
Boodschappen die het Vaticaan niet als aanvaardbaar beschouwt:
24/2/1991: een specifiek persoon mogelijk niet vergeven kan worden of dat bijna alle mensen in een bepaald deel van de wereld veroordeeld zijn
Noot Claudia: zonden tegen de H. Geest kunnen niet vergeven worden wegens hun aard en de andere mensen in een bepaald deel van de wereld kan de islam zijn, die Jezus niet accepteert als Heer en Redder.
2/12/1990: de oorzaak van alle ziekte zonde is
Noot Claudia: dit is waar in zoverre de personen nog moeten boete doen voor hun zonden. Natuurlijk is dit niet voor iedereen: het kan zijn dat God offers vraagt voor zondaars te redden.
15/7 OLVrouw, Koningin van de Vrede: Lieve kinderen, er is geen overwinning zonder het kruis. Wat er ook gebeurt, blijf standvastig in de liefde en in de verdediging van de waarheid. Koester de Schatten van God in jullie en laat je geloofsvlam niet doven in jullie harten. Jullie zijn belangrijk voor de vervulling van Mijn Plannen. Luister naar Mij. Jullie gaan een pijnlijke toekomst tegemoet, maar trek je niet terug.
Wie bij de Heer is, zal nooit verslagen worden. Ik ben jullie Moeder en Ik ben uit de Hemel gekomen om jullie te helpen. Geef gehoor aan Mijn Oproepen en jullie zullen groot zijn in geloof. Vergeet niet: in de Eucharistie ligt jullie overwinning. Wees aandachtig voor alles wat Ik jullie in het verleden heb verkondigd. Bid voor Brazilië. Er zullen moeilijke tijden komen, maar Ik hou van jullie en zal bij jullie zijn.
17/7 OLVrouw, Koningin van de Vrede: Lieve kinderen, geef het beste van jezelf voor de missie die de Heer jullie heeft toevertrouwd. Wees niet bang om te verliezen wat voorbijgaat. Zoek de Hemel. Niets is kostbaarder voor jullie, want alles in dit leven gaat voorbij, maar wat Mijn Jezus voor de rechtvaardigen heeft bewaard, zal eeuwig zijn. Wees vervuld van hoop. Na alle verdrukking die nog moet komen, zul je de wonderen van God zien. Bid.
Alleen door de kracht van gebed kun je de last van de komende verdrukkingen dragen. Je gaat een toekomst tegemoet waarin de waarheid veracht zal worden en weinigen standvastig zullen blijven in geloof en in het verdedigen van de waarheid. Spirituele blindheid zal overal wijdverbreid zijn, maar door de kleine, trouwe kudde zal Gods overwinning tot Zijn Kerk komen. Voorwaarts zonder angst!
17/7 Komt Poetin met een nieuwe legerbasis ten zuiden van Europa? Italië en Griekenland slaan alarm - HLN
De Gamal Abdel Nasser-basis in Libië wordt actief gemoderniseerd, met openlijke en heimelijke steun van Rusland. In de haven van de stad Tobroek heeft Poetin al meer dan een voet tussen de deur. Om het met Napoleon te zeggen: de Russische president wil van Libië een “geladen pistool, gericht op het hart van Europa” maken. Italië en Griekenland slaan alarm.
17/7 De datum van mijn overlijden - Great Miracles Avenue
17/7 De datum van mijn overlijden - Great Miracles Avenue Lily in VK: Vandaag voel ik me geroepen om iets heel persoonlijks en heel belangrijks met jou en jepubliek te delen. Ik weet niet eens hoe ik hiermee moet beginnen. Kijk, ik was niet van plan om hier met iemand over te praten. Al een hele tijd niet. Maar de laatste tijd voel ik een zwaarte in mijn hart, alsof de Heer me ertoe aanzet het te delen. Maar test alstublieft eerst mijn geest en zoek naar onderscheidingsvermogen.
