Het is oppassen geblazen op de boulevard. Niet alleen voor zakkenrollers, maar ook van de mee-eters: de meeuwen bedoel ik. Heb je een patatje, een ijsco, een Hollandse nieuwe of een lekkerbekkie in je hand, dan zijn ze er als de kippen bij om hem u afhandig te maken. Ze zijn snel met hun scherpe snavels en hun roodgekleurde of blauwe poten. Ze zijn met velen. Maar in hun vlucht zijn ze een lust voor het oog. Geniet van ze, maar pas op.
Ik wens u een heel fijne en zonnige dag.

begint weer een beetje zijn gewone gang te krijgen. Annemiek ziet er weer wat beter uit: hier op de foto straalt ze weer temidden van de bloemen, die zij op haar 80ste verjaardag op acht augustus mocht ontvangen. Zij is iedereen dankbaar voor de lieve wensen bij haar verjaardag en tijdens de dagen in het ziekehuis/revalidatiecentrum van u  mocht ontvangen. Die waren voor haar een grote steun.

Maar eindelijk is het dan zo ver. Annemiek is thuis. Het oude leventje geraakt langzamerhand weer op het goede spoor. Toch is het na ruim een maand wel weer iets anders dan vroeger. Het is weer wennen. Niet meer naar het ziekenhuis of het revalidatiecentrum, maar fijn thuis zitten met zijn tweetjes en een bakkie doen op het balkon.
Maar niet dat alleen: ook weer op het web, maar nu met wat nieuwe hindernissen: Windows 10. Dat is wel even wennen en zoeken. Het lijkt weer wat anders en dat betekent weer op ontdekkingsreis: zoeken hoe alles nu weer in elkaar steekt.
Daar komen we wel weer uit; maar het belangrijkste is dat Annemiek weer thuis is. Zij en natuurlijk ook ik bedanken iedereen voor de vele lieve woorden en steunknuffels, die wij van onze blogvrienden mochten ontvangen. Heel heel veel dank.
Ik moet nog even ontdekken hoe het met de foto's zit. Maar dat heeft niet de eerste priorieteit.

na vier lange weken weer licht aan de horizon: Annemiek mag woensdag, 29 juli, naar huis. Ze is genezen van een zware dubbele longontsteking. 18 juli werd ze van het ziekenhuis overgebracht naar een revalidatiehuis op Scheveningen. In huis heb ik het een en ander aangepast om het voor haar wat gemakkelijker te maken. Ze verlangt naar huis; het liefst vandaag nog. Ze wil de zeelucht weer opsnuiven en zitten op haar bloemetjesbalkon. Lekker een bakkie doen in het zonnetje. Nog een paar dagen geduld, dan is het eindelijk zo ver.
Na de zware storm van gisteren ziet het weer er voor vandaag heel wat beter uit.Zij en ik, wij danken u voor alle goede wensen en wensen u een heel fijne dag.

Eindelijk; na een paar sombere dagen is hij er dan toch: de zon. Geen mist meer en geen regen. Een blauwe hemel met hier en daar een luchtig wolkje.
Vandaag komt er een monteur om de scootmobiel van Annemiek in orde te maken. Daarna rij ik dat ding naar de revalidatie en kan Annemiek onder begeleiding gaan oefenen: ergotherapie. Nu volgt ze fysiotherapie en ook psychotherapie. Na zo'n zware ziekte moet er heel wat recht gezet worden. Maar ze doet haar best en de therapeuten zijn tevreden over de voortgang. Het zal nog ongeveer drie weken duren voor Annemiek weer naar huis mag komen.
Zij bedankt iedereen voor de lieve wensen en de steunknuffels.

De dag is nog grijs. Vandaag begint het revalidatieprojekt voor Annemiek ( en een beetje voor mij ook). De eerste besprekingen en oefeningen met de diverse specialisten. Ze ziet er wel tegen op, maar ze zal zich wel inzetten, om zo spoedig mogelijk weer naar huis te mogen. Het is nog niet te voorzien, hoe lang het genezingsproces zal duren. Haastige spoed is zelden goed. We hebben goed hoop dat alles weer op zijn pootjes terecht komt.
Wij danken iedereen voor de steunknuffels en lieve wensen.
Foto: Annemiek met dochter Marlies in de tuin van het revalidatiecentrum.

De dagen gaan snel. De zon gaat al weer eerder onder en komt weer later op. Vandaag begint het met grijs, maar dat deert mij niet. Ik ben blij, dat het goed gaat met Annemiek. Gisteren is zij overgebracht naar een speciaal ziekenhuis dat extra nazorg geeft. Voor hoelang? daar is nog geen antwoord op te geven. Het kan één, twee of misschien wel drie weken duren. Maar dan komt ze ook weer naar huis. Ik kijk er al verlangend naar uit. Maar haar gezondheid komt op de eerste plaats. Annemiek en ik, wij bedanken iedereen voor de lieve wensen van de afgelopen twee weken en al vooraf voor alle lieve wensen die zullen volgen. Ik heb de laatste twee weken niet veel gefotografeerd: ik herhaal dan ook het bloemetje van de laaste keer.

