Gisteravond is Fons hier geweest; hij had wel 10 lekkere eieren bij zich MAAAAR z'n 'radicaal' uitgesproken uitnodiging om met een héél grote bende (waarvan 'k bijna NIEMAND ken ! ) zijn pensioen te vieren op 28 april/06 in Het Zilverstrand te Mol staat me totaal NIET aan !!! Hoe 'k hem dat op een fatsoenlijke manier uit z'n hoofd kan praten weet ik nog niet MAAAAR ik ga in elk geval NIET !!!
Heb er TOTAAL GEEN ZIN IN om gewoon de 'troep' te versterken. Fons gaat op pensioen, a la bonheur, maar dat ie dat maar doet met zijn uitgebreide lijst genodigden die mekaar wél (goed) kennen...
Vandaag, 15/01/06, wéér m'n zondagmoederbezoek !!! Hoe ga 'k in 's hemelsnaam al die lange, lange uren doorspartelen ? ( van +/- 14 tot +/- 18 uur !). Het is én blijft ALTIJD een ZWARE opgave !!! ALS ZE WEER MAAR NIET BEGINT OVER GELD !!! ZAL HAAR DAN EENS GOED DE MOND SNOEREN !!!
Het énige waar het de laatste 20 jaar bij haar om draait is GELD, ETEN, SNOEPEN, UITSTAPPEN DOEN, VEEL KLEDING KOPEN ( die ze absoluut NIET nodig heeft ), REIZEN a volonté, MOPPEREN EN JAMMEREN ... alhoewel ze nu op haar bijna 88-ste nog zéér gezond is 'van lijf en leden'...
't Is én blijft een hopeloos geval, kan nooit meer veranderen...
Na lange tijd met véél besognes nog eens op m'n blog én dat doet deugd ! Heb de voorbije Kerst- en Nieuwjaarsdagen helemaal alleen én als een echte kluizenaar doorgebracht... Dat lag volledig aan mezelf; op Kerstavond uitgenodigd door ons Agnes én ons Lief om samen met hun familie deze avond te vieren, maar... had daar écht geen fut en zin in; bovendien waren er op de BBC mooie programma's. Dus met de TV, een glaasje goede wijn én heeeeeeel veel kaarsen alleen en gezellig (?) gevierd.
Op Kerstdag niet naar ons mema plus de hele bende geweest; dat was er écht teveel aan !!! Mijn liefste zoon Lieven was in de namiddag voor Kerstavond wél bij me geweest en hij had een prachtig geschenk bij (hij had 't samen met Karen en Wout gekocht); daar heb 'k al héél veel plezier aan gehad !!!
Van Oud naar Nieuw ook alleen gevierd; zelfde scenario als met Kerstmis; gelukkig enkele mooie TV-momenten (vooral het spetterende vuurwerk én de Big Ben in London; zo heb 'k tweemaal de overgang naar 2006 meegemaakt, om 0.00 uur én 1.00 uur in dear old Britain... ).
Hoop nu alleen dat 2006 me wat meer geluk brengt én vooral dat 'k gespaard blijf van tegenslag en ZIEKTE (wat me vorig jaar +/- 7maanden heeft gekost).
Onze Lieven ging het nieuwe jaar in met enkele vrienden in Berlijn (een meevaller) en Karen, Wout en m'n vier HUPPELDEPUPS verbleven twee weken op vakantie (in volle sneeuw) in Tsjechië. Daar vierden ze ook de verjaardag van Karen (34j op 24/12/05) en ons prinsesje Hannah (6j op 29/12/05). Lieven stuurde wél een SMS-je en Karen belde op Kerstavond. NATUURLIJK, zoals elk jaar, 2006 INGEZET MET HET PRACHTIGE NIEUWJAARSCONCERT IN VIENNA !!!
EN NU OP NAAR 2006 EN HOPEN OP ...
