Ik ben dus weer naar de puppyklas geweest! We zaten bij juf Josée en die had een geel doosje bij waar....VLEESBROKJES in zaten. Véél! Véél! Wat heb ik goed opgelet, want ze had er een deel van aan mijn vrouwtje gegeven (wij waren ons geel doosje vergeten!!!).
We moesten weer zitten, en een beetje volgen en dan weer spelen met zo'n stom speeltje! Ik zit graag bij juf Josée, want die lacht veel met de puppies als ze iets niet kunnen (en vooral ook met de baasjes, maar dat mocht ik niet verklappen!). Ik moest bv gaan liggen, maar ik snapte er helemaal niks van! Toen ging juf Josée op haar hurken zitten met 1 been gestrekt vooruit en daar moest IK dan onder kruipen om het stukje vlees te pakken te krijgen. Ja, dan ga je automatisch liggen, natuurlijk, anders kan je niet aan het VLEESJE!!!
En toen moest mijn vrouwtje dat ook doen: dat was lachen! Die lag al direct boem op haar poep in het gras! Die zou beter 's agility gaan volgen! Ik heb het vleesbrokje kunnen pakken ZONDER ER IETS VOOR TE DOEN! Haha! Mij moeten ze niks wijsmaken, hoor! Dat met dat been wil ik thuis nog wel heel dikwijls met haar oefenen, mjam! mjam!
Na de les was 't weer puppyspeeltijd. We waren met erg veel puppies vandaag! Dus dat was heel plezierig! Maar toen kwam er zo'n grote Mechelaar van 5 jaar bij: die mensen hadden die hond nog maar 2 dagen geleden uit het asiel gehaald en die hond was héél wild. Toen ben ik maar wat tussen de benen van mijn vrouwtje gaan staan, want van die macho's moet ik niet veel hebben. Die bijten in mijn nekje en proberen de baas te spelen!
En ik heb weer rijst met kip en groentjes gegeten! Daar ben ik echt dol op! Zie je niet op mijn foto hoe groot ik al geworden ben?
Deze namiddag zijn we nog 's naar de speelweide geweest en hoera! daar waren 2 Jack Russells! 2 broertjes, alletwee 8 maanden. Maar wel gevaarlijke beesten, hoor! Happen naar mijn poten en mijn oren! En keffen! En altijd naar mij, hè. Met zijn tweeën voelden ze zich natuurlijk sterk! En toen ik een konijnenkeutel wilde nuttigen (ik spreek nu ook al een beetje bekakt!), moest ik mijn tanden laten zien of ze waren ermee weg!
En terug thuis heb ik de tuin nog een beetje geruïneerd. Ik lust graag wortels van grassprieten, maar ja, daar kan je pas bij als je eerst het gras uitrukt! En ze hebben hier ook kruiden in de tuin staan: stinken, mensen, stinken! Die MOETEN eruit!
En nu lig ik dus weer zalig te maffen en te groeien in mijn zetel, omringd door al mijn speeltjes, mijn botten, mijn plastic flessen en mijn baasjes! En ik droom dat ik op MTV kom als grote popster en die twee Jack Russells zijn mijn backing vocals en moeten alles doen wat ik zeg, anders vliegen ze eruit! Ik zing een prachtig lied over rijst met kip en groenten en papa Kris heeft er een prachtige clip bij gemaakt waar allerlei lekkere hondenhapjes in rondvliegen, die ik dan al zingend uit de lucht pluk en opeet. En vier grote zwarte reuen tillen mij elegant op als ik niet bij de hapjes kan en nu en dan gooi ik dan vanuit de lucht een héééééél klein stukje naar ze. (Niet naar mijn backing vocals, die krijgen NIKS!)
Heel mijn slapende lijfje trilt van deze mooie droom en mijn baasjes horen mij héél stilletjes af en toe een noot zingen. O, wat geniet ik van mezelf!
Laat mij nog maar wat liggen, want dit is te mooi om waar te zijn!
