We zijn ditmaal om 8 uur vertrokken, omdat we nu niet zo ver hoefden als normaal naar Kirchberg. Het was droog en de zon kwam op. Tegen tien uur hebben we ontbeten in Königsforst. Rond 3 uur kwamen we via een mooie route aan in ons hotel "Hotel Resort Freudenstadt. Na het inchecken waren we totaal verbaasd over de ruimte van onze kamer. We hadden een kamer voor 3 personen besteld. Het was zo groot, dat ik kon walsen met mijn kleine scooty en de kledingruimte was zo groot als een kinderkamer in een éénsgezinshuis. Echt een superluxe kamer met alles erop en eraan, zelfs een bad hadden we tot onze beschikking, meestal blijft het bij douches. Omdat we een arrangement hadden kregen we koffie met gebak in de lounge. Om 6 uur ging het restaurant open en konden we elke dag genieten van een driegangendiner, waarbij je soep en salade van het buffet kon eten. Verder kon je elke dag kiezen uit drie menu's, een hoofdgerecht bestaande uit vlees, eentje met vis en eentje voor vegetariërs. en je eindigde met een toetje. Het eten smaakte goed, alleen was ik niet zo kapot van de aardappelpuree van zoete aardappels, maar verder hebben we alles met smaak gegeten. Helaas ging het met de drank niet altijd even vlotjes, omdat ze daar met 3 personen bedienden en ze niet snapte dat we liever leidingwater hadden dan uit de fles, (dit omdat mama en ik niet tegen de mineralen in fleswater kunnen). Maar later werd het beter en werd zelfs onze tafel gereserveerd, zodat ik er beter met mijn scooty bij kon. Het hotel ligt overigens aan een bosrand aan de rand van Freudenstadt, maar binnen loopbereik naar het centrum, maar wij gingen altijd met onze bus. je kreeg bij het arrangement ook nog een kaart waarbij je gratis met trein en bus in het Schwarzwald kon reizen.
Dag 2 za 10 oktober:
Om half 8 werd ik wakker, het was een beetje mistig, maar dat deerde ons niet. Na het ontbijt zijn we eerst naar een rommelmarkt geweest, waar ik een jas en een leuk uitgaanssetje heb gekocht en wat kleine dingetjes. Daarna even bij NKD geweest, die bezoeken we ook altijd in Oostenrijk en daar slagen we altijd, dus ik had hoge verwachtingen. Helaas dat viel wat tegen, de kleding was vrij donker en daar houden mama en ik niet zo van, dus daar waren we snel weg. Er was ook nog een KIK en daar zijn we wel geslaagd, leuke kerstspullen gekocht, beetje vroeg, maar dan heb je weer wat anders dan dat je hier hebt. Daar was ook net een eettentje geopend en daar hebben we even pauze gehouden, aardige mevrouw, die volgens ons daar helaas geen brood in heeft, gezien het tijdstip en de weinige bezoekers die daar liepen. Zo wie zo was er weinig volk op de been, het hele weekend, alleen zondags, maar daar kom ik later op terug. Daarna hebben we een mooie route gereden. We hebben oa de grootse koekoeksklok gezien, er waren er 2, de originele, dus de 1e en de grootste, die was inderdaad een stuk groter, maar de 1e vonden we het mooist, die was echt authentiek zoals we een koekoeksklok kennen. We wilden ook naar de grootste waterval van Schwarzwald in Triberg, maar daar konden we met de auto niet komen en voor scooty was het veel te steil. De route was heel afwisselend, de heenweg was zoals we ons Schwarzwald herinneren met veel bomen, daar komt immers ook de naam vandaan. Maar ik had veel dennen verwacht, maar er waren ook veel loofbomen en omdat daar de herfst al in volle gang was, was het een scala aan kleuren echt supermooi om te zien, ik heb al die dagen enorm genoten van die kleuren. Hier in de Achterhoek is het nog lang niet zo volop aanwezig. Het 2e deel bestond uit glooiende wei- en akkerlanden waardoor je enorm ver weg kon kijken. Sinds ik geholpen ben aan mijn rechteroog is dat echt een bijzonder iets, ik heb geen extra bril meer nodig om ver weg te kunnen kijken en daarom genoot ik denk ik dubbelop. Het grappige vond ik dat we alledrie andere interesses hadden, ik dus grotendeels de natuur, mama vond de kleine dorpjes en stadjes leuk, met heel veel vakhuizen en beschilderde muren en Gerard keek meer naar auto's, trekkers en aanverwante artikelen. Zo genoot ieder op zijn of haar eigen manier. Dit was weer een geslaagde dag.
dag 3 zondag 11 oktober:
Na het ontbijt zijn we naar Schramberg gegaan, daar hebben we eerst een klokken en automuseum bezocht, De klokken waren van het merk Junghans, die daar vervaardigd waren, ze maakten klokken, wekkers, wekkerradio's, horloges, maar ook autoklokken, ze maken overigens nog steeds horloges en klokken in Schramberg. De oudste was een wijzerplaat en de gewichten waren stenen die hingen aan een touw. Er waren echt hele mooie bij waaronder schilderijklokken. Ik denk dat jullie allemaal wel een Junghans wekker of klok hebben gehad, want er zaten vele herkenbare exemplaren tussen.
De auto's liepen uiteen van wagens van in of net na de oorlog tot de 70ér jaren. Uiteraard veel auto's uit Duitsland, zoals VW, Opel en Mercedes, maar ook DKW, dat werd later auto Union en nu kennen we dat als Audi. Maar er waren ook amerikaanse merken etc. De apartste vond ik de auto's die op hout gestookt werden, die liepen dus niet op benzine, want dat was in en na de oorlog erg schaars en op de bon. Daarom hadden ze auto's omgebouwd, zodat ze met hout gestookt konden worden, er zat een gastank voorop en zo kon hij rijden. Wat ik ook erg leuk vond was de voorlopers van mijn scooty. Al in 1945 -1950 hadden ze al invalidewagens met een hulpmotor, dit omdat er vele soldaten gewond uit de oorlog waren gekomen. Het mooie van dit museum is dat ze ook taferelen uit die jaren lieten zien. bv een "tante emmaladen", een kapsalon, fietsenmaker, postkantoor, maar bv ook een keuken en wasruimte en speelgoed uit vervlogen tijden. Zodat het niet alleen een mannenmuseum is, maar ook voor dames en kinderen.
Het 2e museum was een autoverzameling van iemand. Dat varieerde van de Duitse merken tot Rolls Royces, Caddilacs en captains. Er was ook nog een modelspoormuseum, maar daar zijn we niet geweest omdat we graag de stad in wilde, er was nl open zondag en een kunstmarkt. Daar hebben we ook nog een volksdansgroep of Trachtengruppe gezien. De klederdracht daar is weer heel anders dan in Oostenrijk, veel soberder en donkerder, maar dit was dan ook een vrij gelovige groep, ze hadden in elk geval dit jaar een prijs gewonnen voor hun kleding. Ook dit was weer een mooie vakantiedag.
dag 4 maandag 12 oktober:
Na het ontbijt hebben we de bus ingepakt en gingen rustig huiswaarts. Ook deze dag is een vakantiedag, dus hebben we niet meteen de autobaan gepakt om snel thuis te komen, nee we hebben eerst de Schwarzwaldhochstrasse gereden (B500) naar Baden Baden, Een route van 55 minuten door de heuvels van het Schwarzwald met vele mooie vergezichten en stralend mooi weer. Baden Baden is van oorsprong een mondain kuuroord en dat kon je nog zien aan de statige herenhuizen en villa's. Om de files te ontwijken hebben we een stukje Frankrijk gereden, daar hebben we oa een joekel van een Outlet gezien, het kon ook een woonwijk zijn als je niet beter wist. Dus we hebben vandaag 3 landen gezien, leuk hé? De lunch hebben we doorgebracht in Dollenberg, bij Wetzlar. tegen 5 uur waren we in Stadlohn, waar we een hapje gegeten hebben en tegen zessen waren we ook weer thuis.
