dou -me conta de que não é muito fácil para quem não conhece o Neerlandês deixar um comentário. Se desejar deixar o seu comentário faça o seguinte 2° preencha um nome(naam) 3° seja obrigatório preencher endreço E-mail 4° Possa preencher o URL 5° preencha um título(titel) 6° deixe o seu comentário 7° carregue no texto "reactie insturen"
Muito obrigado pela sua visita ou por se ter interessado por este blog.
Isso dá-me esperança de que vais regressar a esta página , para ver novas fotografias - e não só.
Se desejar deixar a sua opinião, faça-o por baixo de cada texto, clicando em "comentário"
Gostaria muito de poder melhorar o meu blogue com o seu comentário positivo.
São tolerados este blog comentários ofensivos. Mas prefiro que as caixas de comentários servem para abrir o debate ou entregar sugestões sobre os textos. Mas no caso quiser usar os espaços para a calúnia ou comentário maledicente. Então,muito obrigado para sua atenção.
Espero que este livro (Razões para Escrever) os faça arriscar,acreditar que é possível escrever mais e melhor ,ser capaz de apreciar melhor as palavras dos outros.Para mim ,tem sido um caminho fantástico ,que alimente a minha convição de que a escrita nos faz bem ,seja em termos técnicos e estéticos ,ou em termos emocionais.Liga- nos aos outros e a nós mesmos. Tenho muitos adultos no blogue que,à medida que o tempo avança (e os desafios) começam a ser capazes de mudar de voz narrativa, a vestir a pele de personagens estranhas ou muito longinquas em relação ao seu mundo,a saber esconder o que o leitor pode intuir e interpretar com liberdade ,deixando a leitura muita mais ativa para quém lê. Também com os mais pequenos,vejo os progresso e sinto me muito grata por poder assistir a essa crescimento.Enviar histórias para o blogue"> HISTÓRIAS EM 77 PALAVRASé muito simples basta copiar para o corpo do e-mail a história,dizendo qual o desafio,nome ,idade e localidade do autor .Respondo a todos os e-mail . Se não responder ,não recebi. Por favor,insistam. Vou gostar muito de receber histórias de todos!
Os Smurfes gostam de ir de férias em Portugal dos Pequenitos
Uma história em 77 palavras
O álbum dos Smurfs Quando Rita deitou o álbum com aversão para arrumar a casa, saltou de repente Grande Smurf da capa. – Ó Rita se não gostar de limpar ,smurfaremos para ti a habitação. Preguiçosa por natureza consentiu de bom grado na oferta generosa. Uma equipa de azuis smurfavam com água e sabão a casa inteira. Mesmo, se for preciso repintarem a bel -prazer. À noite, constatava o marido contentamento, os quartos brilhavam como novo. Mas!! - Ó Querida! Porquê pintaras tudo azul ?
°°°°°°°°°°°°
het smurfenalbum
Toen Rita het smurfenalbum met tegenzin neerlegde om het huis wat op te ruimen , sprong plots de Grote Smurf uit het stripverhaal -Ach Ritatje als je niet graag schoon maakt zulen wij voor jou het huis op smurfen . Van nature lui stemde zij heel graag in met het genereus voorstel. Een ploeg blauwtjes smurfde het hele huis met water en zeep . Zelfs waar nodig herschilderde zij naar goeddenken.´S avonds stelde de echtgenoot vast dat de kamers glimde als nieuw . Maar ! -Ach Rita ! Waarom heb jij alles blauw geschilderd ?
En wanneer men komt te sterven , herriner je dan dat de dag sterft
en dat de zonsondergang mooi is , en mooi is de nacht die voor altijd blijft
zo is het ,en zo zal het wezen
Alberto Caeiro Se pudesse trincar a terra / Por Pedro Lamares XXI
Se pudesse trincar a terra toda E sentir-lhe um paladar,
Seria mais feliz um momento... Mas eu nem sempre quero ser feliz. É preciso ser de vez em quando infeliz Para se poder ser natural...
Nem tudo é dias de sol, E a chuva, quando falta muito, pede-se. Por isso, tomo a infelicidade com a felicidade Naturalmente, como quem não estranha Que haja montanhas e planícies que haja rochedos e erva...