Deze namiddag zijn mijn neefje Joe en mijn nichtje Tuckie op bezoek gekomen. Dat zijn de honden van het petekind van mijn vrouwtje, Kaat. Amai, we hebben gespeeld!
Ik was net aan mijn middagdutje begonnen, want om kwart voor drie moet ik normaal naar de puppyklas en dan moet ik goed uitgerust zijn. Maar wie kwamen daar plots aan? Jawel, Joe en Tucky! Véél fijner dan de puppyklas! Joe en ik hebben een partijtje catch gespeeld, waarbij we allebei al 's mochten winnen. En Tucky was de scheidsrechter, want die is al te oud om nog mee te worstelen.
Die Joe heeft AL mijn speelgoed vastgepakt, heeft uit mijn drinkbakje gedronken, uit mijn emmer op het terras en al mijn puppybrokjes naar binnen geschrokt. Ik hoop dat ik nu de rest van de dag geen honger moet lijden!!! Ik had deze middag wel een restje nasi goreng gekregen: rijst met groentjes en kip! Amai, dat heeft er geen vijf minuten gestaan of hop! alles op! Dus ik was die brokjes wel een beetje vergeten, maar toch... Ieder het zijne! Die Joe ziet er niet uit alsof hij iets tekort komt.
We hebben ook nog in de tuin geravot, twee struiken verpletterd met onze dikke lijven ('k zal mijn spaarpot weer moeten omdraaien!) en ruzie gemaakt voor een kapotte wasspeld. Maar zoals jullie weten: als twee honden vechten voor een wasspeld, loopt het vrouwtje ermee heen!
En om drie uur gingen ze weer weg. Ik lag uitgeteld in de zetel en van de hele puppyklas zal vandaag niet veel meer in huis komen!
Zeg, weet je wat ze zeiden, toen ze binnenkwamen? 'Amai, die is nogal gegroeid! En zo stevig geworden!'
Hm, hm, dat ging dus over MIJ, hè! Ik vind mezelf echt een superpup: mooi, elegant, slim, lief, ik spreek vloeiend een paar talen, ik mag alles voordoen in de puppyklas, ik help in de huishouding... enfin, je zou denken dat ik aan het pochen ben, hè, maar het is allemaal écht waar! Vraag het maar aan mijn baasjes!
Volgende week krijg ik een mooie medaille met aan één kant 'LISSA' op en aan de andere kant het telefoonnummer van mijn vrouwtje! Wat zal ik er dan fantastisch uitzien! Ik ga iedereen op de hondenwei wijsmaken dat het een olympische medaille
worstelen is.... hihi! Dan zullen ze wel respect krijgen voor mij! Iedereen die mij streelt, zegt altijd: Oh, wat een zàcht pelsje!'
Dat is wel fijn natuurlijk, ik krijg graag complimentjes. Maar het is niet goed voor mijn stoere imago: 't lijkt wel of ik naar de kapper ga of zo! Dus daar zal die medaille verandering in brengen!
Morgenvroeg om 10 u is het dus wel puppyklas geblazen! Ik ga eigenlijk meer voor het sociaal contact, want Jos heeft al gezegd dat we onder elkaar in de grote vakantie een beetje gaan trainen. Urko en ik zullen dan de enige leerlingen zijn, wij krijgen privéles! We zullen dan wel 's zien wie de braafste is! Maar ik kan het antwoord al raden...
Dikke kussen van het zachte pelsje Lissa Monchou
Een stoere poot van de medaillewinnaar LISSA MONCHOU
't Is vrijdagavond en mijn vrouwtje is terug van haar werk. We zijn juist nog een avondwandeling gaan maken: 't is heel koud en er is veel wind. Dus ren ik achter wegwaaiende blaadjes, raap takjes op (die mijn vrouwtje afpakt als ze te scherp zijn!) en begin rond te springen als ik een ander hondje zie!!!
Ik ben het nu al helemaal gewoon: ik speel in de living met mijn balletje en rol het dan expres onder de kast. Dan komt mijn baasje met de lat om het vanonder de kast te halen. Dan sta ik af te wachten en te loeren tot de bal tevoorschijn komt. Dat kan ik écht uuuuuuren spelen!