We kunnen weer terugkijken op een heerlijke vakantie en wij zeggen altijd als engelen op reis gaan lacht de hemel, daar was dit weer een goed voorbeeld van, we begonnen 's morgens met nevel, wat ook zijn charme had, maar in het middaguur brak de zon door en dat was helemaal super!
Meer foto's kunnen jullie bekijken op https://www.flickr.com/photos/127582512@N06/?
Een leuke 1e vakantiedag. Om kwart voor 6 opgestaan, de laatste dingen ingepakt. Om iets over 7 de 1e grens gepasseerd. Eerst een heel stuk binnendoor. Ontbeten in Siegen, lekker broodjes en gratis melk, dat laatste komt omdat het eigenlijk bij de cornflakes hoorde en ze geen melk in de kassa hadden staan, dus alweer een gelukje. Geluncht hebben we bij Geiselwind, maar helaas onze kennis Petra was er weer niet, overigens de terugweg ook niet. tegen half zes waren we in Kirchberg, waar we hartelijk werden ontvangen door Leni, onze pensionhoudster, met eigengemaakte vlierbessensiroop voor de dames en de heren kregen een glas bier. Daarna bus uitgepakt en gegeten bij Ephesus, heette vroeger mac Hansi en is nu een leuk Turks cafetaria.
dag 2 donderdag 2 juli
Om half 8 werd ik wakker, rustig mijn oefeningen gedaan en aangekleed. Heerlijk buiten ontbeten. Daarna in Kirchberg gewinkeld, een paar mooie kleren gekocht bij NKD. Gerard heeft bij Josefine, de eigenaresse van een souvenirwinkeltje een hoed gekocht. Daarna een lekkere aardbeiencoupe gegeten en weer richting auto gegaan. Als 1e naar Hopfgarten geweest, dat noemen we gekscherend huppeltuin, vanwege de naam. Al zijn we er achter gekomen dat ze niet hopfen als werkwoord bedoelen, maar hopf als graansoort voor het bier, ons beter bekend als hop.. Ook daar bij de NKD kleren gekocht, die is wat groter dan in Kirchberg en dus ook meer assortiment. In Worgl getankt en achter de wilde Kaiser, een bergketen, weer richting huis gereden. Halverwege hebben we heerlijk aan het water gezeten bij een forellenkwekerij en wat bleek nu, mama en ik zijn daar dertig jaar geleden ook al eens geweest. Zo leuk omdat weer gevonden te hebben. Via Sankt Johan en Kitzbühel weer terug naar ons pension. Deze keer hebben we gegeten bij Bechlwirt, maar dat was een fiasco. We konden eerst geen leidingwater krijgen, mama en ik kunnen nl niet tegen mineraalwater. Toen we zeiden "dan gaan we ergens anders heen", ja toen kon het wel, als we maar betaalden. Nu daar hebben we abslouut geen probleem mee, we komen zelf uit een ondernemingsgezin dus we weten echt wel dat niet alles voor niets kan zijn. Maar heel eerlijk tot op heden hebben we daar nooit problemen mee gehad. Maar goed hier dus wel. Daarna besteld en in een ommezwaai kwam het eten, dat vonden we al vreemd, maar goed als het dan smaakt..... Maar helaas het eten was lauw, alleen de aardapelprodukten niet, die hadden ze in de frituur gegooid, de rest waarschijnlijk in een steamer, maar de kwaliteit haalde het bij lange na niet bij wat we gewend waren in Kalswirt en Rösslwirt, waar we de andere dagen gegeten hebben. Maar we hebben netjes gegeten en betaald en wat heeft ze nu uiteindelijk gerekend voor het water 0.30 cent en daar had ze dan zo'n poeha over. Nee je betaald waarschijnlijk een euro meer, maar je krijgt én lekker eten én een vriendelijke bediening. We gingen erheen omdat een vriend van mij daar altijd vol lof over is, maar helaas voor ons was het een eenmalig bezoek. mama en ik hebben bij Ephesus nog een broodje knakworst gegeten, omdat onze maag niet vol was. We werden daar vol liefde bediend door Amber, een leuke vlotte spontane meid.
dag 3 vrijdag 3 juli,
Vandaag zijn we naar de Wolfgangsee geweest, via een mooie tocht zijn we via Salzburg naar Sankt Gilgen gereden, Daar zijn we op de boot gestapt. Dit keer zijn we in Sankt Wolfgang uitgestapt, een leuk oud toeristendorpje met oa. de Weissen Rössl, bekend van de filmoperette im Weissen Rössl am Wolfgangsee. met Peter Alexander uit de jaren 60. We hebben geluncht bij Hotel Franz Josef. iets wat ik nog niet kende, een tosti met een spiegelei erop, ga ik zeker thuis ook eens proberen. Toen de boot weer aanmeerde hebben we de rest van de tocht gedaan. In totaal vaar je drie uur op de Wolfgangsee. Na de tocht hebben we ons nog verwend met een ijsoupe die ze daar zelf gemaakt hadden en de eigenaren waren er zeer trots op en terecht. Gegeten weer bij de turkse cafetarie met het Platzconcert op de achtergrond. 2 Kleinkinderen van Leni speelden mee.
dag 4 zaterdag 4 juli
Zaterdag is altijd een vast agendapunt, dan gaan we eerst naar Rattenberg en daarna naar het Zillertal. In Rattenberg heeft Gerard een vriendin bij het Trachtenwelt, dus gaan we altijd even kijken en we kopen daar onze schoenen voor Otto. We hadden geluk, want op alles was 50% korting, dus nu hebben we 2 paar voor 100 euro, koopje dus. en ik 2 paar kousen, verder enkele souveniertjes. Toen verder richting Zillertal, daar zit het hoofdfiliaal van Trachtenwelt, maar daar hadden ze deze keer niet zoveel nieuws. Vanavond voor het eerst gegeten bij Rösslwirt, leuke bediening, lekker eten en niet moeilijk doen en ook hier zijn ze niet duur, je hebt al een dag menu voor een tientje en een iets luxere voor 15 euro en dan heb je dus voor en hoofdgerecht en een toetje.
Dag 5 zondag 5 juli
Na het ontbijt zijn we naar de rommelmarkt in Ebbs geweest, heb daar 3 paar sokken gevonden, heb nu dus 5 verschillende kleuren, dus ik kan even vooruit. Mama heeft wat tirolerkleding gevonden voor de tirolermiddag die ze as zaterdag organiseert. Daarna zijn we op een oldtimertreffen geweest in Oberndorf bij Sankt Johan. Door het warme weer waren de meeste trekkers helaas al weg, maar we konden er toch nog een paar bewonderen en een idee krijgen hoe het was geweest. Er was ook nog live muziek en toen hij onze nl auto zag begon hij meteen tulpen uit Amsterdam te spelen, dat was wel weer grappig.
Dag 6 maandag 6 juli
Onze auto kreeg een mankement, dus moesten we eerst naar de garage in Sankt Johan. Wij, de dames, hebben in Sankt Johann rondgewandeld en de heren gingen richting garage. Er was dus een slang kapot en die moest vervangen worden, maar die hadden ze niet op voorraad, dus moest besteld worden, dus kregen we een extra dagje Kirchberg. Wat ik niet erg vond uiteraard. "s middags zijn we bij huis gebleven, want ik was erg moe en de heren hadden ook niet veel puf om iets anders te doen.
dag 7 dinsdag 7 juli
Gelukkig ging het vandaag weer een stuk beter, al was het wel bloedje heet. Ik heb in de tijd dat de mannen naar de garage gingen geslapen en daarna hebben we een broodje gekocht bij de plaatselijke supermarkt en vanwege de warmte zijn we weer richting forellenkwekerij gereden en genoten van een verkoelende ijscoupe. Deze keer waren en er een paar aan het vissen en daar hebben we nog gelachen. Een man en vrouw waren daar bezig, de vrouw ving vissen en de man wilde het op de foto zetten. Maar elke keer als ze beet had was hij met de camera bezig en de vrouw kon de vis niet in haar eentje houden. Tot Gerard zei, je moet eerst de vis in het net doen en dan de foto maken, en zo geschiedde. De vrouw kon aan het thuisfront laten zien dat ze daadwerkelijk een vis had gevangen, in werkelijkheid was dit al nummer 4.
dag 8 woensdag 8 juli
De laatste dag, de terugtocht, om half 8 ontbeten. Ik kreeg van Leni een grote pot eigengemaakt appeljam, nee geen stroop, maar jam en die vond ik erg lekker. Dus nu kan ik elke dag een beschuitje eten met appeljam en even mijmeren naar onze vakantie in Oostenrijk. tegen 12 uur geluncht in Geisselwind, ditmaal was er veel hectiek, want er waren 2 bussen aangekomen en dat was te merken aan het personeel. tegen 7 uur weer in Vreden, daar bij de Berkelsee gegeten en toen de laatste kilometers richting huis. Het was weer een geslaagde vakantie, waar we met veel plezier op terugkijken.
