Dag 16 - 18 maart 2017 - 40 dagen Marcus-----

45 Meteen daarna gelastte hij zijn leerlingen in de boot te stappen en alvast naar de overkant te varen, naar Betsaïda; intussen zou hijzelf de menigte wegsturen. 46 Nadat hij afscheid van de mensen had genomen, ging hij de berg op om er te bidden. 47 Bij het vallen van de avond was de boot midden op het meer, en hij was alleen aan land. 48 Toen hij zag dat de leerlingen door de hevige tegenwind maar nauwelijks vooruitkwamen, hoe hard ze ook roeiden, liep hij tegen het einde van de nacht over het meer naar hen toe, en hij wilde hen voorbijlopen. 49 Toen ze hem over het water zagen lopen, dachten ze dat hij een geestverschijning was en ze schreeuwden het uit. 50 Ze hadden hem allemaal gezien en raakten in paniek. Maar hij sprak hen meteen aan en zei: ‘Blijf kalm! Ik ben het, wees niet bang.’ 51 Hij stapte bij hen in de boot en de wind ging liggen. Zijn leerlingen waren helemaal van hun stuk gebracht. 52 Ze waren niet tot inzicht gekomen door wat er met de broden was gebeurd, omdat ze hardleers waren.
53 Nadat ze waren overgestoken, kwamen ze bij Gennesaret aan land en daar legden ze aan. 54 Toen ze uit de boot stapten, werd hij meteen herkend. 55 In het hele gebied ontstond een druk komen en gaan van mensen, die zieken op draagbedden meenamen naar elke plaats waarvan ze hoorden dat hij daar was. 56 Overal waar hij kwam, in dorpen, steden en gehuchten, legden ze de zieken op het plein. Ze smeekten hem of ze ten minste de zoom van zijn kleed mochten aanraken. En iedereen die hem aanraakte, werd genezen.
(Marcus 6:45-56, Nieuwe Bijbelvertaling)

Wonder na wonder

Net als in de tekst van een week geleden zitten de leerlingen in een boot en hebben ze last van de hevige wind. Deze keer loopt Jezus over het water naar hen toe en wil hij hen voorbijlopen: niet om ze te negeren, maar om zichzelf en zijn macht te laten zien. Het water van een meer of zee werd in die tijd namelijk gezien als een plaats waar kwade machten waren. Jezus laat zien dat hij daar ook macht over heeft, en dat de leerlingen zich geen zorgen hoeven te maken. Maar het omgekeerde gebeurt: de leerlingen worden juist doodsbang. Ze denken dat hij een geest is!

Ondanks alle wonderen die Jezus deed, begrijpen de leerlingen nog steeds niet wie Jezus is. En onophoudelijk blijven de wonderen doorgaan. Als Jezus en de leerlingen weer aan land komen, begint Jezus te genezen. Overal waar hij komt, geneest hij zieken. Wonder na wonder.

Soms kun je je afvragen: Heeft het wel zin? Als zelfs zijn leerlingen nog steeds niet begrijpen wie hij is, waarom blijft Jezus dan doorgaan? Maar de wonderen van Jezus zijn er niet alleen om te laten zien hoe bijzonder hij is. Ze laten ook zien hoe het koninkrijk van God eruitziet: een plaats waar zonde en ziekte niet meer de baas zijn.