Hier in de buurt is een mevrouw en die had10 dagen zo'n windhond uit Spanje geadopteerd. Nu is die hond ergens erg van geschrokken (hij was al heel bang!), heeft zich losgetrokken en is gaan lopen... Die is nu al een hele week zoek... Overal hangen affiches, tot in de hondenschool toe, maar nog altijd niks! Die mevrouw is in alle staten. En mijn vrouwtje moest natuurlijk weer denken aan die 2 dagen dat niemand wist waar Kwibbe was: afschuwelijk!
Maar IK ga niet weglopen, hoor, want IK ben niet bang! Je zou 's moeten zien wat ik dan allemaal zou missen: lekkere hapjes, spelletjes in de tuin, al dat speelgoed! Nee, weglopen zou wel héél stom zijn!
Op de hondenwei is het zooooo modderig, daar heb je geen idee van!Maar ik lust er wel pap van! Wisten jullie dit:: als je met je 4 pootjes tegelijk in een modderplas springt, hè, dan sta je VOL moddersproeten!!! En de mensen die bij je in de buurt staan, worden ook getrakteerd! Ze lachen daar soms allemaal met mij, omdat ik van die RENBUIEN krijg. Dan cross ik de hele hondenwei rond, helemaal op mijn eentje, en mijn oortjes flapperen op en neer en mijn pootjes wiebelen onder mijn puppylijfje. Dan denk ik dat ik een olympisch kampioene ben en dat iedereen voor mij staat te juichen!
Héhéhé, weet je wat? De krokusvakantie is begonnen! Mijn baasjes hebben een hele week vrij! Dat wordt grote fun! Hopelijk is het een beetje mooi weer!
Zo, nu ga ik op mijn vrouwtje haar schoot liggen, een beetje in de mouwen van haar trui bijten, wat luie spelletjes spelen (ze kietelt altijd onder mijn pootjes, dan trek ik mijn pootjes in en probeer in haar hand te bijten!). En dan val ik na een tijdje in slaap!
Maar als ze naar bed gaan, wil ik mijn 2 STOKJES nog! Daar word ik speciaal voor wakker, hoor! In de onderste lade van de keukenkast, daar liggen ze! Zeker weten! Daar ligt ook nog ander hondenlekkers, maar dat krijg ik niet. Daar ben ik nog te 'klein' voor!!!! Héla héla! Ik ben wel al 4 MAANDEN, hè!!!
Dag lieve hondenvrienden allemaal! Nen dikke poët van da klaain schatteke,
Vandaag ben ik op de hondenwei overhoop gelopen door Duc, een prachtige Mechelse herder, waar Kwibbe nog mee in de puppyklas gezeten heeft. Die was aan het rennen met Urko, mijn Duitse herdersvriend. En ik wilde goeiedag gaan zeggen tegen die 2 knappe gasten. Maar ze hadden mij niet zien aankomen en boem! Duc loopt recht tegen mij. Ik ging nogal een gang! Een vijfvoudige koprol en héél luide kajietjes!!!! Ik ging onmiddellijk luid piepend in de grote holle pijp zitten: daar kon niemand mij pakken en ik huilde erop los. Mijn vrouwtje was in alle staten: die dacht dat ik een poot gebroken had, hihi!
Maar toen ik een VLEESBROKJE zag, ben ik er toch maar uitgekomen. Ik ben zelfs vergeten een beetje te manken. Jammer, want al die aandacht was wel leuk. ALLE baasjes hadden hondenkoekjes in hun hand om mij te lokken, zodat ze mij konden zien lopen. Mijn vrouwtje heeft mij dan opgepakt en de grote sloebers werden aangelijnd (hihi!).
Maar toen wilde ik al wel terug op mijn eigen pootjes staan, want niks is leuker dan grote aangelijnde honden een beetje pesten en dan weglopen!!! En, beste vrienden, IK MANKEER DUS NIKS!!! Mijn motto is: 'PIEPEN VOOR JE PIJN GEDAAN WORDT!'
