| Een oude vogelkooi
             Er
            was eens een man, genaamd George Thomas. Hij was dominee in een kleine
            stad in Engeland. Op Paasmorgen ging hij naar de kerk met een oude,
            roestige vogelkooi en zette deze op de preekstoel. Vele wenkbrauwen
            werden gefronst. 
             Dominee Thomas begon te vertellen. 
             Gemeente, ik liep gisteren in de stad, toen ik een kleine jongen
            zag met
            deze kooi in zijn handen.Op de bodem van de kooi zaten drie vogeltjes te
            bibberen van angst. Ik stopte en vroeg hem:"Wat heb je daar bij je,
            jongen?" 
             "Een paar oude vogels", zei de jongen. "Wat ga je met ze
            doen?", vroeg ik."Ik neem ze mee naar huis en ga er plezier mee maken",
            antwoordde
            hij. "Ik trek ze de veren uit en laat ze met elkaar vechten. Daar heb ik
            plezier in".
            "En als je genoeg hebt van deze vogels, wat doe je dan met ze?", vroeg
            ik hem. "O, we hebben een paar katten", zei de jongen, "en die houden
            wel
            van een vogeltje". 
             Ik was even sprakeloos en vroeg toen:"hoeveel wil je voor die
            vogels hebben?"
            Hij vroeg:"Waarom wilt u deze vogels hebben, meneer?'Ze zijn oud en
            lelijk en zingen niet eens".
            Opnieuw vroeg ik hem:"Hoeveel wil je er voor hebben?' De jongen keek me
            aan en dacht vast:"Die is gek", en zei: "Tien
            gulden". 
             Ik betaalde hem tien gulden en in minder dan geen tijd was hij
            verdwenen.
            Ik ben toen naar het eind van de straat gewandeld, naar een plantsoen
            met bomen. Ik heb de kooi op de grond gezet en de vogels vrijgelaten.
            Daarom
            die lege vogelkooi op de preekstoel. Toen begon hij aan zijn preek. 
             Op een dag waren satan en Jezus aan het converseren. Satan was
            net terug
            van een bezoek aan de aarde en pochte:"Ik heb net de aarde en alle
            mensen gekocht. Ik heb een valstrik gezet die ze niet konden weerstaan,
            en ik heb ze allemaal". 
             "Wat ben je van plan met ze te doen?", vroeg Jezus 
             Satan antwoordde:"O, ik ga plezier met ze maken! Ik ga ze leren
            hoe ze
            kunnen trouwen en weer kunnen scheiden, hoe ze elkaar moeten haten, en
            hoe ze elkaar moeten misbruiken. Hoe ze kunnen roken en drinken, ik ga
            ze
            leren hoe ze wapens en bommen moeten maken en hoe ze elkaar moeten
            vermoorden. Dus ik heb echt veel plezier met ze!" 
             "En wat ga je met ze doen als je klaar bent met hun?", vroeg
            Jezus. 
             "Oh, ik vermoord ze allemaal", zei satan trots 
             "Hoeveel wil je voor hen hebben?", vroeg Jezus 
             "Wat wil je met deze mensen", vroeg satan. "Ze zijn slecht,
            waarom wil je ze hebben? Ze haten je en ze spugen je in het gezicht, ze
            vervloeken en
            vermoorden je! Je wilt deze mensen niet!". 
             "Hoeveel", vroeg Jezus weer. 
             satan keek Jezus aan en lachte."Al je tranen en je bloed", zei
            hij. 
             Jezus zei: "DEAL", en Hij betaalde de prijs. 
             Toen pakte dominee Thomas de oude vogelkooi en liep de
            preekstoel af. 
             Is het niet erg eenvoudig om God de schuld te geven dat
            de wereld ten onder gaat?
            Is het niet
            droevig dat wij alles geloven wat de kranten schrijven
            en kwesties in de kiem smoren die de Bijbel stelt? 
             Is het niet droevig dat iedereen verwacht naar de hemel
            te gaan,
            terwijl ze niet eens in Christus geloven, nooit denken of spreken over
            hun geloof in God,
            of iets doen wat God van hen vraagt? 
             Is het niet beangstigend hoe sommigen zeggen:"Ik geloof
            in God", en toch satan volgen?
            Terwijl satan wel degelijk in God gelooft. 
             Het is droevig dat je duizend grappen per e-mail kan
            versturen en iedereen neemt ze over,
            maar als je iets met betrekking tot God verstuurt, dan zullen maar
            weinig mensen het doorsturen. 
             Is het niet droevig hoe gemeenheid, grofheid, ordinaire
            dingen,
            onzedelijkheid en porno vrije doorgang krijgen, maar een gesprek over
            Jezus op school en op het werk wordt afgehouden? 
             Is het niet droevig dat iemand op zondag in vuur en vlam
            kan staan voor Christus,
            maar door de week een onzichtbare christen is? 
             Lach je nu? 
             Is het niet droevig, dat je dit verhaal niet naar
            iedereen in je adresboek durft te sturen,
            omdat je niet weet of hij of zij geloven, of hoe ze over je zullen
            denken, als je ze deze e-mail toestuurt. 
             Is het niet droevig dat je bezorgder bent over de vraag
            hoe mensen over je denken,Bron: http://home.filternet.nldan hoe God over jou denkt?
 
 |