Vandaag op bezoek geweest bij ons mema, op haar vraag plus drie (!) telefoontjes... Was haar 'bezoekzondag' en ze kan absoluut niet alleen blijven. Maar ik wou graag naar de New York-marathon kijken op Ned. 2. Niks aan te doen... ons Agnes kreeg zelf bezoek, ons Lief zou 's avonds komen, Alex heeft het te druk met revue etc. en ons Martine is nog ziek (en gaat trouwens nooit). Dus wég gezellige zondagmiddag met marathon. Als 'k ongeveer 2,5 uur bij haar ben komt (gelukkig !) ook ons Lief. Ze nodigt me uit om hun nieuwe 'jacuzzi' in gebruik te nemen... Lief en Fons... ze hebben ALTIJD en overal de laatste nieuwe (en meestal dure) snufjes in&rond het huis. Zou er wel 's IETS bestaan dat zij niet hebben ? Dan moet 'k lang zoeken. Ze blijven maar dromen én realiseren die dromen ook. Helaas, 't zijn allemaal dure maar 'puur materiële' zaken, op een bepaald moment MOET je daar toch GENOEG van krijgen ??? Het leven draait toch absoluut niet alléén om het materiële ? Ofwél leef ik niet in het hier&nu. Versta het niet. Gelukkig zijn heeft voor mij helemaal niets te maken met bezit. Blij zijn met de 'kleine dingen des levens', DAAR gaat het 'm om: de glimlach van een kind, mensen die van je houden, een gezellig gesprek, de natuur in al zijn grootsheid, een vriendelijke goedendag,...
We weten nog steeds niet met zekerheid wat ons Martine mankeert; in elk geval... haar mond staat niet stil; ze kan uren doorrafelen over bestaande en/of vermeende mankementen. Morgenvroeg kent zij (en wij) het resultaat van alle onderzoeken. laat ons er maar van uitgaan dat het allemaal wat 'opgeblazen' is. Gisteren werd onze lieve Lieven 31j jong. Heb hem, per abuis, twee E-cards gestuurd. Dus dubbele felicitaties voor mijn zoon ! 't Is raar maar waar... Wout en Lieven zijn allebei van het jaar 1974; Lieven leeft nog steeds alleen en Wout heeft een groot 'huishouden' met vier kleine kinderen... Het verschil is groot... Toch... als ze alletwee maar GELUKKIG zijn... !
Ik heb heel gemengde gevoelens over Allerheiligen en Allerzielen. Het zijn dé dagen waarop we onze overledenen gedenken, maar dit ritueel brengt me ieder jaar 'van slag'... Het verdriet is en blijft er nog steeds. Mijn vadertje, mijn rots in de branding, is al 18 jaar dood. Ons mema vroeg me wéér (zoals elk jaar) om de viering in de kerk plus bezoek aan het kerkhof SAMEN te doen. Ze wil blijkbaar niet weten dat 'k op élke dag in het jaar graag naar ons pepa ga, maar NIET op 1&2 november ! Ze bleef maar aandringen... maar ik hield voet bij stuk; al dat volk op het kerkhof, met prachtige bloemen... helaas, op een andere dag tijdens 't jaar zie je ze nooit... Ik moet er niets van weten, van 1 november met z'n rituelen. Voel me triestig en ongemakkelijk; daarom blijf 'k héél graag thuis !
Anderzijds is er morgen de verjaardagsdag van mijn liefste zoon Lieven. De feestelijke, blije gevoelens die hierbij horen samen met de tristesse van Allerzielen blijven ieder jaar voor 'ongemakkelijkheid' zorgen al ben 'k héél blij mijn zoon een fantastische verjaardag te kunnen wensen. Moet met die dubbelheid gewoon leren leven...
Gisteravond laat... telefoon van ons mema => mijn jongste zus is opgenomen op de 'spoed' in Salvator... Wat zou er nu weer loos zijn ? Ons Martine's gezondheid is nooit écht goed geweest en nu dit weer.
Heb haar net opgebeld, ze ligt 'platgespoten' door pijnstillers en moet nuchter blijven voor allerlei onderzoeken. De dokter denkt dat dit alles te maken heeft met haar nierstenen die ze verwaarloosd heeft (véél te lang gewacht om die te laten 'vergruizen' !). Hoop dat het dat is én dat ze haar kunnen helpen... Gebeurt weer nét bij 't begin van haar herfstvakantie... Mijn jongste zus(je), nog jong... en toch mankeert ze bijna altijd wat.