Wil je verder lezen over wonderen, bedden, of ziekte? Ontdek het op debijbel.nl

Dag 15 - 17 maart 2017 - 40 dagen Marcus

30 De apostelen kwamen weer terug bij Jezus en vertelden hem over alles wat ze gedaan hadden en wat ze de mensen onderwezen hadden. 31 Hij zei tegen hen: ‘Ga nu mee naar een eenzame plaats om alleen te zijn en een tijdje uit te rusten.’ Want het was een voortdurend komen en gaan van mensen, zodat ze zelfs niet de kans kregen om te eten.
32 Ze voeren met de boot naar een afgelegen plaats, om daar alleen te kunnen zijn. 33 Maar hun vertrek werd opgemerkt en velen hoorden ervan, en uit alle steden haastten de mensen zich over land naar die plaats en kwamen er nog eerder aan dan Jezus en de apostelen. 34 Toen hij uit de boot stapte, zag hij een grote menigte en voelde medelijden met hen, omdat ze leken op schapen zonder herder, en hij onderwees hen langdurig.
35 Toen er al veel tijd was verstreken, kwamen zijn leerlingen naar hem toe en zeiden: ‘Dit is een afgelegen plaats en het is al laat. 36 Stuur hen weg, dan kunnen ze naar de dorpen en gehuchten in de omtrek gaan om eten te kopen.’ 37 Maar hij zei: ‘Geven jullie hun maar te eten!’ Ze vroegen hem: ‘Moeten wij dan voor tweehonderd denarie brood gaan kopen om hun te eten te geven?’ 38 Toen zei hij: ‘Hoeveel broden hebben jullie bij je? Ga eens kijken.’ En nadat ze waren gaan kijken wat ze bij zich hadden, zeiden ze: ‘Vijf, en twee vissen.’ 39 Hij zei tegen hen dat ze de mensen opdracht moesten geven om in groepen in het groene gras te gaan zitten. 40 Ze gingen zitten in groepen van honderd en groepen van vijftig. 41 Hij nam de vijf broden en de twee vissen, keek omhoog naar de hemel, sprak het zegengebed uit, brak de broden en gaf ze aan zijn leerlingen om ze aan de menigte uit te delen; ook de twee vissen verdeelde hij onder allen die er waren. 42 Iedereen at en werd verzadigd. 43 Ze haalden de overgebleven stukken brood op, waar wel twaalf manden mee konden worden gevuld, en ook wat er over was van de vissen. 44 Vijfduizend mensen hadden van de broden gegeten.
(Marcus 6:30-44, Nieuwe Bijbelvertaling)

Een herder voor zijn volk

Eerder in Marcus zagen we al dat Jezus bijna geen rust heeft. De mensen willen zo graag bij hem zijn dat ze hem bijna onder de voet lopen. Alweer krijgen Jezus en zijn leerlingen niet eens de kans om te eten, zo populair zijn ze! Maar nog steeds reageert Jezus niet boos. Hij zet zijn eigen behoeften niet voorop, maar hij leeft zich in in zijn publiek. Wat hebben zij nodig?

Jezus krijgt medelijden. Hij ziet de nood van de mensen: ze hebben een herder nodig. Door hen te onderwijzen, neemt hij die rol op zich. Maar daar blijft het niet bij. Jezus laat ook zien hoe ver de zorg van een herder gaat. Hij zorgt er met een wonder voor dat het weinige voedsel dat er is, genoeg is voor al zijn luisteraars. Zo sluit Jezus aan bij de verhalen waarin Mozes het volk onderwijst (Deuteronomium 1:5), voedsel van God geeft (Exodus 16:9-36), en hoopt dat het volk nooit zonder herder zal zijn (Numeri 27:16-17). Telkens gaat Jezus nog een stapje verder dan Mozes: zijn onderwijs heeft gezag, en zijn voedsel vermenigvuldigt hij zelf. Hij is de ultieme herder.

Op Jezus afstormen en hem niet met rust laten – durf jij dat ook?

Wil je verder lezen over het beeld van de herder, denarie, of zegenen? Ontdek het op debijbel.nl