En ik heb Zigo leren kennen, een leuke hond, die heel graag met mij speelt. Hij is een kruising border collie en ik mag ALLES van hem: ik bijt in zijn oren en in zijn wangen en hij is helemaal wèg van mij!!! Mijn vrouwtje zou graag 's een foto van ons maken, maar we zijn veel te snel en lopen altijd uit het beeld!
Gisterenavond heb ik wel vijf keer moeten overgeven: ik had stiekem in de tuin een stukje stok gegeten en dat was op mijn maagje blijven liggen. Pfff! Niet zo erg, maar nu pakt het vrouwtje alle stokken waaraan ik bijt, gewoon àf!
O, voor ik het vergeet: ze mogen hier wel blij zijn met mij, want ik ben een fantastische hulp! Ik lik lege bordjes helemaal proper (geen afwas meer!), ik laad de wasmachine uit en spreid de natte was goed uit, zodat hij kan drogen, ik laad de boodschappentas uit en gisteren heb ik geholpen om nieuwe lakens op MIJN grote bed te leggen. Dat is leuk! Dan trekken we eerst alle lakens eraf en halen de donsdekens uit de overtrekken. En op die berg lakens kan je dan met je 4 puppypoten tegelijk dansen! Dat mag, want die zijn toch vuil! Ook heel leuk is: op de matras springen terwijl het vrouwtje probeert er een vers hoeslaken over te trekken! En dan, samen het het donsdeken, in de nieuwe overtrek te kruipen! Blijkbaar is dat 'foei', maar wel 'foei' met veel gelach, dus geen écht érge foei zoals proberen te bijten op de draad van de computer.
Ik heb vandaag per mail een héle mooie tekst van mijn pleegmama Rita gekregen. Daar ben ik heel blij mee!!!
Ik heb ook een tekst voor mama Rita. Hij is van een echte grote dichter uit Nederland, Rutger Kopland. Maar, een beetje pochen mag wel, ik zou hem zélf geschreven kunnen hebben! Het heet 'Weggaan':
Weggaan is iets anders
dan het huis uitsluipen
zacht de deur dichttrekken
achter je bestaan en niet
terugkeren. Je blijft
iemand op wie wordt gewacht.
Weggaan kun je beschrijven als
een soort van blijven. Niemand
wacht want je bent er nog.
Niemand neemt afscheid
Want je gaat niet weg.
Mooi hè? Nu ga ik slapen en misschien wel dromen van al mijn Gentse vriendjes, mensen en honden, waar ik zoveel van geleerd heb.
Kusje kusje van het schattigste pupje van de hééééle wereld,
'Deze mooie Engelse tekst heb ik van mijn pleegmama Rita gekregen. Zal ik hem eventjes vertalen, want zoals jullie weten heb ik een geweldige talenknobbel! Ik ken al Grieks, Nederlands, Gents en Antwerps. En natuurlijk ken ik ook een mondje Engels, zoals iedereen tegenwoordig!
Hier gaan we dan!
'Afscheid van je nemen...
Vanochtend word ik wakker en ik weet: er is iets mis.
Ik voel me zo bezwaard. En dan weet ik het weer:
Vandaag is de dag
dat ik afscheid van je moet nemen.
Ik heb je alles geleerd wat je moet weten:
Ik heb je geleerd hoe je moet vertrouwen en hoe je moet liefhebben.
O, hoe bang ben ik voor het moment waarop de wagen die jou meeneemt hier wegrijdt.
Ik zou er wel achter willen rennen,
Want jij huilt omdat je bij me weggaat
En ik huil omdat je bij me weggaat.
Maar ik weet ook dat jij beseft dat ik je nooit in de steek zal laten:
Ik heb je iets beloofd: dat ik je een thuis zou geven voor altijd.
Nu is er alweer een ander verloren zieltje,dat mij nodig heeft.
