Nu lees ik op Annemiek haar blog, dat zij samen met Marlies op tassenjacht gaat. Het zal wel om een tas voor Marlies zijn, maar je weet maar nooit waar ze mee thuis komen. En ik durf het haast niet hardop te zeggen, maar niet alleen voor de kleren maar ook voor de tassen hebben we binnenkort een kastentekort. Gelukkig gaat ze nu een aantal schoenen van haar verzameling elders deponeren. Ben benieuwd of ik weer ruimte krijg in mijn kast.
De foto: hier is nog ruimte genoeg.

Vanmorgen, toen ik de krant ging halen – het was toe 07.05 uur, keek ik even op de buitenthermometer, die 8 graden aan wees. Dat is een verschil van 7 graden met gisterochtend. Het beloofd dan ook vandaag best wel een aardige dag te worden voor de maand februari. Misschien niet veel zon, maar ja, dan moeten we zelf maar voor het zoonetje spelen. Een vriendelijk gezicht doet al heel wat. Over zes dagen vieren we al weer onze huwelijksdag, 46 jaar geleden. Wat gaat de tijd toch snel. Twee strandlopertjes of zijn het er vier.

Vannacht zou er weer een maansverduistering zijn; ik zeg het eigenlijk verkeerd: er was namelijk een maansverduistering en dat kan je niet tegenhouden. Maar of je die kon zien was onzeker. Er hing boven Nederland een dik wolkendek met slechts hier en daar wat lichtere bewolking. Ik trof het: om 03.45 uur werd ik wakker en keek naar buiten en ik zag de maan met een flinke hap er uit. De aarde was de maan al aardig aan het opeten. Het bleef lichtbewolkt en om  04.15 uur was de maan door de aarde opgeslokt. Om 05.45 uur ging ik weer kijken, maar geen maan te zien: die had zich verscholen achter een dik wolkendek. Voor het eerst in mijn leven heb ik de volledige maansverduistering kunnen waarnemen. Toch een leuke herinnering.
Deze rodondendron fotografeerde ik op 17 februari 2008. De lente komt eraan, dat weet ik nu zeker.

Er moeten meer baby’s komen. Prinses Margarita geeft het voorbeeld: ‘zij wordt moeder en bruid’ staat er met grote letters op de voorpagina van de Telegraaf vandaag. De Nederlandse minister André Rouvoet vindt dat de Nederlanders weer wat meer baby’s zouden moeten maken. En als je zoiets naar voren brengt, dan maak je wel veel tongen los. Dan wordt er wat afgediscussieerd. Vannacht was er ook zo een discussieprogramma op de radio, totdat iemand er genoeg van kreeg en zei: “mijne heren, niet lullen, maar wiegen vullen”.  In de buurt van het koninklijke paleis liepen al wat ooievaars rond, wachtend op een bestelling.

In Cyprus heerst vreugde bij de bevolking van noord en zuid. Komend weekend wordt de nieuwe president van het Griekse Cyprus gekozen. De keuze gaat tussen Demetris Christofias en Ioannis Kasoulides. Beide kandidaten willen de onderhandelingen voor een nieuw ongedeeld Cyprus nieuw leven inblazen. Een herenigd Cyprus. En in Wallonië wordt in een opvallend manifest van Jules Gheude, Didier Melin, Thierry Ollevier en Claude Thayse nagedacht over het einde van België. Het ene land wil herenigen en het andere wil splitsen. In de krant stond ook nog de tekst: Alle smurfen verzamelen. Waar sloeg die tekst nu weer op.

De traagheid van het seniorennet heeft de laatste tijd nogal wat stof doen opwaaien. Maar sinds vanmorgen weet ik hoe dat gekomen is: in de Telegraaf stond met grote letters ‘Smogalarm”. Vanaf vandaag geldt voor een aantal snelwegen een maximumsnelheid van 90 km. Reden?  Te veel fijn stof in de lucht. Misschien gold dit al eerder voor de snelweg van het internet.
Op deze foto hangt boven zee een wolkenband, waardoor gisteren geen helder zicht was. Misschien ook fijn stof?

Vandaag werd in Scheveningen het 50-jarige jubileum van de Smurfen gevierd. Ook de Zeppelin-smurf  was aanwezig.

