Hallo iedereen!

 

Hoho!  Nu is het wel érg lang geleden dat ik nog 's iets van mij heb laten horen, hè?  Maar alles is prima met mij, hoor!

Mijn hobbies zijn nog altijd (in volgorde): slapen, eten en naar de hondenwei gaan.  We gaan soms anderhalf uur spelen met de andere hondjes en dan denk ik wel 's: eigenlijk laat IK mijn vrouwtje uit, want als het van mij zou afhangen, zouden we wel sneller naar huis gaan!!!

 

Mijn vrouwtje loopt daar maar rond en babbelt met de andere baasjes en van mij wordt verwacht dat ik de hele tijd spéél!! Gelukkig ben ik slimmer en ga ik af en toe lekker in het gras liggen om uit te rusten.  En als één van mijn hondenvriendjes dan wat al te enthousiast komt vragen of ik niet mee wil spelen, dan grom ik 's luid en dan hebben ze het wel begrepen.  Ik denk dat ik de gevaarlijkste grommer van de hele hondenwei ben: ik doé niks, maar ik kan als geen ander àl het haar op mijn rug (van mijn hoofd tot aan  mijn staart) récht omhoog zetten (da's van de schrik, maar niet verklappen,; hoor, de anderen denken allemaal dat ik best gevaarlijk ben en zo wil ik het houden!) en grrrrrrrrrroooooommmmmmmen!!!! Ik heb een hele diepe, lage stem en daarom denkt iedereen dat ik een reutje ben. Haha!

 

Met de trainingslessen zijn we gestopt: je moet, om naar de volgende klas te mogen, o.a. je tandjes laten nakijken door de trainer.  Maar dat pakt allemaal niet bij mij: alleen mijn baasjes mogen naar mijn gevaarlijke tanden kijken, de rest moet wegblijven.  Dus: nul punten voor die proef!  Ook moeten we op de examens altijd de standen in de volgende volgorde doen: zit, dan: lig en dan: sta!

Zit gaat prima, ze kunnen er nog een poot bijkrijgen als ze willen.  En bij 'lig' was ik de kampioen van de klas.  Maar jullie kennen mij ondertussen, hè, als ik eenmaal lig (mijn lievelingspositie) ben ik met geen stokken meer recht te krijgen en dus komt er van 'sta' niks in huis: weer nul punten.  Met snoepjes (mjammie!!!) lukt het wél, maar die mag je niet gebruiken tijdens het examen, alleen tijdens de lessen.  Dus oefenen mijn vrouwtje en ik nu in de tuin en dat is véél leuker: daar is geen concurrentie en ben ik altijd de beste!

 

Mijn vrouwtje zegt dat ik een schat van een hond ben en de rustigste die ze hier al gehad hebben (ik ben nummer 3), maar dat ze me nooit helemaal vertrouwt met vreemde mensen.  Ik ben heel waaks: er zou hier geen dief moeten binnenkomen, want ik blaf het hele huis bij elkaar met àl mijn haren recht overeind.  Maar als het géén dief is maar iemand die mijn baasjes kennen en IK niet, dan doe ik dat ook en dat vinden ze hier niet zo leuk.  Ik moet dan in mijn nest blijven liggen tot ik ophoud met grommen.  Ik vind het leuk om te zien dat het bezoek dan een beetje bang is, maar mijn baasjes vinden dat hélemààl niet sympathiek.  Nu ja, ik ben nu eenmaal geen supersociale hond, die moeten er toch ook zijn.  En als er iemand te dicht bij mijn vrouwtje komt (een mens of een andere hond op de hondenwei) dan sta ik klaar met mijn beroemde grom om ze weg te jagen.

 

Mijn baasjes moeten nog 1 week lesgeven en dan is het ... paasvakantie!!! Dan is het altijd feest voor mij! Mijn 2 baasjes 14 dagen thuis!!!!!  Niet dat ik tijdens het schooljaar veel alleen ben, hoor: er is een buurvrouw (ze is al 86, maar nog erg kranig en ze mist haar eigen hond die gestorven is heel erg) die ALTIJD bij mij komt 'hondensitten' als mijn baasjes moeten gaan werken.  En die zijn maximum 4 uurtjes na elkaar weg, dus meestal geef ik mij dan over aan mijn allerliefste hobby: ik rust uit van al die lange wandelingen, hondenweienbezoekjes en trainingen in de tuin.  Ik heb, zoals je kan lezen, een heel afmattend leven.  Gelukkig ben ik sterk en gezond!  En mooi ben ik natuurlijk ook!  En slim genoeg om te weten wanneer ik moet doen alsof ik absoluut NIET begrijp wat ze tegen me zeggen (bv: Lissaatje, uit de zetel!  Wablief? (onnozele blik van mij).  Vooruit, Lissaatje, ga er 's uit! (diepe zucht van mij en ik draai me nog 's lekker rond IN de zetel).  En dan komt mijn vrouwtje met haar loze truken BIJ MIJ zitten in een éénspersoonszetel en wringt zich zodanig naast mij dat ik er haast uitval.  En vermits ik niet dol ben op knuffelen of veel fysiek contact, kies ik dan maar eieren voor mijn geld en ga uitgebreid in de driezitszetel liggen)

 

Ik heb - naast al mijn oude hondenvriendjes die jullie al kennen - weer een nieuwe vriend.: MAX.  Hij woont hier in de buurt en komt ook alle dagen naar de hondenwei.  't Is een golden retriever van bijna 1 jaar: hij verjaart volgende week.  Hij is de knapste gast van de wereld met witblond haar en een heel lief karakter (véél liever dan ik, want ik grom soms naar hem en dat vindt hij geeneens erg).  Ik zal 's aan mijn vrouwtje vragen om een foto van ons beiden te maken, want ik ben dol op hem.  Hij is ook héél slim en doet het erg goed in de lessen.  Ze zeggen dat hij de beste hond is die er momenteel in de hondenschool rondloopt.  (Da's omdat IK niet meer naar de les ga, natuurlijk, anders was Max ongetwijfeld nummer 2, hum hum).

 

Zo, dat was weer een beetje nieuws van mij.  Je ziet: alles gaat zijn gewone gangetje en op de foto kan je zien wat een prachtige hond ik geworden ben... In de hondenschool dachten ze dat ik een Karabach was (daar had mijn vrouwtje nog nooit van gehoord), maar we zijn 's op de Karabachsite gaan kijken en ik LIJK er nog niet op!

 

Een stevige poot en een lange grom van jullie altijd even mooie, lieve en slimme

 

LISSA MONCHOU