Inhoud blog
  • Eindelijk
  • 28 juli 2012
  • 17 juni 2011
  • Maandag 12 juli 2010
  • Vrijdag 11 juni 2010
    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Monchou = Lissa
    Mijn dagboek
    Dagboek van een Griekse opvanghond!
    16-03-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.16 maart 2008
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    Hallo iedereen!
     
    Hoho!  Nu is het wel érg lang geleden dat ik nog 's iets van mij heb laten horen, hè?  Maar alles is prima met mij, hoor!
    Mijn hobbies zijn nog altijd (in volgorde): slapen, eten en naar de hondenwei gaan.  We gaan soms anderhalf uur spelen met de andere hondjes en dan denk ik wel 's: eigenlijk laat IK mijn vrouwtje uit, want als het van mij zou afhangen, zouden we wel sneller naar huis gaan!!!
     
    Mijn vrouwtje loopt daar maar rond en babbelt met de andere baasjes en van mij wordt verwacht dat ik de hele tijd spéél!! Gelukkig ben ik slimmer en ga ik af en toe lekker in het gras liggen om uit te rusten.  En als één van mijn hondenvriendjes dan wat al te enthousiast komt vragen of ik niet mee wil spelen, dan grom ik 's luid en dan hebben ze het wel begrepen.  Ik denk dat ik de gevaarlijkste grommer van de hele hondenwei ben: ik doé niks, maar ik kan als geen ander àl het haar op mijn rug (van mijn hoofd tot aan  mijn staart) récht omhoog zetten (da's van de schrik, maar niet verklappen,; hoor, de anderen denken allemaal dat ik best gevaarlijk ben en zo wil ik het houden!) en grrrrrrrrrroooooommmmmmmen!!!! Ik heb een hele diepe, lage stem en daarom denkt iedereen dat ik een reutje ben. Haha!
     
    Met de trainingslessen zijn we gestopt: je moet, om naar de volgende klas te mogen, o.a. je tandjes laten nakijken door de trainer.  Maar dat pakt allemaal niet bij mij: alleen mijn baasjes mogen naar mijn gevaarlijke tanden kijken, de rest moet wegblijven.  Dus: nul punten voor die proef!  Ook moeten we op de examens altijd de standen in de volgende volgorde doen: zit, dan: lig en dan: sta!
    Zit gaat prima, ze kunnen er nog een poot bijkrijgen als ze willen.  En bij 'lig' was ik de kampioen van de klas.  Maar jullie kennen mij ondertussen, hè, als ik eenmaal lig (mijn lievelingspositie) ben ik met geen stokken meer recht te krijgen en dus komt er van 'sta' niks in huis: weer nul punten.  Met snoepjes (mjammie!!!) lukt het wél, maar die mag je niet gebruiken tijdens het examen, alleen tijdens de lessen.  Dus oefenen mijn vrouwtje en ik nu in de tuin en dat is véél leuker: daar is geen concurrentie en ben ik altijd de beste!
     
    Mijn vrouwtje zegt dat ik een schat van een hond ben en de rustigste die ze hier al gehad hebben (ik ben nummer 3), maar dat ze me nooit helemaal vertrouwt met vreemde mensen.  Ik ben heel waaks: er zou hier geen dief moeten binnenkomen, want ik blaf het hele huis bij elkaar met àl mijn haren recht overeind.  Maar als het géén dief is maar iemand die mijn baasjes kennen en IK niet, dan doe ik dat ook en dat vinden ze hier niet zo leuk.  Ik moet dan in mijn nest blijven liggen tot ik ophoud met grommen.  Ik vind het leuk om te zien dat het bezoek dan een beetje bang is, maar mijn baasjes vinden dat hélemààl niet sympathiek.  Nu ja, ik ben nu eenmaal geen supersociale hond, die moeten er toch ook zijn.  En als er iemand te dicht bij mijn vrouwtje komt (een mens of een andere hond op de hondenwei) dan sta ik klaar met mijn beroemde grom om ze weg te jagen.
     
    Mijn baasjes moeten nog 1 week lesgeven en dan is het ... paasvakantie!!! Dan is het altijd feest voor mij! Mijn 2 baasjes 14 dagen thuis!!!!!  Niet dat ik tijdens het schooljaar veel alleen ben, hoor: er is een buurvrouw (ze is al 86, maar nog erg kranig en ze mist haar eigen hond die gestorven is heel erg) die ALTIJD bij mij komt 'hondensitten' als mijn baasjes moeten gaan werken.  En die zijn maximum 4 uurtjes na elkaar weg, dus meestal geef ik mij dan over aan mijn allerliefste hobby: ik rust uit van al die lange wandelingen, hondenweienbezoekjes en trainingen in de tuin.  Ik heb, zoals je kan lezen, een heel afmattend leven.  Gelukkig ben ik sterk en gezond!  En mooi ben ik natuurlijk ook!  En slim genoeg om te weten wanneer ik moet doen alsof ik absoluut NIET begrijp wat ze tegen me zeggen (bv: Lissaatje, uit de zetel!  Wablief? (onnozele blik van mij).  Vooruit, Lissaatje, ga er 's uit! (diepe zucht van mij en ik draai me nog 's lekker rond IN de zetel).  En dan komt mijn vrouwtje met haar loze truken BIJ MIJ zitten in een éénspersoonszetel en wringt zich zodanig naast mij dat ik er haast uitval.  En vermits ik niet dol ben op knuffelen of veel fysiek contact, kies ik dan maar eieren voor mijn geld en ga uitgebreid in de driezitszetel liggen)
     
    Ik heb - naast al mijn oude hondenvriendjes die jullie al kennen - weer een nieuwe vriend.: MAX.  Hij woont hier in de buurt en komt ook alle dagen naar de hondenwei.  't Is een golden retriever van bijna 1 jaar: hij verjaart volgende week.  Hij is de knapste gast van de wereld met witblond haar en een heel lief karakter (véél liever dan ik, want ik grom soms naar hem en dat vindt hij geeneens erg).  Ik zal 's aan mijn vrouwtje vragen om een foto van ons beiden te maken, want ik ben dol op hem.  Hij is ook héél slim en doet het erg goed in de lessen.  Ze zeggen dat hij de beste hond is die er momenteel in de hondenschool rondloopt.  (Da's omdat IK niet meer naar de les ga, natuurlijk, anders was Max ongetwijfeld nummer 2, hum hum).
     
    Zo, dat was weer een beetje nieuws van mij.  Je ziet: alles gaat zijn gewone gangetje en op de foto kan je zien wat een prachtige hond ik geworden ben... In de hondenschool dachten ze dat ik een Karabach was (daar had mijn vrouwtje nog nooit van gehoord), maar we zijn 's op de Karabachsite gaan kijken en ik LIJK er nog niet op!
     
    Een stevige poot en een lange grom van jullie altijd even mooie, lieve en slimme
     
    LISSA MONCHOU
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (6 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    04-06-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.04 juni 2007
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    Hallo iedereen!
     
    Da's lang geleden, hè!  Maar je moet maar denken: geen nieuws, goed nieuws!  Want met mij is het allemaal prima!  Ik ben een beetje afgevallen, omdat ik (bijna) geen tussendoortjes meer krijg.   Dat komt zo:
     
    Mijn vrouwtje was bij de dierenarts gaan klagen  dat ik zo traag en lusteloos was en toen moest ze àlles wat ze me in de loop van de dag geeft, opschrijven, ook het kléinste stukje.  Nou moe, dat is een LIJST geworden, daar schrok iedereen van.  Dus toen werd besloten dat het gedaan zou zijn met ontbijthapjes, hondenkoekjes op de wei, een restje van het middagmaal, een vieruurtje, een stukje worst, een brokje vlees en noem maar op!  En voilà: binnen de kortste keren was het gedaan met mijn lusteloosheid: ik ren, ik speel, ik loop om ter snelst met mijn vriend Doran (ik kan het nooit halen, dat is precies een HST!) en 's avonds krijg ik een heerlijke pot eten, want mijn vrouwtje kookt nog altijd mee voor mij!!! Mjammie, mjammie!  Alleen aardappeltjes krijg ik niet: voor mij wordt er altijd volkorenrijst gekookt!!!  Ik ben nu ook véél mooier zo'n klein beetje slanker!  En ik ben nu zo rap dat ze op de hondenwei vermoeden dat mijn vrouwtje mij stiekem drugs geeft!
     
    Alles gaat voor de rest zijn gangetje: ik ben nog altijd niet gesteriliseerd omdat mijn vrouwtje bang was dat ik nog trager zou worden en dan stilaan zou veranderen in een pluchen hond!  Maar nu ik er weer helemaal bij ben, wordt er weer over gepraat...
     
    Ik heb geen nieuws meer van mijn broertje of zusje in Nederland.  't Zal daar ook wel geen nieuws goed nieuws zijn, zeker!  Als er bezoek komt, grom ik nog altijd als ze tegen mij spreken (ik ben niet zo supersociaal, wordt ook niet graag gestreeld en knuffelen is geen hobby van me, behalve af en toe met mijn vrouwtje of mijn baasje, maar anderen moeten hun hangen thuishouden!).  Mijn vrouwtje vraagt nu aan het bezoek om mij te negeren en dat vind ik prima: dan negeer ik die mensen ook!!!  Je hoort: ik laat niet over me heen lopen en ik weet toch dat mijn vrouwtje zo gek van me is dat ik best een potje mag breken (letterlijk en figuurlijk).  't Is mooi weer, dus we gaan 3 keer per dag naar de hondenwei!!! En over 4 (vier!) weken is het GROTE VAKANTIE en zijn mijn baasjes 2 maanden thuis!!!  Dan gaan we weer lekker 2 weken naar Dranouter en zie ik al mijn hondenvriendjes van ginder terug;
     
    Je ziet: ik heb veel om naar uit te kijken!!!
     
    Dag allemaal, een dikke lik en een stevige poot (maar geen knuffel) van uw grote lieveling,
     
    lissa monchou
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (7 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    08-02-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Donderdag 8 februari 2007
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    Hallo vriendjes allemaal!
     
    Op 6 februari van vorig jaar ben ik hier in mijn nieuwe huis aangekomen en dat hebben we nauurlijk gevierd.  Mijn baasjes met een taartje en ik met een stuk kalfsworst (mjammie!).
     