Ons mema begint RARE TOEREN uit te halen ! Vandaag al vier telefoontjes van haar... En waarover ging het telkens ? Mattentaartjes !!! Wat ze nu allemaal uitspookt om die in huis te krijgen... Ze kocht er 8 op 't Voedingssalon, vond die héél erg lekker, waren afkomstig van een échte 'mattentaartbakker' uit Geraardsbergen. Ze zag vandaag het adres plus telefoonnummer op de lege doos en wat deed ze ? Jawel... belde 't nummer op om te vragen of die taartjes via de post bij haar kunnen geleverd worden. En ja hoor, dat kan ! Dus zij direct een grote voorraad besteld... Ons mema begint nu allerlei 'rare' dingen te doen... Is ze nog wel helemaal in orde ? Heb er grote twijfels over. Gelukkig doen die 'speciallekes' niemand kwaad.
'Zo fier als ne gieter' mailde Wout net... En wat bleek ? Ons Hannah heeft vandaag haar 1-ste schoolrapport gekregen én... de schat mag echt zo fier zijn als ne gieter ! Wist dit al lang met grote zekerheid, net zoals mama en papa is ze zeer intelligent én bovendien erg lief ! Hoop alleen dat ze zo'n onschuldig en vrolijk kind blijft ! Haar morgenvroeg uitvoerig feliciteren, mijn prinsesje ! Wat schrijft de juf ? 'Hannah doet héél flink haar best in de klas. Ze werkt altijd heel actief mee, steekt flink haar vinger op en houdt zich prima aan de afspraken. Ze is ook lief voor de kinderen én voor de juf en meester. Heel fijn !
Ze behaalt zowel voor Nederlands als wiskunde schitterende resultaten. Ze leest echt al heel goed. Ze kan zelfs al nieuwe woordstukjes foutloos en behoorlijk snel lezen (zie oef. 24). Voor aanvankelijk rekenen kan ze de oefeningen met weinig problemen aan. Ze heeft inzicht in de leerstof. De fijnmotorische vaardigheden (zoals schrijven) kosten haar nog wat moeite. Blijven oefenen maar, want oefening baart kunst !' =>> Héél fijn om te lezen !
Kleinkinderen... Ik heb er nu vier... Allevier schatjes, ze zien me heel graag én de liefde is wederzijds ! Mijn prinsesje, ons Hannah, wordt bijna 6j (29/12/99), onze stoere 'bink' met een hartje van peperkoek, Mathijs, is net 4j (10/08/01) en de tweeling, Noor en Lukas, zijn bijna 2,5j (19/06/03).
Ons lieve, ranke Hannah blijft speciaal... Zij is de oudste en ik heb sinds haar geboorte zoveel fijne gezamelijke herinneringen !!! Nog een baby en iedere dag met haar 'op wandel' in Leuven. Wat blijft altijd in m'n memorie? De Kruidtuin, waar we elke dag vooral naar de vissen gingen kijken. Wat was ze (en is ze nog steeds) gefascineerd door vissen... Haar blauwe satijnen 'doekje'... Nu nog altijd bij haar (al zit de schat al in het 1-ste leerjaar); zonder haar doekje gaat het niet. Heb ooit de ganse stad 'ondersteboven' gezet om haar doekje terug te vinden. Wij tweetjes (later) gezellig elke dag een ijsje eten, wat natuurlijk niet mocht van mama en papa. Maar, wat niet weet, niet deert... 't Bleef duren tot ons Hannah wat kon praten. Op een dag zei ze tegen mama: 'oma, ijsje eten'. Zie en hoor Karen nog op dat moment: 'Wat doet oma'??? En dat is nu zo mooi aan oma zijn: je kan en mag je kleinkinderen echt verwennen, samen 'samenzweerderig' dingen doen die van de ouders niet mogen, samen zingen en dansen, vertellen, oh zo zalig de kleintjes in bad&bed steken,... Toen onze Mathijs een peuter werd waren we met z'n drieën. Hij wou altijd (nu nog) zo graag gaan winkelen en vooral 'stoere' zaken uithalen met de auto... Zijn schaterende lach als we in de auto 'boenke-boenke' deden. Een geluk dat Karen en Wout daar niks van weten ! Wij gezellig op wandel, in speeltuinen&pleinen rondhossen, ijsjes en snoep eten,... Een HEERLIJKE TIJD !!! Ons Noor en Lukas moesten helaas naar de kinderopvang. Dat échte en diepe contact zoals met Hannah en Mathijs is er helaas niet geweest. Toch zie ik ze ontzettend graag...