Zondagmorgen. Zoals gebruikelijk vroeg uit de veren: 07.00 uur. Even onder de douche, aan een ligbad heb ik een hekel, terwijl ik er wel een heb. Krantje halen, want je wilt toch weten wat er gisteren allemaal is gebeurd. Niets bijzonders dus. Daarna ontbijt. Een banaan, minstens twee stuks fruit oer dag. En daarna drie beschuitjes: een met kaas, een met honing en een met een gepeld ei. Een ei pellen, daar had ik altijd een hekel aan, maar sinds kort heb ik een nieuwe methode uitgevonden. Tik het hard gekookte ei even aan en rol het daarna zacht drukkend even over de tafel; de schil barst aan alle kanten en is nu samen met het vlies gemakkelijk te verwijderen. Prettige zondag, de zon schijn al weer mijn werkkamer binnen. Het is nu 08.09 uur.
We waren gisteren even in de polder tussen Kethel en Delft.

Eerst even wat andere zaken afgehandeld en nu heb ik tijd om van een vrije zaterdag te gaan genieten. De zon schijnt, de thermometer geeft -1,4 aan, maar dat zal met de zon wel snel boven nul komen. Erg warm zal het buiten wel niet worden, maar de zon maakt er wel een zonnige dag van. Gistermorgen zaten er een aantal witte smurfen in de hal van ons complex en gistermiddag kwam ik een aantal witte smurfen tegen op de boulevard. Smurfendag, maar ik weet nog niet waarom. Er is gisteren in het Kurhaus een persconferentie geweest over deze smurfen, maar vanmorgen stond er nog niets van in de ochtendkrant. Ik weet alleen dat de smurfen gisteren hun 50ste verjaardag vierden. We vieren het met een voorjaarsbloemetje.

De naam Norder is al vaken op mijn blog verschenen in verband met de ontwikkeling van Scheveningen. Wethouder Norder wil Scheveningen zo ongeveer op de schop zetten zonder rekening te houden met de wensen van de Scheveningers. Ja, we hebben inspraak, maar die lijkt hij gewoon naast zich neer te leggen: hij weet het toch beter. We moeten ons nu toch hogere machten wenden en daarom bid ik ’s avonds op mijn blote knietjes:

Ach Lieve Heer,

laat de heer

Norder

met de Norderzon

vertrekken.

En dan sluit ik mijn avondgebed met:

Ach Lieve Heer,

Laat de heer Norder

niet worden

de mordernaar

van Scheveningen.

De temperatuur is nu 07.45 uur 3 graden. De mist is sinds gisteravond goeddeels verdwenen. Er hangt een lichte nevel. Vanuit mijn kamer kan ik de skyline van Den Haag nog niet zien. Het is in ieder geval droog en de wind is zwak. Geen zonnige dag voor vandaag. Maar we doen het er mee. Straks komt de onderhoudsmonteur voor de verwarmingsinstallatie. Ten minste dat is de afspraak: tussen 8.00 uur en 13.00 uur. Dat is dus thuisblijven voor Annemiek, want ik heb om 10.00 uur een afspraak in de stad. In de stad ga ik bijna altijd op de fiets: dat is veel makkelijker en sneller dan de auto en nog gezond ook. Ik wens iedereen een fijne Valentijnsdag. Onze Valentijnswensen kruisen elkaar ergens onderweg.

Potdicht mag ik niet zeggen, maar dat er een dichte mist over Scheveningen ligt, dat mag ik niet ontkennen. Ik schat een zicht van ca 200 meter. En de verwachting is, dat die vandaag nog een lange tijd blijft hangen. Een kleine wereld dus, maar we moeten het er mee doen: het weer is een cadeautje, je krijgt het en kan het niet weigeren. Gisteren in de lentezon maakte ik naaststaande foto: krokussen en narcissen broederlijk naast elkaar.

Genieten van het mooie weer: een strakblauwe zee en een stralende hemel. In de Scheveningse vissershaven lag slechts één oud scheepje, de reddingsboot en een hulpvaartuig in het spiegelende water. Meeuwen zaten op de kant en waren te lui om op te vliegen als je naderbij kwam. Gewoon een en al rust.