O que é preciso é ser-se natural e calmo Na felicidade ou na infelicidade, Pensar como quem anda
Sentir como quem olha,
E quando se vai morrer, lembrar-se de que o dia morre, E que o poente é belo e é bela a noite que fica... Assim é e assim seja..
)°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°(
Als je van alles van onze aarde kon eten
en er de smaak van proeven
zou ik gelukkiger zijn, dat moment.
Maar ik wil niet altijd gelukkig zijn . En het is zelfs goed ,om het soms niet te zijn om zo jezelf te blijven
Niet alles ,zijn dagen van zon. En de regen, wanneer die weg blijft ,gaat men erom vragen Daarom, neem ik het geluk met het ongeluk Gewoon ,zoals voorwie het niet vreemd is dat er gewoon bergen en dalen zijn en dat er rotsen zijn en onkruid... Wat noodzakelijk is, om jezelf te blijfen ,rustig. In´t geluk of in ´t ongeluk
denken zoals wie er naar loopt,
voelen zoals wie er naar kijkt, En wanneer men komt te sterven, herriner je dan, dat de dag ook sterft en dat de zonsondergang mooi is , en mooi is de nacht, die voor altijd blijft. Zo is het ,en zo zal het wezen
Naquela tarde nublada estava frio, todos imaginando «vai chover», quando inesperadamente começou a nevar. Nada facto tranquilizante. Porém, nem participantes, nem espetadores nas calçadas ou aqueles debruçados nas janelas receavam por pior. Todos queriam só participar no cortejo alegre. Havia bruxas, deusas, matrafonas, cowboys, palhaços a rodo, mesmo freiras.
Já se ouvia música. Senhor Carnaval dissipara as nuvens escuras. Com o sol disfarçado como morango grande, a festa da loucura e exuberância rebentará em toda sua glória.
Op die bewolkte middag was het koud, iedereen ging ervan uit "het gaat regenen", toen het onverwachts begon te sneeuwen. Geen geruststellend feit.Welnu , noch deelnemers, noch toeschouwers op de trottoirs of diegene die uit ramen hingen vreesden voor het ergste. Iedereen wilde gewoon deelnemen aan de carnavalstoet. Er waren bij de vleet , heksen, godinnen, travesties, cowboys, clowns , zelfs nonnen. Muziek was er al te horen.
Prins Carnaval ,had de donkere wolken verdreven. Met de zon vermomd als grote aardbei, zal het feest van de grote gekte en uitbundigheid losbarsten ,in al zijn pracht..
Ao cair da noite o Carnaval de Aalst torna-se um iluminado conto de fadas
Em Aalst, a única cidade na Bélgica onde se festeja excessivamente o carnaval.
A terça-feira tradicionalmente é o dia das matrafonas e do vazio porta-moedas. Um cortejo de milhares homens mascarados como mulheres.
Então, a verdadeira matrafona se reconhece facilmente .Usa sempre um casaco de peles, uma peruca e um quebra-luz como chapéu. Tem consigo, um guarda-chuva avariado, um carrinho de bebé e uma gaiola com um arenque dentro.
°°
De Aalstenaars mogen trots zijn , hun prachtige carnavalstoet is wereldklasse
Caro visitante deixe um comentário carreque no botão "comentário" por baixo de cada texto,
O mergulho levou-me no fundo do mar, onde encontrei aquele barco misterioso do qual luz brilhava.
Estaria habitado?
Através da escotilha vi uma fantasmagoria. Um cardume de néones que se encarregava da luz no camarote passou em frente meus olhos. Na cozinha caracóis limpavam copos, enquanto à mesa um cavalo-marinho arranjou uma jarra com anémonas. O chão arenoso foi arrumado por um caranguejo zeloso.
No meio dessa azáfama, uma sereia, sentada numa ostra, cantava sua canção estupefaciente.
Welk verhaal maak jij bij deze foto van een scheepswrak
°
Op de zeebodem
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°° Het duiken leidde me naar de bodem van de zee, waar ik deze mysterieuze boot zag liggen, waaruit licht scheen.