Ook dat zieltje zal ik alles geven wat ik jou gaf:
De kans om een plaatsje te krijgen in jouw eigen warme gezin.
Mijn pleeghondje, ik zal je nooit vergeten. Wij zijn zo innig verbonden
Dat niets die band kan breken. Je hebt een stukje van mijn hart meegenomen.
En alles wat ik wil is dat je gelukkig wordt.
Het mooiste, maar ook moeilijkste geschenk dat ik je kan geven is...
Je laten gaan..
Jaja, mama Rita, ik heb mijn warme thuis gevonden dankzij jou! Mijn vrouwtje zegt dat het dappere mensen zijn die telkens opnieuw in die emotionele draaimolen willen stappen van verwelkomen, houden van en hechten, en dan tenslotte moeten laten gaan.
Dankzij mama's als jij maken wij kans op een lang en gelukkig leven!
Ik heb niet zo'n computerspecialist (ik ben tenslotte maar een gewoon straathondje!!!), maar misschien kan papa Kris hier héééééél vééééééél hondenhartjes bijtekenen!!! Want die heb je zeker verdiend!'
Vandaag in de kletsnatte regen getraind met mijn kapotte voetbal. In en uit grote plassen, op en af het bergje, door de pijp: ik was niet meer om aan te zien! Maar leuk! Gelukkig had mijn vrouwtje droge handdoeken in de auto liggen, want de poetsvrouw was thuis aan het werk en we zouden vast niet binnen gemogen hebben.
Ik moest wel stiekem lachen met mijn vrouwtje: die zag eruit als een verzopen kat! En die hond in de spiegel thuis was ook gaan trainen, want die zag er al even erg uit!
De zoon van mijn baasjes is nog op bezoek geweest met zijn twee konijntjes: Kerlo, het angorakonijn en Wieter, het dwergkonijntje. Dat zien er geweldig lekkere happen uit! Die mogen hier vrij in de tuin lopen, terwijl hun baasje Seppe het konijnenhok uitkuist. Ik mocht er ook eventjes bij, maar Wieter kreeg al bijna een hartverlamming! De flauwerik! Ik wou toch alleen maar om ter snelste rennen... En de winnaar mocht dan een poot op de verliezer zetten!
IK had die regels opgesteld, maar toen ik dan won, begon hij de lafaard uit te hangen en weg te lopen! En nu mag ik er niet meer los bij, ze zijn bang dat die twee dikkerds zullen sterven van de stress! En ik dan! De hele tijd naar die twee smakelijke brokjes moeten kijken en er niet aan kunnen! Dat is pas stress! Ik zou ze trouwens niet ineens opeten, alleen een klein hapje van elk om te proeven! Maar dan is het weer van 'foei!'!
Op de foto kan je mij ook zien poseren met de buurvrouw, die voor mij zorgt als de baasjes gaan werken. Als je goed kijkt, zie je een LEEG bordje in haar hand. Mijn vrouwtje was niet snel genoeg met haar camera, alles was al OP!
In de krokusvakantie ga ik naar de dierenarts voor mijn laatste inenting! Maar als ze me pijn durft te doen, zal ik haar hard BIJTEN!!!
PS: Ze hebben mij juist gewogen! Ik weeg 17 kg! Is dat niet flink? Op naar de 20 kg zou ik zeggen!
Nu ga ik slapen! 's Avonds vlak voor ik ga slapen, krijg ik nog altijd 2 hondenstokjes, ken je die? Ze hebben ze in verschillende kleuren: groen, rood, beige, bruin! Ik lust liefst de bruine, maar de rest gaat er ook zonder problemen in, hoor!
Gisteren waren ze mijn stokjes toch wel vergeten zeker! Ben ik op mijn poepje voor het 'hondenkastje' (daar ligt het hondenlekkers!!!) blijven zitten, tot hun frank viel! Neenee, die twee stokjes, daar heb ik recht op, die ga ik mij niet door de neus laten boren! Anders ga ik naar de vakbond!
Slaap lekker, droom zacht en denk veel aan mij, uw lieve hondenvriendin,