Dag 14 - 16 maart 2017 - 40 dagen Marcus

17 Want Herodes had Johannes gevangen laten nemen en hem, aan handen en voeten geketend, laten opsluiten vanwege Herodias, de vrouw van zijn broer Filippus, met wie hij getrouwd was. 18 Johannes had namelijk tegen Herodes gezegd: ‘U mag niet trouwen met de vrouw van uw broer.’ 19 Sindsdien had Herodias het op hem gemunt en wilde ze hem uit de weg ruimen, maar ze kreeg er de kans niet toe, 20 want Herodes had ontzag voor Johannes, omdat hij wist dat hij een rechtvaardig en heilig man was, en hij nam hem in bescherming. En hoewel hij altijd in grote onzekerheid verkeerde als hij naar hem geluisterd had, bleef hij hem toch graag horen.
21 Op een keer deed zich echter een gunstige gelegenheid voor, toen Herodes op zijn verjaardag een feestmaal gaf voor zijn hovelingen en de hoge militairen en de voornaamste inwoners van Galilea. 22 De dochter van Herodias kwam binnen om voor Herodes en zijn gasten te dansen, wat bij hen erg in de smaak viel. De koning zei tegen het meisje: ‘Vraag me wat je maar wilt, en ik zal het je geven.’ 23 En hij bezwoer haar: ‘Wat je ook vraagt, ik zal het je geven, al was het de helft van mijn koninkrijk!’ 24 Ze ging naar haar moeder en vroeg: ‘Wat zal ik vragen?’ Haar moeder zei: ‘Het hoofd van Johannes de Doper.’ 25 Haastig ging ze weer naar binnen, stapte recht op de koning af en zei tegen hem: ‘Ik wil dat u me nu meteen op een schaal het hoofd van Johannes de Doper geeft.’ 26 Deze vraag bedroefde de koning zeer, maar hij wilde het haar niet weigeren omdat hij in het bijzijn van zijn gasten een eed had gezworen. 27 Hij stuurde iemand van zijn garde weg met het bevel hem het hoofd te brengen. De soldaat ging naar de gevangenis en onthoofdde Johannes. 28 Hij bracht het hoofd binnen op een schaal en gaf het aan het meisje, en zij gaf het aan haar moeder. 29 Toen zijn leerlingen hiervan hoorden, gingen ze zijn lijk halen en legden het in een graf.
(Marcus 6:17-29 Nieuwe Bijbelvertaling)

Straf voor een onschuldige

Johannes de Doper heeft forse kritiek op Herodes. Dat trouwen met de vrouw van je broer niet mag, dat begrijpen we nu nog steeds. Herodias krijgt dan ook een enorme hekel aan Johannes. Ook dat is begrijpelijk, want wie wil er nu constant op zijn of haar fouten gewezen worden?

Maar Herodes reageert anders op de kritische woorden van Johannes. Hij luistert graag naar wat Johannes zegt. Sterker nog, hij heeft ontzag voor Johannes. Johannes verwoordt de wil van God, dat weet Herodes heel goed. Het geeft hem een ongemakkelijk gevoel: hij zondigt, en vervolgens luistert hij naar degene die zijn daden volledig afkeurt.

Uiteindelijk krijgt Herodias haar zin: ze brengt de man ter dood aan wie ze een hekel heeft omdat hij haar telkens weer wijst op Gods wil. Herodes staat het toe. Ondanks dat hij weet dat Johannes de waarheid aan zijn kant had.

Marcus wijst hiermee alvast vooruit naar de belangrijke dood aan het eind van het evangelie: die van Jezus. Pilatus heeft dan de macht over het leven van Jezus. Hij zal hem ter dood veroordelen. Terwijl hij weet dat Jezus onschuldig is (Marcus 15:1-15).

Vind je het lastig om kritisch naar jezelf te kijken? En hoe reageer jij als iemand je op je fouten wijst?

Wil je verder lezen over Herodias, Filippus, of leerlingen? Ontdek het op debijbel.nl