Zondagmorgen zouden we tegen tien uur vertrekken, dus om 8 uur opgestaan, de laatste dingen in de bus gestopt, even bij mama wezen koffiedrinken en broodjes gegeten en toen op weg naar Kroatië.
We hadden afgesproken dat we het in 2 keer zouden doen, want tenslotte was het 1200 kilometer en na ons feest zou dat het beste zijn. Dus ik had voor de tijd al een bb geregeld in de buurt van Würzburg. Het weer was prachtig, dus de rit verliep voorspoedig. Tegen 12 uur geluncht en rond 4 uur kwamen we bij Autohof Geisselwind. Daar gaan we meestal eten als we in de buurt zijn, we kennen daar een serveerster, maar helaas beide keren was ze er niet. We hebben beiden een Brummipfanne gekozen, Daarna dus naar onze bb, een kleine 15 km verderop. Een superadres voor 50 euro per kamer krijg je een riante kamer en ook nog "s morgens een ontbijtbuffet. Als je het adres weten wil, gewoon even een berichtje doen. Het is een heel klein boerenplaatsje waar het heerlijk toeven is. We konden daar ook nog wat drinken in de tuin. nadat we dat op hadden waren we beide zo moe, dat we heerlijk naar bed gegaan zijn.
Dag 2
Na dus een heerlijk ontbijtbuffet togen we weer verder, we gingen de heenweg via Regensburg, Karintië, een stukje Slovenië en via Zagreb naar ons plaatsje Novaki Ozalsjki. het gekke vond ik dat je bij de Kroatische grens nog gecontroleerd werd, terwijl ze inmiddels tot de eu behoren. Maar volgens Otto zouden ze het Schenge-verdrag nog niet ondertekent hebben. Ze hebben daar overigens ook nog geen euro, dus je moet weer alles omrekenen. Een Kuna is ongeveer 14 cent, maar we rekenden altijd 15 cent dat is wat makkelijker. Tegen 7 uur kwamen we aan in het huisje van onze kennis, een leuk klein optrekje op een berg. Het huisje heeft alles wat je wenst en het ligt op een prachtlocatie. Als je op de veranda zit hoor je een geweldig vogelconcert en ook de koekoek was hier weer van de partij.
We werden hartelijk welkom geheten door de buren, de dochter kan engels, dus er was geen taalbarriëre voor ons. We werden rondgeleid en ze wensten ons een fijne avond. Die duurde niet zo heel lang, dus gingen we lekker vroeg onder de wol.
dag 3
Weer een superdag. Otto had in het dorp, een kleine 10 km verderop, broodjes gehaald en we begonnen met een heerlijk ontbijt buiten op het terras. Daarna hebben we een schitterende tour gemaakt door de omgeving. Ze noemen ons wel eens de "witte weggetjes ridders", dus ook hier weer witte weggetjes gereden, zo wit dat we zelfs een karrespoor gereden hebben en dat bleek dan ook nog een heuse weg naar een dorpje te zijn. Eerst dachten we dat we verkeerd waren, niet dus, mijn kaartlezen heb ik nog steeds niet verleerd. Tomtom is leuk, maar zelf routes uitstippelen is nog steeds het leukste. We hebben onderweg een ijsje gegeten. Toen we weer in Ozalj kwamen hebben we boodschappen gedaan in een hele gtrote supermarkt, vergelijkbaar met Real in Duitsland, maar dan iets kleiner. Het bleek ook dat het de enige winkel was in de buurt, voor shoppen moet je daar echt niet zijn, dan zul je naar Zagreb of een andere grote stad meten. het is nl totaal niet toeristisch ingesteld, voor ons dus ideaal, maar voor wie van winkelen houdt een absolute ramp. Ik heb zelfs geen souvenirwinkeltje gezien. Het leven is voor ons spotgoedkoop. We hadden 2 volle tassen en we waren omgerekend nog geen 15 euro kwijt. Maar voor hen zijn dat grote bedragen. Onze buurvrouw is gepensioneerd en krijgt maandelijks 200 euro en dan moeten wij klagen over ons pensioen. Overigens in verhouding is de drank duurder dan het eten en dan bedoel ik niet alleen alcohol. Bv 2 glazen water of limonade kost evenveel als een hoofdmaaltijd.
Over eten gesproken, we hebben deze avond gegeten in een plaatselijk hotel restaurant, waar ook kegelbanen zijn, er was op dat moment blijkbaar een wedstrijd aan de gang van plaatselijke verenigingen. We hebben op het terras gegeten. Om een indicatie te geven van de prijzen. We hadden beiden een grote grillplatte met 5 soorten vlees, aardappels en sla, ik een flesje sinaasappelsap en water en Otto 2 sinas en dat alles voor €20.00. Dan was dat ook nog het duurste wat we gegeten hebben.
Dag 4
Vandaag zijn we naar onze kennissen geweest, waar we het huisje van gehuurd hebben. Zij hebben nl ook nog een appartement op het eiland Vir aan de kust, een 3 uur rijden van het huisje. Via een mooie bergtour kwamen daar aan. Het was heel gezellig bij Gejo we werden onthaald met koffie en wat lekkers erbij en Barbara had ook nog gekookt voor ons, Goulash met rijst. Hoewel het daar goed toeven was, was ik toch heel blij dat we in het huisje zaten en niet op het eiland bij hun. Ik ben toch meer een natuurmens en geen kudde dier.
dag 5
We hadden vanmorgen de bakker aan huis, het bleek dat hij elke dag komt, maar dat wisten we te laat, maar goed vanaf die dag dus elke morgen verse broodjes gehaald. Het is erg lekker brood, maar als het een dag oud is, is de sjeu er wel van af, dus vandaar dat we elke dag nieuwe kochten. Na het ontbijt gingen we richting Slunj. We wilden eigenlijk naar de Plitvicemeren, maar dat werd ons door onze kennissen afgeraden, omdat je daar trappetjes ed moest lopen. Maar hij gaf ons de tip om naar Slunj te gaan, dat noemen ze klein Plitvice en dat bleek ook zo te zijn, al moet je niet helemaal naar Slunj rijden, maar er er net iets voor. het is daar werkelijk schitterend, diverse watervallen en leuke oude huisjes. We hebben daar uiteraard pauze gehouden, een plekje op het water. een echte aanrader ook nu weer. Via een andere route keerden we weer naar huis. Deze keer hebben gegeten in een klein dorpje iets verder van Ozalj af, ik cevapcici, hoop dat ik het goed schrijf en Otto schnitzel Zagreb, een soort cordon bleu, maar dan met schnitzel.
dag 6
Weer een mooie vakantiedag, de laatste in Kroatië, we begonnen uiteraard weer met een ontbijt op het terras en kregen gratis een koekoekconcert. ddaarna vast wat koffers ingepakt en opgeruimd. Na het dagelijkse telefoontje met mama hebben we een mooie bergtour gemaakt, verre uitzichten, leuke natuur, veel wijnbouw. Ook zijn we even bij het kasteel van Ozalj geweest, helaas konden we er niet in, omdat het te steil was voor scooty en ik kon Otto het niet aandoen om mij naar boven te duwen, maar we hebben een leuke impressie gekregen. 's Middag hebben we lekker rustig aan gedaan en een spelletje Yathzee gedaan en ik heb wat geschreven. De laatste avond hebben we gegeten in het zelfde dorpje als gisteren, maar nu bij een visrestaurantje, dat wilde Otto graag. Het was eigenlijk hoog op het water en Otto zei dan gaan we wel binnen zitten,maar wat schetste onze verbazing, we mochten via de bar en dus geen trappen en geen drempels. Wat een service. Er werd ook nog een lam aan spit gaar gegrild op open vuur, dat vond ik dan weer ludiek.
