Papa, heb je 7euro voor mij???
Een man kwam laat
thuis van zijn werk, moe en geïrriteerd. Zijn zoontje van vijf zat op de stoep
voor de deur op hem te wachten.
Zoon: 'papa mag ik je
iets vragen?'
Vader: 'ja
natuurlijk, wat is er?'
Zoon:' Papa, hoeveel
verdien je per uur?'
Vader: 'dat zijn jouw
zaken niet, waarom vraag je zulke dingen?' zei de vader
kwaad.
Zoon: 'ik wil het
gewoon weten. Alsjeblieft vertel het mij, hoeveel verdien je per
uur?'
Vader: 'als je het
echt wil weten, ik verdien 14,00 per uur'
Zoon:'oh' antwoordde
de zoon met zijn hoofd gebogen
Zoon: 'papa mag ik
alsjeblieft 7,00 lenen?'
De vader werd
furieus. Als dat de enige reden is waarom je mij dat vraagt zodat je geld kan
lenen om één of ander dom speelgoedje te kopen dan mag je nu onmiddellijk naar
boven en naar je bed. En denk er maar over na waarom je zo egoïstisch bent. Ik
ga niet elke dag hard gaan werken voor zulke kinderlijke
onnozelheden.
De jongen ging stil
naar zijn kamer en sloot de deur.
De man zat neer en
werd nog bozer over de vragen van zijn zoontje. Hoe durft hij zulkse dingen te
vragen alleen maar om geld te krijgen?
Na een uurtje of zo,
was de man gekalmeerd en begon hij na te denken:
Misschien moest het
kind echt wel dringend iets kopen met die 7,00, en eigenlijk vroeg het kind
nooit veel om geld.
De man ging naar de
kamer van het kindje en deed de deur open.
Slaap je, zoon? vroeg
de vader
Neen, papa. Ik ben
wakker. Zei de zoon.
Ik heb eens
nagedacht, misschien was ik te hard voor je. Het is een lange dag geweest en ik
heb mij op jou afgereageerd. Hier is de zeven euro die je gevraagd
hebt.
De jongen lachtte en
zette zich rechtop. Dank je papa! riep hij. Dan nam hij vanonder zijn kussen nog
wat geldstukken.
De man zag dat de
jongen al geld had en begon weer boos te worden.
De jongen zat stil
zijn geld te tellen, en keek dan naar zijn vader.
Waarom vraag je mij
geld als je al geld hebt? gromde de vader.
Omdat ik nog niet
genoeg had, maar nu wel. Antwoordde de jongen.
Papa, ik heb 14,00
nu. Kan ik nu een uur van je tijd kopen? Alsjeblieft kom morgen een uurtje
vroeger naar huis. Ik zou graag samen met jou eten.
De vader was
vertederd. Hij legde zijn armen rond de jongen en vroeg hem te
vergeven.
Het is een kleine
herinnering aan allen die hard werken in het leven. We mogen de tijd niet door
onze vingers laten glijden zonder enige tijd te spenderen met diegenen die echt
voor ons tellen, die het nauwst aan ons hart liggen.
Als we morgen
sterven, zal de onderneming waarvoor we werken ons gemakkelijk vervangen in een
paar uur tijd. Maar de familie en vrienden die we achterlaten zullen het verlies
voor de rest van hun leven voelen.
Vertel of Zend dit door
alsjeblieft al is het maar naar één persoon. |