Was het bewoond?
Door het vensterluikje zag ik een fantastische wereld . Een school neonsvisjes die voor belichting zorgde in de kajuit kwam voor mijn ogen voorbij gezwommen ,en in de keuken reinigden zeeslakken glazen, terwijl aan tafel een zeepaardje anemonen schikte in een vaas. De zanderige vloer werd netjes gehouden door een vlijtige krab. Te midden van al deze drukke bezigheden , zong , gezeten op een oesterbank, een zeemeermin haar bedwelmende lied.
A fila dos fãs, de cem metros longuinhos que ocupava totalmente a calçada larga em frente do teatro Roma crescia constantemente até a hora de entrar.A sala superlotada era duma demasiada pequena medida para essa artista de classe mundial. Porém, também o público antuerpense era de classe grande, antes da primeira nota entoou, os Antuerpenses premiavam Mariza e os músicos com uma ovação impressionante. Assim ,o espetáculo iniciou sob uma boa estrela . Mariza lindíssima ,tirara do seu reportório rico de vinte anos ,um molho de canções que ela cantava ,balançando graciosamente sobre o palco e ,com aquela voz exepcional vencera facilmente os corações dos Sinjoren.**
** (alcunha dos habitantes de Antuérpia )
Ó Mariza,devina Senhora, muito obrigado para essa noite agradável
In de Roma
De rij fans van honderd meter lang die volledig het brede trottoir voor het theater Rome bezet hield, groeide steeds maar aan ,tot de deuren opengingen. De nokvolle zaal was een te kleine maatstaf voor deze zangeres van wereldformaat. Het Antwerpse publiek was echter ook van een grote klasse, voordat de eerste toon aanhief, gaven de Antuerpenaren Mariza en de muzikanten een indrukwekkende staande ovatie. Aldus begon de show onder een goede gesternte . De beeldschone Mariza koos uit haar rijke repertoire van twintig jaar een aantal liedjes die zij ,elegant wiegend over het podium ,met alle emoties die er zijn zong .
O! Mariza, wij Sinjoren bedanken U voor de heerlijke avond
Hendrik en Jan droegen hilarische maskers ,alsof zij op weg waren naar de carnavalstoet . Nochtans, deze slechte caracters en waarschjnlijk niet erg slim , hadden andere bedoelingen .Beiden overtuigt dat je met werken niet rijk worden kan ,stapten zonder aarzelen een bank binnen. . De brandkoffer was hun doel. Grote pech ! De armtierige buit ,zou noch van Hendrik ,noch van Jan rijkaards maken ,en zij kozen het hazepad . Buiten, botsten zij op een politieagent, grote snor, revolver en boeien in de hand, schreuwend : Halt ! Of ik schiet .
Henrique e Joã andavam com máscaras grotescas como se se pusessem no caminho do Entrudo.
No entanto estas más caras, porém não muito espertas, tinham outras intenções. Juntos, convencidos que trabalhar nunca faz enriquecer, entrariam sem demora no banco.
O cofre-forte com alvo.
Pouco sorte! o espólio mesquinho não faz Henriqueser homem rico nem João, e juntos escaparam -se.
Fora, embaterem em um polícia com bigode, revólver e algemas na mão ,
Verborgen in een groen landschap verscheen een dromerig stadje Santo Tirso . Het was een aangename verassing dat er zelfs hier onze belgische trots te ontdekken was
een gama van belgische bieren
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Porquê faço poucos amigos bloguistas .
Como ! Não gostas de estrangeiros.
Mas,
temos um carro japonês, um PC de Taiwan ,e o nosso doutor é Sueco, assim como aquela mesa de Ikea. De Ucrânia é a assistência para sua necessitada mãe. Bebemos café do Brasil ou chá de Ceilão .Oiça! o cuco suíço repica a hora de almoçar, Hoje, apenas favoritos, bacalhau de Noruega e esta sobremesa italiana Tiramisu.
Então ,nunca esqueça! Somos todos estrangeiros para os outros.
