Ik ben Loek en woon in Scheveningen. Ik ben geboren op 24/11/1934
golvende eindeloosheid ruimte en licht weerkaatst in de eeuwigheid
Gisteren is geschiedenis morgen is toekomst vandaag leven we maak er iets moois van
water, mist, regen, samengevloeid in één beeld tot verwondering
hoog in de lucht door vleugels gedragen ongekende verten
ik wil als mijn tijd gekomen is stil wegglijden in de eeuwigheid waar geen licht is en geen duisternis waar geen dag is en geen nacht is maar alleen de stilte van het tijdloos samen zijn
Alle korreltjes samen maken het strand
De nieuwe dag: je krijgt hem cadeau, maar je moet er zelf iets van maken.
ZEE EN WIND EN WOLKEN: SCHEVENINGEN, WAAR IEDEREEN WELKOM IS.
foto's en tekst: Loek de Koning. Als het werk gedaan is
Als het werk gedaan is
de zon achter de kim verdwenen is
de wereld verdwijnt in duisternis
de wijn in het glas geschonken is
er alleen de stilte van de avond is
dan hef ik het glas
op wat mij vandaag overkomen is.
02-08-2008
Scollenpop en Montmartre
De krant al weer gelezen. Weinig nieuws. Echt komkommertijd, zoals we dat in Nederland zeggen. De zon schijnt en het zal best wel weer een aangename dag worden. Niet te heet. Aangenaam. Gisteren een onverwachte windhoos in het havengebied, waardoor het programma van het Schollenpopfestival, dat vandaag in Scheveningen begint, gedeeltelijk moet worden afgeblazen. Jammer. Op het Gevers Deynootplein is een stukje Parijs terug te vinden in “Montmartre op het plein”. Kunstschilders en chansonniers schilderen of treden op. In Scheveningen is er altijd wel wat te doen. De Pier van Scheveningen, maar nu eens vanuit een ander standpunt.
Vanmorgen ben ik er weer vroeg bij; nou ja, vroeg. Het is inmiddels 08.00 uur. Ik heb me gedoucht, gegeten en mijn krant gelezen. Mijn sites zijn geüpdatet en nu zit ik bij het open raam even na te genieten. De lucht is bewolkt en gelukkig is het wat minder warm dan gisteren. Vannacht heeft het wat gerommeld in de verte en heeft een licht regende de straten nog niet eens nat kunnen maken. Vanavond is er weer het eerste vuurwerk in Scheveningen en dat zal in deze nieuwe maand, als het weer niet tegenwerkt nog een twaalf keer vaker gebeuren. Bij mooi weer is het dan ontzettend druk. De toegangswegen staan dan vol. Maar wij kunnen vanuit onze serre van het hoge vuurwerk genieten of na een kleine wandeling ook het lage. Foto: als de meeste mensen al zijn verdwenen.
Met dit mooie warme weer krijgen we wel eens bijzondere gasten. Zo kwam er deze middag een libel bij ons op visite, Hij of zij zette zich rustig tegen het plafond van de huiskamer en zat er welwillend te poseren voor een foto.
Hoe warm het was en hoe ver. Toch hebben Annemiek en ik gisteren een tocht door de polder gemaakt: Haastrecht, Oudewater en omgeving. Bij ieder plaatsje gingen we er even uit voor een korte rondwandeling. In die omgeving net achter Gouda is het goed recreëren. Weinig verkeer en veel te zien, smalle wegen boven op de dijken, waar je echt moet uitwijken om een ander te laten passeren. Gelukkig zijn er veel uitwijkhavens aangelegd, zodat er niet snel ergernis op zal treden. In de omgeving van Haastrecht zijn ze wel erg bezig met de vernieuwing van de straten. Het lijkt daar wel een opgravinggebied. Foto: deze ansichtkaart kreeg ik ter beschikking gesteld voor mijn nieuwe website www.schoenendoos.eu. Op die website staan inmiddels al 330 afbeeldingen.
Een half uur geleden vlogen twee helikopters aan ons appartement voorbij. Ik zei direct tegen Annemiek: snel de TV aanzetten, want daar komt waarschijnlijk een reportage over de aankomst van Karadzic. En inderdaad bleek Karadzic aangekomen te zijn in de gevangenis van Scheveningen. En bijna zeker zat hij in één van de twee helikopters die bij ons langs vlogen. De vele journalisten, die al sinds 18 juli zich voor de gevangenis geposteerd hadden, waren voor niets gekomen. Eigenlijk lag dat wel in de verwachting, maar ja, zekerheid heb je nooit. Bijgevoegd een foto van de journalisten vóór de gevangenis op 23 juli.
Vroeger had iedere dag van de week een vast patroon: maandag – wasdag, dinsdag - strijkdag, maar donderdag was de schoonste aller dagen: ’s morgens nog een halve week en ’s avonds nog twee dagen. Dat patroon had te maken met de zesdaagse werkweek en dat is al lang achterhaald. Maar voor mij mag het iedere dag “zon”dag. Ik wens u een prettige “zon”dag vandaag. Foto: het zonovergoten strand op 27 juli 2008.
