Luister als de boom
Als de wind haar verhalen vertelt
Het is een wijsheid die fluistert
Maar zo veel liefde legt in
een dansend samen spelen
Wensen, dromen en idealen,
een ieder heeft ze in de jeugd
Lachend, vechtend, huilend of vol vreugd
Op een lange weg het leven door
Maar aan het einde van het spoor,
welke wegen je ook deed inslaan,
zijn het de wensen, de dromen en de idealen
die nog altijd bestaan ...
Een interessant adres?
Te vaak beseffen wij niet,
wat wij hebben,tot dat het weg is.
Vaak wachten we te lang om te zeggen
Sorry ik was fout
Mensen denken veel
Mensen praten veel
Mensen voelen weinig
Denk na voordat je iets zegt
Kijk eerst in je eigen hart
Voor je anderen beklad
Woorden doen soms vreselijk pijn
Laat ons lief voor elkander zijn
Vrienden hebben we broodnodig
Al vinden we ze soms overbodig
Maar hoe fijn is het
Als je op een slechte dag
Een ruggesteun van een vriend
Verwachten mag
Zet je hart open en
Laat de zon erin
We zeggen geen grote woorden
maar hopen dat een klein gebaar volstaat
en hopen dat tranen het verdriet verdunt
Zeg nooit: dat kan ik niet
Maar zeg: ik zal het proberen
Dan zul je versteld staan
Hoeveel een mens kan leren
Van harte welkom op mijne blog over psychiatrische problemen bv borderline,depressief,verslaafde,fobie ,enzo....
Iedereen is welkom...........
15-10-2008
mijn verhaal van me dochter 1.
Ik zal me even voor stellen. Ben moeder(Liesje) van 3 kinderen en oma van 2 schatte kindjes. Mijn dochter(Leen) van 18 jaar heeft borderline ,we weten dat nu 2 jaar dat was een slag voor ons. Nooit is van gezien ,ze was een stil lief meisje zoals ik vroeger .Op school was zij het beste niks was goed voor haar alles moest 100 persent zijn .
Had een gevoel dat er is was met mijn dochter maar ik wist niet wat , ze ging niet weg en zat veel op haar pc en ze vroeg veel aan dacht. Op een dag stond haar e-mail open ze moest die dag juist gaan babysitten, ik had zo een sterk voor gevoel er is was maar wat , ben toen gaan kijken op haar e-mail wat ik nooit anders zal doen ,daar had ik het antwoord ,ze had problemen met haar gewicht ze vond haar te dik.Zo ben ik verder gaan zoeken , Ik ook ontdekt dat ze haar pijn deed( zelfsverwonding )ook dat ze problenen met eten .Op de pc zag ik een foto van haar arm waar ze in had gesneden het ging recht door mijn hart ,ben blijven zoeken ik moest de waarheid vinden wat er was .Zo ben ik naar haar kamer gaan zoeken wat ik daar vond kan ik niet zeggen dan zak mijn moed in mijn schoenen.... Mijn wereld stond onderste boven wat moet ik doen ..... Samen met mijne vriend (een schat van een man) ben ik naar de huisarst gegaan zijn vertellen wat we wisten van Leen .Die dag is de huisarst naar thuis gekomen om met haar te praten , maar praten met haar ging niet ze had geen probleem .Ze heeft voor de eerste naar langen tijd geweend .Ik heb met haar mee geweend het deed zo een pijn dat ik haar niet kon helpen die monent. Ze wou haar niet laten helpen omdat het niet zo erg was (zeg zij) maar ik zag dat ze elke dag achter uit ging ,Ik kon het niet meer aan ben terug naar de dokter geweest toen hebben we beslist dat ze moet opgenomen worden en dat is ook zo gebeurt,zo is ze naar een crisisopvang gegaan wat nodig was.Toen was ze 17 jaar .Daar moest ze een week blijven vandaar is ze naar de kinderenafdeling P.C gegaan .
Dat was het voor vandaag ik zal mijn verhaal verder zetten .Zijn er nog mensen die hun verhaal willen kwijt willen stuur ze op dan zet ik ze op mijn blog . veel liefs Liesje
Reacties op bericht (0)
geniet van de rust
die deze kaars uitstraalt
ik hoop in stilte
dat iedereen er kracht uithaalt
ook voor hen
die van ons zijn gegaan
in gedachte altijd aanwezig
ergens tussen zon en maan