    Helaas ben ik loops en heb ik het dus (nog) niet kunnen vieren met mijn vriendjes van de hondenwei. Jammer, want ik heb nu juist héél véél zin in een dol feestje...
     
    Maar vandaag viert de hele hemel mee. De engeltjes klappen in hun vleugeltjes en de wolkjes botsen van plezier tegen elkaar en dus vallen er kleine witte stukjes wolk en engelenvleugeltjes naar beneden en maken alles wit.  En het is écht een wonder, want die witte wolkjes en vleugeltjes zijn eetbaar.  Dat heb ik zelf uitgetest in de tuin: ik neem grote happen en slik ze door.  Het smaakt waarschijnlijk naar hemelwijn, maar ik vind het niet veel smaak hebben.  Maar ik ben toch heel blij met het vlokjesfeest dat de hemel voor mij geeft. En ik zie dat iederéén mee feest: we komen net van het park en daar loopt het vol kinderen die sneeuwbalgevechten houden of met de slee spelen.  Mijn vrouwtje gooit ook sneeuwballen naar mij, maar ze doet daar één of andere verdwijntruuk mee, want ik als ik dénk dat ik er één te pakken heb, verdwijnt die plots als sneeuw voor de zon (hihi! let op de woordspeling!)...
     
    En als ik dan thuiskom, hangt er op de verwarming een grote warme handdoek klaar.  Daar word ik dan ingeduffeld en helemaal droog gewreven.  Dat vind ik een superfijn spelletje: ik probeer aan zoveel mogelijk kanten in de handdoek te bijten, terwijl mijn vrouwtje 'los, los, lissa' zegt, maar toch haar lach niet kan inhouden.
     
    Nog één weekje loops en dan mag ik terug naar de hondenschool.  Ik ben wel een paar keer naar de hondenwei geweest, maar dan altijd op een wei apart (er zijn er twee) en alleen bij andere teefjes.  Zelfs zo worden de reutjes op de andere wei haast gek.  Er probeerde er zelfs eentje onder de draad te kruipen en toen zijn we maar rappekes naar huis gegaan.
     
    O, en ik heb iets HEEL STOUTS gedaan: ik heb iemand aangevallen.  Toen heb ik het mogen horen, hoor!  Dat kwam zo: mijn vrouwtje had een nieuwe computer besteld bij een vriend van haar zoon en die man (Rudy), die hier blijkbaar al komt van kleins af aan en zelf een grote dierenvriend is, zou die computer zelf aan huis leveren.  Zo gezegd, zo gedaan.  Ik krijg ook een knuffel, en terwijl die man de computer op de tafel installeert, lig ik aan zijn voeten te 'morren'.  Mijn vrouwtje vraagt nog: Rudy, ge staat toch niet per ongeluk op haar pootjes?'  Maar nee hoor! En toen schoot ik ineens uit met al mijn tanden bloot om hem te bijten!   De zoon van mijn baasjes had mij nog juist vast en ik kreeg geweldig op mijn kop! (geen slaag, hè, alleen luid roepen: 'Lissa, nest!' ) Nou, iedereen was erg geschrokken: Rudy moest effe gaan zitten en ook mijn baasjes waren erg aangeslagen.  Mijn baasje zei: 'Als ze bijt, zomaar zonder reden, moet ze weg!'  Nu, daar schrok ik natuurlijk wel van.  Ik mocht de hele tijd niet meer uit mijn nest en werd scherp in 't oog gehouden.  Rudy is nog een paar keer over mijn kopje komen strelen, maar ik durfde geen kik meer geven.
    Mijn vrouwtje vindt dat ik een beetje té goed waak: straks mag er hier niemand meer binnen!  Maar ik doe het toch maar om hun te beschermen zeker!  Die grote Rudy met zijn computer, die kreeg ineens alle aandacht!  Nu, de volgende keer zal ik mij wel eerst tweemaal bedenken, voor ik nog eens zoiets doe!  Mijn vrouwtje heeft raad gevraagd in de hondenschool en daar zeggen ze dat, als er gebeld wordt, ik eerst naar mijn nest gestuurd moet worden (niet in een andere kamer of zo, ik moet zeker niet weg, maar ik moet wel mijn plaats leren kennen en niet de baas spelen), zodat het bezoek rustig kan binnenkomen en daarna mag ik goeiedag gaan zeggen, samen met een van mijn baasjes.
    Het is natuurlijk wel wààr, dat moet ik eerlijk toegeven, dat ik voor het 'bijtincident' ook al twee keer vanuit mijn nest naar bezoekers gegrold had, omdat ze het waagden iets tegen mij te zeggen.  'k Geloof dat dat hier ook niet zo op prijs gesteld wordt.  In ieder geval weten alle dieven nu dat ze hier zeker niet zomaar binnen moeten komen!!! Ik zou graag zo'n sticker voor het raam hebben met mijn foto erop en dan de tekst: 'HIER WAAK IK!, maar ik denk dat ik dat zelfs niet moet vràgen.
     
    Buiten dat ene incident ben ik nog altijd héél braaf, hoor: eten, slapen, spelen, wandelen: ik zie het allemaal geweldig zitten!!
     
    Zo, dat was weer 's wat nieuws van mij!  Ik hoop dat iedereen die dit leest een even leuk leven heeft als ik.  En als er iemand of iets zou zijn, die u het leven zuur maakt, geef dan maar een seintje.  Dan kom ik dat met mijn Griekse tanden binnen de kortste keren oplossen!!!
     
    Dikke knuffel van de enige echte 
    LISSA MONCHOU
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (6 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Romeo en Julia
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    Hallo!
     
    Nog effe een valentijnsfoto van mijn grote vriend Doran en mijzelf: allebei aan een andere kant van de afscheiding.  Lijken wij niet net Romeo en Julia?
    Maar als ik volgende week niet meer loops ben, ga ik terug naar Dorans weide en kunnen we weer naar hartelust ravotten... Ondertussen houden we het maar bij wat geknuffel aan de draad.
     
    Kusjes,
     
    LISSA MONCHOU
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (3 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    21-12-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Donderdag 21 december 2006
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    Een zalig kerstfeest en een superfijn 2007 aan al mijn vriendjes, broertjes en zusjes, mama's en papa's in binnen- en buitenland!!!!
     
    Me voilà!  Hier ben ik weer.  't Is sinds een paar dagen lekker koud en dat is meer iets voor mij dan die hitte van de zomer.  Ik ben een stuk wilder geworden en speel weer volop met mijn grote, zwarte sterke vriend Urko.  Elke voormiddag van 9 tot 11 zijn wij samen op de wei en spelen ons te pletter!  Ik ben zijn liefje en hij is mijn grote schat!
     
    En 's namiddags gaan we nog eens terug van 13 tot 14 u want dan is mijn Schnauzervriendje Wodan er.  Die is ongeveer zo oud als ik, maar wel wat kleiner dus daar kan ik lekker de baas over spelen.  Ik bijt in zijn poten en in zijn oren en wij houden ook alle dagen vriendschappelijke vechtpartijtjes.
     
    En dan gaan we nog 's 1 of 2 keer wandelen aan de leiband (hangt ervan af of mijn vrouwtje moet werken).  We gaan dan altijd langs dezelfde weg: veel huizen zijn versierd met mooie lichtjes en kerstversiering en die gaan wij dan allemaal bekijken.  Mijn vrouwtje kijkt naar de versiering, IK kijk uit naar eventuele honden (om effe mee te spelen) of katten (om met al mijn haar overeind heel luid tegen te blaffen!!!).
     
    Mijn vrouwtje moet alleen morgen nog werken en dan breken er 14 heerlijke vakantiedagen aan!  Hopelijk word ik niet loops, want anders kan ik 3 weken niet naar de wei: dat zou pas echt pech zijn.  In de paasvakantie word ik gesteriliseerd.  Ik weet niet wat dat is, maar ik moet ervoor naar de dokter.  Maar 's avonds mag ik al terug naar huis, en de meeste tijd bij de dokter slaap ik, dus dat zal wel meevallen.  Maar zo"n lelijke pastic kap doe ik NIET rond mijn kopje!!!  Mijn vrouwtje heeft beloofd dat ze het wel zal oplossen met een t-shirt, dus ik maak me geen zorgen.
     
    Amuseer je allemaal met de feestdagen: veel cadeautjes, veel lekker eten en veel zoenen en lieve groetjes gewenst van uw lieve
     
    LISSA MONCHOU
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (8 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    15-11-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Voor Doran en co
    Hallo Doran, Jef en Josy,
     
    Hoe leuk om een briefje van jullie te krijgen, en dan nog wel op mijn blog!  Ik ga het mee in mijn dagboek zetten, want ik heb over jou , Doran, al een en ander verteld in mijn dagboek.
     
    Op de wei gaat alles zijn gewone gangetje: ik mag ook niet meer in mijn eentje op de eerste wei, omdat ik ook het gat in de omheining ontdekt heb en al 's graag een uitstapje maak naar het kerkhof.  Het vrouwtje is bang dat ik vandaag of morgen met een knook terugkom, hihi!  Maar Urko mag niet op de tweede wei, omdat zijn vacht dan vol plakt met die vreselijke onkruidbollen (zelf heb ik daar geen last van) en ook omdat Jos hem daar niet zo goed in de gaten kan houden.
     
    Dus gaan mijn vrouwtje en ik eerst (zo rond 9 u) op de tweede wei (ONZE wei, zal ik maar zeggen, hè Doran, je begrijpt me wel).  En als de anderen dan komen, verhuizen we.  Ik ben wel nog altijd een beetje bang van Urko: hij is een schat, maar zo sterk en wild dat hij me soms ongewild pijn doet...   Dat probleem hadden wij niet, hè Doran, wij konden fantastisch goed spelen samen en ik heb je de eerste dagen écht lopen zoeken.
     
    Urko heeft Jos omvergetrokken en die heeft 1 gebroken en 1 gekneusde rib.  En Marcel is ook al vaak gevallen: deze voormiddag steil achterover, dat was wel eventjes schrikken!!!  Ik ben 's benieuwd of hij er morgen zal zijn, want hij had zich wel pijn gedaan!!
     
