|
Soms ben je jezelf niet.
Verstopt achter een masker,
Niemand die het ziet.
Onzeker, verlegen, gebroken.
Je laat niemand merken wie
Je werkelijk bent.
Je voelt je rot, je hebt verdriet,
Maar je lacht de hele dag.
Allemaal nep! Niemand heeft het
In de gaten, niemand die het zag.
Dat je hart brak van de pijn,
Je was het zat zo nep te zijn!
Je hebt niemand om mee te praten,
Niemand die je echt begrijpt.
Maar dan opeens uit het niets,
Stapt hij in je leven.
Eindelijk iemand om mee te praten,
Iemand die je echt begrijpt.
Iemand om van te houden, mee te leven
En om te geven! Samen kunnen we alles
Aan, we slaan ons er doorheen!
Zonder hem had ik het niet gekund,
Zoals hij is er maar één!
Nooit zal ik vergeten, dat jij
Er voor me was.
Met jou wil ik mijn leven delen,
Ik zou willen dat je hier bij me was.
Jij bent een deel van mij, jou vergeet
Ik nooit! Jij hoort bij mij,
Hopelijk zie jij dat ook ooit.
Er gaan zoveel maanden voorbij,
En ik ben je nog steeds niet vergeten.
Ik vertel je dit omdat ik vind dat je
Het moet weten: Ik hou nog steeds
Heel veel van jou!
|