Ik ben geboren in een klein dorpje, verscholen in de heuvels van Noord-Brittannië. Het is zo'n plek waar de tijd langzaam verstrijkt en mensen nog steeds naar elkaar zwaaien op straat. We hadden niet veel. Geen grote winkels, geen bioscopen, maar we hadden vrede en we hadden God. Dat was genoeg voor ons. Mijn ouders waren allebei Christen. Niet alleen het soort dat met Kerstmis en Pasen naar de kerk gaat, maar ware gelovigen. Mijn vader bad elke ochtend met ons voordat we naar school gingen.
En mijn moeder zong psalmen tijdens het koken. Dat is het soort huis waarin ik ben opgegroeid. Ons werd geleerd dat het leven hier kort is en dat de Hemel ons ware thuis is. Vanaf mijn vijfde wist ik dat Jezus op een dag zou komen en dat alleen heilig levende mensen met Hem mee zouden gaan. Die gedachte liet me nooit meer los. Maar degene die het woord van God echt diep in mij plantte, was mijn grootvader. We noemden hem Pastor Thomas. Maar voor mij was hij gewoon opa.
Hij was niet beroemd of zo, maar in ons dorp kende iedereen hem. Hij was meer dan 40 jaar voorganger in de oude stenen kerk verderop. Een rustige man, altijd met een Bijbel in de ene hand en een wandelstok in de andere. Zijn stem was zacht. Maar als hij het woord van God sprak, droeg het iets in zich wat ik nog steeds niet kan verklaren. Ik was zijn favoriet. Dat weet ik nu. Misschien omdat ik nooit zo van buitenspelen hield. Ik vond het gewoon fijn om bij hem te zitten en naar Bijbelverhalen te luisteren.
Niet de gebruikelijke, maar de diepe verhalen waar mensen niet over praten. Toen hij oud en zwak werd, werd ik degene die voor hem zorgde. Ik gaf hem te eten, hielp hem met baden en las hem de Bijbel voor toen zijn ogen slecht werden. Het was zwaar, maar ik hield van hem. Hij was meer dan een grootvader. Hij was als een profeet in mijn leven. In mei 2013, ongeveer een maand voordat hij overleed, kwam hij op een rustige avond bij me zitten. Het had net geregend. Ik herinner me de geur van natte aarde en hoe de lucht roze kleurde. Hij zat in zijn rolstoel bij het raam en zei: "Lily, ik moet je iets belangrijks vertellen."
Ik dacht dat hij misschien over zijn testament of zoiets wilde praten, maar wat hij me vertelde, zal ik nooit vergeten. Hij zei: "De Heer heeft me de dag laten zien waarop ik zal sterven." Mijn hart sloeg een slag over. Ik zei: "Nee, opa, zeg dat niet. Spreek niet zo. Je gaat nergens heen." Maar hij keek me kalm en vredig aan en glimlachte. Kind, het is goed. Ik ben niet bang. Ik heb het aan de Heer gevraagd. En Hij antwoordde me. Ik was in de war. Maar ik vroeg hem: "Hoe weet je dat?" Wat zei de Heer?" Hoewel ik wist hoe de Heer hem gebruikte om profetieën in de kerk te geven, vond ik deze moeilijk te geloven.
Toen zei hij: "Ik las Psalm 139 en toen ik bij vers 16 kwam, stonden alle dagen die voor mij bestemd waren in Gods boek geschreven, voordat er een dag naar mij kwam." Toen ik daar aankwam, stopte ik. Mijn hart roerde zich. Ik wist dat er iets in stond. Daarom knielde ik die nacht naast mijn bed en bad. Ik zei: "Heer, als al mijn dagen geschreven staan, laat me dan zien wanneer mijn laatste dag zal zijn."
