De poëet schrijft onderweg
op bierkarton of kassabon
of vloeipapier men zegge
dat het snel verwatert elke
flard of dinggedachte,
elk verzonnen luisterwoord
zo voedt hij het geheugen
met wat hij ziet en hoort.

En komt hij thuis dan slaat hij
op knoppen en op letters
of ook wel moedwillig in de wind
als hij geen voeding of ‘t onleesbaar vindt
of het geheugen het denken weigert

Druk in de weer met een balans
wikt en weegt hij nogmaals elke kans
tot iedere metafoor tevreden is
hij schippert in een veilige haven
laat reacties zijn vermoeden staven
of niet