Vandaag heb ik écht slecht nieuws gekregen: Bingo, een dikke vriend van mijn voorganger Kwibbe, heeft een hartaanval gekregen vorige maandag. En hij was nog maar 11 maanden! Op de foto zie je Kwibbe en Bingo samen op de 'troon' van de hondenwei zitten. En nu zijn die twee hondjes dood!!!
Mijn vrouwtje heeft Conny, het vrouwtje van Bingo, verteld over Sosstrays en ze ging zeker eens op de site kijken! Misschien loopt er straks nog een Griek op onze hondenwei... Dan kan ik mijn Grieks een beetje onderhouden! We hebben aan Conny ook onze mooie webblog doorgegeven en ze vindt mij 'een beautyke' (ahum! ahum! hoor je het ook 's van een ander!!!)
Eergisteren ben ik héél stout geweest, amai, ik heb het mogen horen!!! Ik had van de oma een bot uit haar soep gekregen, maar ze was vergeten dat aan mijn vrouwtje te vertellen. Dus die hoorde mij knagen en dacht dat ik iets aan het opeten was, dat ik ergens gepakt had (iets verbodens en gevaarlijks...). En toen ze wou kijken wat ik in mijn bekje had, heb ik haar express gebeten en daarna heel hard naar haar gegromd en mijn tanden getoond! 't Was potverdorie MIJN bot! Maar kwààd dat ze was! Ze heeft me bij mijn nekvel gepakt en ze riep heel luid: Foei, Lissa, màg NIET!
Nou moe, ik schrok wel, hoor! Ze heeft het bot afgepakt en 1 minuut (het leken wel 3 dagen!) op de kast gelegd, maar ik durfde niet meer echt tegenspreken... En na 1 minuut kreeg ik het terug, maar zij hield nog efkes het andere eind vast. Ik heb nog effe gegromd, om mij niet direct gewonnen te geven, maar heb toen maar wijselijk gezwegen. Oké, ik had misschien niet mogen bijten, 't ging allemaal zo rap! Maar stiekem vind ik toch dat ik het bot eerlijk gekregen had!!! Als ze nu zou gevraagd hebben: Lissa, mag ik asjeblieft eventjes je bot afpakken?, dan zou ik misschien, misschien.... alhoewel... Enfn, we zijn ondertussen weer héle dikke vrienden, hoor! En ik ben sindsdien weer mijn heilige zelf!
En op 1 maart sneeuwde het weer! Leuk gespeeld met Urko op de hondenwei! Al de andere schijters waren thuisgebleven voor de kou en de sneeuw. Huhuh! Alleen de twee dappere pups, Urko en Lissa, trotseerden het barre weer en waren present!!!
Deze namiddag heb ik gebabysit op de buurvrouw. Mijn baasjes gingen naar de stad en de buurvrouw zit niet graag alleen, dus heb ik haar uitgenodigd om bij mij een kopje koffie te komen drinken! We hebben in de tuin gewerkt en natuurlijk heb ik ook een flinke dut gedaan!!! Ze zei dat ik nog BRAVER ben dan Kwibbe en dus noem ik mezelf voortaan heilig: Sancta Lissa!
Morgenavond gaan mijn baasjes naar een wijn-en kaasavond en ik mag mee!!!
Ik beloof dat ik mij zal gedragen, alle kaas die mijn richting uitkomt, beleefd zal accepteren zonder te bijten en een eventueel glaasje rode wijn niet zal uitspugen (mijn vrouwtje zegt dat er geen sprake van kan zijn dat er rode wijn mijn richting uitkomt morgen, maar je weet maar nooit... Ik spreek haar natuurlijk niet luidop tegen, ik weet ondertussen wel beter, maar ik wacht rustig af...).
Kusje, kusje, kusje (en een klein 'beetje') aan iedereen,
Wat was dat vandaag! Regen, hagel, sneeuw: alles hebben we gehad op de hondenwei deze ochtend! En zo koud! Maar ik ga altijd achter een paar mensenbenen staan, zo'n beetje uit de wind!
En toen we naar huis gingen, had ik de smaak écht goed te pakken en wilde ik niet mee. Maar ja, die fantastische vleesbrokjes, hè! Daar hadden ze me weer mee te pakken!
En thuis wacht er dan een warme handdoek, ooooohhhhhh, zààààlig! Daar word ik dan ingerold en goed afgedroogd, terwijl ik probeer die handdoek aan flarden te bijten! Daar word je allemaal héél moe van, dus een tukje gedaan!