Hij vertelde me dat hij na dat gebed een droom had gehad. In die droom vertelde de Heer hem duidelijk: "Op 10 juni zul je zwak worden. Op de 11e ga je naar het ziekenhuis. En op de 13e, wat een donderdag is, breng Ik je naar huis." Hij keek me in de ogen en zei: "Let op mijn woorden, Lily. Ik verlaat deze wereld op 13 juni 2013. Maar het is geen vloek. Het is een zegen. God heeft een plaats voor me bereid. Ik trilde. Ik zei tegen hem: "Zeg dat niet. Wens jezelf alsjeblieft niet de dood toe." Maar hij zei: "Het is geen wens. Het is geloof."
Ik geloofde het toen niet. Ik dacht eerlijk gezegd dat het gewoon een oude man was die moe was, misschien droomde hij van dingen. Maar geloof je dat alles precies zo gebeurde zoals hij zei? Op 10 juni zei hij dat hij zich zwak voelde, geen pijn, alleen moe. Op de 11e brachten we hem naar het ziekenhuis nadat hij kortademig werd. En op 13 juni 2013, een donderdag, precies zoals hij zei, overleed hij in het ziekenhuis in zijn slaap, rustig en vredig in de nacht. De volgende ochtend werden we gebeld met de mededeling dat mijn opa om 23:55 uur was overleden. Nog maar 5 seconden te gaan tot de volgende dag.
Toen ik dit hoorde, trilde ik de hele dag. Het voelde alsof alles wat er gebeurde een droom was. Toen wist ik dat hij niet zomaar aan het gissen was. God had het hem echt laten zien. En dat veranderde iets in mij. Vanaf die dag geloofde ik dat het mogelijk is om het te weten. Niet door magie, niet door een speciale kracht, maar door gebed en geloof in Gods woord. God is machtig en Hij vervult Zijn belofte, zelfs als het nog maar een paar seconden duurt voordat het te laat is.
Hij vertelde me voordat hij stierf: "Dit is niet alleen voor mij. Iedereen die dicht bij de Heer wandelt en met een oprecht hart vraagt, kan hetzelfde weten." Psalm 139:16 is de sleutel. Ik heb er jarenlang niets mee gedaan. Ik was eerlijk gezegd bang. Maar nu, in de zestig, begon ik te bidden. Ik vastte. Ik nam dat vers, Psalm 139 vers 16. En ik knielde neer, net als mijn opa. Ik zei: "Heer, ik wil niet bang zijn voor de dood. Ik wil voorbereid leven. Als het U behaagt, laat het mij dan ook zien." Ik had geen antwoord. Maar na ongeveer een maand had ik een droom. In die droom liep ik over een rustig pad. Overal was vrede, geen geluid. Toen zag ik een man in het wit. Hij stond voor me en zei: "Je hebt nog 18 jaar. Gebruik ze goed." Toen liep hij weg.
Toen ik wakker werd, huilde ik. Het was geen angst. Het was vrede. Ik voelde dezelfde rust als mijn grootvader. Ik geloof dat God mij dit liet zien, niet omdat ik bijzonder ben, maar omdat ik Zijn woord geloofde en bad. En weet je wat? Dit is niet nieuw. God heeft het reeds eerder gedaan in de Bijbel. In Genesis 15b:15 zei God tegen Abraham dat hij in vrede naar zijn vaderen zou gaan en op hoge leeftijd begraven zou worden. In Deuteronomium 31:14 zei Hij tegen Mozes: "De tijd is nabij dat je moet sterven." En in 2 Koningen 20 zei Jesaja tegen Hizkia dat hij zou sterven.
Maar toen Hizkia bad, voegde God 15 jaar aan zijn leven toe. Dus dit is niets vreemds. Het is geen mysterie dat maar weinigen kennen. Het staat in de Bijbel. Als je gelooft en de Heer zoekt, kan Hij het je laten zien. Maar beproef altijd je geest. Vraag altijd om onderscheidingsvermogen. Ik heb het gedeeld zodat je de kracht van wandelen met God kunt begrijpen. De dood is niet het einde. Maar als je niet goed zit met de Heer, is dat het begin van iets verschrikkelijks. Na de dood komt het oordeel. Dat zegt Hebreeën 9:27.