Quando examinara as chapas MICRORRADIOGRAFIAS e depois a amostra pulmonar do VULCANOLOGISTA no MICROSCÓPIO, o médico dirigiu-se ao paciente para o informar conforme o TRÂMITE oficial que ele sofria de PNEUMOULTRAMICROSCOPICOSSILICOVULCANOCONIÓTICA. Sem gaguejos, mas esbaforido pela denominação ULTRA longa dessa afeção, o doutor continuava a conversa em palavras mais comuns: Os seus pulmões estavam contaminados com pó de SÍLICA e por enquanto você terá de acabar com escalar VULCÕES principalmente aqueles PICOS CÓNICOS com muitas atividades VULCÂNICAS.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°)
Opdracht een portugees lang woord ,en er zes ander met voortbrengen in een verhaal van 77 woorden
Toen hij de Röntgenfoto´s bestudeerde en vervolgens het longmonster van de vulkanoloog in de microscoop had onderzocht.Richtte de arts zich naar de patiënt om hem te informeren volgens de officiële procedure dat hij leed aan PNEUMOULTRAMICROSCOPICOSSILICOVULCANOCONIÓTICA Zonder haperen, maar naar adem happend door de ultra lange benaming van de aandoening, vervolgde de arts het gesprek in meer algemene bewoordingen: zijn longen waren aangetast met vulkaanas en voorlopig moest hij stoppen met het beklimmen van vulkanen , voornamelijk die met kegelvormig pieken en veel vulkanische activiteiten
Feche os olhos. Imagine que está no cimo da escada. Desça-a e conte os degraus. Quando chegar ao fundo, Pense numa lembrança agradável. Então, ninguém resistirá a uma tal hipnose. De repente, encontrei-me sentado numa esplanada da praça de comércio, gozando de um galão e um pastel. O sol brilhava e uma brisa soprava agradavelmente na cara. Sentia-me feliz, até dois piparotes expulsarem abruptamente o sonho. Hilaridade na sala. Não percebi patavina quando o ilusionista me agradeceu a colaboração.
°°°°°°°°°°°°°°°°
Onder hipnose
Sluit de ogen. Beeld je in dat je boven aan de trap staat. Daal de trap af en telt de trede. Eenmaal beneden gekomen, Denk aan een heel prettige herrinering. Wel niemand zal kunnen weerstaan aan zulke hipnose . Plotseling , bevondt ik mij gezeten op een caféterras in Lissabon , genietend van een koffie en een gebakje. De zon scheen, en een zacht briesje blies streelde mijn gelaat. Het geluk straalde van mij af , tot twee vingerknippen mij brutaal uit mijn droom verjoeg. Gelach in de zaal, Ik begreep er niets van, toen de ilusionist mij bedankte voor de medewerking . .
Desafio nº 162 ― pedra, nuvem, terra e lenha como indutoras
<
O último pedido
O médico exprimiu-se perante o paciente num optimismo brumoso. Mas depois, chamou a mulher de lado. Deu-lhe, sem deitar mais lenha no fogo fraco da esperança, a má notícia: seu marido só teria no máximo seis meses a viver. Lentamente, pedra por pedra, a realidade apoderava-se da mulher. Ela estava agora consciente de que deveria se preparar para cumprir o último pedido do marido. Uma viagem para sua terra natal que ele tivera abandonado jovem e jamais revira.
°°°°°°°°°°°°°°°°
De Laatste wens
De dokter drukte zich tegenover de patient uit in een matig optimisme. Maar daarna riep hij onder een banaal voorwendsel zijn vrouw bij zich en zonder nog verder de waarheid te verbloemen,deelde hij het slechte nieuws mee dat :haar man nog een zes maanden te leven had . Langzaam drong de werkelijkheid tot haar door. En zij was zich ervan bewust dat zij zich moest voorbereiden voor de laatste wens van haar echtgenoot te vervullen . Een reis naar zijn geboortestreek dat hij jong had verlaten en nooit had teruggezien .
um Ícaro contemperâneo/// red bull te dá asas ??????
Een hedendaagse icarius /// Red bull geeft je vleugels ??????
