Omdat we deze vakantie niet zo ver hoefden te reizen, konden we uitslapen. Rond half 8 opgestaan, de laatste dingen gedaan en afscheid genomen van mijn ouders en onze poes. Otto moest nog iets op zijn bedrijf ophalen, vandaar dat onze eerste stop Herne was. We vertrokken om half tien en kwamen rond 11 uur in Herne aan. Alles lag al klaar, zodoende konden we weer snel verder. Otto rijdt regelmatig dit deel van Duitsland en hij vertelde onderweg veel van zijn ervaringen en herinneringen, dat was leuk en gezellig. Onze lunchpauze hielden we in Gütersloh. De A2 is een mooie autobaan met veel glooiingen en heuvellandschappen, oa kwamen we langs het Teutoburgerwoud. Bij Wolfsburg gingen we van de A2 af. Via een mooie bosrijke route gingen we naar Kalbe, waar we de komende dagen zouden verblijven. ook deze vakantie waren de herfstkleuren weer een mooi schouwspel. In Kusey zagen we een mooie vakwerkkerk, dat had ik nog nooit gezien, zie foto. In dit deel van het oude "oostduitsland" zie je veel vakwerkhuizen, maar weer heel anders als bv in Beieren en het Sauerland. Hier hadden de huizen allerlei kleuren en ook veel natuursteen, dus niet witgekalkt of geverfd. Zelfs de houten balken varieerden soms van kleur. Een ander verschil is dat de balken elders in Duitsland een beetje speels zijn opgebouwd, hier waren ze loodrecht, een beetje als Piet Mondriaan om een beetje een indruk te krijgen. Tegen 4 uur kwamen we bij het hotel, het is een mooi hotel midden in het stadje Kalbe. Naast ons een supermarkt en een benzinepomp, onder het hotel een haarstudio, een invalidevoertuigreparatiebedrijf enz. Na ons geinstalleerd te hebben en met het thuisfront gebeld te hebben, gingen we eten. Net als onze vorige vakantie kon je elke dag 3 gangen eten in buffetvorm. Soep, hoofdgerecht en dessert. Daarna lekker uitgerust op de hotelkamer.
Dag 2 maandag 7 november
Na een lekker ontbijt besloten we vandaag de tourtocht te maken. Hoewel we begonnen met motregen, zei ik vrijwel meteen "Kijk we rijden naar het licht toe, daar is het droog en dan komt de zon" Otto's reactie "Dat is wel erg optimistisch Jacqueline" Maar ik kreeg gelijk, we hadden eerst droog weer met grijze luchten en na een klein uur brak de bewolking en kregen we niet alleen blauwe gaten in de lucht, maar ook de zon te zien. Zo zie je maar weer als je in de positiviteit in het leven gelooft, dan krijg je waar je aan denkt. Onze rit begon richting Osterberg, daarna Seehausen. Daar wilden we lunchen, maar maandags gesloten stond er overal. Overigens zoveel konditoreien en lunchrooms hadden ze niet in die regio. Bij ons over de grens hebben ze er veel meer. Daarna weer via een mooie route met een pontje over de Elbe gevaren. Ik heb diverse foto's van de rivier gemaakt, zie ook mijn fotosite, die ik hieronder nog even zal noemen. De route ging verder richting Arendsee, een vrij groot meer waar je in de zomer met een rondvaartboot kunt varen. Hier hebben we geluncht. Het gebouw en het haventje stamde uit 1953, dus al in DDR-tijd en zo gek veel was er niet veranderd. De mensen waren verder vriendelijk en het eten goedkoop, als voorbeeld een kop soep en meloen met ham kostte samen €7.00. Daarna weer richting hotel, de tocht was ca 140 km. Wat je in deze streek veel ziet is oud en gerestaureerd naast elkaar, een voorbeeld heb ik gefotografeerd, daar kun je goed zien hoe het was en hoe het moet worden. Maar er staat ook erg veel te vergammelen of half ingestort. Ook oude legerkazernes kwamen we tegen, althans we denken dat het dat geweest moet zijn. Nu werden er strobalen in opgeslagen. Ook de wegen zijn heel verschillend. Soms splinternieuw, soms kinderkopjes als bestrating (nee geen echte, maar dat is een type steen) en veel wegen waar ze volgens mij gewoon teer over de kinderkopjes gegooid hebben, Het rammelde namelijk als gek en onwijs je kon bij wijze van spreken niet met goed fatsoen koffie drinken zonder te morsen. Tegen 3 uur waren we weer in het hotel, even bij de super wat fruit gekocht en in het hotel genoten van een kop thee en een stuk gebak, dat hoorde nl bij ons arrangement. Je hoefde het niet te doen, wij hebben hier 2 x gebruik van gemaakt. Ik kleedde me voor het eten altijd om, omdat het in het restaurant veel te warm was voor mij. Deze avond heb ik voor het eerst een jurkje aan gehad met een maillot dus zonder lange broek en ik was zo trots als een pauw. Nu vraagt u zich af waarom? Nu ik heb vanwege lipoedeem vrij dikke benen, ik heb nu ca een jaar een pleistertherapie en mijn omvang is per been met 19 cm geslonken. Daarom kon ik vandaag eindelijk een jurkje aan en vandaar dus apetrots!