En iedere keer als ik nu mijn vier SCHATTEN zie, is er ALTIJD die enorme, enthousiaste ontvangst ! KLEINKINDEREN... een gave Gods !!!
Lieven werd geboren en had het twee maanden héél erg zwaar, maar door zijn vechtlust raakte hij er toch door...
Verschillende mensen zeiden toen: 'Oh, een jongen... daar heb je later niets aan, met je dochter Karen zal je héél wat meer samen doen en beleven. Een meisje is wel wat anders dan een zoon. Die gaat zijn eigen weg.'
Ze drukten me steeds met de neus op het feit dat een zoon maar zozo is. En de vrouwentijdschriften versterken dat beeld door artikelen te publiceren over de moeder/dochterrelatie. Over de relatie van een moeder met haar zoon gaat het nooit. Iedereen zegt dat we moeten emanciperen, maar in OPZIJ lees je nog steeds hoe moeilijk vrouwen het hebben met de combinatie werk en zorg. Iedereen praat over de emancipatie van de vrouw; terwijl de emancipatie van de man belangrijker is. Vrouwen kunnen niet emanciperen als mannen geen deel voor hun rekening nemen. Gelukkig doen veel mannen tegenwoordig ook een deel van de opvoeding. Toch zie ik ook dat veel vrouwen moeilijk iets uit handen kunnen geven en dat hun man in hun ogen niks goed doet.
Vrouwen moeten ophouden met zielig doen, een duidelijk standpunt innemen over wat ze willen en mannen een eerlijke kans geven. Want mannen willen best emanciperen maar daar moeten ze wél de gelegenheid toe krijgen.
En mijn liefste zoon ? Ja, die gaat z'n eigen weg maar wij tweetjes doen zoveel meer 'gezellige' dingen samen dan m'n dochter en ik. Een zoon ? GRAAG, HEEL GRAAG...
Je beschermt me al vanaf die eerste dag toen ik daar zo angstig en onbeholpen lag.
En... toen ik jaren later je met mijn angsten en frustraties lastig viel of je overstelpte met vragen...
Ook toen heb ik je nooit horen klagen.
Van alle mensen die ik ken weet geen één zo goed als jij wat ik voel, wie ik écht ben.
En wanneer ik zeg: 'ik heb totaal, totaal geen vermoeden hoe 'k je ooit voor zoveel liefde en geduld zou kunnen vergoeden' antwoordt je: 'dat hoeft ook niet want ik ben je moeder en MOEDER BEN JE NIET VOOR EVEN MAAR JE BENT HET VOOR GANS JE LEVEN'.
WEER wat geleerd van de QI-kwis ! Formule voor het berekenen van de 'Ideale' leeftijd van man/vrouw als koppel. Is NIET eerlijk... Is wéér eens een 'bevestiging' van het door oudere mannen zo graag gehoorde: 'Een vrouw van 60 is (al) oud, een man van 60 is daarentegen in de fleur van zijn leven'.
De ideale partnerleeftijdformule: leeftijd man * 1/2 + 7 <==> leeftijd vrouw ! m.a.w. een man van 30 j ==> 30 j * 1/2 + 7 <==> 22 j leeftijd van de vrouw. OK, OK... Wat wordt dit voor een man van 46 j ? 46 j * 1/2 + 7 <==> 30 j. OK, OK... En voor een man van 56 j ? 56 j * 1/2 + 7 <==> 35 j !!! Man van 64 j ? 64 j * 1/2 + 7 <==> 39 j !!! 't Is godgeklaagd... mannen mogen alsmaar ouder en ouder worden, hun grietjes (?) MOETEN echter jonger en jonger zijn. Blijkt dus wééral dat het gezegde 'Een oude bok lust ook weleens een groen blaadje' bij deze berekening ook weer opgaat. Ondanks dat toch een mooie formule !