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
No Ícaro de Brueghel, por exemplo: como tudo o mais se desvia Tranquilamente do desastre; o camponês com o arado podia Muito bem ter ouvido o barulho, o grito desamparado, Mas para ele não era um fracasso importante; o sol brilhou Como tinha de brilhar sobre as pernas brancas submergindo Na água verde; e o navio caro e delicado Que deve ter visto alguma coisa espantosa, um garoto caindo Do céu, tinha algum lugar para ir e calmamente continuou.
Poema de W. H. Auden
In het schilderij " Icarius" van Breughel, bijvoorbeeld , hoe alles anders lijkt ondanks het onheil .Want derustigploegende boer had gemakkelijk het lawaai ,de verlate gil kunnen horen . Echter voor hem was dit geen belangrijke experiment ; de zon scheen zoals zij ook moet geschenen hebben op de witte benen van een uit de hemel vallende jongeman ,duikend in het zeegroen water met het kostbaar , elegante karveel, dat hij zeker moest gezien hebben als iets wonderbaarlijk. Maar hij had nog een stukje te ploegen en deed rustig voort .
Na Primavera o amor anda no ar Na Primavera os bichos andam no ar. Na Primavera o pólen anda no ar E eu não consigo parar de espilrar
No Verão os dias ficam maiores. No Verão as roupas ficam menores. No Verão o calor bate recordes. E os corpos libertam seus suores.
Eu gosto é do Verão De passearmos de prancha na mão Saltarmos e rirmos na praia De nadar e apanhar um escaldão. E ao fim do dia, bem abraçados A ver o pôr-do-Sol Patrocinado por uma bebida qualquer.
No Outono a escola ameaça abrir. No Outono passo a noite a tossir. No Outono há folhas sempre a cair E a chuva faz os prédios ruir. No Inverno o Natal é baril. No Inverno ando engripado e febril.
No Inverno é Verão no Brasil. E na Suécia suicidam-se aos mil .E ao fim do dia, bem abraçados. A ver o pôr-do-Sol Patrocinado por uma bebida qualquer.
:
Waar ik van hou, is van de zomer
°°°
In de lente hangt er liefde in de lucht , maar in de lente vliegen er ook beestjes . . En met de lentepollen overal in de lucht kan ik niet stoppen met niezen . In de zomer zijn de dagen langer en de zomerse rokjes korter.Ja,in de zomer zijn de dagen op zijn heetst en bevrijden de lijven zich van overtollig zweet . Waar ik van hou, is van de zomer, dan wandelen wij met een surfplank onder de arm. en ravotten wij en hebben plezier ,met te zwemmen en te bruinen op het strand . En aan het einde van de dag, schouder aan schouder ,
kijkend naar de zonsondergang met een of ander drankje in ons hand
. In de herfst lopen wij terug school . In de herfst brengen wij de avonden kuchent door en in de herfst vallen de bladeren en doet de regen alles vergaan .
. In de winter is kerst een feest maar in de winter dreigt ook koorts en het griepbeest In de winter zomert het in Brasil ,maar zijn er in Zweden zelfmoorden op til.
En aan het einde van een zomerse dag, schouder aan schouder , kijkend naar de zonsondergang
pardalzinho nasceu Livre. Que braram-lhe a asa. Sacha lhe deu uma casa, Água, comida e carinhos. Foram cuidados em vão: A casa era uma prisão, O pardalzinho morreu. O corpo Sacha enterrou No jardim; a alma, essa voou Para o céu dos passarinhos!
°
Carneiro de Souza Bandeira (1886 – 1968) – escritor e poeta brasileiro
°°°°°°°
Een musje vrij geboren braken ze zijn vleugel Sacha gaf het een huis Water,voedsel en genegenheid ´T was tervergeefse moeite Het huis was een kooi Het musje ging dood Sacha begroef het lichaam In de tuin; de ziel ,deze vloog heen Naar de hemel van de mussen !
O autocarro chegou Um velho, intoxicado pelo álcool, andava sem rumo através do cereal. Pelos vistos, a vaidade não foi um vício seu e, com o boné chão que já deu uvas, parecia um vagabundo. Encontrando tão bêbedo a paragem, fazia das tripas coração. Ó! Estava com azeites, porque foi fisgado por traquinas.