Veel mensen sterven elke dag zonder te weten waar ze heen gaan. Maar God is barmhartig. Hij roept ons op om ons voor te bereiden, niet om bang te zijn, maar om klaar te zijn. Ik ben niet perfect,maar ik wil nu elke dag leven alsof het mijn laatste is. Ik wil mijn 18 jaar goed gebruiken. Ik smeek je, zoek de Heer zolang er nog tijd is. Vraag Hem om je ziel te redden, je zonden te vergeven en je te helpen heilig te wandelen.
Als Hij ervoor kiest je je dagen te laten zien, wees dankbaar. Als Hij ervoor kiest dat niet te doen, leef dan nog steeds klaar. Dat is alles wat ik wilde zeggen. Joseph, bedankt dat je de tijd neemt om te lezen. Ik bid dat dit je hart raakt zoals het het mijne raakte. Moge de Heer je bewaren. Amen.
Noot Claudia: Voor mensen die depressief zijn, is dit geen aanrader. Ook voor sensitieve mensen is het geen aanrader. Het is niet de bedoeling er telkens aan te denken als een doemgedachte. Het is bedoeld als hulpmiddel voor de standvastige ware gelovigen te helpen nog heiliger te worden en goed gebruik te maken van hun gegeven tijd.
16/7 Laatste kans om de 5 eerste zaterdagen devotie te vervullen - J-H Westen
16/7 Laatste kans om de 5 eerste zaterdagen devotie te doen - John-Henry Westen
De Communie ter eerherstel van de 5 eerste zaterdagen van de maand
Maria wenst deze stap om de devotie tot Haar Onbevlekt Hart in de hele wereld te verspreiden.
Hoe? Aan al degenen, die:
gedurende vijf opeenvolgende eerste zaterdagen,
te biecht gaan,
de Heilige Communie ontvangen,
het rozenhoedje bidden,
en in mijn tegenwoordigheid blijven gedurende vijftien minuten, om de mysteries van de Heilige Rozenkrans te mediteren,
dit ter eerherstel van de beledigingen jegens Mijn Onbevlekt Hart, ik beloof hen bij te staan op het uur van hun dood, met alle nodige genaden voor hun zieleheil, zei OLV aan Zuster Lucia op 10 december 1925.
Waarom?
Ter eerherstel van vijf soorten beledigingen en godslasteringen tegen het Onbevlekt Hart van Maria zei Jezus aan Zuster Lucia te Thuy op 29 mei 1930. De intentie voor elke van de 5 eerste zaterdagen:
1. de godslasteringen jegens de Onbevlekte Ontvangenis,
2. de godslasteringen jegens Haar maagdelijkheid,
3. de godslasteringen jegens Haar goddelijk moederschap, en het weigeren om Haar te erkennen als de Moeder van alle volkeren,
4. de godslasteringen van degenen die openlijk in het hart van de kinderen, onverschilligheid, minachting, of zelfs haat jegens de Onbevlekte Moeder aanleren,
5. degenen die Haar rechtstreeks beledigen in heilige beelden en afbeeldingen.
We naderen augustus 2025. En je hebt precies vijf maanden. Augustus, september, oktober, november en december. Nog maar vijf maanden om de devotie van de eerste vijf zaterdagen te voltooien. Wat is die devotie? Die devotie is trouwens de devotie die in 1925, 100 jaar geleden, werd gegeven om een paar simpele dingen te doen. Waarom? Omdat onze Heer erom vroeg.
OLVrouw zei: "Jezus wil dat de wereld eerherstel brengt aan mijn Onbevlekte Hart en dat de oorlogen zullen stoppen en dat we ons zullen bekeren in plaats van megaoorlogen te voeren, zoals ze in 1917 reeds voor waarschuwde. Alle naties zullen worden vernietigd. Dat is nog niet gebeurd, maar het komt eraan als we haar verzoek niet inwilligen. Wat was het verzoek? Het was voor de toewijding van Rusland.