    Ik vind het jammer dat je niet kan rennen in Spanje: hebben ze daar geen strand waar je in en uit het water kan lopen en lekker wild zijn?  Misschien moet je toch maar beter vriendjes worden met je Spaanse broer, dan heb je tenminste toch al 1 speelkameraadje...  Maar ik weet dat je niet zo houdt van andere mannetjes, hè, en als ze dan nog Spaans spreken..
     
    Gelukkig kunnen we af en toe nog eens een briefje sturen naar mekaar, dat is wel fijn om te weten.  Ik stuur dit mailtje dan ook met het mailadres van mijn vrouwtje, dan heb je dat ook meteen en hoef je niet altijd via het blog te gaan...  Niet dat ik daar bezwaar tegen heb, hoor, hoe meer ik van je hoor, hoe liever!!!
     
    Geef maar heel veel kusjes en likjes en pootjes en grompjes aan je baasjes, maar de dikste zoen is toch voor jou, Doran, ik hoop je over niet al te lange tijd terug te zien om samen heerlijk te ravotten...
     
    Je vriendinnetje lissa monchou (die knappe griet van de hondenwei met haar maanoogje!!!)
     
    PS:  Het weer is hier ook wel heerlijk hoor! Morgen wordt het 19 graden, maar natuurlijk regent het wel af en toe...
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (5 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Groetjes vanuit Spanje!!!
    Hallo Lissa.
    Ik ben nu meer dan twee weken in spanje.Veel is er hier voor mij niet te beleven.Hard lopen als op de weide is er niet bij,dat mis ik erg alsook al mijn vriendjes daar.Ik zit hier wel in een mooie grote tuin,maar die ken ik al van buiten,het nieuwe is er al af.
    Mijn baas houdt mij altijd in het oog,omdat ik er al eens uitgemuisd ben.Met Chivas kom ik ook niet overeen.Die heb ik al eens flink bij zijn oor gehad.Nu heeft hij er een gaatje in zodat hij een oorbelletje kan dragen.Al bij al ik verveel mij hier , net zoals mijn baas Jef.
    Het zal nog wel even duren voor we mekaar terug zien want voor de feestdagen ben ik niet terug.Allez ik troost mij met de wetenschap dat het weer hier beter is dan in Belgie.Doe daar iedereen de groeten en tot later.
    Groetje Doran
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    12-11-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vrijdag 10/11/2006 - Antwoord van mijn grote broer!
    Hoi zusje hier weer een teken van leven van je GROTE broer! Het gaat hardstikke goed met mij en ook ik zit natuurlijk op cursus. Ik moet daar echt mijn best doen, maar ik hang iedere week weer de clown uit! Ik wil met alle honden spelen daar en het gras is daar zo heerlijk zacht dat ik er iedere keer ga liggen rollen en de pollen gras uit de grond haal. Maar als de klas gaat beginnen probeer ik ook echt mijn best te doen.18 december heb ik alweer examen en ik hoop dat ik het wel haal. Mijn vrouwtje is alleen bang dat ik dan weer een dolle bui heb, want dan is er geen land met me te bezeilen.Volgende week gaan we lekker een weekje op vakantie en mogen wij (Tilton en Jack) lekker mee. Dat word echt super pret. We zitten vlakbij het strand dus kan ik lekker met mijn maatje Jack uitwaaien. Ik heb onze zus Yentel gezien op de reunie maar ze vond het niet zo leuk om mij te zien. Het was erg druk en zij werd daar dood nerveus van.Toen deed ze echt lelijk tegen mij en liet ze haar prachtige Griekse gebit zien. Ik wou daar niet echt een knauw van hebben, want het zag er heel gevaarlijk uit. Ik heb je wel gemist hoor en ik denk Yentel ook wel. Nou maar hopen dat het de volgende keer wel lukt.
    Ik las dat jij ook zo'n slome bent aan de riem, hihihi. Ik heb daar ook zo'n last van joh! Als ik los mag lopen dan ben ik aan het spelen en ben ik heel actief, maar aan de riem vind ik er niks aan. Het vrouwtje van mij vindt mij wel wat vlotter worden hoor. Ze zegt dat ik barst van de energie en dat is best wel zo. Als we 's morgens in het bos geweest zijn, slaap ik ongeveer tot 3 uur en dan ga ik weer kattekwaad uithalen en mijn maatje Jack plagen. En als ik 1 dag niet ben wezen rennen (wat zelden voor komt) dan sloop ik uit nijd de tv-gids in honderduizend stukken.Want ik wil gewoon iedere dag met mijn vriendjes ravotten, want dat vind ik veel te leuk! Ik eet ook allang maar 1x per dag hoor. Ik hou zo vreselijk van eten, dat ik zou vierkant worden als ik meerdere malen zou eten.
    Ik kan ook zo boos worden als Jack of een opvanghond naar mijn etensbak komt als ik nog aan het eten bent. Bloedlink word ik dan, want dat is van mij en ik wil absoluut niet dat er iemand van de honden aan mijn bak zit!!!! Het vrouwtje mag dat wel want ik weet dat zij het toch niet lust, maar geen hond in mijn buurt!
    Over de reunie van Strays heb ik niet zo veel te vertellen. Het was druk en gezellig, en ik vond het reuze intressant! We moesten nog een Strayshond die 6 weken bij ons heeft gewoond aan zijn nieuwe moeder meegeven en dat vonden wij niet zo leuk! Dat is altijd weer een beetje verdrietig maar dat hondje is weer gelukkig met een nieuwe moeder in Almere!!! Nou Lissa, dat was het wel zo'n beetje en ik hoop je snel weer te horen. Dikke knuffels van je Grote Broer Tilton xxxx
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    04-11-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zaterdag 04/11/2006
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    Een zeer goeie avond voor iedereen!
     
    Amai, amai!  Wat een prachtige dagen heb ik achter de rug: fantastisch weer, mijn vrouwtje een week vakantie, al mijn vriendjes op de hondenwei en in het park... het leven is momenteel ongelooflijk mooi!
     
    En deze morgen heb ik in de hondenschool geleerd om trappen te klimmen.  Dat kon ik nog niet en ik deed eigenlijk ook geen moeite om het te leren: pffff, ik was er wel gerust in, waarom moest ik nu leren klimmen?  Maar vanochtend liepen dus plots al mijn hondenvriendjes zonder boe of ba naar boven en ik was de enige die beneden bleef drentelen.  En toen kreeg ik zoooooo'n goesting om ook naar boven te gaan.  En toen legde mijn vrouwtje ook nog eens koekjes op de trappen, ja!  In een wip stond ik tot mijn eigen verbazing boven.  Daarna was het hek van de dam natuurlijk: erop en eraf en weer erop!  Trappen klimmen is héééél plezant!
     
    Ik heb ondertussen zoveel nieuwe vriendjes dat ik ze haast niet meer kan opnoemen: Sony en Wodan (2 schnauzers), Louis (een cocker), Luca (een prachtige mechelse herder),  Jewel (een huskie), Florian (een zwarte tervuren) en dan vergeet ik er vast nog een paar.  Ik kan met iedereen goed overweg en iedereen vindt dat ik veel vinniger geworden ben.  Ik ben geen held, dat weet ik, maar als een ander hondje banger is dan ik, dan profiteer ik er wel van om de grote jan uit te hangen.  Ik spring op en neer rond het bange hondje en grom links en rechts zonder écht dichtbij te komen (je weet toch maar nooit, hè).  Maar als er een dapperder exemplaar (Urko bijvoorbeeld) het voortouw neemt, ga ik lekker achter hem staan, zodat er mij niks kan gebeuren. 
     
    Met Urko speel ik wel niet meer zoveel: die is heel groot en sterk geworden en is soms zooooo wild dat ik er een beetje schrik van heb.  Hij snapt er niks van en komt altijd zoentjes geven en zoete broodjes bakken, maar ik ben bang dat hij me omverloopt.  Daarom gaan mijn vrouwtje en ik altijd naar de tweede wei, zodat ik met Urko langs de afspanning kan lopen( reuzeleuk!), maar we kunnen niet meer bij elkaar.  Op die andere wei heb ik de laatste dagen gespeeld met een bruine labrador, Flappie genaamd.  Als je zijn oren zou zien, zou je zijn naam wel begrijpen.  Hij is nog maar 6 maanden, maar wat  een knappe jonge gast!
     
    Mijn dikke vriend Doran is met zijn baasjes Jef en Josy voor een paar maanden naar Spanje, dus die zie ik een tijdje niet meer.  Da's jammer, maar het weerzien zal des te fijner zijn.
     
    Zo, vriendjes, je hoort het: met mij gaat het allemaal prima!  Ik word mooier en sterker met de dag en ik luister ook erg goed, vindt mijn vrouwtje.  Wèl bijt ik altijd in iedereen zijn mouwen als ik héél blij ben: een beetje een rare afwijking, ik weet het, maar het is van puur enthousiasme!!!
     
    Dàààààààg lieverds, allemaal, ik sta ook op de site van Sosstrays bij de 'happy ending'-verhalen.  Daar heeft mijn pleegpapa Kris voor gezorgd.
     
    Dikke Griekse zoenen van de beste trappenklimmer ter wereld,
     
    LISSA MONCHOU
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (7 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    12-10-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Donderdag 12 oktober 2006
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    Koekoek!
     
    Hier ben ik nog eens!  Het gaat écht heel goed met mij: ik eet, slaap, speel, wandel, lig te genieten op  terrasjes (het is nog zo'n lekker weertje!), speel met de buurvrouw die bij me komt hondensitten: in 1 woord: ik geniet van mijn leventje met volle teugen!!!
     
    Op de hondenwei maak ik nog steeds nieuwe vrienden en iedereen speelt graag met mij, omdat ik met elke hond overweg kan en nog nooit iets stouts gedaan heb als bijten, krabben en zo.  Grommen durf ik wel, ik hoef tenslotte de kaas niet van mijn brood te laten eten.  Zo word ik behoorlijk pissig als ze me lastigvallen terwijl ik eigenlijk moe ben en wil liggen.  Dan toon ik mijn grote mooie witte griekse tanden en grom.  Maar de vriendjes begrijpen dat wel en laten me dan eventjes bijkomen.
     