E na paragem encontrou-se face a face com desportistas num cartaz, praticando judo. De mofo por nada ficou moscas, felizmente não lhes ia ao fagote. O autocarro chegou.
°°°°°°°
chão que já deu uvas - [Informal] Pessoa ou coisa que perdeu a atractividade, a vitalidade ou o valor fazer das tripas coração - Fazer grandes esforços para ultrapassar um obstáculo. estar com os azeites - [Portugal, Informal] Estar irritado, de mau humor.
Ficar moscas
-Zangar-se
ir ao(s) fagote(s) -Dar pancada em alguém. a mofo • De graça.
De bus kwam eraan.
Een oudje, beneveld door de alcohol liep doelloos doorheen het graangewas. Zo te zien was ijdelheid geen ondeugd van hem, en met een muts die zichtbaar een tweede leven was begonnen ,leek hij op een landloper. Het vinden ,dronken ,van het bushokje was haast een onoverkomelijk obstakel . Ach! wat ergerde hij zich, toen hij werd bekogeld door belhamels
En in het bushokje stond hij oog in oog met sporters op een reclamebord , beoefenaars van judo.
Gratis voor niets werd hij razend kwaad . Gelukkig ging hij met hen net niet op de vuist. De bus kwam eraan.
"Deus criou o mundo em Vila Nova de Gaia,numa tarde quente de Maio de 1930.E eu, quando uns quatro anos depois comecei a observar conscientemente a SUA criação , não o fiz como seria de esperar, apenas com os olhos que ELE me tinha dado à nascença ,mas quase exclusamente através dum binóculo."
°°°°°
Enestina é mais do que um romance autobiográfico ou um volume de memórias de família ficcionado. É um retrato do Norte do país ,entre os anos 1930 e 1950, que transcende o cunho regionalista e que atrevessa fronteiras ,tranformando-se num fenómeno invulgar Portugal e Estrangeiro.
God schiep de wereld in Vila Nova de Gaia, tijdens een warme namiddag op een meidag van 1930.En ik, wanneer enkele 4 jaar daarna ZIJN schepping nauwgezet begon waar te nemen , deed ik dat niet zoals te verwachten zou zijn, enkel met de ogen die HIJ mij bij de geboorte had gegeven , maar bijna uitsluitend doorheen een verrekijker.
Encontrando a formiga um grão de milho,este sentindo -se apanhado e gritou:-Se me fizeres o grande favor de deixar realizar o meu desejo de nascer,dar-te-ei cem grãos nascidos de mim mesmo. E assim se fez . Leonardo da Vinci (1452-1519 )
tradução:José Barreiros
°°°°°°°
De mier en de maiskorrel. Vond de mier een korrel mais . Deze voelde zich verloren en krijste : Indien je me het groot plezier wilt doen en me de kans geeft om te groeien ,zal ik jou 100 granen ,die uit mij geboren geven . En zo geschiedde.
No caminho para casa, gelou-se-me o sangue nas veias. Um homem desconhecido aproximava-se na minha direção. Realizei que me encontrava face a face com um refugiado. A miséria estava cinzelada nos olhos e sua boca, ininteligivelmente disformada, era um grito de socorro. Dei-lhe dinheiro, embora soubesse bem que não o ajudaria com uma nota de cinco euros, apenas apaziguei minha consciência.
Há no mundo sessenta milhões fugitivos. Envergonhei-me, e levei-o ao asilo para um acolhimento mais caloroso.
°°°°°°°°°°°
Een late kerstboodschap voor mensen van goede wil
Oog in oog
Op weg naar huis schrok ik mij een ongeluk ,een totaal onbekende man kwam in mijn richting gelopen .Realizeerde mij snel ,ik stond oog in oog met een vluchteling . De miserie stond in zijn ogen gebeiteld en de mond onverstaanbaar misvormd tot een kreet voor hulp .Ik gaf hem geld , alhoewel ik goed wist dat ik hem met een briefje van vijf euro niet hielp . Enkel suste ik mijn geweten ermee. Er zijn in de wereld 60 miljoen oorlogsvluchtelingen . Ik schaamde mij ,en bracht de man naar een vluchtelingasiel voor een warmer ontvangst .
........
