Denk ik aan ........... dan hoor ik zijn lach, dan zie ik zijn snoetje, dat lief, guitig toetje, en ben ik blij van hem houden mag
mooie afbeeldingen
Die ik wil delen met jullie
16-12-2006
De Kerstman en het Roodborstje
"Kom," zegt de Kerstman, "snel naar binnen, Kunnen we met het versieren van de boom beginnen. Dennenappels, rode ballen, alles hangen we er in. Nee, Roodborstje, sneeuwballen niet, Die smelten toch, zoals je ziet! Maar ach, dat kun je ook niet weten, Je hebt nooit binnen bij de boom gezeten. Alle dieren mogen komen, Van groot tot klein, van jong tot oud. Roodborstje kijk niet zo benauwd, Je wordt heus niet opgeschrokt, Heb ik ooit tegen je gejokt? Met Kerst, Roodborstje, het is raar, Is iedereen zó lief voor elkaar. Echter, is de Kerst voorbij, Wordt weer gestreden en bezeerd, De mensheid heeft nog niets geleerd. Roodborstje, kom, nu niet zo somber, Wij gaan genieten met elkaar, Van alle goede dingen die steeds blijven, Nu, maar ook in het nieuwe jaar."
kerst geeft me warmte net als jij, kerst geeft me liefde zij aan zij, kerst wil me je iets laten zeggen, dat niemand kan omschrijven, kerst is voor mij gevoel in levende lijven, vandaar dit kado, dat ik geef om te laten zien, dat het juist niet om de kados gaat, maar ongezien, om de liefde die in dit kado verborgen zit, kerst is samenzijn, met degene van wie ik hou, daarom dit speciale kado voor jou
Als ik toch eens 2 dagen kerstman zou mogen zijn Bracht ik hem door in t kinderziekenhuis voor groot en klein Clinikerstman zou me heerlijk lijken Dan kon ik naar die snoetjes kijken En voor 2 dagen zouden ze even hun ziekte vergeten Frietjes zouden ze krijgen als avondeten Grote en kleine kind,ren zou ze lekker voor gaan lezen Heer help ze dat ze allemaal mogen genezen Ik zou ballonnen blazen zovel ik kon Jongleren en spelen op accordeon Kinderen zou ik zeggen 2 dagen geen dokter of geprik liet ik ze even weer kind zijn al was het maar een ogenblik Mochten ze spelen,lachen en zouden we kerstliedjes zingen Nachtzusters zouden zelfs mee lopen swingen Ogen en oren zouden ze te kort komen Prachtig als ook zij kunnen dromen qua planning zou alles perfect verlopen Rendier rudolf zou zelfs binnen komen(s)lopen Schateren zouden ze bij t zien van het beest Tranen van het lachen,kind,ren wat een feest Uren zouden ze rendiertje rijden van dit avontuur zouden ze verblijden Weet u als ik toch clinikerstman zou mogen zijn Zou ik een heel klein beetje weg kunnen nemen van de pijn.
elke keer ik naar je foto kijk, krijg ik tranen in mijn ogen van ongeloof en verdriet. tranen omdat ik me afvraag waarom jij niet meer hier bent, en tranen want het antwoord weet ik niet. soms kijk ik naar de sterren, er schijnt er één heel fel. ik vraag me dan af waar je nu bent, en of dit rare gevoel zonder jou ooit went. soms wilde ik dat ik bij jou kon zijn, al was het maar voor even. maar ja, dat is maar een wens, die niemand mij kan geven. lieve mama, ik mis je, en ik blijf altijd aan je denken. en op dit moment is er een plaatsje in mijn hart. het mooiste wat ik je kan schenken. je dochter
ik zit alleen aan de tafel en voor mij ligt een berg met scherven de restanten van wat eens mijn hart was. op de grond om mij heen liggen allemaal lege lijmtubes, herinneringen aan eerder pogingen om de scherven aan elkaar te plakken
ik doe elke keer mijn best en ben heel voorzichtig maar ik krijg het niet meer in elkaar, het zijn er zoveel en alle stukjes lijken hetzelfde een begin kan ik niet echt vinden. de lijm resten verraden eveneens de eerdere mislukte pogingen om een zaak te herstellen, maar het lukt eenvoudig weg niet, misschien ben ik toch een stukje kwijt
maar waarom krijg ik het niet meer tot een geheel het is toch mijn hart en ik weet hoe het origineel eruit zag, voor dat ik het spontaan in jou handen heb gelegd, jij kon er niets aan doen dat je het liet vallen in duizend stukjes, ik had je eerder moeten waarschuwen hoe broos en breekbaar het was.
het vreemde ik ook dat van de stukjes ook geen schittering meer uitgaat geen glans, daar waar het in jou handen straalde en licht gaf. nu blijft elke reflectie uit en is het slechts een dof hoopje scherven, zelfs zonder scherpe randen. misschien kan ik de scherven maar beter weggooien en een nieuwe kopen een die niet breekt en die ik gewoon kan weggeven zonder dat ik het gevaar loop dat iemand het zomaar laat vallen