    Ik speel nu elke ochtend met Doran, de hond van Jef en Josy, die gevonden is op straat nadat hij uit een auto gedumpt was (Doran wel te verstaan, niet Jef!).  Wij zijn ongeveer even groot, alletwee ontzettend knap en we zijn dikke, dikke vrienden!!! Alleen mag Doran geen koekjes van MIJN vrouwtje aanpakken, daar krijg ik het van op mijn heupen en dan moèt ik hem wegjagen!  Zèlf pak ik wel alle koekjes die ik van Jef krijg, met veel genoegen aan en dat mag ook van Doran. 
     
    Ik eet nu niet meer zoveel: mijn vrouwtje zegt dat het wel lijkt alsof ik mezelf op dieet gezet heb.  Ik ben terug wat slanker (knap hoor!) en véél vinniger.  Op de hondenwei vermoeden ze dat ik aan de drugs ben, omdat mijn uithoudingsvermogen zo groot geworden is.  Knap hè!
     
    Mama Rita en papa Kris, ik hoop dat jullie mijn foto gekregen hebben?  Heb je mijn mooie maanoogje gezien?
    Ik kan al écht poseren als een fotomodel, dat heb je wel gezien zeker?
     
    Zondag word ik 1 jaar en dan neem ik voor alle hondjes van de hondenwei een extra koek mee!  Ik ben eens benieuwd wat de pot schaft die dag, want met simpele kost neem ik natuurlijk geen genoegen op mijn verjaardag!  Maar dat komt wel goed, denk ik.  Ik heb een verlanglijstje gemaakt en daar staat een vers kalfsbot op nummer 1...
     
    Ik hoop nog 's iets te horen van mijn broertje Tilton en mijn zusje Yentel.  Zijn jullie naar de grote ontmoetingsdag geweest?  Dat was wel fijn, zeker?  Laten jullie nog 's iets weten?
     
    Dikke knuffels, zoenen en likjes, poten en verjaardagskoekjes van de weledele
     
    LISSA MONCHOU
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (5 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    16-09-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.11 september 2006
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    Hallo lieverds,
     
    Tijd om nog 's iets van me te laten horen!
     
    Ik stel het opperbest, al is het de laatste dagen weer te warm voor mij!  Voor de middag wil ik nog wel graag mee naar de hondenwei, maar daarna wil ik tot een uur of vijf, als het wat afgekoeld is, gerust gelaten worden!
     
    Je mag het tegen niemand verder vertellen, maar ik ben een beetje bang van hele grote honden!! Niet als ik ze ken, natuurlijk, op Urko ben ik dol.  Maar als het vreemde beesten zijn, druk ik mezelf tegen de afspanning, zet al mijn haar overeind en laat mijn tanden zien!!!  Maar mijn vrouwtje speelt dan wat met de grote hond, en dan kan ik het toch niet laten 's te gaan kijken, want het ziet er wel leuk uit...  Als ze dan weer afkomen, ga ik rap op mijn rugje liggen en na een minuutje zijn we heerlijk aan het ravotten.  Die grote loebassen vallen wel mee, hoor, ze zien er alleen zo vervaarlijk uit.  De grote loebassen die met mij als kleine pup in de klas gezeten hebben zijn mijn vriendjes, natuurlijk, ik zie niet dat die zo groot geworden zijn, dat blijven mijn puppymaten.
     
    Conny is ook terug met haar nieuwe aanwinst, Falco.  Conny was vroeger het vrouwtje van Bingo, die op 1-jarige leeftijd een hartaanval heeft gekregen.
    Falco is nog maar 5,5 maanden, maar hij is al groter dan ik!!! En ik ben ook niet klein, hoor, en heel gevaarlijk!!!!!!!!!!!!  Falco is een jachthond en als hij rent,zie je dat hij nog maar een puppy is: alles aan hem loopt mee.  Dat is grappig, maar ik lach natuurlijk niet als hij het ziet, dat zou lelijk zijn van mij... Gisteren kwam hij op de hondenwei met een
     
    Eten doe ik nu alleen nog 's avonds.  Mijn middagbakje blijft al de hele week onaangeroerd staan,dus dat heeft het vrouwtje afgeschaft.  Smaken doet het mij nog altijd enorm!
     
    En om 5 uur in de namiddag krijg ik 'het vliegend zot', zoals ze hier zeggen.  Dan ren ik rond in de tuin, koers rondjes rond het tuinhuis, werp al mijn speelgoed in de lucht en blaf luid met mijn poepje in de lucht.  Ik heb een 'zware blaf': ik probeer te klinken als een superbijtgrage reuzebloedhond en dat lukt aardig.  Iedereen die mij voor het eerst hoort blaffen ,zegt: Amai, is dat Lissa?
     
    Mijn vrouwtje zegt dat ik niet graag aan de lijn wandel, maar daar is niks van aan!  't Is niet omdat ik traag ben, dat ik het niet leuk vind: integendeel.  Ik geniet zèèr op mijn gemak van de wandeling, loop zo traag mogelijk, blijf achter, ga af en toe 's op de stoep liggen om aan iets te ruiken dat op straat ligt.  Lege plastic flessen raap ik netjes op en laat ze even verder weer vallen. Mijn vrouwtje zegt dat ze op 1 u dezelfde wandeling met mij maakt als met Kwibbe op een kwartier.  Ja, dat moeten die rappe honden maar zelf weten, IK laat me niet afjagen.  En als we op een straathoek wat lang moeten wachten om te kunnen oversteken, ga ik rustig liggen en doe een heel kort slaapje.  In het park leg ik ook geregeld mijn kop op de bank om wat te rusten, maar dat is toch allemaal niet verboden, hè?  Mijn vrouwtje heeft al aan de dierenarts gevraagd om 's naar mijn hart te luisteren of daar niks mis mee is, maar nee hoor, 't klopt allemaal (leuk grapje hè? Griekse humor!). 
     
    O ja, ik heb de arm van mijn vrouwtje opengekrabt, hihi.  Ik was zooooo blij de eerste dag dat ze terug was van haar school, dat ik tegen haar opsprong (dat doe ik anders nooit, daar word ik te moe van), twee haken in haar trui trok en drie lange krabben op haar arm achterliet, waar het bloed uitliep.  Oeps!  Ik had er geeneens erg in, maar het vrouwtje liep rap naar de badkamer voor een kleenex.   Zie je wel dat ik best gevaarlijk en bloeddorstig ben!!!!!
    Als straf ben ik daarna bijna doodgeknuffeld, want blijkbaar had het vrouwtje mij ook gemist...
     
    Zo, lieve familieleden, amuseren jullie je volgende zondag op de grote ontmoetingsdag van de strays.  Mijn vrouwtje heeft niemand gevonden die de 161 km (opgezocht op de computer) als chauffeur mee wil rijden, dus 't zal zonder ons zijn.  Natuurlijk zullen jullie mij VERSCHRIKKELIJK missen, maar dat is dan wederzijds.
     
    Knuffel, knuffel, moeffie, moeffie (dat zijn knuffelwoordjes van de cabaretier Wim Helsen, waar mijn vrouwtje dol op is en nu zegt ZIJ dat dus de hele dag tegen mij: Lissaatje, moeffie, moeffie (met bijbehorende knuffels).  ERG vermoeiend....)
     
    Tot binnenkort en laat ons 's weten hoe het was bij de strays....
     
    Jullie fantastische, mooie, lieve maanoogje,
     
    LISSA MONCHOU
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    24-08-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Donderdag 24/08/2006
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    Hallo alle vriendjes groot en klein!
     
    Hier ben ik nog eens!  We zijn sinds zaterdag terug uit Dranouter en het was lang niet zo'n mooi weer als in juli.  We hebben twee volledige dagen regen, regen,  regen gehad en als ik nu eens ergens niet van hou dan is het wel van nattigheid!  't Was een slimme die mij de deur uit kreeg.
     
    Maar je kan daar geweldig lekker slapen onder een tuinbank die helemaal beschut staat en daar was ik vaak te vinden.  Mijn baasjes dachten op den duur dat ik in een pluchen hond veranderd was, zo weinig wilde ik bewegen, laat staan wandelen.  Ik heb een truuk voor als ik geen zin heb in een wandeling:  ik blijf achter en begin dan tegen te trekken en negen van de tien keren glijdt mijn kopje dan uit de halsband en ben ik vrij!  En dan hobbel ik kalmpjes aan terug naar huis.
     
    't Gevolg is  wel dat ik nu erg goed in mijn vlees zit, want als er te eten valt, sta ik wel effe op.  Mijn vrouwtje, die een grote wandelaar is (pffffffff), gaat nu al vaak alléén wandelen (gelukkig!), omdat ik zo erg achterblijf dat voorbijgangers zeggen: oei, dat is precies al een oud hondje, hè?
    En dan kijk ik extra zielig met mijn maanoogje in de hoop dat mijn vrouwtje rechtsomkeer maakt.
     
    Gelukkig kwam mijn vriendinnetje Shiva, de golden retriever van de buren, mij af en toe eens opzoeken om te spelen of een schijngevechtje te leveren.  Die heeft daar een grote visput op het erf, waarin ze geregeld ging zwemmen.  Daar stond ik dan altijd met grote ogen naar te kijken: stel je voor: zomaar uit vrije wil helemaal nat worden, wat een stom idee!  Ik was daar met geen stokken in te krijgen, hoor, want daar word je nog veel natter van dan van regen.
     
    Maar nu ben ik  dus terug thuis bij mijn zeteltje, mijn tuin, mijn hondenwei, mijn vriend Urko.
    Daar heb ik lang niet mee mogen spelen.  Eerst was ik loops en daarna was Urko gebeten door een andere hond (Doran, die gevonden hond die uit de auto gegooid was en die wel eens een hap uit een andere reu durft te nemen!).  Een grote jaap in zijn neus en dat moest genaaid worden en daarna mocht hij niet spelen tot de draadjes eruit waren.  Dus het was grote liefde toen we elkaar afgelopen zondag eindelijk terugzagen op de hondenwei!  Hij is heel sterk geworden, zijn baasje Jos is al 77 jaar en kan hem bijna niet houden als hij aan de leiband trekt.
    Maar als wij samen loslopen , zijn we de dikste maatjes.  Hij rent heel snel op en neer langs de afspanning en ik volg in mijn eigen tempo en stop soms tot hij me weer voorbijsteekt en dan loop ik weer een eindje mee.  Zo heb ik toch de illusie dat ik ook héél snel kan lopen.
     