dag 7
Na een hartelijk afscheid, we kregen zelfs nog kleine kadootjes mee zoals sap en ingemaakte paprika togen we rond 8 uur weer richting huis. Een hele mooie tocht gereden door Slovenië. We hadden nl een andere route uitgestippeld omdat we onze kennissen in Kirchberg, waar we elk jaar heen gaan verrassen en dat is ons ook gelukt. Ze vond het erg leuk en was blij verrast en meteen werd de koffie op tafel gezet en de hele familie kwam voorbij. Omdat we in Kroatië geen souvenirwinkels konden vinden hebben we in Kirchberg onze slag geslagen. We hebben ook nu weer in hetzelfde bb geslapen en gegeten bij Geisselwind.
dag 8
de laatste dag alweer, ik heb altijd dat de heen en terugreis ook een vakantiedag is, dus we genieten dan ook altijd volop en ook nu was het weer een mooie rit. We hebben oa een helikopter van de politie op een aanhanger gezien en uiteraard ook weer de mooie omgeving. Wie zegt dat autobaan rijden saai is, vergist zich, als je er oog voor hebt, dan is het werkelijk schitterend. Voor mij was het super bijzonder, omdat ik voor het eerst zonder verrekijker kijken kon en ik zag soms eerder dingen dan Otto dat vond ik dus echt geweldig. Waar een netvliesscheuring al niet goed voor is..... We hebben echt geluk gehad met het verkeer, de heen en terugweg geen enkele file gehad en op de Sloveense en Kroatische autobanen is helemaal niets te bekennen. Nu zijn dat ook tolwegen, daar zal het wel aan liggen, maar we voelden ons soms echt remi, alleen op de wereld. Om half vier waren we weer thuis, gezellig met mama bijgekletst en verder wat aangerommeld, onze kat was heel blij dat we er weer waren. Moe maar voldaan weer heerlijk in ons eigen bed geslapen.
Het was echt een supervakantie, mocht je geinteresseerd zijn, dan kan ik het je echt aanraden, kijk op http://www.gejoonline.nl/ozalj/. Daar kun je ook zien wat de prijzen zijn, echt spotgoedkoop, vonden wij.
We hebben dit jaar een groot feest gevierd, aanleiding was dat we in één jaar tijdsbestek 25 jaar samen zijn, 12.5 jaar getrouwd en ik word over een paar weken ook nog eens 50. Dit leek ons reden genoeg voor een feestje. Dus hebben we de koppen bij elkaar gestoken en een leuk programa uitgedacht.
Afgelopen december kregen onze gasten al een kerstgroet met de aankondiging dat het feest aanstaande was, dan kon men er rekening mee houden, het is nl niet leuk als je een heel programma in elkaar draait, er geld voor uitgeeft en er dan een heleboel afzeggingen komen, vandaar dus zo vlot. Gelukkig zijn er maar een paar afgevallen omdat ze wat anders hadden.
De afgelopen maanden zijn leuke maanden geweest, ik zeg altijd dat de voorpret het halve feest is. Dus kaarten gemaakt, placemats voor het eten, dessertbakjes beplakt, een quiz in elkaar gezet en alle voorbereidingen daarvoor getroffen. Mijn moeder had de catering in handen, althans een groot deel ervan. Dus daar had ik niet zoveel mee van doen, alleen ideeën over en weer spuien.
Het werd juni en de spanning steeg, het weer was tot dan toe bagger, net als nu en iedereen vreesde voor het weer, behalve mama en ik, wij waren optimistisch en we hebben weer gelijk gehad, het was prachtig weer.
Donderdags werden we verrast door de buren die het een en ander versierd hadden, er was een mooie boog waar iedereen iets voor gemaakt had. De coniferen zaten vol met crepepapierrozen in de kleuren van de Portugese vlag, waar Otto en ik verkering kregen, verder veel slingers en vlaggetjes, zelfs de veranda hing helemaal vol. Ook die waren zelf gemaakt van a4'tjes en op elk vlaggetje stond 1 van de drie jubileagetallen. Dus we waren helemaal overdonderd, Otto had gelukkig iets eerder vrij gekregen, dus ook hij kon er bij zijn. Zoals het een traditie hier in de Achterhoek betaamd wordt dat beloond met een lekkere borrel, bij ons bier en fris en een bbq. Die we overigens weer van mijn ouders aangeboden kregen.
Vrijdag werden de laatste dingetjes gedaan en had ik min of meer een rustdag. 's avonds lekker vroeg het bed in en dan maar hopen dat de slaap kwam. Helaas het kind in mij was te groot, dus ik heb het tot een uur of half 3 volgehouden en toen elke keer in stukjes, maar gelukkig was ik uitgerust genoeg om een leuk feest mee te maken en een leuk feest werd het!
Zaterdagmorgen waren de eerste hulptroepen al heel vlot aanwezig. Want ja als je een groot feest geeft kun je dat natuurlijk niet alleen. Dus werd er om 9 uur al potten koffie gezet, tenten opgebouwd, stoelen klaargezet etc. Want om 11 uur zouden de gasten komen. Ik werd mooi versierd met een sjerp met sara erop en het werd al een gezellige boel.
Om 11 uur kwamen de gasten, we werden overladen met kado's en enveloppen die in een speciaal daarvoor gemaakte giftbox gestopt werd. De gasten kregen eerst koffie met een soesje. Dat was nl onze bruidstaart geweest, een soezentaart in de vorm van een hart. het was nl mijn bedoeling om deze 3 jubilea terug te laten komen in deze dag.
Na het welkomstwoord heb ik uitgelegd wat ongeveer de bedoeling was, ik verdeelde de groepen dmv lootjes en we liepen naar voren voor de 1e verrassing, een huifkar. We zaten dus met 35 man, volwassenen en kinderen in één grote huifkar. Ik had een route uitgestippeld die ik normaal met scooty rijdt, met een kleine aanpassing want de huifkar was te groot om over de groene grens te gaan.
Onderweg dus vragen gesteld over ons en bij de 4 stops moesten ze opdrachtjes uitvoeren. Tegen 1 uur kwamen we aan op de picknickplaats, mijn ouders en een paar vrienden hebben daar een heuse picknick verzorgt, met diverse broodjes, verschillende dranken, fruit, kinderbroodjes etc. Met onze bruiloft hebben we dat laten doen en nu heeft mama dat dus gedaan. Een doorslaand succes, want zefs de huifkarbestuurder vroeg of hij foto's mocht maken, want dit had hij nog nooit gezien. Dus een supercompliment voor mama en de helpers.
Tegen 3 uur kwamen we weer op de camping. Daar wachten voor de kinderen een springkussen en een midgetgolfbaan met 8 elementen. De volwassenen konden eindelijk hun welverdiende biertje, borrel etc drinken. Nadat we de antwoorden hadden nagekeken heb ik de prijsjes uitgereikt en het was leuk hoe fanatiek er werd gepuzzeld en gedaan.
Om half 5 begonnen we met het eten, ons bruiloftsmaal hebben we ook nu weer gedaan, dus mama had lekkere groentesoep gekookt ala oma, er kwam een heuse pannenkoekenbakker, waar men onbeperkt pannenkoeken kon eten. Wat overigens een aanrader is. Voor €9.00 per persoon kun je dus onbeperkt kiezen uit 3 soorten pannenkoek en je hebt geen afwas, want dat regelen zij allemaal. Super nietwaar.....?
Ons dessertbuffet werd verzorgt door Talu, een kennis van ons, ze had maar liefst 15 soorten, ik heb daar dan ook heerlijk van gesmuld en gelukkig de gasten ook.
Tegen 7 uur was de koek bij mij op en heb ik een dankwoord gesproken en ben ik naar bed gegaan, want de volgende dag gingen we op vakantie.