Annemiek wordt vandaag overgeplaatst naar een revalidatiehuis. Daar moet ze weer op krachten komen. We zien de toekomst weer wat rooskleuriger in. Hopelijk komt ze weer spoedig thuis. Zij bedankt iedereen voor de vele goede wensen en wenst iedereen een heel fijn weekend.

wat beter met Annemiek. Zij bedankt iedereen voor de vele lieve wensen en verlangt er naar weer spoedig naar huis te mogen. Maar eerst volgt er nog  een periode in een hersteloord, zodat ze het thuis weer helemaal naar de zin zal hebben. Als het weer vandaag wat beter wordt mag ze in de loop van de dag of anders morgen  weer even naar buiten om van de natuur en de frisse lucht te kunnen genieten.

Annemiek is met een dubbele longonsteking opgenomen in het ziekenhuis. Haar toestand is nog steeds zorgelijk. Ik verblijf dan ook meer in het ziekenhuis dan in mijn appartement.
Met vriendelijk groet.

schiet er niet veel tijd over voor andere zaken. De zieke gaat voor alles; de andere dingen moeten maar even wachten. Toch is er soms even tijd voor het blog en daar maak ik nu gebruik van. Dadelijk komt de dokter en de zorgdienst  voor Annemiek. Buiten schijnt de zon en lijkt het al behoorlijk zomer. Morgen wordt het een zware dag met de voorspelde hitte. Toch hopen wij hier aan de kust toch op wat verkoeling van de zee.
Ik wens iedereen ook namens Annemiek een heel fijne dag.

Annemiek is ziek en die heeft wat extra aandacht nodig. En ik... ik was over mijn toeren van de spanningen van de afgelopen tijd. Vanmorgen kwam die spanning er even uit, maar nu ben ik weer rustig, maar moet mezelf wel ontzien. Als tachtigjarige mantelzorger is het niet altijd even makkelijk, maar ik doe het met liefde. Vandaag zijn er hulpdiensten gekomen. Dat was echt wel even nodig. Voor Annemiek, maar ook voor mij.
De zon is verdwenen, regen wordt verwacht. Maar zie hoe de dag verder verloopt.
Ik wens iedereen toch nog een prettig verloop van de zondag.

Gisteren ben ik er niet aan toegekomen, maar vandaag wil ik er weer vroeg bij zijn. zodat ik ook nog even van de zondag kan genieten.
Ze stonden ergens onderweg in de polder naar mij te staren, toen ik er met de auto langs reed. Vaak ga je er achteloos aan voorbij, maar gisteren stopte ik toch even om ze op de foto te zetten. Ze spraken niet tegen, maar bleven rustig staan en lieten zich strelen. Het was warm in de auto, te warm voor Annemiek en we besloten dan ook maar om weer spoedig naar huis te gaan. Er moest nog wat huishoudelijk werk worden gedaan en dat heb ik toen maar voor mijn rekening genomen. Annemiek was duf van de warmte.
Ik wens iedereen een mooie en gezellige zondag en hoop dat ook in de rest van de week de zon zich vaak mag laten zien.

Een blauwe hemel met witte wolken. Nog een beetje fris, maar daar zal de zon wel spoedig verbetering in brengen. En nu maar hopen, dat de zomer echt gaat doorzetten. Het is donderdag: marktdag. Maar ook de dag van de gezellige gemeenschappelijke maaltijd in onze wijkwinkel. Vooral voor Annemiek: daar ontmoet ze veel oude bekenden van vroeger. Annemiek is één van de eerste bewoners van deze wijk van na de oorlog. Haar vader werd kort na de oorlog overgeplaatst naar Scheveningen: dat was op 8 mei 1945. Zij kwamen terecht in een straat, waar bij de meeste huizen nog geen glas in de sponningen zat. Sinds die tijd is er hier in de buurt wel heel veel veranderd.
De opening van de vernieuwde Pier komt nu snel dichterbij. Een gedeelte wordt binnenkort toegankelijk voor het publiek.
Nog even wachten en we kunnen weer pierewaaien en bootjes kijken.Ik wens iedereen een heel fijne nieuwe dag.

