Cupido werd de lieveling van de kleinkinderen .
Bij hem was het geen probleem om zijn halsterke aan te doen.
Er werd met hem van alle dingen uitgeprobeerd .
Voetje nemen , dekentje opleggen , kortom van alles .
Hij liet het allemaal toe , daarom niet direct ,
maar al wat je probeert , moet je volhouden !
Ondertussen zorgden we ervoor dat Magicienne weer drachtig werd.
We kozen terug voor "Sir Lui" , omdat we Cupido zo mooi vonden .
Natuurlijk moet je steeds afwachten bij het fokken .
Ondertussen hadden we toch al het twee veulens van onze merrie.
Het waren allebei mooie veulens , dan doe je toch voort !

Sir Lui werd als volgende hengst uitgekozen.
We deden Magicienne weg naar Vets om te laten dekken .
Nu maar afwachten ,welk geslacht ,
 welke kleur het nieuwe veulen zou hebben.
Cupido van de Schriekkouter werd op 01/06/2002 geboren .
Een hengstje ,bruin van vacht net als zijn moeder .
Vlug naar de aftekeningen van de benen gekeken .
Prachtig : twee kleine witte sokjes ,
allebei de benen achteraan ,en een klein sterretje op het hoofd .
Ideaal voor een dressuurpaard !
 We konden de geboorte meemaken .
Magicienne beviel tegen de middag .
De kleinkinderen werden erbij gehaald ,
om het veulentje te bewonderen !
Hij won direct de sympathie van iedereen .
Nu nog een naam vinden
die de kinderen ook gemakkelijk konden uitspreken .
Een naam die een beetje internationaal klonk ook .
Het werd " CUPIDO" , mooi hé!

Fokken is gokken , zegt men altijd .
Toch kan je soms met heel wat rekening houden ,
bij het zoeken naar een geschikte hengst.
Magicienne is bruin met zwarte benen,zwarte manen en staart .
We kozen voor ons 2de veulen , een gitzwarte vader ,
in de hoop ook een zwart veulen te hebben .
Dat was " Sir Lui" van de stal van Rene Vets .
Sir Lui werd vooral in dressuur ingezet ,
maar leverde ook nakomelingen ,
die spring capaciteiten in zich hebben .


Afwachten maar welke kleur haarvacht het veulen zal hebben .

Toen Windekind drie jaar oud was ,
werd het tijd om haar zadelmak te maken .
Windekind ging in pension bij de Stal de Biebosschen .
Na wat longeerwerk,
werd het tijd om Windekind zadelmak te maken .
Met de hulp van Els Cooremans
heeft ons Els Windekind zelf zadelmak gemaakt .
Eerst in kleine rondjes aan de lange teugel.
Daarna in grote cirkels en zo naar de hoefslag .
Windekind liet zich vlug goed berijden .
Maar als de zon door de vensters scheen ,
moest je opletten , dat ze er niet van schrikte .
Eén keer gebeurde het toch .
Windekind ging opeens een andere weg dan deze die Els vroeg,
en ploef , daar lag Els .
Dat was de eerste en tot hiertoe
 de laatste keer dat Windekind dit deed .
Natuurlijk , bleef ook Windekind ,
onbereden tijdens de studies van Els.
Voor het ogenblik staat Windekind , samen met
Magicienne en Vicky , de drie merries dus ,
op de weide hier een beetje vandaan ,
en komt het er niet van haar te rijden .Te nat !!
Ze ,(Windekind) ,beschikt over drie mooie gangen ,
zowel stap , draf als galop zijn mooi !

Wat onwennig , niet weten wat te doen .
Dat was het werkelijk na de geboorte van Windekind.
We wisten dat je zo vlug mogelijk
 een halsterke aan het veulentje moest doen .
Maar wat doe je als de "moeder" het niet zo goed toelaat .
Altijd blijven proberen , maar het lukte niet alleen .
We riepen er iemand bij die dat al een paar jaar gewend was .
Zij fokte onze Rembrandt van de Biebosschen .
Els Cooremans had er ook wel even moeite mee .
Windekind stribbelde tegen ,
maar moest zich uiteindelijk gewonnen geven .
Ondertussen was de stal te klein geworden .
Er waren maar 3 plaatsen en er waren 4 paarden ,
veulen bijgerekend .
Dus moesten we uitbreiden en deden dat natuurlijk ook .
Toch wachten we nog 2 jaar eer we terug gingen fokken .
We lieten Windekind bij de moeder op het weiland ,
tot ze de winter in de stallen gingen doorbrengen .
Ze wou natuurlijk weer met haar de stal in ,
maar ze moest onverbiddelijk een andere stal in !!
Els en Windekind werden beste maatjes .


Els en Windekind