Dat klopt. Maar weet je wat? Dat is de taak van de Paus, niet die van ons. Is er een deel voor ons? Jazeker. Het deel voor ons is de devotie voor de vijf eerste zaterdagen. De periode van het 100e jaar is belangrijk vanwege dit in 1925. Denk nu eens aan de verschijningen van 1917, de twee kleine kinderen Jacinta en Francisco stterven. En Lucia leeft verder en gaat in een klooster wonen en daar komt OLVrouw in 1925 en vraagt om deze devotie voor de vijf eerste zaterdagen.
17/7 De mysterieuze 6 tientjes rozenkrans - Uniquely Mary
17/7 De mysterieuze 6 tientje rozenkrans - Uniquely Mary Verborgen in het volle zicht van de verschijning van OLVrouw van Lourdes bevindt zich een vagevuurdevotie die je misschien wilt overwegen op te pakken. Als je naar een beeld van OLVrouw van Lourdes kijkt, ziet het er prachtig uit. Ze kijkt omhoog in gebed, met gele rozen aan haar voeten, en ze houdt iets vast wat iedereen kent als een rozenkrans. Maar niet iedereen kijkt en telt het aantal tientjes op die rozenkrans.
Sterker nog, als je een beeld van OLVrouw van Lourdes hebt of als je een afbeelding hebt, nodig ik je uit om dat te doen. Als je kijkt, zie je dat het geen gewone rozenkrans met vijf tientjes is. Er zit zelfs een extra tientje in. En zoals het verhaal gaat, was dat extra tientje een lokale traditie in die regio van Frankrijk, waar ze dat extra tientje aanboden aan de zielen in het vagevuur.
Dus toen Bernardette de rozenkrans bad en OLVrouw met haar bad, was dat de rozenkrans die ze baden, vermoedelijk een gewone rozenkrans met een extra tientje. We weten niet welk mysterie dat zou zijn geweest.
Als je uit die regio van Frankrijk komt en meer informatie hierover hebt, of als dit een voortdurende devotie is, laat het ons dan weten. En het mooie hiervan is dat er zoveel manieren zijn, extra manieren waarop we kunnen bidden voor de zielen in het vagevuur. Dit iets extra's dat we voor hen kunnen doen.
Een paar profetieën over de Derde Wereldoorlog gegeven in Bayside, NY
Een paar profetieën over de Derde Wereldoorlog gegeven in Bayside, NY
SYRIË
"Syrië heeft de sleutel tot de oplossing van wereldvrede of de Derde Wereldoorlog." - OLVrouw, 30/5/1981
CHINA EN RUSLAND
Veronica - De mensen marcheren van links het land in. Ze behoren tot het gele ras. En nu zie ik ook vanuit het zuiden mensen met een donkere huidskleur, en ik zie het woord "AFRIKA". "CHINA EN RUSLAND VANUIT HET NOORDEN." - Veronica, 7/12/1973
AFRIKA
Ik zie Egypte, en ik zie Chinezen. Ze maken zich klaar voor oorlog. Ze hebben al die tanks... al die tanks. En ze marcheren allemaal, de legers; er zijn er een heleboel.
OLVrouw - "Ze verzamelen hun krachten."
Veronica - Ik weet dat het China is, en al die gele landen, denk ik. Het lijkt wel alsof ze zich voorbereiden op een vreselijke oorlog of zoiets.
Nu zie ik Rusland! Ik zie dat Rusland nu aan het praten is. O, ze zitten aan een groot bureau, een behoorlijk groot bureau. Ik denk dat ze gaan vechten. - oh, het is Egypte. Ik denk dat ze oorlog gaan voeren tegen Egypte en Afrika.
OLVrouw - "Verzameld in Palestina. Verzameld in Palestina." - 30/5/1973
AFRIKA IN VLAMMEN
OLVrouw - "Daar zal het in vlammen opgaan, Mijn kind."
Veronica - Ik zie een echte wereldbol is, zoals we die op school hebben. En de eerste plaats die in vlammen opgaat, is Afrika. - 1/7/1985