Heb me een KRIEK gelachen met ons mema !!! Belde haar vanmorgen om iets te vragen... Ze klonk toch zo 'raar' aan de telefoon... Niet angstig, niet onrustig, maar heel raar. Zopas een telefoontje terug gekregen : ze is in alle staten, weet niet meer wat te doen, moet direct op bezoek bij tante Francine (wat al lang is afgesproken)... en wat vertelt ze me nu ? Heeft haar 'kunstgebit' verloren in haar eigen huis... Kan niet meer van 't lachen, zie haar voor me zonder tanden, en dan nog 's op bezoek... Hoe kan een mens in 's hemelsnaam zijn kunstgebit kwijtraken in je eigen huis ??? Zou haar nu eens heel graag willen ZIEN !!! Dat zou warempel MOOI zijn... Oude vrouw van 87, ziet er nog 'pront' uit voor haar leeftijd, goed gekleed en haren mooi gekapt maar helaas... geen TANDEN !!!
Hoe moet dat nu als iemand haar aanspreekt onderweg ? Durft ze antwoorden ? Denk van wél, ze heeft gelukkig een goed gevoel voor humor.
Alléé mema, geef er een lap op en ga gezellig 'tandenloos' op bezoek !
's Avonds: ons mema belt weer op. Ze is inderdaad tandenloos op bezoek geweest maar opmerkelijk... het viel mijn tante niet eens op ! Vraag m'n moeder of haar kunstgebit weer is opgedoken... Jaja... 't lag tussen de matras en de bedsponde. Hoe is dat DAAR in feite terechtgekomen ??? Moeders van 87... een ras apart !
Bladeren dwarrelen omlaag, het bostapijt wordt weer dikker...
Vandaag een speciale combinatiedag van zomer en herfst... De zon is gelukkig nog steeds van de partij maar op straat, in tuinen&plantsoenen en vooral in de bossen zie je dat de herfst helemaal overheerst. De voorbode van lange, gezellige winteravonden met warme drankjes, TV-dekentjes, hopelijk veel sneeuw en ??? misschien ??? een witte Kerst !
Dit vind ik nu eens prachtig aan ons landje: de vier seizoenen, allen zeer gevarieerd en met hun eigen charmes... Stel u eens voor dat we 't ganse jaar door in de volle zon zouden leven... Dat zou ook vervelen uiteindelijk. Wat zouden we dan niet allemaal missen ? Al het moois van de lente met het nieuwe ontluikende leven, de herfst met zijn prachtige kleuren en de koude wintertijd met sneeuw en ijs maar binnenshuis de warme gezelligheid... Neen, geef mij maar vier seizoenen, verscheidenheid doet 't hm altijd !
Lente, zomer, herfst, winter... Zo mooi om allemaal te beleven...
Wat een ellende ! Na veel zoeken én FALEN (hoe is dat in godsnaam toch mogelijk ?) eindelijk wat kunnen 'aanvullen'.
Vandaag verschillende blogs bezocht (had toch niets te doen) en aangenaam verrast door de interessante plus zeer mooi uitgevoerde sites. ??? Hoe DOEN die mensen dat ???
Goed gelachen toen 'k op een 'politieke' blog + gastenboek terechtkwam; blijkbaar (oef !) zijn er nog veeeel anderen die zich enorm ergeren aan onze geliefde, onbekwame politici.
Kreeg vandaag een reactie van Vicky uit ....-City; ze montert me steeds op met haar onnozele prietpraat én dat doet altijd deugd. Zou zij zélf wel beseffen dat ze zo olijk overkomt bij jan en alleman ?
Een e-Card gestuurd naar Karen om haar te bedanken voor de warme, gezellige namiddag gisteren. Neem in 't vervolg het openbaar vervoer, ben 'k zo weer bij m'n schattebollen...