We kunnen met recht terug kijken op een superdag, het weer was goed, de gasten deden met alles leuk mee, de kinderen waren super in hun sas. Het allerleukste compliment kreeg ik van een achterneefje, die ons eigenlijk nog niet zo heel vaak had gezien. hij zei "Jacqueline ik kom volgend jaar weer als je jarig bent" Nu dat is toch een teken dat we iets goed gedaan hebben....
Zaterdag doen we het nog eens dunnetjes over met een bedankfeestje voor alle helpers van die dag.
tot mijn spijt moet ik alweer afscheid van jullie nemen, a gaat het met mijn gezondheid nog niet zo als ik het wil, ik kan dus dit jaar ook geen tochtjes meer maken en beleef verder ook niet echt veel om een leuk blogje te schrijven. B Ik moet mijn energie op dit moment heel erg goed verdelen en ik zit er zelfs over te denken om een half jaar zonder internet te functioneren.
Ik wil alle lezers en vooral Leonie, Lia, Gerda en Ria Rose bedanken omdat ze altijd trouw een berichtje achter lieten. Het heeft maar kort geduurd, maar we moeten maar denken kort maar krachtig.
Ik wens jullie een hele mooie toekomst met veel liefde en geluk, groetjes Lientje
Eindelijk kan ik jullie dan het verslag van onze vakantie in Kirchberg laten lezen, ik wil jullie bedanken voor jullie geduld.
Dag 1 dinsdag 29 juli, de heenreis:
Om 5 uur ben ik opgestaan, deze keer was het iets eerder, omdat we Mark nog moesten ophalen en we willen altijd rond 7 uur de 1e grens over zijn. Ik heb de laatste dingen gedaan en afscheid van Otto genomen De 1e pauze, zo rond half tien was ergens in het Sauerland, waar we ontbeten hebben. We lunchen altijd in Geisselwind, daar kennen we Petra de serveerster, maar helaas ze had nachtdienst gehad, dus was er niet, gelukkig hebben we haar de terugweg wel gezien. De reis verliep voorspoedig, ik heb onderweg nog wel wat gedommeld, maar verder genoten van de omgeving. Rond 5 uur waren we in Kirchberg, waar we warm ontvangen werden door Leni, gastvrouw van Pension Schwaigermühle. Daar wat spullen uitgepakt en gegeten bij Mc Hansi. Gerard had voor het eerst zijn laptop meegenomen en ik kon dus even kijken op fb, waar ik blij verrast was met de leuke felicitaties, ik was immers jarig.
Dag 2 woensdag 30 juli:
Na een heerlijke nachtrust hebben we ontbeten, Leni kwam even gezellig bij ons zitten en ook haar kleinzoon Markus kwam er even bij. Daarna zijn w het stadje gaan bezoeken, het regende, maar dat deerde ons niet. Eerst bij de NKD geweest, een kledingwarenhuis en ik heb daar 2 broeken gekocht, samen voor €15.00. Ook zijn we even bij ons souvenirwinkeltje geweest, ze hebben er meerdere, maar er is er maar eentje die wij leuk vinden en Josefine herkent ons ook altijd meteen en we worden ook hier altijd warm welkom geheten. Kirchberg heeft zijn eigen gelukspoppetjes en die heb ik gekocht voor onze kattenverzorgster.
's Middags moesten we naar de garage, want we hadden wat problemen met de remmen en ja in de bergen is dat behoorlijk lastig. Dus gingen we naar Hopfgarten, door ons gekscherend huppeltuin genoemd. Daar hadden we een Hyundaigarage gezien en die zou ons helpen. Gelukkig kregen we een leenauto, dus konden we tich wat doen.
Daar was ook een NKD en ook die hadden opruiming en dus een grote slag geslagen. Na een rustig middagslaapje gegeten bij Kalswirt, daar verwelkomt door Thomas en Carmen. Het is een heel leuk stel en je kunt er heerlijk eten, zowel de tiroolse keuken als de westerse keuken.
Dag 3 Donderdag 31 juli
Na het ontbijt gingen we even terug naar de winkel, want we hadden per ongeluk de verkeerde maat genomen, dat heb je als je niet goed uitkijkt en dus even geruild en met de goede maat weer naar buiten gegaan. Daarna zijn we richting Mittersill gereden, we wilden nl naar de Krimmlwaserfalle en Gerlos gaan. Helaas dat zou anders lopen.... Onderweg zagen we al redelijke overstromingen door het vele water wat gevallen was de afgelopen dagen en bij Neukirchen konden we helaas niet verder, want de straten waren overstroomt. Dat was voor ons een hele unieke ervaring en hoe gek het ook klinkt, het was heel indrukwekkend, dan pas zie je hoe krachtig water is, hele hooibalen werden meesgesleurd, brokken hout, boomstammen etc. Voor de bevolking natuurlijk vreselijk, maar wij vonden het echt heel apart om eens mee te maken.
Dus zijn we maar terguggegaan via Sankt Johann, wat ook een mooie route is hoor. Tijdens de lunch werden we gebeld dat onze bus weer klaar was, dus togen we weer richting Hopfgarten. €700 euro armer, maar met een gemaakte bus konden we weer verder.
Dag 4 Vrijdag 1 augustus:
Toen ik vanmorgen wakker werd en ik naar buiten keek scheen de zon, dus ik was meteen vrolijk. We hadden nl het plan geopperd om een boottocht over de Wolfgangsee te maken en ja dan is het wel handig als het mooi weer is. Via een hele mooie tocht togen we dus richting de Wolfgangsee. Daarna een heerlijke tocht van 2.5 uur op het meer gevaren. De Achensee hadden we al eens gedaan, maar dit was nog weer mooier.
We hebben uiteraard hotel Zum Weissen Rössl gezien, dat kennen jullie vast wel van de film, je kunt daar ook aanleggen en op het teraas zitten, maar dat hebben we niet gedaan. Mijn ouders waren daar al eens geweest en het is er peperduur. Ik vond het bekijken ook al erg leuk. Ook een aantal gebouwen gezien die gebruikt zijn voor de opnames van de Sound of Music, bij de oudere generatie zeer zeker ook bekend. Na de boottocht even op het terras nagenoten, daar zagen we deze boot van Franz Jozef aankomen
en de terugreis aanvaard. we waren rond 7 uur weer in het pension.
Dag 5 Zaterdag 2 augustus:
De laatste dag Oostenrijk en dat is bijna standaard Rattenberg en het Zilltertal. We gaan dan nl altijd even bij Trachtenwelt kijken in Rattenberg en dus in Zillertal en ook in Rattenberg kennen we een dame, maar helaas ook zij was er niet, ze had vakantie. Maar we hebben enkele souvenirs gekocht, oa een hele mooie vaas gegraveerd met edelweiss. Bij Trachtenwelt in Zillertal heb ik schoenen gekocht voor Otto, een super aanbieding leren schoenen voor €20.00 die kon ik echt niet laten liggen.
Daarna over de Gerlospas terug gegaan
Gerlos staat bekend om zijn loslopende koeien en deze keer hadden we ontzettend veel geluk, we hebben er meedereen gezien op verschillende plekken.
Bij de Gerlospas kon je nog behoorlijk wat sneeuw zien, niet op de Gerlospas zelf, maar als je keek richting Krimml. Bij de goudmijn hebben we geluncht, helaas was de mijn niet geschikt voor rolstoelers, dus we konden er niet in. .De Krimmlwatervallen waren heel goed te zien ook omdat er veel meer water als anders naar beneden viel.
Bij Neukirchen konden we nu goed zien hoe verwoestend water kan zijn, het was grotendeels weggetrokken, maar een boel modder en puin achterlatend. De spoorbaan konden ze denk ik dagen niet gebruiken.
Ons laatste dinertje verliep gezellig en we kregen van Thomas een extraatje, ik een alcoholvrije cocktail, mama een ijsje en Gerard en Mark een pilsje.
dag 6 zondag 3 augustus:
Helaas aan alles komt een eind dus ook aan deze vakantie, aan de ene kant jammer, maar aan de andere kant ook weer fijn slapen in mijn eigen bedje, toen wist ik niet wat ik nu weet dat het eigwenlijk teveel was, maar niettemin heb ik een heerlijke tijd gehad en jullie hoop ik met dit verslag.