    Mijn vrouwtje heeft altijd wat Hills hondenbrokjes in haar zak zitten op de wei en ik kan woest worden als een andere hond er daar eentje van krijgt.  Dan jaag ik ze met veel gegrom weg: dat zijn MIJN brokjes en die worden NIET gedeeld.  Alleen Urko zou ik er wel een héél kleintje gunnen, maar die mag niks aanpakken van zijn baasje, alleen van hemzelf!!!!  Komt dat even goed uit!!!  Leve Jos!!!
     
    Als we om 11.15 u terug zijn van de hondenwei (we vertrekken meestal om 9.15 u) slaap ik wel gemakkelijk tot 15 à 16 u (met een kleine onderbreking om te eten natuurlijk).  En dan gaan we potdorie wéér een grote wandeling maken, ditmaal in het park, ook als het regent, zèg!  Voor mijn beloning gaan we dan altijd halverwege iets drinken in de taverne, daar kan ik dan even bekomen.  Als we dan thuis komen, ga ik in de keuken liggen wachten, want er breekt altijd een mysterieus moment aan dat ik nog een bakje eten krijg.  Mjammie, mjammie, ik heb nooit genoeg!  Ik blijft maar zielig omhoog kijken als mijn vrouwtje kookt, maar helaas: ik krijg niks meer, ze zijn bang dat ik een olifantje ga worden.
     
    En 's avonds installeer ik mij in mijn zetel, zucht een paar keer van tevredenheid en val in een diepe slaap: ik snurk, snuif, droom, bibber, piep erop los en dat vind ik (na eten) het allerfijnst!  Alle verplichte wandelingen zijn achter de rug: nu is 't alleen nog volledige platte rust!  Maar als zij zelf gaan slapen, moet ik nog effe plassen in de tuin, daar maken ze me dan voor wakker!  Dat vind ik je reinst dierenmishandeling!  Meestal zit ik dan midden in een mooie droom, waarin ik de ene hondenrace na de andere win en dan moet ik ineens in een donkere, (vaak) natte tuin
    gaan plassen.  Ik doe dat dus meestal héél snel, zodat ik rap terug naar mijn bedje kan.  Het grote bed heb ik voor de baasjes gelaten, ze gunnen mij niet genoeg plaats!  Ik slaap binnen in de grote zetel of soms in mijn nest, omdat die dichter bij de baasjes staat en ik dat wel heel gezellig vind.
     
    Ziehier een dag uit het stresserende leven van een Griekse opvanghond.  Mijn vrouwtje zegt dat het mijn gatje nogal zal varen als het weer september is en ze weer moet gaan werken.  Maar ik denk: eindelijk misschien wat minder wandelen, was het al maar september!
     
    O ja, hebben jullie het gelezen?  Ik had al een briefje van mijn broertje gekregen en nu ook nog een klein briefje van mijn zusje Yentel.  Ze vraagt of wij ook naar de ontmoetingsdag komen op de Veluwe.  Maar mijn baasje moet een concert presenteren en mijn vrouwtje is zo'n slechte chauffeur (ze hoort het nu toch niet, maar ze verdwaalt overal en vindt de weg dan niet meer terug!) dat we dat niet gaan riskeren.  Waarschijnlijk worden we dan alletwee na een uurtje al als 'vermist' opgegeven.
     
    Sturen jullie mij maar veel briefjes (en foto's misschien ook, dan kan papa Kris die op mijn blog zetten, zodat het een echt familieblog wordt: de familie van de Griekse kazen of zoiets).
     
    Vele dikke (bijna letterlijk) knuffels en likjes van 'the fastest dog' van de Lage Landen (Trofee gekregen in mijn laatste droom!),
     
    LISSA MONCHOU
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (3 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    22-07-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zaterdag 22 juli 2006
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    Hallo trouwe fans!
     
    Ik ben dus in Dranouter en -zoals je op de foto kan zien - heb ik een nieuw vriendje: een egeltje.  Dat komt alle dagen goeiedag zeggen en wij zijn de beste maatjes!  Eindelijk eens een vriendje dat ook alles op zijn gemak doet en zich niet laat afjagen!!!
     
    't Is hier bloedheet, maar ze hebben hier in de tuin lekker koele plaatsjes met veel schaduw en er staat ook een babyzwembadje. Daar durf ik wel niet in (bang om te verdrinken?), maar ik drink er wel regelmatig van!  De buren hebben een golden retriever, Shiva, en die komt verschillende keren per dag met mij spelen.  Wel, die deugniet gaat languit op haar rug in MIJN zwembadje (drinkbadje dus eigenlijk) liggen.  En dan spettert ze erop los.  En daarna schudt ze zich met veel tamtam uit en word ik ook nat natuurlijk!
     
    Er zijn hier veel wilde katten en daar blaf ik dapper naar tot ze te dicht komen: dan maak ik snel dat ik wegkom!  Gisterennacht en vandaag in de vooravond heeft het hier fel geonweerd, maar daar trek ik mij lekker niks van aan.  Ik blijf in de tuin onder de boom liggen en als het luid dondert, kijk ik eventjes naar omhoog en slaap dan rustig verder.
     
    Ik ben ook al verschillende keren meegeweest op restaurantbezoek: dan ben ik écht een engeltje.  En iedereen roept: O, kijk, wat een mooie hond!  Wat heeft hij aan zijn oogje?  Is hij braaf?  Moet hij niet een beetje drinken?  En dan word ik overstelpt met aandacht en koekjes van bij hun koffie en bakjes lekker fris water.  Nu, ik zeg niet nee: ik kijk heel ernstig met mijn maanoogje en neem de complimenten bescheiden in ontvangst.  En mijn baasjes krijgen hun bord nooit leeggegeten, dus komt er aan het einde van de maaltijd altijd vanalles mijn richting uit: restjes biefstuk, gerookte hesp met geitenkaas, garnaaltjes, potjesvleesch (specialteit van de streek: ongelooflijk lekker!).  Van zoetigheid houd ik niet zo: chocolade lust ik NIET (al goed, want dat is giftig voor een hond!), ijsjes zijn aan mij niet besteed en koekjes pak ik wel aan omdat ik niet ALTIJD kan weigeren, maar geef mij maar een brokje vlees of vis!
     
    Van brokjes vlees gesproken: achterin de tuin is een draad gespannen en daarachter begint de tuin van de buren.  Daar zitten kippen en de eerste avond waren er een paar op de draad gaan zitten en ....... ik had er eentje gepakt en doodgebeten!!!  Toen het niet meer bewoog, had ik er ook geen belangstelling meer voor: zo'n kip speelt maar eventjes mee en gaat dan al direct dood!
    Mijn vrouwtje is toen met de kip en met hangende pootjes naar de buren gegaan om mijn zonde op te biechten en de kip te betalen.  Maar die mensen moesten hard lachen: ze zeiden dat ze kippen cadeau gekregen hadden, maar dat het geen legkippen, maar vetkippen bleken te zijn (?) en dat ze geen eieren legden.  Ze hadden al tegen elkaar gezegd dat ze ze in de vol-au-vent gingen draaien, dus had ik eigenlijk een goed werk gedaan!!!  Maar 't is ondertussen wel verboden me in de buurt van de kippen te begeven.
     
     
    Ik heb een nieuwe halsband gekregen: een mooie rooie met een medaille met mijn naam en het telefoonnummer van mijn vrouwtje erop.  Ik zie er nu echt elegant uit: iedereen kijkt naar mij als ik hier rondloop!  De huisbazen van het vakantiehuisje (de andere buren dan die van de kippen) verwonderen er zich over dat ik zo extreem rustig ben voor een hond(je) van 9 maanden.  Maar zelf voeren ze ook geen klap uit,hoor, met die hitte!  De huisbaas heeft ook 2 honden (teefjes) en die liggen ook de hele dag te puffen van de hitte maar MIJ noemt hij een 'leegaard' (voor mijn nederlandse broertje en zusje: dat is het westvlaams woord voor luiaard!!!).
     
    Ik heb het hier wel erg  naar mijn zin, hoor!  De hele dag buiten: links en rechts bij de buren hondenvriendjes om te spelen, bijna altijd loslopen (er komt hier haast geen auto voorbij en die paar wagens hoor je al van heel ver komen). Ik ben al eens op mijn eentje over de poort geklommen en op bezoek gegaan bij iemand uit de straat hier.  Die mevrouw zat in haar tuin aardappelen te schillen en liet mij gewoon mijn gangetje gaan tot mijn vrouwtje mij kwam zoeken.  Toen zei ze dat het geen probleem was, want dat ik heel braaf was (très gentille, want we zitten hier op de franse grens) en dat ik altijd langs mocht komen.  Maar mijn vrouwtje had doodsangsten uitgestaan: die dacht dat ze mij kwijt was, hihi.  Ik vind het stiekem wel fijn om te zien dat ze zo ongerust is, want dat is het bewijs dat ze mij graag zien en liever niet kwijt zouden zijn.
     
    Morgen gaan we naar huis, jammer.  Maar in augustus heeft er iemand afgezegd, dus komen wij heel onverwacht nog eens 2 weken terug, van 6 tot 20 augustus.  Leuk, hè?
     
    Zo, nu ga ik nog wat spelen met Shiva, die hier net aankomt.  Dat is een hele onderdanige hond en dan kan ik ook 's de baas spelen over iemand, hihi!
     
    Dikke zoenen en vette likjes van de vakantiestray,
     
    LISSA MONCHOU
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (6 Stemmen)
    >> Reageer (2)
    08-07-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zaterdag 8 juli 2006
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    Hier zie je mij in mijn meest actieve vorm: klaar om naar een balletje te 'springen' (hm hm: ik noem dat 'springen', maar hier noemen ze dat 'hossen').  De andere foto's sturen we niet,want daar LIG ik overal op.
     
    Op de hondenwei hebben we een oplossing gevonden voor mijn 'eenzame' staat op de tweede wei:  de teefjes komen allemaal bij mij en de reuen blijven op de eerste wei.  Ik ben wel niet weg te slààn van de draad, want ik zie die reutjes momenteel gewèldig graag!!!
     