Met ons mema gaat het vandaag veel beter; als ze maar naar buiten kan (de markt met tante Lief b.v.) is ze wél in haar element. Toch klonk ze nogal 'raar' aan de telefoon... ze wordt nu écht héél oud...
Morgen niet vergeten naar de BBC te kijken... Vandaag ook veel bijgeleerd over ons landje door notabene de website van ons aller 'mother of broadcasting', the one and only, the good old BBC !!!
Mooie dag... om heel lang te koesteren...
Vanmorgen al heel vroeg gewekt door telefoon van m'n moeder. Ze is al 87, gelukkig nog steeds 'gezond van lijf en leden' maar helaas zo rusteloos !
Heb daardoor veel te weinig slaap gehad maar alla, 't kon veel erger.
Wat radio, lezen, Mac, rommelen... én al telefoon van Karen. Oef !!! Ze komt me
rond 11 uur halen; dat wordt weer eindeloos genieten van mijn vier kleinkinderen (plus Wout en Karen ).
Met Karen's voorlopig rijbewijs (wat rijdt ze goed ) heel vlot naar haar 'thuis' waar ze nog eens prima parkeert tussen twee auto's in.
Zoals altijd een ontzettend enthousiast onthaal van Hannah, Mathijs, Noor en Lukas. Wout verzorgt met veel liefde de terrasbloemen-en planten.
GENOTEN van elk moment op deze zalige, zonnige zondagmiddag... Vooral als Mathijs bij het bekijken van 'Sneeuwwitje' de schrik op zijn lijfje krijgt als de heks verschijnt. Hij vliegt in m'n armen en knijpt me zo hard dat 't bijna pijn doet... de schat: een 'stoere' bonk van amper vier met een hartje van koekebrood.
Ons Hannah is verkleed als een prinsesje en danst en dartelt de kamer rond, de tweeling rommelt rustig rond én ze vinden overal wat om mee te spelen.
Niet teveel snoepen jongens, we gaan aan tafel. Daar kiest iedereen zo z'n eigen broodbeleg: choco, salami, smeerkaas, confituur, banaan,... Als papa op vraag van Mathijs zélf op de 'pistolet' gaat zitten om hm plat te krijgen, liggen we allemaal in een deuk !
Samen spelletjes spelen, lezen, foto's bekijken, zingen en dansen... zo vermoeiend maaaaaaaaar oh zo zalig !
's Avonds rustig terug thuis, telefoon van m'n moeder; ze is weer ongerust. Probeer zo goed mogelijk haar angsten te begrijpen en haar wat op te beuren. Dat lukt zo'n beetje na een telefoontje van +/- 1 uur...
Morgen weer een nieuwe dag, een nieuwe start, misschien nog de zon die al zoveel bruingekleurde bladeren moet opwarmen... Het leven kan toch mooi zijn.
Geweldige dag gehad vol fijne ontmoetingen en humor van de bovenste plank !
Lachen tot je echt niet meer kan... Humor zo droog ... Het beste medicijn voor alles, 't kost niets, 't kan absoluut geen kwaad en je doet er niemand pijn mee...
Vandaag was 't écht zo'n dag waarin zoveel gebeurde wat allemaal deugd doet aan het hart ! Allerlei werk verzet (oef), gezellig boodschappen gedaan met overal praatjes met bekenden, héél veel ONZIN en dus veel lachen, mijn liefste zoon die weer 's op bezoek kwam...
Zo'n lang en echt deugddoend bezoek waarbij weer eens duidelijk bleek dat we het bijna over alles ééns zijn, met dezelfde 'prul' ontzettend kunnen lachen, samen ons verwonderen over die steengoede 'New York Times', practisch dezelfde commentaar hebben op alles en nog wat, de mooie foto's bekijken en becommentariëren van zijn fantastische reis, zin hebben in hetzelfde eten en drinken... Het moet toch in de genen zitten !
Maar waar blijft mijn dochter's telefoontje ? Als ze me morgen komt halen kan 'k weer eens 'kinderlijk' genieten van m'n vier lieverdjes: Hannah, Mathijs, Noor en Lukas !!!!
Weer niets op TV dat echt de moeite is, gelukkig is er nog lectuur en MUZIEK !!!