Maandag wasdag. Dat was het vroeger bij ons thuis. Maar vandaag heeft de natuur zich daar ook aan gehouden: in ieder geval in Scheveningen. Een regenbui met af en toe een beetje gedonder ( ik heb zelfs een bliksemflits gezien) heeft de straten schoon geveegd en de bomen en planten van water voorzien. Zo rond 10.00 uur verwacht ik de zon te zien en gaan we weer van een mooie dag genieten. Foto: op het Piereiland was het gisteren best uit te houden. De zee bracht daar enige verkoeling.
Zondagmorgen. Het is nu bijna 07.00 uur. De buitenthermometer wijst 20,5 graden aan. En als ik naar buiten kijk, dan belooft het vandaag weer een mooie dag te worden. De buienradar laat zien, dat een grote onweerswolk over het noordoosten van Nederland is getrokken. Wij hier in Scheveningen hebben daar niets van gemerkt. Soms benijd ik die mensen wel eens, die mogen genieten van het onweer: ik vind onweer mooi, maar hier in Scheveningen hebben we zo vlak aan zee maar zelden een onweersbui. Het ziet er naar uit, dat wij net als gisteren de paraplu thuis kunnen laten. Voor de toeristen, die vandaag Scheveningen komen bezoeken belooft het prachtig strandweer te worden. En als het weer bij u mocht tegenvallen… pech hebben. Foto: Mexico is het thema van de evenementen dit weekend in Scheveningen: muziek en streetdances.
Zaterdag. Lekker uitrusten. Vergeet het maar. Eerst mijn bestanden bijgewerkt. Daarna naar mijn dochter: daar liep het water niet weg uit de wastafel. Eerst maar de ontstopper geprobeerd, maar geen resultaat. Daarna de boel maar ontkoppeld en wat kwam er te voor schijn een bijna 30 centimeter lange zwarte prop: vuil opgehoopt in de loop der jaren. En dan, na een verkwikkend bakje koffie, tijd voor de blogvrienden. Het is hier warm: we hebben geen paraplu maar eerder een parasol nodig. We hebben voorlopig geluk: te noorden en ten zuiden van onze streek is het weer onbestendig. Wij zitten dit keer goed. Foto: Scheveningen op een zonnige dag: foto gisteren gemaakt, maar vandaag zal het wel net zo worden.
Nu ben ik dan eindelijk er aan toe om een stukje op het blog te zetten.Gisteren mocht ik bij iemand komen, die veel oude foto’s van Scheveningen heeft. Na ruim twee heel gezellige uurtjes, pratend over Scheveningen, ging ik naar huis met een ansichtkaartenalbum waarin 200 oude foto’s, die ik mocht gebruiken om op mijn nieuwe website www.schoenendoos.eu te plaatsen. Alles bij elkaar heb ik nu al ongeveer 6oo oude foto’s tot mijn beschikking. Het vraagt natuurlijk veel tijd om alles goed en verantwoord te verwerken, maar ik streef er naar iedere dag tien nieuwe kaarten/foto’s op de site er bij te plaatsen. Foto: één van de kaarten, die ik gisteren kreeg.
Gisteren was hij er al, uitbundig en warm, en voor de komende tien dagen, zal hij, behoudens een paar onweersbuien, veelvuldig aanwezig zijn: de ZON. Eindelijk begint de zomer. Lang gewacht en stil gezwegen eindelijk dan toch gekregen. Dat zal vandaag en de komende dagen wel drukte op Scheveningen geven. En kunnen we dan nu met een lekker glaasje wijn genieten van een mooie zomeravond op ons balkon? Laat de zon maar komen: we zijn er op voorbereid. Ik wens iedereen een fantastische dag. Bij de foto: nu Karadzic opgepakt is schijnt de zon voor veel mensen nog veel zonniger.
Nu Radovan Karadzic eindelijk is opgepakt is ook Scheveningen in rep en roer. Het verkeer wordt omgeleid, omdat de mogelijkheid bestaat dat Radovan een deze dagen wordt overgebracht naar de Scheveningse gevangenis ( officieel: de Penitentiaire Inrichting Haaglanden); de kans is wel erg klein; de overbrenging zal misschien in het weekend plaatsvinden, maar het kan ook maandag worden. En wie weet misschien niet per auto, maar met een helikopter. Maar de persmuskieten willen hun plaatje schieten en de verslaggevers hun praatje doen. Bijgevoegd een foto van de pers op de Van Alkemadelaan te Scheveningen vlak voor de P.I.H. Links van het midden van de foto de ingang van de gevangenis.