Waar Mustafa Kemal Atatürk de scheiding invoerde van kerk en staat, daar begint premier Erdogan nu langzamerhand aan te knabbelen. Het verbod van hoofddoekjes in het hoger onderwijs is vanaf vandaag in Turkije opgeheven. De conservatieve premier Recep Tayyit Erdogan bezig het seculiere Turkije te ontmantelen. Verwacht wordt dat binnenkort vrouwen in alle openbare gebouwen hun hoofddoekje mogen dragen. Dit is weer een stap dichterbij naar een islamitische staat Turkije en een stap verderaf van deelneming aan de Europese Unie.

Op de foto: zes Turkse meisjes vieren op de Scheveningse Pier een verjaardagsfeestje, geen van hen draagt een hoofddoekje.

Als het windstil is, de zon nog niet al te hoog aan de hemel staat en de zee spiegelglad lijkt, dan kan het voorkomen dat het lijkt alsof de schepen aan de horizon in de lucht zweven. Dat verschijnsel wordt op Scheveningen door de oudere vissers êl-bêl genoemd. Op bijgaande foto, die ik vanaf mijn woonkamer om 14.10 uur maakte is dat duidelijk te zien.

Het wordt vandaag een drukke dag in Scheveningen. Gisteren stond het verkeer richting strand al vast en nadaag zal het zeker nog veel erger worden. Als de zon schijnt en het weekend is, dan lijkt heel Nederland wel uit te zwermen naar de kust. Het strand is dan bezaaid met wandelaars, die nu nog even kunnen genieten van een strand zonder strandtenten en jengelende kinderen. Slechts het geluid van de vogels en de zee, geen harde muziek.
Ik probeer nog even de ansichtkaart te plaatsen plus vergroting. Twee dagen geleden lukte de vergroting niet.

Zo juist maakte ik deze foto 08.06 uur. Als dat geen stralende dag wordt, dan weet ik het niet meer. De ansichtkaart van gisteren wordt niet vergroot: de reden? Ik weet het niet. In ieder geval kwam hij niet in de databank van Pascal terecht. Misschien lukt het bij deze foto wel.

Het was een drukke en werkzame dag vandaag, maar helaas heb ik niet van het mooie weer kunnen genieten. Morgen komt er weer een dag met mooi weer en overmorgen ook. Vandaag wel even een ansichtkaart in elkaar gezet en die laat is ik bijgaand zien. Voor iedereen een heel fijn weekend en ga genieten van de natuur.

De zon schijnt vrolijk mijn werkkamertje binnen. Ik heb de verwarming nog niet hoger gezet: het zonnetje zal zijn werk wel doen gedurende de hele morgen en als hij dan verdwijnt achter de zuidwestelijke bebouwing hebben we pas wat bijverwarming nodig. Aan alle kanten om ons heen is de hemel ochtendblauw, maar straks als hij wat hoger komt zal het stralend blauw zijn geworden. Jammer genoeg zit ik deze morgen twee uur in een vergadering; we vieren dit jaar het 125-jarige bestaan van onze wijk met de mooie naam “Belgisch Park”. En een aantal feestelijkheden zal dan ook wel een Belgisch kleurtje krijgen. Op 3 april starten we met de officiële opening. Er is nog heel wat werk aan de winkel. Op de foto: het moderne gedeelte van het Belgisch Park, gezien vanuit de duinen, met rechts de Scheveningse Pier.

Van middag zijn we even boodschappen gaan doen en omdat het er buiten zo vriendelijk uitzag hebben we onze camera’s meegenomen. Annemiek zag onderweg wat moois, dat zij wilde fotograferen. Snel haar camera gepakt en toen…mijn camera doet het niet. En ja hoor, zij is weer eens vergeten de batterij op te laden. En dat overkomt haar bijna altijd als we een eindje gaan rijden. Gelukkig voor haar was de batterij van mijn camera wel op geladen, zodat de foto toch gemaakt kon worden. In de weilanden waren nog geen lammeren; het is ook nog een beetje te vroeg in het jaar. Vlak bij het paleis van onze koningin zagen we in een weiland ongeveer 15 ooievaars lopen. Ik heb daarvan een aantal foto’s gemaakt, waarvan hierbij één.