Vandaag is de dag weer met de zon begonnen. De temperatuur wordt weer wat aangenamer. Straks kunnen we weer op het balkon ons bakje koffie drinken. Gisteravond was het wel een lange zit: vergaderen over de vernieuwing van Scheveningen Bad. Dat is een projekt waar de gemeente zich voor inzet en gedurende een periode van tenminste tien jaar de volle aandacht krijgt. Scheveningen krijgt jaarlijks miljoenen bezoekers en wil je dat zo houden dan moet je er ook wat aan doen, om het voor de bezoekers en bewoners zo aangenaam mogelijk te maken. Er is dan ook veel werk aan de winkel. Speerpunt op het ogenblik is het Palaceplein: dat is het plein aan de voet van ons appartementencomplex. We gaan er voor en hopelijk met alle neuzen dezelfde kant op.
De zon schijnt en we gaan er weer een mooie dag van maken.

Lekker onderuit gezakt in een luie stoel - was ik nu lui of de stoel - zag ik dit bijzondere schouwspel. Door een speling van de natuur leek de zee uit drie lagen te bestaan met daar bovenop twee schepen op de rede. Dit moest ik wel vastleggen en misschien wordt dit wel weer een foto van de tentoonstelling, die ik aan het voorbereiden ben. Deze foto maakte ik op 22.06.2015 om tien uur in de ochtend, gisteren dus.
Vandaag hangt er weer een fantastisch wolkenspel boven de horizon. Aan landzijde en aan zeezijde. Fantastisch om te zie. Maar er zit nu ook veel blauw in de lucht en tussen de wolken door de zon. Hollands weertje. Daar hou ik wel van.
Ik wens iedereen een mooie dag met fraaie Hollandse luchten.

De zomer schijnt te zijn begonnen, maar tot nu toe is het "schijn bedriegt".maar wat niet is dat kan nog altijd komen. Vandaag moet mijn auto naar de garage. Jaarlijks onderhoud. Dat kost me weer een lieve cent. Maar ja: voor veiligheid moet je wel wat over hebben. Hij moet er om acht uur zijn. Gelukkig staat er een vervoermiddel voor me klaar om me weer naar huis te spoeden. Ja... spoed: de regen dreigt. Vanmorgen vroeg leek het er even op dat de zon op bezoek zou komen, maar ik denk dat we vandaag Fluvius op bezoek zullen krijgen. Afwachten maar. We zien wel wat het wordt.  Ik wens u in ieder geval een fijne dag. 

Grijs aan de landkant, grijs aan de zeekant en grijs is de hemel. Maar de straten zijn droog. Het is vandaag vaderdag in Nederland. Vandaag worden de vaders in het zonnetje gezet. Misschien komt straks toch nog het zonnetje om de hoek kijken. Vandaag is het ook de eerste dag van de zomer. En ook de langste dag van het jaar. Het is buiten nog stil. De tram rijdt geruisloos onder ons woning langs. Die heeft nog geen haast. Misschien, als straks het zonnetje komt, wordt het wat drukker buiten.
Voor vandaag breng ik weer een bloemetje. Recht vanuit de duinen, die snakken naar water.
Ik wens iedereen een heel fijne en gezellige dag.

Vanmorgen is het een beetje laat geworden. Nee... we hebben ons niet verslapen. Maar soms is wat langer praten ook belangrijk. Even een plannetje trekken voor de nieuwe dag. Al vroeg gaan we boodschappen doen. Hoe het weer wordt vandaag... weet ik niet. Ik zie wel prachtige wolken boven de stad. Niet direct regenwolken, maar van die echte Hollandse luchten, hier en daar een beetje bijgelicht door vaag zonlicht. Boven land heel anders dan boven zee. Wij hebben het geluk dat wij kunnen genieten van boven land en boven zee. Het zijn een paar stappen. In mijn werkkamertje hoef ik slechts mij hoofd te wenden: land links, zee rechts.
Ik wens u een heel fijne dag. Geniet daar van: morgen kan het weer heel anders zijn, maar dan heeft u in ieder geval een fijne herinnering aan de dag van gisteren.

De zomer wil nog niet lukken. Misschien moeten we ons toch maar houden aan de astronomische zomer: die begint dit jaar op zondag 21 juni. Gisteravond en vannacht heeft het weer wat geregend. Dat is alleen nog maar te zien aan de natte daken. De straten zijn droog en de bloemen en planten vragen om water. Veel water graag. Ik gun het ze, maar dan het liefst in de late avond en in de nacht. Dan hebben we er allemaal plezier van: nat in de nacht en zon overdag. De schepen van de Volvo Ocean Race liggen in de haven. De eerste schepen kwamen pas na twaalf uur gisteravond aan. Ze vertrekken weer op zaterdag. Hopelijk wordt het weer wat aangenamer. zodat we nog even kunnen genieten van deze fraaie grote zeilschepen.

Ik wens ieder een heel fijne dag en dat het zonnetje maar schijnen mag.