Dag 13 - 15 maart 2017 - 40 dagen Marcus

1 Hij vertrok weer en ging naar zijn vaderstad, gevolgd door zijn leerlingen. 2 Toen de sabbat was aangebroken, gaf hij onderricht in de synagoge, en vele toehoorders waren stomverbaasd en zeiden: ‘Waar haalt hij dat allemaal vandaan? Wat is dat voor wijsheid die hem gegeven is? En dan die wonderen die zijn handen tot stand brengen! 3 Hij is toch die timmerman, de zoon van Maria en de broer van Jakobus en Joses en Judas en Simon? En wonen zijn zusters niet hier bij ons?’ En ze namen aanstoot aan hem. 4 Jezus zei tegen hen: ‘Nergens wordt een profeet zo miskend als in zijn eigen stad, onder zijn verwanten en huisgenoten.’ 5 Hij kon daar geen enkel wonder doen, behalve dat hij een paar zieken de handen oplegde en hen genas. 6 Hij stond verbaasd over hun ongeloof.
Hij trok rond langs de dorpen in de omtrek en onderwees de mensen.7 Hij riep de twaalf bij zich en zond hen twee aan twee uit, en gaf hun macht over de onreine geesten. 8 Hij droeg hun op niets mee te nemen voor onderweg, geen brood, geen reistas en geen geld, alleen een stok. 9 Sandalen mochten ze wel dragen. ‘Maar,’ zei hij, ‘trek geen extra kleren aan.’ 10 En ook zei hij: ‘Als jullie ergens onderdak krijgen, moet je daar blijven tot je verder reist. 11 Maar als jullie ergens niet welkom zijn en de mensen niet naar jullie willen luisteren, moet je daar weggaan en het stof van je voeten schudden ten teken dat je niets meer met hen te maken wilt hebben.’ 12 Ze gingen op weg en riepen de mensen op om tot inkeer te komen, 13 en ze dreven veel demonen uit en zalfden veel zieken met olie en genazen hen.
14 Koning Herodes hoorde van hem, want zijn naam was overal bekend geworden. Sommigen zeiden: ‘Johannes de Doper is opgewekt uit de dood en daardoor beschikt hij over zulke wonderbaarlijke krachten.’ 15 Maar anderen zeiden: ‘Het is Elia,’ en weer anderen zeiden: ‘Hij is een profeet zoals die er vroeger waren.’ 16 Toen Herodes dit allemaal hoorde, zei hij: ‘Het is Johannes, die ik heb onthoofd, die weer is opgestaan.’
(Marcus 6:1-16, Nieuwe Bijbelvertaling)

Wie luistert?

Niet iedereen accepteert Jezus. Juist datgene wat veel mensen aantrekt, stoot anderen weer af: zijn wijsheid en zijn wonderen! En juist de mensen die hem het beste kennen, wijzen hem nu af. Ze kennen Jezus en zijn familie al sinds zijn jeugd, en misschien vinden ze het juist daarom des te vervelender dat Jezus zich nu zo gedraagt. Vroeger was hij een van hen, nu is hij zo totaal anders. We zagen in Marcus 3:21 al dat juist de mensen die Jezus het best kenden, hem soms totaal niet begrepen.

Jezus vertelt zijn twaalf leerlingen hoe ze met zulke afwijzingen om moeten gaan. Hij zegt: besteed geen tijd aan mensen die niet naar je willen luisteren. Hij spoort ze aan om te vertrouwen op God, en hun tijd alleen te geven aan mensen die wel openstaan voor de boodschap van Jezus.

Wat vind je van het advies van Jezus aan zijn leerlingen om weg te gaan bij mensen die niet willen luisteren? Zijn dat niet juist degenen die zijn boodschap het meest nodig hebben?