Dag 3 dinsdag 8 november:
Vandaag stond museum Phaeno op het programma. Na het ontbijt vertrokken we richting Wolfsburg. We vertrokken in de mist, daarom waren we blij dat we gisteren de tocht gereden hadden, maar we hebben hier geen sneeuw, dus alles verliep goed. De heenreis was mooi, ik had weer een andere route gevonden, dan van de dag van aankomst, was ietsjes om, maar als je ergens bent wil je toch zoveel mogelijk andere omgeving zien. Het 1e kadootje van vandaag was een groep kraanvogels, die in een weiland zaten langs de weg en zelfs ik kon ze goed zien. Tegen 11 uur waren we in Wolfsburg, Pheano was een museum als bv het Evoluon in Eindhoven, maar dan meer op natuurwetenschappelijk gebied. Echt alle facetten kwamen aan bod. Van de 4 elementen, zoals bv de grootste indoor vuurtornado. Verder veel dingen met techniek, maar ook optische dingen waarbij de ogen min of meer in het ootje genomen werd. Alles kon je zelf uitproberen met proefjes, testjes, computeroefeningen etc. Otto zat nog op een vliegend tapijt, zie foto. Het functioneerde net als een hoovercraft. De tijd vloog voorbij, want er werd omgeroepen dat het tijd was om te gaan en we hadden helaas lang niet alles gezien. Het was inmiddels 5 uur geworden. Otto heeft hierbij zijn record "niet roken" gebroken, 6 uur zonder sigaret goed hé? Ik zei tegen hem "We moeten hier vaker naar toe, dan kom je nog van je roken af....." Buiten was het inmiddels donker geworden, daarom hebben we nu de kortste weg naar het hotel genomen. Het was een klein uur rijden, dus ik heb in die tussentijd even lekker met mijn moeder gekletst. Dat deed ik elke avond even om onze avonturen te vertellen en horen of er nog nieuws was aan het thuisfront. Voor wie geinteresseerd is in het museum zie hun website http://www.phaeno.de Eenmaal in het hotel aangekomen stond er een grote bus, die sliepen net als wij tot donderdag in het hotel. Het was bij het eten een waar kippenhok en vooral een aantal dames hadden zo'n overdreven luide lach, dat ik het hoogst irritant vond. Normaal nemen we altijd even de tijd tussen de gangen, maar vandaag wilde ik zo snel mogelijk naar de kamer.
