Bezoek van een individuele tentoonstelling in de Sint-Trudoabdij in Male (St-Kruis-Brugge).xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Het gebinte.

In deze tentoonstelling focust de schilder, tekenaar en graficus op het thema van het landsschap en het bloemstilleven.

Robert Vanderweeën

Van in het begin van zijn carrière heeft Robert Vanderweeën het stampij van het hedendaagse kunstleven vermeden. Als kunstenaar wil hij dan wel niet buiten de eigen tijd staan, hij heeft een eigengereide weg gekozen die hem enerzijds met de traditie van de kunstgeschiedenis verbindt en anderzijds een open weg naar de toekomst biedt.

Meer en meer maakt de kunstenaar het publiek getuige van een dualiteit als schilder. Enerzijds is een realistische schilder aan het woord die de ongerepte natuur toont of juist het door de mens vervormde landschap in beeldend werk analyseert. Het zintuiglijke vormt de basis van zijn werk, en vormt ook de gronden voor zijn abstracte werk. De kunstenaar heeft een picturale tussenzone bereikt die de beide werelden raakt. Zijn schilderijen groeien steeds vanuit een impuls en in dit organische creatieproces primeert de eenheid in het beeldvlak. Het is de zoektocht naar een schilderkunstige harmonie, die geleidelijk ontstaat, door het afwegen van vorm en kleur. Vanderweeën is een schilder, in de klassieke betekenis van het woord. Maar het traditionele samengaan van vorm, contour en kleur heeft hij tot een opmerkelijke eigenheid gebracht. De vlakverdeling wordt uit kleurencontrast geboren. Coloristische kracht en picturale eenvoud komen erin samen, nu eens in een harmonisch samenspel, maar dan weer in een disharmonie van tegenstellingen.

Ook in de tentoonstelling Het gebinte wordt duidelijk hoezeer de schilder tegelijk de abstractie en de realiteit in de vingers heeft. Bij hem gaan beide uitersten eenvoudig samen, omdat de origine van zijn abstractie uit de realiteit voortvloeit. Voortdurend verlegt hij zijn schilderfocus waarbij zijn werk het grensveld tussen realiteit en abstractie aftast. Precies de confrontatie van beide werelden toont de rijkdom van zijn werk. In zijn landschappen en stillevens gaat hij op zoek naar de essentie. De totaliteit van zijn oeuvre staat dan ook diametraal tegenover het zuiver conceptuele. Het verbeeldt zijn schilderkunstige zijn, en zoekt steevast de buitenwereld op, vormt er een reflectie bij en spiegelt zich aan het leven en de natuur. Het vroegmiddeleeuwse kader van de site is het ideale kader voor een oeuvre waarin realisme en abstractie elkaar raken. De titel van de tentoonstelling verwijst naar dit structurele verband: realisme en abstractie zijn niet langer elkaars uitersten maar zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden en schragen elkaar, net als een balkenconstructie onder een  middeleeuws dak.