De zon is een langslaper: hij moest vanmorgen 0m 5.49 uur opstaan. Ik denk dat hij nog even onder de dekens is gekropen. Inmiddels heeft hij de deken van zich afgeschud en kijkt nu vanonder zijn laken of hij de dag wel wil beginnen. Het is aarzelend, maar toch: hij komt. En als hij zich maar niet bedenkt dan kunnen we vandaag van een zomerdag genieten. Foto: zo zag de hemel er uit op zondagavond.
Eerst maar het gastenboek geleegd: dat houdt het blog ten minste een beetje snel. Want die blogs met zoveel tierelantijntjes zijn vaak ontzettend traag. Vandaag is de dag met een weifelend zonnetje begonnen. De zon voelt zich nog een beetje onwennig na al die dagen in een donkere wolkenkamer te hebben gezeten. Kom op zon, laat je zien, zodat we allemaal van je kunnen genieten, behalve Karadzic dan, want die hebben ze eindelijk te pakken: die mag nu in de Scheveningse gevangenis zijn slechte daden gaan overwegen en die gevangenis is echt niet gezellig. Foto: die liggen al lekker te luieren.
Wij waren niet ziek. Maar het modem voor mijn internet en telefoon had een griepje onder de leden en daar werkt een paracetamolletje niet tegen. Daarvoor moest de KPN-arts komen. Maar die komt niet altijd direct. En wat blijkt achteraf: deze arts woont vrijwel bij mij om de hoek. Hij had in ieder geval het herstelprogramma bij de hand en na een kwartiertje waren we weer in de lucht. Annemiek helemaal blij, want ook zij was uit de lucht. Daar ik toch geen gebruik kon maken van mijn computer ben ik zondag maar de duinen in gegaan ,met mijn fotocamera: die had niet te lijden van een griepvirus. Onderweg fotografeerde ik weer een ree (ik zag er die ochtend vijf).
Dit is het gedicht, dat ik twee dagen geleden bedoelde.
De tegel was moeilijker dan ik gedacht had. Misschien komt dat door het feit dat ik dit gedicht al heel lang kende. Zestig jaar geleden leerde ik het uit mijn hoofd. Nu heb ik een steuntje nodig.
PARADISE REGAINED
De zon en de zee springen bliksemend open: Waaiers van vuur en zij; langs blauwe bergen van de morgen scheert de wind als een antilope voorbij.
Zwervende tussen fonteinen van licht en langs de stralende pleinen van ‘t water, voer ik een blonde vrouw aan mijn zij, die zorgeloos zingt langs het eeuwige water
een held’re verruk’lijk-meeslepende wijs:
‘het schip van de wind ligt gereed voor de reis, de zon en de maan zijn sneeuwwitte rozen, de morgen en nacht twee blauwe matrozen - wij gaan terug naar ‘t Paradijs.’
Er hangt zwaar weer boven België nu Leterme bij de koning op bezoek geweest is om zijn ontslag aan te bieden. De bokspartij tussen Walen en Vlamingen heeft zijn laatste ronde nog niet bereikt en een onbeslist zit er niet in. Het vreemde in deze partij is, dat er eigenlijk drie boksers in de ring staan: de Walen, de Vlamingen en een Franssprekende burger, die niet precies weet tot welke groep hij hoort. De Walen spreken Waals en de Vlamingen spreken Vlaams. Tot dat er een overheid kwam, die bepaalde dat het Frans als moedertaal in Wallonië moest worden ingevoerd. Al 178 jaar zelfstandig en nog geen eenheid. De Scheveningse wapenspreuk luidt: “concordia constans”. Je zou dit kunnen vertalen met: “alle neuzen dezelfde kant uit”. Misschien iets voor België. Foto: ze kijken allemaal dezelfde kant uit.
De tegel, die hiernaast staat afgebeeld, ligt voor een winkel in Lisse, bij een boekhandel en direct naast die boekhandel is een reisbureau gevestigd. De tekst op deze tegel is het begin van de laatste strofe van een bekend Nederlands gedicht. Het zal niet moeilijk zijn deze zin terug te brengen in zijn oorspronkelijke context. Ik geef het u te doen. En mocht u dit gedicht niet terug kunnen vinden, dan zal ik u dat over twee dagen bekend maken.
Het bleef gisteren natuurlijk niet bij de wolkenloze hemel: Holland staat bekend om zijn mooie luchten en die bleven dan ook niet uit. Fraaie wolkenluchten, die af en toe zon even temperden, maar verder een verrukkelijk zonnige dag. Van mij mogen er zo nog heel wat volgen. In de ochtend heb ik gisteren een heerlijke duinwandeling gemaakt; veel konijnen en twee reeën gezien. Daarna langs de zee weer terug naar de koffie, die thuis op mij wachtte. Het was werkelijk een stralende ochtend en vóór ik thuis was, had ik mijn wandeling vastgelegd in 75 foto’s. Jammer dat ik mijn telelens niet bij me had, maar als u goed kijkt, kunt u op de foto’s twee reeën zien.