dag 4 woensdag 9 november
We werden wakker met een zonnetje, een goed begin van de dag. Na het ontbijt hadden we het plan om naar Salzwedel te gaan. Via wederom een mooie route, al was het ditmaal een grotere weg, kwamen we daar aan. Overigens zie je in dit gebied ontzettend weinig auto's en mensen op straat, zelfs maar een paar mensen die met een hond liepen. Wij denken dat het allemaal forenzendorpen zijn, zodat ze overdag in de grotere steden werken. We kwamen aan in Salzwedel en parkeerden de auto en gingen door een stadspoort Salzwedel binnen. Salzwedel is één van de Hanzesteden die Sachsen Anhalt rijk is. Wij kennen ook hanzesteden, denk maar aan Zutphen en Doesburg. Hanzesteden stammen al uit de middeleeuwen en waren handelssteden, in 1e instantie van duitse oorsprong, later werd dat uitgebreid met de zgn lage landen, waar Nederland toebehoorde. Het was een mooi oud stadje met leuke winkeltjes. Er was al redelijk veel kerstaanbod en ook ik kon de verleiding niet weerstaan en heb enkele leuke dingen gekocht. Salzwedel staat bekend om zijn Baumkuchen, een taart die als een boom is opgebouwd en hol van binnen is. Als je hem doorsnijdt, dan lijkt het net of het jaarringen heeft als een boom, vandaar ook de naam. Het is al een 100 jaar oude traditie. Wij hebben natuurlijk een stukje geprobeerd. Heel eerlijk ik vond hem erg zoet en machtig. Je koopt het per ons, pond of kg. We hebben ook voor mijn ouders een stukje meegebracht. Daarna met de auto nog een eindje gereden. We hadden nl onderweg veel reclameborden gezien van een kerstmarkt wat de 1e adventszondag gehouden zou worden in het plaatsje Kläden. Maar we waren het nog nergens tegengekomen. Ik was behoorlijk nieuwsgierig geworden, daarom de navigatie ingetoetst. Nu bleken er 2 te zijn in de buurt. We hebben de dichtsbijzijnde genomen, maar helaas fat bleek de verkeerde plaats te zijn, sterker nog dat waren een paar huizen en dat was het dan. Het andere Kläden lag in de buurt van het hotel, de bus in die richting gestuurd en via leuke kleine weggetjes het dorpje gevonden. We werden meteen verwelkomt door een kerstman en even verderop kaarsen, beiden gemaakt van hooibalen. zie foto. Toen terug naar het hotel. We zagen elke keer een supermarkt met de naam NP ofwel niedrig Preis. zoals ik al schreef ben ik een beetje nieuwsgierig aangelegd en was dus benieuwd hoe laag de prijzen daar dan wel waren. Nu dat viel een beetje tegen. Alleen de appels waren goedkoop, die heb ik dan ook gekocht. Ik eet nl elke dag een appel, want als je dat elke dag doet, dan houdt je de dokter buiten de deur en ik ben het voorbeeld. Ik ben zelden ziek en griep heb ik nog nooit gehad. In het hotel de koffers weer ingepakt en in de bus geladen, gegeten en vroeg naar bed gegaan.
dag 5 donderdag 10 november
We hebben een klein beetje uitgeslapen en wat later ontbeten, maar tegen tien uur zijn we vertrokken. Het motsneeuwde een beetje, maar dat mocht geen naam hebben. We konden daarom mooi een stuk binnendoor rijden, zoals we van plan waren. We hebben onderweg wel wat sneeuw gezien, maar dat was echt niet de moeite, je kon zeggen het was wit, maar het mooie winterplaatje was er niet. Er lag alleen wat op de grond en de bomen waren gewoon in hun eigen tooi te zien. We hebben in Sulingen geluncht, ook een mooi dorpje, maar we hadden geen tijd om het te bezoeken. Overigens toen we de oude Duitse grens overstaken konden we meteen het verschil zien, de huizenbouw was totaal anders, later kwamen er wel weer wat vakwerkhuisjes, maar het overgrote deel was toch de huizenbouw zoals wij die hier langs de grens kennen. We zijn binnendoor gereden tot Osnabrück, daar hebben we de autobaan gepakt, het was inmiddels ook half 3 geworden en omdat het mistte was het al vroeg schemerig. Tegen 5 uur waren we thuis en daar wachtte mijn moeder ons op met koffie en soep.
We kunnen weer terug kijken op een mooie vakantie, voor dit jaar is dit de laatste. Ik wens u een mooie adventstijd toe en fijne feestdagen en wie weet tot volgend jaar. groetjes Lientje
Meer foto's kunt u bekijken op https://www.flickr.com/photos/40979853@N03/?