    Ik ben ook mijn laatste spuitje gaan halen  bij de dierenarts en daar ben ik gewogen:  houd u vast: 35 kg.  Mijn vrouwtje vroeg aan de dokter: weeg Lissa eens, asjeblieft.  En de dokter keek naar mij en zei:  Dat zal een kilo of 27 zijn!
    Die schrok nogal, hoor!  Amai, zei ze, dat zou je ook niet zeggen, want die hond is helemaal niet dik!  Ja, dat zijn natuurlijk mijn ongelooflijke spieren hè, omdat ik zo actief ben (hihi!)  Ik mocht daar los lopen van de dierenarts, omdat ik zo rustig ben.  Mijn vrouwtje vroeg of het normaal was dat een hond van nog geen 9 maanden zo extreem rustig is (alsof ik abnormaal zou zijn, zeg héééééé!).  En de dokter vertelde dat er nu in het asiel in Antwerpen (waar zij ook de dierenarts is) ook honden zitten uit Roemenië en Griekenland en dat die allemaal opvallend rustig zijn.  Ze denkt dat dat komt omdat die hondjes de eerste 8 weken zoveel indrukken te verwerken krijgen, dat ze eigenlijk bijna nergens meer opgewonden over geraken.  Voilà: ze noemde mij zelfs een 'ideale huishond'.
     
    Maandagavond vertrekken we naar Dranouter.  Ik ben 's benieuwd.  Eerst gingen we morgen vertrekken, maar er is een moeder van een collega van mijn baasjes gestorven en die wordt maandag begraven en mijn baasjes moeten daar teksten lezen.  Dus we vertrekken pas daarna!
     
    Hebben jullie het gelezen?  Ik heb een briefje van mijn broertje Tilton gekregen op mijn blog!!!  Zijn vrouwtje vindt dat hij erg op mij lijkt van karakter!  Dan hebben ze daar veel geluk, zou ik zeggen, met hun 'ideale huishond'.  Jaja, wij zijn van een goeie familie: rustig, welopgevoed, gedistingeerd en ook bijzonder knap!!!
     
    Morgen ga ik niet naar de hondenwei 's morgens, want dan is het ook les in de voormiddag en dan zijn er veel te veel reutjes.  Wij gaan 's namiddags, dan hebben we waarschijnlijk de 2 weien voor ons alleen.
     
    Als ik terug ben uit Dranouter (mijn vrouwtje heeft geïnformeerd en de buren hebben alleen maar teefjes!), ga ik jullie een uitgebreid verslag van mijn eerste 'vakantie' uitbrengen.
     
    Tot dan, ik oefen nu eventjes mijn Westvlaams:  Dah, mensjen, ek ha up vakaaanse no Dranoeter!!! Daaaaahhhh!!
     
    LISSA MONCHOU 
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (6 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    05-07-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Woensdag 05 juli 2006
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    Hallo iedereen,
     
    Op de foto zie je mij in mijn uppie op de hondenwei wandelen, want ik ben loops en moet bij de reutjes vandaan blijven.  Spijtig, ik heb er anders wel zin in...  Ik ga aan de afspanning staan piepen tot zij (zij zijn op de aangrenzende wei, waar ik anders ook ben) afkomen en dan zetten wij onze poten op de draad en kunnen we mekaar toch een paar zoenen geven.
     
    Man, man, wat heb ik het warm gehad de afgelopen dagen.  En wij wonen nochtans in een koel appartement.  De tuin is een oven, maar de woning is vrij fris.  Als we naar de wei gingen, was ik al na een kwartiertje steendood en ging gezellig in de schaduw liggen achter de stoelen waar onze baasjes op zitten. En dan speelden we al liggend voort.  Maar nu loop ik dus in mijn eentje. 
     
    Gelukkig vertrekken we zondag naar Dranouter. Dat is echt 'den boerenbuiten' en daar is het voor honden de hemel op aarde.  Ik ga daar kennismaken met de hondjes Siska en Shiva, dat zijn de buurhonden links en rechts.  Die kwamen altijd spelen met Kwibbe of Kwibbe ging bij hun spelen.   Dat zal ik ook wel fijn vinden!
     
    Ik oogst veel bekijks met mijn maanoog.  Daardoor heb ik een heel 'serieus' uiterlijk en de mensen zijn op het eerste gezicht wat bang van mij, hihi!  Ze vragen dan aan mijn vrouwtje: 'is hij gevaarlijk?'  en dat vind ik gewèldig!!!  In de hondenschool weten ze wel beter, ik doe nog geen vlieg kwaad, dus daar pakt de truuk van 'serieus kijken' niet meer.  Maar vreemde mensen in het park of zo, die lopen er altijd in.
     
    Ik ben ook al groter dan Kwibbe, ik ben de grootste hond die ze hier al gehad hebben. Maar ook de rustigste: naast eten is slapen zèker ook een geweldige hobby van me.  Mijn vrouwtje gaat 's avonds - als de grootste hitte weg is - nog een avondwandeling met mij maken.  Pffffffffffffff...... voor mij moet dat niet echt, hoor.  Ik ben altijd blij als we onderweg stoppen om iets te drinken.  Dàt vind ik leuk: liggen en kijken hoe andere mensen (en honden) wandelen, joggen, fietsen, enfin zich uitsloven.
     
    Ik slaap met die hitte ook niet meer in mijn grote bed, maar ernaast op de koele vloer.  De deur van de tuin is in de slaapkamer en die staat de hele nacht open, da's  lekker fris.  En als er dieven zouden durven binnenkomen, dan GRIJP ik ze!!! 
    Ik ben wel een goeie waker: als er gebeld wordt, begin ik te blaffen tot ik weet wie er is.  Maar ik begin ook heel goed  te luisteren.  Bv: het raam staat in de living de hele dag open, ik zou gemakkelijk naar buiten kunnen springen en ervandoor gaan.  Maar dat doe ik dus NIET: ik zit braaf op mijn poepje op de vensterbank en kijk naar iedereen die passeert. Want ik weet dat ik niet door het venster mag springen, dus doe ik het ook niet.  Braaf, hè?
     
    Zo, nu ga ik een middagslaapje doen.  Mijn vrouwtje heeft een koude natte handdoek over mij heen gelegd en dat doet écht goed.
     
    Tot binnenkort, dan vertel ik jullie over mijn Dranouterse avonturen!
     
    Dikke knuffels,
     
    LISSA MONCHOU
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (3 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    03-06-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zaterdag 03 juni 2006
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    Een fantàstisch fijne dag!
     
    Vandaag heb ik het enorm naar mijn zin gehad, hoor!  Omdat het lekker warm weer was (alleen een beetje bewolkt), zijn we deze voormiddag al vroeg naar de hondenwei gegaan om met de vriendjes te spelen.  En we waren met velen, ah ja, een zaterdag (iedereen vrij!) en dan nog mooi weer.  Onze baasjes hebben tuinstoelen op de wei gezet en daar zitten ze gezellig te kletsen, terwijl wij rondcrossen, spelen, elkaars stokken afpakken en af en toe eens komen drinken van de emmer vers water. 
    Als we dan om 11 u naar huis gaan, plof ik neer in de jeep (na erin gezet te zijn natuurlijk, hihi) en thuis in de zetel.  Daar blijf ik liggen tot het eten op tafel komt, want daarna is het aan mij om te eten.  En weet je wat er gebeurd is?  Ik heb mijn pot maar half opgegeten!!!  Je ziet wel dat ik toch niet zo'n schrokker ben, hè! 
     
    En toen ben ik als een blok in slaap gevallen.  Ik moest wel een goeie dut doen, want mijn vrouwtje was om half drie afgesproken met haar petekind, Kaat, en haar honden Joe en Tucky.  En om met Joe te kunnen spelen, moet je goed uitgerust zijn!  Maar toen ze er eindelijk waren, was ik juist wakker en er helemaal klaar voor.
    We zijn dan nog een paar uren naar de hondenwei gegaan.  't Was ook les, maar ik heb lekker gebrost om met mijn neef te kunnen spelen.  En gespeeld hebben we!  Kaat was wat ongerust,  want Joe had in de voormiddag een doos slakkenvergif gepikt.  En eer ze het afgepakt had, had ie er al wat van naar binnen gespeeld.
    Maar buiten een paar 'blauwe hoopjes'  was hij zijn eigen sterke, zotte zelf.  En toen we alletwee geen pap meer konden zeggen, zijn ze nog mee naar ons gekomen... Pfff!  Ik wilde mij lekker in mijn zetel leggen om te rusten, maar dat was buiten Joe gerekend!  Die sprong mee in de zetel en wou gewoon verder spelen, zoals je op de foto's kan zien!  Vermoeiend ventje, hoor!
    En nu hebben ze mij hier - sinds ze naar huis zijn - niet meer gehoord.  Ik heb lekker gegeten, kleine stukje pizza geschooid en nu lig ik  te slapen en mijn pootjes bewegen en ik maak gekke geluidjes, omdat ik in mijn droom samen met Joe fantastische avonturen beleef!
     
    Morgen weer een fijne dag!  En bijna grote vakantie, dan is 't alle dagen feest!
    Dàààg allemaal, dikke zoenen van
     
    Lissa Monchou
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    29-05-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Maandag 29 mei 2006
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    Joepiejoepie!
     
    Hier ben ik nog eens!  De internetverbinding was hier meer dan een week stuk.  Vandaag zijn er wat stukken vervangen en voilà: ik kan weer schrijven!
     
    Amai, als je zo eventjes eens niet op je blog kan gaan kijken, dan schrik je nogal!  Een berichtje van mijn broertje Tilton en van mijn zusje Jentel!  Die gaan alletwee onder 't mes: onze Tilton is al gecastreerd en onze Jentel wordt in juni gesteriliseerd.  En dan nog een berichtje van mijn opvangmama Rita!  Zeg mama Rita, mijn vrouwtje wist helemaal niet dat het beter is om gesteriliseerd te worden voor je loops geweest bent!  Moest je dat nu verklapppen?  Nu zal ik binnenkort ook wel naar de dokter vliegen!
     