En deze namiddag zijn we nog 's teruggeweest naar de hondenwei, toen heeft het alleen maar effe gehageld. Mijn grote witte vriendin de Slovaakse Kuvac, Dagmar, was er: da's een ontzettend fijn beest, héél groot, héél rustig en ze draagt altijd een rode sjaal. Wel sexy hoor!
En even later kwam Vinnie, een wild reutje van 10 maanden! Die wilde mij eronder krijgen, maar ik heb me niet laten doen en raad 's wie er aan het einde van de rit de baas was over wie? Die Vinnie at gewoon uit mijn hand! Als ik effe mijn bovenlip optrok, ging hij meteen een eindje weg!
Ik kan ondertussen al van op de zetel, over de zetelrug, op de vensterbank kruipen! 't Is wel een heel gedoe, want mijn poepje blijft nog vaak hangen, maar waar een wil is, is een weg en uiteindelijk geraak ik er toch altijd op! En denk je dat ze me hier dan 's helpen door me een zetje te geven? Nee hoor, ze zitten aan de tafel te lachen en laten mij m'n plan trekken. Maar als ik dan op de vensterbank ben, krijg ik wel applaus!!!
Vanop de vensterbank, kan ik de hele straat overzien. Wij wonen aan een groen pleintje met banken en bomen en daar komen héél véél mensen met hun honden. Daar kan ik héle tijden naar zitten kijken! Ik kén er ook al veel hondjes en baasjes van en ze zwaaien naar mij en zeggen tegen hun hond: Kijk 's, daar zit Lissa!' En dan kwispel ik erop los.
Als mijn vrouwtje in de keuken bezig is, ben ik daar niet weg te brànden!!! Ik heb er al mijn vaste plek, vlak voor het fornuis, een beetje in de weg, maar dat vind ikzelf niet erg. En ALTIJD komt er wel iets lekkers op me af: vandaag heb ik erwtjes geproefd en worst!!! Lekker, lekker, lekker!
Nu ben ik nog wat slaap aan het tanken voor de avondwandeling, want ze beulen me hier wel af, hoor! Twee keer per dag naar de wei, helpen in het huishouden, restjes opeten, in de tuin werken,
socializen met de buurhondjes, glas mee wegdoen naar de glascontainer, mee naar de krantenwinkel (snoepje gekregen!!!): ik snap niet dat ik niet magerder ben met al dat werk!
'k Zal blij zijn als mijn vrouwtje terug een beetje moet gaan werken, oef zeg!
Vele natte likjes en kusjes en pootjes en beetjes van uw slaperige pup,
Deze namiddag ben ik naar de dierenarts geweest voor mijn laatste inenting. Ik moet nu pas terugkomen in juli!
Niet dat ik het erg vond, hoor! 't Was best tof!
Ik kom binnen in dat huis en wat zit daar op de trap in de gang? Iets heel vreemds, een soort hond, maar toch helemaal anders... De dierenarts zei: 'Lissa is precies niet bang voor poezen!' Poezen! Kennen jullie dat? Dat is raar! En dat kijkt zo naar je! En daar zou ik bang voor moeten zijn! Zij voor mij, ja! Ik ben véééél groter!
En binnenin de praktijk zie ik daar onmiddellijk een bakje eten staan! Ik daar naartoe: mjammie, mjammie! 't Waren de korrels van de poes, maar: te laat! 't Was al binnen! En terwijl ik aan het eten was, heb ik blijkbaar een spuitje gekregen??? Niks van gemerkt! Ik was nochtans van plan om héél luid en zielig te piepen, maar ja, je moet het wel eerst voelen, hè!
Ik weeg 17,6 kg, zie er verdomd gezond uit en heb hele goeie tanden!!! Dat heeft de dierenarts ook wel gevoeld! Zomaar in mijn bekje kijken zonder vragen!!!
Ze woont vlakbij een prachtig park en daar zijn we daarna nog een wandeling gaan maken. Toen ik terug thuis kwam, viel ik als een blok in slaap. Wat denken ze wel? Eerst 's morgens anderhalf uur naar de hondenwei, dan thuis gaan eten, dan komt de poetsvrouw en heb ik geen moment rust en dàn moet je tenslotte ook nog naar die dierenarts!!!
Maar nu is het avond en ben ik weer in dromenland: ik heb een héle grote spuit vast en prik iedereen die ik tegenkom, ook de poezen, in hun billen. Iedereen loopt weg voor mijn spuit en mijn gevaarlijke tanden! Ik jank van plezier bij deze wraakzuchtige droom! O, wat is het leven mooi!