Wil je verder lezen over geloof, Herodes, of Elia? Ontdek het op debijbel.nl

Dag 12 - 14 maart 2017 - 40 dagen Marcus

21 Toen Jezus weer met de boot was overgestoken, verzamelde er zich een grote menigte bij hem, en hij bleef aan het meer. 22 Een van de leiders van de synagoge, die Jaïrus heette, kwam naar hem toe, en toen hij Jezus zag viel hij aan zijn voeten neer. 23 Hij smeekte hem dringend: ‘Mijn dochter ligt op sterven; kom haar de handen opleggen om haar te redden en te zorgen dat ze in leven blijft.’ 24 Hij ging met hem mee. Een grote menigte volgde hem en verdrong zich om hem heen. 25 Onder hen was ook een vrouw die al twaalf jaar aan bloedverlies leed. 26 Ze had veel ellende doorgemaakt door de behandeling van allerlei artsen, aan wie ze haar hele vermogen had uitgegeven zonder dat ze ergens baat bij had gehad; integendeel, ze was alleen maar achteruitgegaan. 27 Ze had gehoord over Jezus, en ze begaf zich tussen de menigte en raakte zijn bovenkleed van achteren aan, 28 want ze dacht: Als ik alleen zijn kleren maar kan aanraken, zal ik al gered worden. 29 En meteen hield het bloed op te vloeien en merkte ze aan haar lichaam dat ze van de kwaal genezen was. 30 Op hetzelfde ogenblik werd Jezus zich ervan bewust dat er kracht uit hem was weggestroomd. Midden in de menigte draaide hij zich om en vroeg: ‘Wie heeft mijn kleren aangeraakt?’ 31 Zijn leerlingen zeiden tegen hem: ‘U ziet dat de menigte zich om u verdringt en dan vraagt u: “Wie heeft mij aangeraakt?”’ 32 Maar hij keek om zich heen om te zien wie het gedaan had. 33 De vrouw, die bang was geworden en stond te trillen omdat ze wist wat er met haar was gebeurd, kwam naar hem toe en viel voor hem neer en vertelde hem de hele waarheid. 34 Toen zei hij tegen haar: ‘Uw geloof heeft u gered; ga in vrede en wees genezen van uw kwaal.’
35 Nog voor hij uitgesproken was, kwamen enkele mensen tegen de leider van de synagoge zeggen: ‘Uw dochter is gestorven, waarom valt u de meester nog lastig?’ 36 Maar Jezus hoorde dat en zei tegen de leider van de synagoge: ‘Wees niet bang, maar blijf geloven.’ 37 Hij stond niemand toe om met hem mee te gaan, behalve Petrus, Jakobus en Johannes, de broer van Jakobus. 38 Ze kwamen bij het huis van de leider van de synagoge en zagen daar een groep mensen die luid stonden te huilen en te weeklagen. 39 Hij ging naar binnen en zei tegen hen: ‘Waarom maken jullie zo’n misbaar en huilen jullie? Het kind is niet gestorven, het slaapt.’ 40 Ze lachten hem uit. Maar hij stuurde hen allemaal naar buiten en ging met de vader en moeder van het kind en de leerlingen die bij hem waren de kamer van het kind binnen. 41 Hij pakte de hand van het kind vast en zei tegen haar: ‘Talita koem!’ In onze taal betekent dat: ‘Meisje, ik zeg je, sta op!’ 42 Meteen stond het meisje op en begon heen en weer te lopen. Ze was twaalf jaar. Iedereen was met stomheid geslagen. 43 Hij drukte hun op het hart dat niemand dit te weten mocht komen, en zei dat ze haar te eten moesten geven.
(Marcus 5:21-43, Nieuwe Bijbelvertaling)

Geloof redt

Midden in het verhaal over de genezing van de dochter van Jaïrus vertelt Marcus nog een verhaal, dit keer over de genezing van een vrouw. Zo verbindt hij de twee genezingen met elkaar. Marcus doet dat niet zomaar. Door deze twee wonderen in één verhaal te vertellen wil hij iets duidelijk maken: geloof redt.
De vrouw heeft een groot geloof. Het gaat er niet om dat ze genezen werd door alleen Jezus’ bovenkleed aan te raken. Nee, het gaat vooral om haar geloof. Jezus vestigt daar de aandacht op. Hij had gewoon door kunnen lopen zonder iets te zeggen – de vrouw was immers al genezen door hem aan te raken – maar hij plaatst de vrouw en haar geloof op de voorgrond.

Jaïrus toont geloof door Jezus om de genezing van zijn dochter te vragen. Dan komt het nieuws dat ze al is gestorven. De mensen geloven niet dat Jezus genoeg macht heeft om iemand uit de dood op te wekken. Ze zeggen tegen Jaïrus dat hij Jezus nu wel met rust kan laten, het is toch al te laat. Maar Jezus stelt Jaïrus gerust en spoort hem aan te blijven geloven. Dan geneest Jezus met gezag: ‘Meisje, sta op!’

Blijven geloven, dat wordt steeds weer beloond in het evangelie volgens Marcus.

Ervaar jij weleens dat God naar jou luistert? Op welke manier?

Wil je verder lezen over Jaïrus, kleding, of rouwen? Ontdek het op debijbel.nl.