Hallo Lieve lezers, eindelijk goed nieuws, we zijn weer bijna de oude en het weer is vandaag ook nog super wat wil ik nog meer. voor het reisverslag vraag ik jullie nog even geduld, omdat ik eerst nog wat achterstallige dingen moet doen, maar ik hoop vrijdag of zaterdag eindelijk het verslag te kunnen laten lezen. Bedankt voor alle lieve reacties die ik van een aantal van jullie gekregen heb, deed me erg goed. groetjes Lientje
Ik ben naar de dokter geweest, omdat het me nu wel heel erg lang duurt en ik ook nog hartkloppingen heb. Volgens de plaatsvervangenden arts, de onze is op vakantie, komt het allemaal door mijn tripje naar oostenrijk en de weersomstandigheden. Moet het gewoon uitzieken en als het na een paar dagen nog geen verbeteringen heeft terug komen. Dus mijn dag bestat nu uit slapen, slapen en nog eens slapen, ben gemiddeld 16 uur in bed of op de bank en de rest eet ik wat en kijk mijn mailtjes na.
Dus jullie moeten nog even geduld hebben met mijn blogje, gelukkig heb ik het reisverslag in de vakantie al geschreven anders zou ik de helft vergeten zijn......
Hallo beste lezers, jullie zullen wel denken waar blijft het verslag van Lientje, maar helaas mijn lichaam wil nog niet hard meewerken, zal een combi zijn van vakantienaweeén en het weer. In elk geval kan ik nog geen lange periodes achter de pc zitten, heb inmiddels wel de foto's op de pc staat. Dus ik vraag julliie nog voor een klein beetje geduld. groetjes Lientje
Hallo lezers, ik had jullie nog zo graag een boel willen vertellen, van de voorbereidingen, de oldtimerdag die ik gisteren had enz enz, maar helaas de tijd en de puf ontbreekt, de oldtimerdag houden jullie te goed, dat was te leuk om niet met jullie te delen, maar voor de rest helaas.....
Morgen om 5 uur gaat de wekker en dan is het Haalo Östereich! Ik wens jullie een mooie week en tot volgende week, Lientje
Vandaag zijn we naar Eibergen geweest, we zijn mijn moeder, Oz en ik. We hebben de laatste boodschappen gehaald voor de vakantie van volgende week. Waaronder medicatie, puzzelboekjes en omdat het bij kruidvat opruiming was, heel veel kleine kadootjes voor onze kleinkids en kindervrienden. Op de 1e foto heb je een kleine impressie van het plein in Eibergen als is de foto niet zuperduidelijk zie ik. Er komen vast nog wel meer foto's van Eibergen in de toekomst.
Daarna hebben we heerlijk op een terrasje gezeten en geluncht en een lekker ijsje op de hand genomen.
Vanmiddag hadden we een verjaarsfeest en dat was erg gezellig. Morgen heb ik een rustdag ingelast, dus waarschijnlijk ook geen blogje. Dus tot zaterdag, fijne vrijdag allemaal
Hallo lieve lezers, ik had u mijn ritje van gisteren beloofd.
Ik heb de route gereden in de voetsporen van Frederik Hendrik. In de 17e eeuw speelde Groenlo een grote rol in de geschiedenis. Groenlo was nl ingenomen door de Spanjaarden en Frederik Hendrik en zijn leger wilde dat terug veroveren. Dus hebben ze rond Groenlo een aantal schansen opgebouwd, oa een Franse, Engelse en Hollandse en dat alles rond Groenlo en daarnaast ook nog een kampement. Langs deze schansen is nu een route uitgezet, hij is 27 km lang. Ze hebben de schansen eigenlijk ontdekt door vliegtuigopnames, omdat ze Groen afstaken in de Maisvelden. Tot zover een kleine inleiding. Wil je meer weten over de schansen in Groenlo kijk dan op http://www.engelseschans.nl/, hier vindt u heel veel informatie en foto's.
Als 1e kwam ik bij de Engelse schans, helaas kon ik daar niet langs, want daar wordt vanaf morgen de Zwarte cross gehouden, ik vertelde daar al eens over. Hier ziet u een deel van de camping, reken er maar op dat hij morgen tjokvol zit, want ik meen dat hij in een kwartier tijd al uitverkocht was. Zo populair is dit festival. Elke keer verzinnen ze iets nieuws en deze keer hebben ze een boek uitgebracht, een heus kinderboek in het achterhoeks omdat ze vinden dat deze taal niet verloren mag gaan en ik ben het met ze eens, kijk maar hier http://www.zwartecross.nl/pagina/nl/170/142/pers-zwarte-cross-lanceert-achterhoeks-kinderboek.html.
Gelukkig kende ik de omgeving een beetje, dus de route kon ik weer oppikken en ik kwam daarna in Lievelde, dat is een dorp tussen Groenlo en Lichtenvoorde, maar het heeft weinig te bieden, wel heeft het een station. Wat ook uniek is is het jaarlijkse wolcorso, de meeste corso's in de Achterhoek zijn gemaakt van Bloemen en dan specifiek Dahlia's. maar Lievelde maakt de wagens geheel van draadjes wol. Heel apart om te zien. Op deze foto ziet u een mooi oud huisje op het Koningsplein.
Daarna kom je langs Erve Kots, dit is niet alleen een pannenkoekenboerderij, maar ook een openlucht museum, had vandaag te weinig tijd, maar ik zal er eens voor jullie heen gaan, om wat impressiefoto's te laten zien. Ook brouwen ze daar een eigen biertje, ben de naam even vergeten. Naast Erve Kots, of eigenlijk er tegenopver is Kaasboerderij Weenink, zij hebben het boerengolf zo ongeveer uitgevonden. Ook een leuk spel, golven met een klomp aan een steelt en dat tussen de koeien, erg leuk dus.
Aan de andere kant van Groenlo kom je langs dit kunstwerk en geloof het of niet, het is een kunstwerk van oude metalen, als je goed kijkt, zie je er zelf een hele tractor tussen. het symbolsieerde ook nog wat, maar ik kon niet bij het sokkeltje komen en ik ben vergeten wat de symboliek hier achter zat.
Het was een erg mooie route weer, veel wegen kende ik al wel, maar door de informatie die bij het boekje zat heb ik toch heel veel geleerd. Zo heb ik oa geleerd dat Prins Maurits door een kogel is vermoord tijdens deze slag.
Tot zover deze dag. Vandaag heb ik een beetje met de tuin gespeeld, UItgebloeide plantjes weggehaald en basilicum gepot. Ik krijg van de week ook nog boerenkoolplantjes van een kennis van mij, dus de bakken al voorbereid. Verder was het te warm om iets te doen. Ik heb ook de eerste boontjes geoogst en dat heerlijk opgegeten.
Heb toch nog voor mijn vakantie een mooie toch kunnen maken, maar ik ben nu te moe om het verhaal leuk te kunnen vertellen, dat wordt dus morgen ergens. groetjes Lientje
Daar ben ik dan eindelijk weer. Ik had gisteren een feestje, zoals ik al meldde, waar we overigens erg veel geluk gehad hebben. We hadden nl een bbq bij Berkelpalace in Borculo en net toen iedereen uitgegeten was, begon het daar toch te hozen en heel gek toen ik een half uurtje later thuis kwam was daar geen druppel gevallen, heel vreemde gewaarwording.
Vandaag heerlijk buiten gezeten onder de veranda, het klinkt gek, maar ik vond het heerlijk, de regen tikte gestaag op het dak, de temperatuur was zeer aangenaam en ik zat heerlijk in mijn boek verzonken. heb de trilogie van Marijke nu uit, ik vond het nog leuker dan Joop ter Heul. Nu kijken of Cissy van Marxveld nog meer boeken geschreven heeft en of die ook nog te krijgen zijn.