    Mijn liefste hobby is nog altijd eten, maar ik weet wèl dat ik niet aan de tafel mag bedelen: dat is ongemanierd, wisten jullie dat?  Pas op, ik krijg échte stadsmanieren hoor!  Als de tafel gedekt wordt, ga ik mooi in mijn zetel liggen (van daar kan ik al 's kijken wat er allemaal op tafel komt en of het de moeite is om naar uit te kijken!) en daar blijf ik tot mijn baasjes de tafel afruimen.  Ik ben dan meestal ook heel moe van de hele voormiddag te spelen op de hondenwei, maar slàpen doe ik niet, ik kijk te graag naar het eten!  En als de borden naar de keuken verhuisd zijn, verhuis ik mee en ga languit op de keukenvloer liggen om te  controleren hoe mijn vrouwtje mijn pot met eten klaarmaakt.  Ik lust àlles en het liefst eet ik mee van de tafel!  Je kan niet geloven wat ze in België allemaal eten: kip, biefstuk, blinde vinken, worst, koteletten, boontjes, erwtjes, worteltjes, witlof, broccoli (mjam!), rijst, wokgroenten, deegwaren, lekkere bouillonsoep met heerlijk vlees... enfin, 't is teveel om op te noemen!  Maar ik speel het allemaal naar binnen, ik lik mijn pot uit tot er geen snippertje meer inzit.  Ik weeg dan ook al 28 kg en mijn vrouwtje heeft mijn halsband al 2 x groter moeten maken, zo'n dikke nek heb ik gekregen (hihi!). 
     
    In de jeep  spring ik gewoon NIET!  Ik vind het leuk om lekker te gaan doorhangen als mijn vrouwtje mijn 28 kg erin moet tillen.  Nu gooit ze er eerst een stukje vlees in, ZO dat ik het héél goed gezien heb!   En dan ben ik het natuurlijk aan mijzelf verplicht om 's te gaan kijken waar het heen gevlogen is en dus zet ik mijn voorste pootjes op de kofferbak.  En dan tilt ze er gauw mijn poepje in!  Dat is natuurlijk slim van mijn vrouwtje, maar ik heb dan toch mijn vleesbrokje!
     
    Naar de les ben ik nog maar 1 keer terug geweest, want mijn vrouwtje moet nu met de examens op haar school hard werken, en dan wil ze de vrije momenten liever met me gaan spelen op de hondenwei dan weer aan de leiband in de hondenschool!  Maar Jos (van Urko) heeft al gezegd dat we in juli en augustus serieus beginnen te  trainen (ik en Urko).  Mijn vriend Urko weegt al 42 kg en trekt zijn baasje Jos gewoon omver.  En dat gaan we in juli afleren en ik ga leren direct te luisteren als ze mij roepen en niet nog eerst een paar (of veel) toertjes te doen voor ik écht kom.  Hihi, we zullen nog wel zien, als 't kop tegen kop moet: ik heb een harde, hoor!
     
    O, ik heb ook een nieuwe vriend op de hondenwei: Daron!  Dat is een kruising van vanalles en nog wat (zoals ik!) en hij is 9 maanden en héél lief.  Een beetje groter dan ik en héél wild.  Zijn baasje Jef heeft hem 2 maanden geleden 's nachts op straat gevonden toen Daron uit een auto gegooid werd.  Gelukkig heeft hij een chip, maar zijn baasjes wilden hem niet terug, dus nu is hij helemaal verliefd op zijn nieuwe baasje Jef.  Hij wijkt voor geen meter van zijn zijde en als er een andere hond te dicht bij Jef komt, begint hij te grommen (de hond, hè, niet Jef).  Niet tegen mij, hoor, ik ben zijn liefje, maar tegen vreemde honden die ook komen spelen.  En Urko is lekker jaloers als ik met Daron speel: dan probeert hij Daron weg te jagen.  Da's wel fijn, zo'n twee knappe aanbidders!  En als mijn vrouwtje een emmer water gaat halen aan het kraantje van de hondenschool en die op de wei zet, wil ik altijd eerst drinken en als Daron of Urko me dan willen wegduwen, zet ik gewoon mijn poot op hun kop.  Ik heb ook al 's mijn poot in de emmer gestoken en de hele emmer omgetrokken.  Dat hebben ze gesnapt hoor: ik niet eerst drinken? Dan niemand drinken!  En die twee gentlemen wachten geduldig tot ik klaar ben.
     
    Zo, lieve schatten, ik ben zojuist nog een avondwandeling naar het park gaan maken (weer veel opmerkingen over mijn mooie maanoogje!), maar het was te koud om op het grote terras iets te gaan drinken.  Dat kan ik nochtans héél keurig!  Jaja, ik begin echt goeie manieren te krijgen!   Als ik nog een beetje meer stijl gekregen heb, mogen jullie heel eerbiedig mijn pootje kussen!
     
    Kusjes van
     
    Lady Lissa Monchou
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    08-05-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Maandag 08/05/2006
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    Goeienavond vriendjes, broer en zus en iedereen!
     
    Ik weeg 26 kg!!!  Maar toch ben ik niet dik, hoor,wel lekker gespierd.
     
    Ik ben nu zo gezond en sterk geworden dat, als we meer dan een uur gaan wandelen, ik thuis nog ettelijke rondjes cross rond het tuinhuisje.  We spelen dan een spelletje, ik ga kwispelend voor mijn vrouwtje staan en zij moet dan zeggen: ' Ik ga u pakken, hè!' en dan koers ik weg en dan loopt zij achter mij.  Dat vind ik een gewèldig spelletje en als ik het beu ben, loop ik rap naar binnen en plons in de zetel voor een dutje.
     
    Ik ben ook een geweldige sorteerder: alle dozen en doosjes die hier bij het papier gegooid worden, haal ik er weer uit en bijt ze in kleine stukjes.  Veel netter! en meer plaats in papierdoos!
     
    Elke eerste week van de maand kan je op mijn hondenschoolexamen doen: dus elke dinsdagavond, zaterdagmiddag of zondagochtend van de eerste week.  Dus zondag heb ik 's meegedaan!  Zeer overmoedig van mij, want ik ben nog maar 2 keer naar de les geweest.  Ik maakte een prachtige volgoefening (in een achtje lopen mooi naast het vrouwtje zonder vleesbrokjes!!!).
     
    En toen de 'standjes':  'zit' ging prima, 'af'(lig) ging ook prima, maar 'recht', dat heb ik lekker fout gedaan.  't Was zo warm, ik ging gewoon liggen!  Dus boem!  Ik lag er al uit!  En dan had ik nog niet 'tandjes laten zien' gedaan: dan moet het vrouwtje je lippen opzij en vooraan opheffen, zodat de trainer je tandjes (Griekse reuzentanden!) kan zien.  Nou moe, daar ben ik niet dol op, hoor, ik bijt van me af zoveel ik kan!  Dat ze maar 's proberen  zo ongegeneerd aan mijn bekje te zitten!  De eerste week van juni zal ik hun hand er 's afbijten, zie!
     
    Dus, dames en heren, geflest!!!  Mijn vrouwtje vindt het helemaal niet erg (ze wist het eigenlijk op voorhand) en ik al helemaal niet.  Er waren er trouwens maar 4 door van de 8, die meededen.  Maar ik was wel de eerste afvaller, dus toch nog ergens de eerste in!
     
    Ik vind dat mooie weer fantàstisch!  Alleen ga ik niet graag wandelen als het zo heet is: mijn tong wordt dan heel lang en ik loop te puffen alsof ik al uren onderweg ben.  Gisterenmiddag (zondag) was ik alléén thuis met het vrouwtje, baasje moest werken.  Wij zijn de hele namiddag naar het park geweest (in de voormiddag mijn buis gaan halen op school)!  En daar is een prachtig kasteel, dat ze verbouwd hebben tot hotel, restaurant, taverne.  En daar hebben we op een heel druk terras gezeten (ik niet op een stoel natuurlijk, maar eronder, hihi!) en ik ben ongelooflijk braaf geweest.  Daar was zoveel te zien, zoveel mensen, kindjes, honden, fietsen, zwanen, eendjes, noem maar op, ik keek mijn maanoogje(s) uit!!!  Ik kreeg ook een bakje met fris water en alle ijsblokjes uit mijn vrouwtje haar schweppes.  Daar speel ik dan een tijdje mee en dan verdwijnen die plots!!!  Een heel raar verschijnsel!  De mensen rond ons zaten allemaal te lachen met mijn verbazing!  Ik geloof dat er een grote goochelaar in mij zit! Die truuk van mij met die ijsblokjes is écht super en lukt altijd!
     
    Zo, lieverds allemaal, ik ga nog 's een tukje doen.  'k Heb net rijst met een rauw eitje eronder (mjam!) en kip met erwtjes gegeten.  En ik heb gezien dat er nog genoeg was voor morgen ook!  Mmmmmmmmm!!!!!!!
     
    Slaap lekker, allemaal, en lekker snurken, hoor, dan kunnen je baasjes niet slapen!
     
    Dikke kusjes van knappe Lissa Monchou, de goochelaar in wording!
     
    LISSA MONCHOU
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (5 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    26-04-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Woensdag 26 april 2006
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    Hallo vriendjes groot en klein!
     
    Hier is weer wat nieuws van grote, sterke Lissa!  We hebben al heel wat afgefeest!  Op 15 april ben ik een half jaar geworden en heb ik veel lekkers gekregen, mjam, mjam!
     
    En twee dagen later verjaarde mijn vrouwtje!  Weer feest!  En juist daartussen was het ook nog Pasen! Met chocolade eitjes waar ik NIKS van gekregen heb!!!!!!!  (Maar wel een lekkere hondensnoepstok, waar ik uuuuuuren zoet mee geweest ben!)
     
    Op straat ben ik gestopt met naar iedereen toe te lopen, daar doe ik niet meer aan mee!  Ik kijk nog wel, maar als ze naar me toe willen komen, begin ik te blaffen.  Respéct wil ik,  geen lieve woordjes en aaitjes, die krijg ik thuis al genoeg.  Ik wil gevààrlijk zijn en indruk maken en daar oefen ik heel hard op. Alleen op de hondenschool ga ik nog naar iedereen toe, maar ja, al die baasjes zijn ook mijn vriendjes hè! En al die vreemde mensen op straat ken ik tenslotte van haar noch pluim, die moeten niet denken dat ze zomaar dichter mogen komen!!!!  Ik bescherm mijn vrouwtje, of ze dat nu wil of niet!!!
     
    Maar als mijn vrouwtje meegaat tot bij de vreemde mensen, kom ik wel schoorvoetend mee dichter.  Ze krijgen van mijn vrouwtje dat een koekje om aan mij te geven en ja, jullie kennen mij, hè, dan ben ik meteen verkocht!
     
