Trage wegen? Dat zijn de snelwegen tijdens de ochtend- en avondspits, aldus een gefrustreerde forens. Wij hebben het natuurlijk over wegen die hoofdzakelijk gebruikt worden door wandelaars (en fietsers): de buurtwegen (waarvan elke gemeente een atlas bijhoudt), kerkwegels, oude spoorbeddingen, dijkpaden, veld-, en boswegen
Tot voor enkele jaren sprongen we nogal slordig om met onze trage wegen. Met of zonder medeweten van de gemeentebesturen werden vele trage wegen afgesloten, omgeploegd, wegverkaveld, uit het landschap gewist.
Als iets dreigt te verdwijnen zoals het Nederlands in Frans-Vlaanderen krijgen mensen er opeens weer aandacht voor. Zo is het ook met de trage wegen. Midden 2002 ontstond de vzw Trage wegen. Verschillende gemeenten hebben hun trage wegen in kaart gebracht en zijn volop bezig om deze wandelwegen bij uitstek in orde te brengen. Met eigenaars en gebruikers van gronden wordt onderhandeld om trage wegen opnieuw open te stellen.
Sommige trage wegen bestaan al van in de Romeinse tijd of de middeleeuwen. Als we wandelen langs trage wegen leren we het landschap op een heel nieuwe manier kennen en waarderen. Kijk eens bij www.tragewegen.be
|