Maar nu dan de tocht van zaterdag:
Ik heb het laatste deel van de scholtengoerderentocht gereden. De andere delen staan al elders vermeld. Ik zal beginnen met uitleggen wat een scholtegoed is. Scholten waren vroeger de rijke boeren in de Achterhoek die nog het een en ander te zeggen hadden, ze hadden kleine keuterboertjes onder zich die maar moesten knikken en doen wat de scholteboer hun opdroegen en uiteraard was de grootste deel van de oogst ook voor deze scholteboer. In Groningen heb je de Heereboer, net zoiets dus. In de Achterhoek zijn deze "boerderijen" heel goed te herkennen, wat je ziet eerst een statig herenhuis en daarachter is de boerderij dan gebouwd. het domme is dat ik vergeten heb om een foto van deze scholtengoederen te maken, maar als je interesse hebt, http://www.marline.nl/hereboer.html hier kun je meer lezen over dit onderwerp.
Dus ik ben weer begonnen bij boerderij de Neeth, heb uiteraard even gekeken hoe het met het kalfje was, maar helaas kon ik het niet meer vinden, waarschijnlijk was ze met haar moeder elders verplaatst, aldus een buurman. het was wel sneu, want er was helemaal niemand daar, ook niet in de speeltuin, men vond het te warm.
Als eerste kwam ik 2 herinneringsuitingen tegen. De eerste was een herdenkingssteen van oorlogsslachtoffers die daar gevallen waren. De andere is een kunstwerk ter ere van de Mariaboom, die daar ooit gestaan had en dat een ontmoetingsplaats was, zeg maar wat je nu een hangjongerenplek zou noemen. Beide staan in Barlo, het 1e staat bij het huis van Willem te Molder van Boh Foi Toch, een Achterhoekse band, wat overigens een scholteboerderij is en het kunstwerk staat op de hoek als je de kern van Barlo inrijdt, vlakbij de school.
Daarna kwam ik terecht in Bredevoort, dit is echt al een heel oud stadje, ja ook dit heeft heuse stadsrechten. Hier kun je zeggen dat de tijd heeft stilgestaan, zeker in de kern van het stadje. Smalle straatjes met vele monumenten. Bredevoort is al een paar jaar Boekenstad en bijna elk huis of winkeltje verkoopt wel boeken, ook is er elke maand een boekenmarkt op zaterdag en eens per jaar een internationale boekenmarkt.
Vroeger stond het ook bekend om de gondelvaart, maar dat hebben ze, helaas, afgeschaft, nu hebben ze in september een weekend evenement, ik meen dat het heet Bredevoort Schittert, dan is het hele stadje versierd met waxinelichtjes, zijn er veel eetkraampjes en andere activiteiten en omdat de lantaarns dan uit zijn, is het net of je echt een paar eeuwen terug bent in de tijd.
Bredevoort had ook een heel beroemde inwoonster, nl Hendrikje Stoffels, zij was na Marijke de geliefde van Rembrandt van Rijn. Ze is daar als schoonmaakster heen gegaan, of zoals dat toen heette in betrekking en Rembrandt heeft haar ten huwelijk genomen.
In Miste, Buurtschap van Winterswijk, kwam ik deze lindenarboretum tegen, helaas was het met scooty niet zo makkelijk om te rijden, dus ik heb alleen even naar binnen gegluurd.
Als laatste kwam ik langs watermolen Dern Helder, waarom hij zo heet weet ik niet, maar misschien wel omdat erachter vroeger een blekerij zat. Ik heb de molen niet gefotografeerd, ondat a het rad weg was gehaald en het huis een foeilelijke lilakleur had gekregen, terwijl het in mijn kinderjaren mooi wit geverfd was. Wel heb ik de bootjes gefotografeerd. Zolang ik me kan herinneren kun je hier in de zomer al met een roeibootje varen en zeker in mijn kinderjaren was dit een leuk uitje voor de zondagmiddag. je vaarde dan op de slinge, een heel klein riviertje en kan dus nu blijkbaar nog steeds.
Tot zover weer mijn relaas, of ik deze week nog een tour ga maken weet ik nog niet, hangt a af van het weer, maar ik ga ook volgende week op vakantie en moet nog het een en ander doen, maar ik probeer wel elke avond een blogje te schrijven.
Ik zou het ook leuk vinden als jullie een berichtje achter laten, wat jullie er bv van vinden. Een aantal vaste lezers heb ik al die reageren, kijk maar onder mjn blogjes en dan bij reacties. Daar kun jij ook een berichtje achter laten, gewoon op klikken en de rest volgt vanzelf. Het kan wel zijn dat het even duurt voor het ook echt zichtbaar is, waarom dat is weet ik helaas niet.
Ik wens jullie nog een mooie avond en voor straks slaap lekker of vor morgen een mooie dag, groetjes Lientje
Hallo lieve lezers, ik heb weer een heerlijke tocht gehad, maar ik had ook een fesstje en morgen heb ik er ook eentje, dus ik denk dat ik pas maandag mijn rithe op de blog kan zetten, sorry, eventjes geduld nog, fijne zondag en tot maandag, liefs Lientje
Een beetje laat, maar toch nog even schrijven, we hadden zo'n heerlijke avond, ik heb heerlijk buiten gezeten. Maar ik heb vandaag ook weer een tocht gemaakt, dan heb ik niet zoveel last van de warmte en je ziet ook nog leuke dingen en ontmoet leuke mensen. Zo trof ik een groep Duitsers deze keer en we raakten aan de praat. Ze vroegen bv wat het verschil tussen Nederlanders en Hollanders waren. Ik dus uitgelegd, dat Holllanders uit Noord en Zuid Holland komen en Nederlanders zijn we allemaal..
Ik ben vandaag begonnen in de meeuwenkolonie, het Zwillbroek in Duitsland, daar heb ik jullie laatst al van verteld. Daarna ging het verder naar Oldenkotte, een grensplaatsje, bij Rekken. Ik heb daar genoten van een lekker ijsje, dat had ik met dit weer wel verdiend. Ik heb hem aan de Nederlandse kant gegeten en was erg lekker.
Daarna ging het richting Ammeloe, hier zie je het Ammeloer ven, weer verder naar de Luntense bossen en visvijver, daar kon ik helaas niet bijkomen, dus ook geen foto.
Uiteindelijk hebben mijn ouders me weer opgehaald in Lünten bij Altstätte.
Ook de Duitsers doen aan christelijke beelduitingen, het staande beeld staat bij het Zwilbroek, helaas stond er niet bij wie het was en het kapelletje of gedenksteen hoe je het ook noemen wilt, is geëerd aan Aartsengel Michaël
Deze telefoon gespijkerd aan een boom kwam ik ook nog tegen, waarom die daar hing geen enkel idee, maar vond het grappig genoeg om jullie te laten zien
Morgen ga ik als het goed is deel 4 rijden van de scholtenroute, ben zeer beneiwud, de 1e delen waren erg mooi.
Vandaag wil ik jullie wat meer vertellen over mijn woonplaats, het stadje Groenlo. Ik moest vandaag wat boodschappen doen en heb ik dus een aantal foto's gemaakt.
Als je Groenlo zegt, dan denk je meteen aan het Bier wat hier ooit gebrouwen is, al vanaf 1615. het merk kent iedereen: Grolsch. Groenlo wordt in de volksmond Grolle genoemd, dus bier uit grolle ordt automatisch Grolsch. In 1615 was de familie Groen, de eerste grolschbrouwers.
In de Lange Gang, zoals dit café heet kun je in de kelders nog steeds zien hoe het toen ging. Het heeft een rijke geschiendenis en mensen kunnen een biertour doen onder leiding van "Frederik Hendrik", een welbekende figuur in de geschiedenis van Groenlo. Daar kom ik vast nog wel eens op terug. Ze hebben eeuwenlang in Groenlo bier gebrouwen, tot een tiental jaar geleden, toen was er geen mogelijkheid meer om uit te breiden en zijn ze uitgeweken naar Boekelo. Tegenwoordig is het een woonwijk in aanbouw met de toepasselijke titel, de Brouwerij en deze stoomketel is nog een herinnering aan het roemrijke verleden.