Dag 11 - 13 maart 2017 - 40 dagen Marcus

1 Ze kwamen aan de overkant van het meer, in het gebied van de Gerasenen. 2 Toen hij uit de boot gestapt was, kwam hem meteen vanuit de grafspelonken een man tegemoet die door een onreine geest bezeten was 3 en in de spelonken woonde. Zelfs als hij vastgebonden was met een ketting kon niemand hem in bedwang houden. 4 Hij was al dikwijls aan handen en voeten geketend geweest, maar dan trok hij de kettingen los en sloeg hij de boeien stuk, en niemand was sterk genoeg om hem te bedwingen. 5 En altijd, dag en nacht, liep hij schreeuwend tussen de rotsgraven en door de bergen en sloeg hij zichzelf met stenen. 6 Toen hij Jezus in de verte zag, rende hij op hem af en viel voor hem neer, 7 en luid schreeuwend zei hij: ‘Wat heb ik met jou te maken, Jezus, Zoon van de allerhoogste God? Ik bezweer je bij God: doe me geen pijn!’ 8 Want hij had tegen hem gezegd: ‘Onreine geest, ga weg uit die man.’ 9 Jezus vroeg hem: ‘Wat is je naam?’ En hij antwoordde: ‘Legioen is mijn naam, want we zijn met velen.’ 10 Hij smeekte hem dringend om hen niet uit deze streek te verjagen. 11 Nu liep er op de berghelling een grote kudde varkens te grazen. 12 De onreine geesten smeekten hem: ‘Stuur ons naar die varkens, dan kunnen we bij ze intrekken.’ 13 Hij stond hun dat toe. Toen de onreine geesten de man verlaten hadden, trokken ze in de varkens, en de kudde van wel tweeduizend stuks stormde de steile helling af, het meer in, en verdronk in het water.
14 De varkenshoeders sloegen op de vlucht en vertelden in de stad en in de dorpen wat ze hadden meegemaakt, en de mensen gingen kijken wat er was gebeurd. 15 Ze kwamen bij Jezus en zagen de bezetene daar zitten, gekleed en bij zijn volle verstand, dezelfde man die altijd bezeten was geweest door het legioen, en ze werden door schrik bevangen. 16 Degenen die alles gezien hadden, legden uit wat er met de bezetene en met de varkens was gebeurd. 17 Daarop drongen de mensen er bij Jezus op aan om hun gebied te verlaten. 18 Toen hij in de boot stapte, smeekte de man die bezeten was geweest om bij hem te mogen blijven. 19 Dat stond hij hem niet toe, maar hij zei tegen hem: ‘Ga naar huis, naar uw eigen mensen, en vertel hun wat de Heer allemaal voor u heeft gedaan en hoe hij zich over u heeft ontfermd.’ 20 De man ging weg en maakte in Dekapolis bekend wat Jezus voor hem had gedaan, en iedereen stond verbaasd.
(Marcus 5:1-20, Nieuwe Bijbelvertaling)

Jezus laat zijn macht overal zien

De onreine geest die Jezus uitdrijft, noemt hem ‘Zoon van de allerhoogste God’. Zoals we al eerder zagen is dat heel bijzonder in het evangelie volgens Marcus. Behalve God zelf (Marcus 1:11 en 9:7) noemen alleen onreine geesten en een Romeinse centurio hem zo. Precies degenen van wie je het niet verwacht. Dat is een belangrijk thema in Marcus: de mensen die niet dicht bij Jezus staan, zien soms beter wie hij is dan degenen die wel dicht bij hem staan.

Marcus vertelt niet zomaar dat Jezus voor deze genezing naar de overkant van het Meer van Galilea is gereisd. De man die Jezus geneest, komt uit de Dekapolis. Dat is een gebied waar vooral niet-Joden wonen. Kijk maar naar de grote kudde varkens waar de geesten intrekken: Joden aten en hoedden geen varkens. En terwijl Jezus eerder vaak zei dat mensen die genezen waren, daar verder niet over mochten praten, vraagt Jezus de genezen man hier juist wél te vertellen wat hij voor hem gedaan heeft. Zo geeft Marcus een voorproefje van de verspreiding van het goede nieuws onder de niet-Joden. Dat zijn juist weer mensen die niet zo dichtbij Jezus staan als zijn Joodse volgelingen.

Wil je verder lezen over een legioen, rotsgraven, of de Zoon van God? Ontdek het op debijbel.nl.