    Ik kan nog altijd niet IN de jeep springen...  Soms zet ik er mijn voorste pootjes (poten) al in, zodat mijn vrouwtje alleen mijn poepje (zeg maar: poep) nog erin moet tillen.  Maar meestal laat ik mij er uitgebreid in hijsen en ik wèèèèg hoor!  Maar omdat ik veel losloop op de hondenwei, ben ik lekker gespierd en helemaal niet dik!
     
    Ik zit ondertussen dus ook in klas D (eerste leerjaar) en doe flink mijn best!  Ze werken daar nog altijd met voedsel als beloning en dan ik de beste leerling!  Er zitten daar stouteriken hoor, die totaal niet luisteren!  Ik ken al 'zit' en 'af' (da's liggen, wisten jullie dat?) en leer nu 'recht'.  Ik moet ook 'voor en achter 't front' lopen: dan staan alle andere hondjes op een rij met het baasje en moet ik daar voorbij met het vrouwtje.  Je mag dan als hond niet naar de andere honden kijken, maar alléén naar het vrouwtje.  Maar da's een makkie, want als je 't goed doet, mogen de baasjes je onderweg al een paar keer belonen, dus de stukjes worst vliégen werkelijk mijn richting uit.  En als je geen enkele keer je blik van je vrouwtje hebt weggeslagen, krijg je de ''jackpot': dat zijn 5 (vijf!!!) stukjes worst achter mekaar.  Nou, ik win geregeld hoor! Mjammiedemjammie!  En na de les gaan we dan nog een half uur dollen met de andere klasgenootjes!  We rollebollen en leveren schijngevechten en koersen achter elkaar!  Doodop ben ik daarna!  Maar leuk dat het is, leuk!
     
    Zaterdag kan ik niet naar school, want dan ga ik mee naar het verjaardagsfeestje van Kaat, het petekind van mijn vrouwtje.  Jaja, die met de honden Joe en Tucky!!  Die woont in een groot bos en dan kunnen we fijn spelen!
    En zondag is er geen les, want zondag en maandag is het grote nationale agilitywedstrijd in mijn  school en er zijn 593 inschrijvingen!  Dus ze hebben alle pleinen nodig!  Wij gaan wel 's kijken naar al die uitslovers!  Want daar kan ik met mijn Griekse verstand niet bij, hè, dat er honden zijn die dat LEUK vinden!  Zo inspannend!  Altijd maar overal op en afspringen, door buizen kruipen, op een wip balanceren.... Pfffff!  Als ik daarnaar kijk, ga ik altijd liggen, want daar word ik plaatsvervangend moe van!
     
    Dat wordt dus weer een fijn weekend, ik kijk er al naar uit!  Ook het zonnetje van de laatste dagen vind ik prima!  Als ik niet op pad ben met mijn vrouwtje, kan je mij vinden in de tuin, alwaar ik putten graaf, boompjes molesteer, bloemetjes pluk en oude botten opgraaf, die ik vervolgens met slijk en al op het tapijt voor de voeten van mijn baasjes leg.
     
    Dag luitjes, dikke poot en zoen van
     
    LISSA MONCHOU
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (9 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    12-04-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.woensdag 12 april 2006
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    Jodelahiti!!!!  Dag allemaal!
     
    Nog effe wat nieuws van mij: 't is dus paasvakantie en ik heb de grootste lol!  't Is nog wel koud, maar het regent niet, dus we kunnen véééééél buiten.
     
    Eergisteren heb ik... een duif gevangen.  In de tuin.  En toen mijn baasjes het merkten omdat ik het beest driftig heen en weer aan het slaan was, was de duif al dood...  En toen moest ik ze toch wel loslaten en afgeven zeker!  Nu, dat was ik niet van plan!  'k Had ze toch zelf gevangen!  En toen is mijn vrouwtje mijn leiband gaan halen en die kreeg ik aan.  En toen hield ze mijn arme kopje omhoog, zodat ik de duif niet terug kon oprapen als ik ze uiteindelijk liet vallen.  Dat was een leuk wedstrijdje, want ik klemde mijn tanden op elkaar en ging er helemààl voor.  Maar ja, ik ben maar een kleine, arme pup en zij zijn sterk en slim en voilà: ik heb mijn prooi laten vallen en zij hadden gewonnen!
     
    Maar 't zit hier vol duiven, dus ik moet me de volgende keer gewoon beter verstoppen met mijn vangst.
     
    Met die twee konijnen van baasje junior mag ik ook al niet spelen!  En ik bijt zo  graag in die wollige lijfjes!  En ze rennen zo leuk voor me weg!  Maar ook dat mag dus niet!  Ze zijn hier héél streng, hoor, je mag hier absoluut NIKS doodbijten!
     
    Deze morgen waren we met 7 honden op de hondenwei!  Da's zeker 3 meer dan gewoonlijk!  Veel knappe gasten ook!  En rennen dat die kunnen!  Ik hobbel er zo'n beetje achteraan, maar ik ben écht niet van plan me daar dood te lopen, hoor!
     
    Mijn vrouwtje kan me haast niet meer in de jeep tillen.  Die is nog altijd te hoog om er zelf in te springen (hihi!), ik kan er wel alleen uit.  Dus word ik erin gedragen als een prinsesje!  Ik laat me dan zoveel mogelijk hangen, zodat ik extra zwaar word!
     
    's Nachts slaap ik  op het voeteneinde van mijn grote bed en mijn baasjes mogen  er mee in.  Maar mijn baasje vindt dat ik het begrip 'voeteneinde' wel héél ruim interpreteer, want hij valt er bijna uit.  Ik ga dan ook in de loop van de nacht  l a n g u i t   liggen en duw zijn voeten alsmaar meer opzij.  Slim hè?
     
    Volgend weekend (Pasen!) ga ik naar klas D (het eerste leerjaar, zeg maar), want dan word ik 6 maanden en moet ik uit de puppyklas.  Vind ik niks geen erg, want ik kan alle oefeningetjes met mijn ogen dicht!  Er zijn al veel vriendjes uit de puppyklas naar klas D verdwenen, dus dat wordt een fijn weerzien!  Alleen mijn vriendinnetje Mido (je weet wel, de pronkrug met haar punkmanieren!) zal ik effe moeten missen, want die is nog maar 4 maanden (kleine baby eigenlijk nog!).  Maar daar kan ik geweldig mee spelen voor en na de les op de hondenwei!  Da's een hele wilde meid, maar nog kleiner dan ik en ik zet mijn gewicht in, natuurlijk!
     
    Mijn baasje junior, Seppe, heeft een heel verhaal rondom mij gefantaseerd: dat ik in Griekenland een dappere krijger was, die gedeserteerd is en naar België gevlucht in een vrachtwagen, omdat ik gewond geraakt ben aan mijn oog!  Als hij daarover zit te vertellen, voel ik mijn ego wel groter worden, ook al is er niks van aan.  Ze zijn hier allemaal wel een beetje gek, hoor, en als ze het écht te bont maken, kijk ik eens heel serieus en streng en dat helpt!
     
    Nu lig ik dus weer een slaapje te doen, na een heerlijke maaltijd waarbij ik bijna de pot ook opgegeten had!  En mijn pootjes bewegen de hele tijd in mijn slaap en mijn oogjes rollen heen en weer!  Dat komt door mijn droom:  ik ben een dappere krijger en heb een geweldig harnas aan en een grote speer in mijn poot.  Urko is mijn paard: daar zit ik bovenop en beveel hem zo snel mogelijk te rennen naar rondvliegende duiven, die ik dan aan mijn speer probeer te rijgen!  We hebben een grote mand bij om onze prooien in te werpen, maar die is helaas voorlopig nog leeg!
     
    Seffens ga ik nog een avondwandeling maken!  't Is nu al licht tot bijna 21 u, da's leuk, want ik ben niet zo dol op het donker!
     
    Daaaaaggggggg lieve vriendjes allemaal, veel paaseitjes voor zondag en denk dit weekend aan mij in mijn eerste leerjaar!
     
    Lissa Monchou 
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (8 Stemmen)
    >> Reageer (0)


    Archief per week
  • 20/01-26/01 2014
  • 23/07-29/07 2012
  • 13/06-19/06 2011
  • 12/07-18/07 2010
  • 07/06-13/06 2010
  • 02/11-08/11 2009
  • 27/10-02/11 2008
  • 10/03-16/03 2008
  • 04/06-10/06 2007
  • 05/02-11/02 2007
  • 18/12-24/12 2006
  • 13/11-19/11 2006
  • 06/11-12/11 2006
  • 30/10-05/11 2006
  • 09/10-15/10 2006
  • 11/09-17/09 2006
  • 21/08-27/08 2006
  • 17/07-23/07 2006
  • 03/07-09/07 2006
  • 29/05-04/06 2006
  • 08/05-14/05 2006
  • 24/04-30/04 2006
  • 10/04-16/04 2006
  • 03/04-09/04 2006
  • 27/03-02/04 2006
  • 20/03-26/03 2006
  • 13/03-19/03 2006
  • 06/03-12/03 2006
  • 27/02-05/03 2006
  • 20/02-26/02 2006
  • 13/02-19/02 2006
  • 06/02-12/02 2006

    Gastenboek Lissa
  • Goeie morgen blogmaatje
  • Goedemiddag vanuit Waterland
  • Even een bezoekje op je gezellig blogje
  • Fyne dag, groetejs
  • lissa

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek! Dank!


    Laatste commentaren
  • Een vraag (elly)
        op 17 juni 2011
  • mevr. (Dagny)
        op Maandag 12 juli 2010
  • hey (nikkitje)
        op Maandag 12 juli 2010
  • ik mis je (nikki)
        op Maandag 08/05/2006
  • groetjes uit Spanje (Rita)
        op 30 oktober 2008
  • Tilton (georgina)
        op 04 juni 2007
  • Lissa (Tilton)
        op Donderdag 12 oktober 2006
  • mijn zusje (Tilton)
        op Zaterdag 22 juli 2006
  • mijn zusje (Tilton)
        op Zaterdag 22 juli 2006
  • zomaar (georgina/Tilton)
        op Woensdag 05 juli 2006
  • Aanbevolen!
  • Over ons in Spanje
  • Nog over ons
  • SOS STRAYS

  • Willekeurig SeniorenNet Blogs
    popauto
    blog.seniorennet.be/popauto
    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!