Groenlo is een katholiek bolwerk, ik noemde dat al eerder en er was dan ook vroeger uiteraard een klooster met een mooie kloostertuin. het begon als meisjesinternaat, daarna werd het school en tegenwoordig is het een appartementencomplex. Toen ik hier op school zat, een kleine 20 jaar geleden, woonden nog steeds 4 nonnen in dit klooster en de laatste heb ik ook nog zien vertrekken.
De kapel die er bij hoorden behoort nu aan een verzorgingshuis, dat in de tijden daarvoor een ziekenhuis was. Toen had je ook een begrip en dat was "waart ow daj neet achter de grachte kump. Vertaald, zorg ervoor dat je niet achter de gracht terecht komt. Want daar zat nl de psychiatrische afdeliing.
Als je aan een niet grolsche zegt dat je uit Groenlo komt, dan zegt 9 van de 10 mensen, o Marveld. Dat is echt door heel Nederland bekend en zelfs bij onze oosterburen. Marveld is een camping en ondertussen haast een dorp op zich. Naast zwembad, binnen en buiten, hebben ze winkels, restaurantjes, midgetgolf en zelfs een heuse golfbaan en heel veel slaapmogelijkheden, zowel stacaravans, als huisjes en nu wordt er zelfs een groot hotel bijgebouwd. Als je daar zomers rondrijdt, moet je echt uitkijken waar je rijdt, overal lopen mensen, kinderen etc.
Maar Marveld is ook internationaal bekend door het Marveldtoernooi. Elke maand in juni is daar een voetbaltoernooi waar de a jeugd van topclubs, als Ajax, PSV, Feyenoord, maar ook Manchester United is al eens geweest. Elk jaar doen er weer andere landen mee, alsdus OZ. Kijk maar eens op http://www.marveld.com/
Onderweg kwam ik ook dit Ganzenstel tegen, staan ze er niet parmantig bij.
Ik zal in de toekoms nog wel meer vertellen over ons mooie stadje.
Ik wil toch ook even wat serieus eindigen, ik leef mee met alle mensen die vanmiddag omgekomen zijn in het al dan niet neergeschoten vliegtuig. Ik hou echt mijn hart vast wat dit voor gevolgen zal hebben en ik hoop dat er snel vrede zal komen, maar ik vrees dat dit ijdele hoop is. Toch wil ik de moed erin houden en ik ben blij dat we hier leven en dat het vandaag weer een schitterende dag was.
Nu we hebben gisteren een leuke verjaardag gehad, eerst hebben we bij mijn moeder ontbeten en 's middags met een klein clubje gevierd. Mama heeft elk jaar een thema en omdat het nu bijna altijd tapas etc is, heeft ze gekozen voor een oud Hollandse middag. Dus ouderwetse kaasschaal, diverse soorten worstpartjes, ham en boterhamrolletjes etc etc. het sloeg in als een bom, want mijn vader zei voor de tijd, heb je voor een heel weeshuis gemaakt en mama zei, nee hoor, dat komt wel op en het was zo, alles was schoon op.
Vandaag ben ik erg lui geweest, het was stralend weer en ik heb weer gelezen. Ik had meen ik al verteld dat ik nu met de Marijke trilogie bezig ben, ook van Cissy van Marxveld en ik vind deze nog veel leuker dan Joop ter Heul. Het is nog olijker en regelmatig schiet ik dan ook in de lach, ook dus echt een aanrader.
Gisteren kreeg otto overigens zijn eerste loon en als hij daar elke maand mee thuis komt, dan hoor je mij echt niet klagen. dus dat belooft wat.
Vanavond heeft mijn moeder humkessoep gemaakt, heet ook wel Brokkebonensoep. kennen jullie dat, dat is een soep van sperciebonen, aardappels en gehaktballetjes. Vooral die van mijn vader zijn beroemd, omdat ze vrij groot zijn. Mocht je het recept willen lezen kijk dan even hier: http://www.marline.nl/humkesoep.html
In Winterswijk wordt deze soep traditioneel gegeten met de kermis in Augustus, het is vooral een lekkere soep in de zomer, hij is wat zout, kreggel, zeggen ze bij ons en dat geeft je pep en je gaat automatisch ook wat meer drinken.
Oz is nu in Londenl die komt morgen weer terug.
Ik wens julle een mooie avond, die van mij duurt niet zo lang meer. groetjes Lientje
Ik had gisteren beloofd om het verslag van gisteren te plaatsen, dus daar gaan we.
Het was gisteren onverwachts mooi weer, bij ons op de camping was een brommertjescross en om dan buiten te zitten vond ik niet echt gezellig. Dus heb ik scooty maar weer van stal gehaald en ben op pad gegeaan.
Meestal heb ik een bestaande route, maar deze keer vond ik het leuk om daar eens van af te wijken, a omdat ik dan snel weer naar huis kon, mocht het onverhoopt toch regenen en b is het ook wel eens leuk om iets anders te doen. Ik ben deze keer uit gegaan van het principe rechts links rechts links. Dat was onverwachts erg leuk.
Als eerste kwam ik bij Zwolle, nee niet in Overijssel, maar Zwolle bij Grolle, zoals Groenlo in de volksmond genoemd wordt. het is een kleine buurtschap van Groenlo, met een eeuwenoude herberg Reirink waarover zo meer, een school, en een aantal huizen.
Groenlo is een stadje in de gemeente Oost Gelre, en dat is weer een katholiek bolwerk in de Hervormde Achterhoek. Daarom zie je in deze gemeente, waar ook Lichtenvoorde, met al haar kerkdorpen bij hoort, vele vormen van Christelijke uitingen, jullie zien er vandaag 3, die ik onderweg tegen ben gekomen. Als 1e het Kruis van Christus in Zwolle, opgericht in 1949, je kunt bij deze link meer over dit kruis lezen http://www.fietsenindeachterhoek.nl/kruiszwolle.html
Toen kwam ik bij een mooi fietspaadje, het Reirinkpad. Ik vertelde al dat het een hele oude herberg is, nu is het een horecabedrijf, maar zo ver ik weet kun je er nog steeds slapen en in elk geval eten. De geschiedenis van het monumentale pand kun je hier http://www.reirinck.com/geschiedenis/ lezen. Afijn dit paadje loopt dus langs het terrein van deze herberg. Het was vroeger voor de wandelaars en fietsers een kleine afkorting tussen Groenlo en Meddo, dan kon je Zwolle omzeilen.
Na een aantal kilometers over mooie paadjes en wegen kwam ik op Duits grondgebied in de buurtschap Zwillbrock. Als u in de buurt bent, is dit zeker de moeite waard. Hier is oa een meeuwenkolonie, met echt waar wilde flamingo's. Ze komen trouw ieder jaar om hier te paren. Ze zijn ooit uit Zeeland ontsnapt, waar ze in gevangenschap geleefd hebben. Als je ze wilt zien, zul je wel een verrekijker mee moeten nemen of een muntje in de verrekijker moeten doen, anders kun je ze niet zien.
Maar er is meer, het heeft nl een bijzondere kerk, dit is nl de oudste Barokkerk van Noord Rheinwestfalen. Een replica van haar Altaar is zelfs nagebouwd in een kerk in Oostenrijk. Van buiten lijkt het niet zo bijzonder, maar van binnen echt een plaatje.
Tegenover de kerk staat een klein kapelletje, waar je kaarsjes kunt branden als de kerk niet open is. Nu moet ik zeggen dat hij bijna altijd open is, maar ik denk dat dit meer voor de avondperiode is.
Naast het kapelletje begint de Kloppendiek, een heel klein paadje waar vroeger de kloppen, Nonnetjes, vanuit Groenlo naar de kerk gingen. Dit in de tijd dat het Katholicisme taboe was in Nederland. Dit paadje hebben ze vorig jaar gerestaureerd en ter ere daarvan hebben ze dit Mariabeeld daar neer gezet. Dat was dus de 3e uiting van vandaag.
Langs deze weg staan eeuwenoude holle bomen, Leonie, waar ik al eens eerder over schreef, vanwege haar blogje, heeft laatst ook over zulke oude bomen geschreven. Ze lijken dood, maar ze groeien en bloeien nog steeds, echt soms onbegrijpelijk.
Dat was mijn relaas van mijn mooie onverwachtse zondagse tochtje.
