Deel 7 - 13/3/1906: Vergelijking: onderdompeling in de zee en leven in de Goddelijke Wil. - Wederkerige behoeften van Luisa en Jezus.
Vanmorgen, was mijn gezegende Jezus nog niet gekomen en ik dacht: Heer, ziet U niet hoe het leven uit mij wegvloeit? Ik mis U zo erg dat ik voel hoe mijn wezen wordt vernietigd als U er niet bent. O, weiger me toch niet wat absoluut noodzakelijk is voor mij. Ik vraag U geen kussen, liefkozingen of gunsten, maar alleen wat noodzakelijk is. Terwijl ik dit zei voelde ik me opgenomen in Jezus.
Mijn hele wezen verloor zich in Hem, en ik kon niets anders zien dan wat Jezus me wilde laten zien. Ik voelde me zo gelukkig terwijl al mijn vermogens tot rust kwamen en kalm waren - zoals iemand die in de diepten van de zee alleen water ziet, als hij iets wil zien.
Als hij wil spreken zal het water het hem beletten, omdat het zelfs binnendringt in zijn ingewanden. Als hij wil horen zal hij alleen het ruisen van het water horen dat in zijn oren loopt. Er is echter een verschil: In de zee loop je gevaar je leven te verliezen en voel je je niet gelukkig. In God daarentegen krijg je goddelijke leven en geluk.
Toen zei mijn gezegende Jezus: Mijn dochter, als je niet zonder Mij kunt en Ik zo noodzakelijk ben voor je, is dat een teken dat jij ook noodzakelijk bent voor mijn liefde. Dat komt omdat als iemand een ander nodig heeft, dat een teken is dat die ander die persoon ook nodig heeft. Daarom weet Ik wanneer Ik moet komen; Ik weet wanneer je Mij nodig hebt. Ik zie hoe intens je behoefte aan Mij is. Ik zie jouw behoefte aan Mij. Terwijl jouw behoefte toeneemt, groeit bovendien diezelfde behoefte in Mij; en Ik zeg tot Mezelf: ‚Ik ga naar haar toe om Mijn liefde tot rust te brengen‘... daarom kom Ik.
|