In Flanders fields the poppies blow
Between the crosses, row on row,
That mark our place; and in the sky
The larks, still bravely singing, fly
Scarce heard amid the guns below.

We are the Dead. Short days ago
We lived, felt dawn, saw sunset glow,
Loved and were loved, and now we lie
In Flanders fields.

Take up our quarrel with the foe:
To you from failing hands we throw
The torch; be yours to hold it high.
If ye break faith with us who die
We shall not sleep, though poppies grow
In Flanders fields.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

John McCrae

Klaproos als symbool
In de eerste wereldoorlog verschenen en bloeiden de klaprozen massaal op de door granaten omgewoelde en vervuilde akkers. De soldaten dachten dat de klaprozen tevoorschijn kwamen op de akkers waar bloed van gesneuvelde soldaten had gevloeid. Ze dachten dit omdat de klaprozen weelderig groeiden en bloeiden net op die velden waar er zich het jaar voordien een zware veldslag had voorgedaan. Tegenwoordig kennen we daarvoor een logische verklaring. Op de door de loopgraven en door bommen omgesmeten en verstoorde grond, kan het zaad van de klaproos dat al jaren in de grond ligt te wachten tot het boven wordt gewoeld, perfect gedijen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat een strijdperk na enige tijd veranderde in een rode klaprozengloed.